ITPP1/4441-45/14-4/BS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 19 stycznia 2015 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/4441-45/14-4/BS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

WYDANA W WYNIKU UWZGLĘDNIENIA SKARGI

W związku ze skargą z dnia 8 września 2014 r. (data wpływu 9 września 2014 r.) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku na indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 21 sierpnia 2014 r. znak ITPP1/443-580/14/BS w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla świadczonych usług, doręczoną w dniu 25 sierpnia 2014 r. (data potwierdzenia odbioru), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów w trybie art. 54 § 3 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.) oraz na podstawie art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) w zw. z § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), uwzględniając skargę w całości, zmienia zaskarżoną indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 21 sierpnia 2014 r. znak ITPP1/443-580/14/BS, uznając stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

UZASADNIENIE

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działający w imieniu Ministra Finansów, wydał na wniosek złożony w dniu 26 maja 2014 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla świadczonych usług, indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 21 sierpnia 2014 r. znak ITPP1/443-580/14/BS.

We wniosku przedstawiono opis zdarzenia przyszłego, z którego wynikało, że Wnioskodawca jako operator hotelu, w którym znajduje się centrum rekreacji, świadczy usługi wstępu na siłownię, korty do squasha oraz do saun.

Siłownia wyposażona jest w maszyny do ćwiczeń siłowych oraz cardio. Pozwalają one na przeprowadzenie treningu wszystkich partii mięśniowych.

Osoby zainteresowane korzystaniem z centrum rekreacji (siłowni, kortów do squasha oraz saun) mogą wykupić różnego rodzaju karnety wstępu:

* jednorazowe lub okresowe,

* uprawniające do korzystania ze wszystkich pomieszczeń i urządzeń wchodzących w skład centrum rekreacji lub uprawniające do korzystania tylko niektórych pomieszczeń i urządzeń np. tylko do siłowni lub kortów do squasha.

Karnety opłacane są zgodnie z aktualnym cennikiem.

Wykupiony karnet wstępu nie uprawnia do skorzystania z usług trenerów (instruktorów). Usługi świadczone przez trenerów (instruktorów) są rozliczane odrębnie i nie są przedmiotem pytania Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy świadczenie usług wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego, podlega opodatkowaniu stawką VAT w wysokości 8% w świetle przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054) obowiązujących od dnia 1 stycznia 2011 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż karnetów wstępu wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego powinna być traktowana dla potrzeb podatku od towarów i usług jako świadczenie usługi w zakresie wstępu do miejsca, gdzie możliwe jest aktywne spędzanie wolnego czasu (rekreacja).

W związku z powyższym, do sprzedaży tych karnetów zastosowanie powinna znaleźć 8% stawka VAT na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy o VAT w zw. z brzmieniem pozycji 186 załącznika nr 3 do tej ustawy. Zdaniem Wnioskodawcy pojęcie "wstępu" mieści się w kategorii unijnej "korzystanie z obiektów sportowych", czyli również wstępu do tych obiektów w celu skorzystania ze znajdujących się tam urządzeń.

Zgodnie z wykładnią systemową pojęcie "wstęp" zawarte w poz. 186 trzeba rozumieć jako prawo do wejścia określonego miejsca i uczestnictwa, w tym korzystania z dostępnej w tym miejscu infrastruktury. Odnosząc się do interpretacji pojęcia "wstęp" na gruncie poz. 186 załącznika, należy przyjąć, iż jedyną racjonalną wykładnią tego terminu jest jego szerokie rozumienie, tj. jako prawa do wstępu do określonego miejsca oraz uczestniczenia w czymś, w tym korzystania z dostępnego w danym miejscu wyposażenia. Celem wstępu do określonego miejsca jest bowiem znalezienie się w tym miejscu i korzystanie z infrastruktury znajdującej się w tym miejscu. Mając powyższe na uwadze, termin "wstęp" zawarty w poz. 186 załącznika należy rozumieć jako prawo do wejścia do określonego miejsca i uczestnictwa, w tym korzystania z dostępnej w tym miejscu infrastruktury. W rezultacie wstęp do Klubu stanowi "wstęp" w rozumieniu poz. 186 załącznika i usługę wstępu do Klubu należy zaklasyfikować jako "pozostałą usługę związaną z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu", co oznacza, iż usługa wstępu do Klubu powinna podlegać stawce obniżonej.

Wnioskodawca zauważa, że definicja zawarta w internetowym Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., strona internetowa www.sjp.pwn.pl), po wpisaniu do wyszukiwarki słowa "wstęp") brzmi:

I. wstęp

1.,.możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś"

2. "początkowe stadium czegoś, przygotowanie do czegoś"

3.,.książka, cykl wykładów itp. zawierające podstawowe informacje z danej dziedziny nauki"

4.

"wyodrębniona graficznie początkowa część dzieła wprowadzająca w jego treść"

II.

wstępny

III.

wstępnie

IV.

wstęp wolny "prawo wejścia dla każdego bez opłaty"

V.

karta wstępu "bilet lub zaproszenie upoważniające do wejścia gdzieś"

VI.

na wstępie "kiedy się coś zaczyna lub zaczynając mówić".

Powyższe wyniki wyszukiwania uzyskane w internetowym Słowniku Języka Polskiego nie wskazują w sposób wyraźny, aby wstęp lub karta wstępu wiązała się z wejściem gdzieś lub prawem uczestniczenia w czymś jedynie w sposób bierny. Brak jest takiego zastrzeżenia w przytoczonej powyżej definicji. Co więcej, powiązanie dwóch określeń znajdujących się w poz. 186 załącznika nr 3 do VAT-u (" (...) usługi związane z rekreacją" i " (...) w zakresie wstępu") wyklucza przyjęcie, że wstęp w zakresie usług związanych z aktywnym wypoczynkiem jakim jest rekreacja, dotyczy wyłącznie "biernego" w nich uczestniczenia (ten sam słownik definiuje bowiem rekreację jako "aktywny wypoczynek na świeżym powietrzu"). Dodać przy tym należy, że inne źródła ("Uniwersalny słownik języka polskiego" pod red. S. Dubisza, Warszawa 2003, s. 59, t. V) określają również rekreację jako: "aktywny wypoczynek" wskazując sposoby użycia tego określenia m.in. jako: gimnastyka rekreacyjna, obiekty, ośrodki rekreacyjne, zajęcia, ćwiczenia rekreacyjne.

Podobnie, odwołując się do całego systemu stosowania stawek obniżonych w podatku od towarów i usług, należałoby zauważyć, że poz. 186 załącznika 3 ustawy o podatku od towarów i usług jest w istocie implementacją art. 98 dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L2006.347.1) w zw. z załącznikiem III tej dyrektywy. Powołany przepis stanowi, że państwa członkowskie mogą stosować jedną lub dwie stawki obniżone (art. 98 ust. 1), przy czym stawki obniżone mają zastosowanie wyłącznie do dostaw towarów i świadczenia usług, których kategorie są określone w załączniku III (art. 98 ust. 2).

Potwierdzeniem przyjętego stanowiska, jest pogląd wyrażony w wyrokach sądów administracyjnych:

1.

wyrok NSA z dnia 14 maja 2014 r. (sygn. I FSK 943/13),

2.

wyrok NSA z dnia 30 stycznia 2014 r. (sygn. akt. I FSK 311/13),

3.

wyrok WSA w Warszawie z dnia 11 kwietnia 2013 r. (sygn. akt III SA/Wa 3204/12),

4.

wyrok WSA w Warszawie z dnia 18 czerwca 2013 r. (sygn. akt III SA/Wa 126/13),

5.

wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 30 stycznia 2013 r. (sygn. akt I SA/Bd 1045/12),

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów, w wydanej interpretacji indywidualnej z dnia 21 sierpnia 2014 r. znak ITPP1/443-580/14/BS uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Nie zgadzając się z treścią ww. interpretacji, w dniu 2 września 2014 r. Wnioskodawca złożył wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów, w odpowiedzi z dnia 30 września 2014 r. znak ITPP1/443W-76/14/EK na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa poprzez zmianę indywidualnej pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji.

W dniu 9 września 2014 r., za pośrednictwem tutejszego organu, Wnioskodawca złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku na wydaną interpretację indywidualną, w której zaskarżonej interpretacji zarzucono naruszenie prawa materialnego, a w szczególności:

* art. 41 ust. 2 w zw. z poz. 186 załącznika nr 3 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (tekst jedn.: Dz. U. z 29 lipca 2011 r., Nr 177, poz. 1054, dalej ustawa o VAT),

Wnioskodawca w złożonym środku zaskarżenia wskazał, że analizując brzmienie pozycji 186 załącznika nr 3 do ustawy o VAT, organ dokonał nieuzasadnionej zawężającej wykładni słowa "wstęp", w konsekwencji zastosowana wykładnia, w ocenie Wnioskodawcy, jest niedopuszczalna.

Zdaniem Wnioskodawcy sformułowanie "wyłącznie w zakresie wstępu" odnosi się do wstępu do klubu fitness, który sam z siebie upoważnia do korzystania ze znajdujących się tam urządzeń i przyrządów. Natomiast wszystkie usługi świadczone przez Wnioskodawcę, które nie są związane z normalnym i typowym użytkowaniem klubu fitness, tj. usługi restauracyjne na terenie klubu, zakup napojów, przekąsek, odżywek, są objęte stawką VAT w wysokości 23%.

Należy także zwrócić uwagę na cele, które przyświecają ustawodawcy, przy określeniu stawek obniżonych na niektóre towary i usługi. Przez obniżenie kosztu nabycia określonych towarów i usług ustawodawca preferuje określone zachowania konsumentów. Niewątpliwie wprowadzenie stawki obniżonej na usługi rekreacyjne służy rozpowszechnianiu zdrowego trybu życia. Poprzez obniżenie kosztów ich nabycia następuje zwiększenie dostępności tych usług. W tym kontekście stanowisko organu, w ocenie Wnioskodawcy, jest nieracjonalne, gdyż preferowany byłby bierny wstęp do obiektów rekreacyjnych oraz sportowych, których istotą i przeznaczeniem jest czynne wykorzystanie.

Natomiast, jak podniósł Wnioskodawca, w kwestii stanowiącej przedmiot niniejszego sporu wypowiadał się niejednokrotnie Naczelny Sąd Administracyjny, który wskazywał, że usługi, o których mowa w poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy o VAT obejmują również możliwość korzystania z urządzeń siłowni, czy też klubu.

Dla przykładu Wnioskodawca wskazał wyroki:

* NSA z dnia 14 maja 2014 r., sygn. I FSK 943/13;

* NSA z dnia 30 stycznia 2014 r., sygn. I FSK 311/13:

* NSA z dnia 6 sierpnia 2014 r., sygn. akt I FSK 1365/13;

* NSA z 18 lutego 2014 r., sygn. I FSK 349/13.

Stosownie do treści art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, organ, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania zaskarżono, może w zakresie swojej właściwości uwzględnić skargę w całości do dnia rozpoczęcia rozprawy (...).

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działający w imieniu Ministra Finansów, po rozpatrzeniu przedmiotowej skargi z dnia 9 września 2014 r. (data wpływu) uwzględnia skargę w całości i stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 maja 2014 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku d towarów i usług w zakresie stawki podatku dla świadczonych usług - jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na mocy art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zauważyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia przy ustalaniu preferencyjnych stawek podatkowych i zwolnień przedmiotowych w niektórych przypadkach odwołują się do grupowań PKWiU. Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT w stosunku do towarów i usług, dla których przepisy VAT powołują stosowną klasyfikację statystyczną.

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą możliwości zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 8% na sprzedaż biletów wstępu i karnetów na siłownię i korzystaniu z dostępnych na niej przyrządów.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 41 ust. 13 ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku, bądź zwolnienie od podatku.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast stosownie do art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1.

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%;

2.

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Z powyższych przepisów wynika, że w przypadku gdy ani ustawa, ani przepisy wykonawcze nie przewidują dla danego świadczenia obniżonej stawki, bądź zwolnienia należy je opodatkować według 23% stawki podatku.

W załączniku nr 3 do ustawy, stanowiącym "Wykaz towarów i usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 7%" (w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r. - 8%), pod pozycją 186 zostały wymienione "Pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu" - bez względu na symbol PKWiU.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że pozycja 186 załącznika nr 3 do ustawy stanowi uzupełnienie regulacji zawartych w pozycjach 179, 182-185 tego załącznika, które wyznaczają zakres stosowania obniżonej stawki podatku dla niektórych usług związanych m.in. z rekreacją.

Powyższe pozycje dotyczą:

* poz. 179 - usług związanych z działalnością obiektów sportowych - PKWiU 93.11.10.0;

* poz. 182 - usług kulturalnych i rozrywkowych - wyłącznie w zakresie wstępu:

* na widowiska artystyczne, włączając przedstawienia cyrkowe,

* do obiektów kulturalnych

* bez względu na symbol PKWiU;

* poz. 183 - usług związanych z rozrywką i rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne - bez względu na symbol PKWiU;

* poz. 184 - usług bibliotek, archiwów, muzeów oraz pozostałych usług w zakresie kultury - wyłącznie w zakresie wstępu - bez względu na symbol PKWiU;

* poz. 185 - wstępu na imprezy sportowe - bez względu na symbol PKWiU.

Przepisy ustawy nie zawierają definicji pojęcia "rekreacja", aby zatem poznać jego znaczenie należy sięgnąć do wykładni językowej. Słownik Języka Polskiego (www.sip.pwn.pl) definiuje rekreację jako "aktywny wypoczynek na świeżym powietrzu". Wielki Słownik Języka Polskiego (http://www.wsjp.pl/) za rekreację uznaje "ruchową aktywność w czasie wolnym od pracy, mającą służyć zdrowiu i dobremu samopoczuciu", "Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych z almanachem" Władysława Kopalińskiego (Świat Książki, Warszawa 2000) definiuje rekreację jako "odpoczynek, rozrywka, wytchnienie, pochodzące od łacińskiego »recreatio« czyli powrót do zdrowia, sił".

Mając na uwadze powyższe definicje oraz brzmienie poz. 179, 182-185 załącznika nr 3 do ustawy o VAT należy - na potrzeby stosowania art. 41 ust. 2 w związku z poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy - uznać za rekreację różne formy aktywności mające służyć wypoczynkowi i zdrowiu.

Należy jednakże zwrócić uwagę, że ustawodawca objął obniżoną stawką podatku VAT w wysokości 8% pozostałe usługi związane z rekreacją, lecz wyłącznie w zakresie wstępu. Ustawodawca nie określił jednak ani form ani kategorii "wstępu", do których ma zastosowanie obniżona stawka podatku w wysokości 8%.

Słownik Języka Polskiego (www.sjp.pwn.pl) definiuje pojęcie wstępu wskazując m.in., że jest to "możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś".

Zatem pod pojęciem "wstępu" w rozumieniu poz. 182-186 załącznika nr 3 do ustawy należy rozumieć możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś, przy czym nie ma znaczenia forma biletu (lub opłaty), tzn. czy jest to jednorazowy bilet, czy też karnet upoważniający do kilku wejść. Dodatkowo należy zauważyć, że wejścia (wstępu) nie można kojarzyć tylko z możliwością wejścia np. do określonego miejsca (pomieszczenia). Ze wstępem w rozumieniu tych przepisów związane jest określone świadczenie (typowe dla danego obiektu). I tak np. z nabyciem biletu wstępu do teatru związana jest możliwość obejrzenia przedstawienia, w przypadku parku rozrywki - możliwość korzystania z określonych urządzeń, sali tanecznej - możliwość tańczenia, na imprezę sportową - możliwość obejrzenia rozgrywanych na danym obiekcie zawodów, "na siłownię" - możliwość wykonywania ćwiczeń siłowych przy wykorzystaniu znajdujących się na jej terenie przyrządów, do parku narodowego - możliwość oglądania obiektów przyrodniczych znajdujących się na jego terenie.

Tym samym, nie ma uzasadnienia dla zawężania stosowania stawki obniżonej związanej ze wstępem do biernego uczestnictwa w danym przedsięwzięciu, a więc wyłącznie do wejścia do danego obiektu bez możliwości korzystania z urządzeń wiąże się z typowym użytkowaniem danego obiektu w ramach wstępu do tego obiektu (tak jak np. wstęp "na siłownię", czy do parku rozrywki).

Co do zasady zróżnicowanie ceny biletu wstępu np. w zależności od rodzaju usług związanych z rekreacją, do skorzystania z których dany bilet uprawnia (np. do pomieszczenia siłowni, w którym znajdują się urządzenia do ćwiczeń siłowych, czy też do pomieszczenia do squasha oraz sauny) nie ma wpływu na wysokość stawki podatku, która ma zastosowanie do ich sprzedaży.

Pojęcie "Usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu" odnosi się do kart wstępu na siłownię, które upoważniają do korzystania z urządzeń i przyrządów tam się znajdujących. Natomiast sformułowanie "wyłącznie w zakresie wstępu" należy rozumieć w ten sposób, że wszystkie usługi świadczone przez siłownię, które nie są związane z normalnym typowym jej użytkowaniem, takie jak usługi restauracyjne na terenie klubu, zakup napojów, odżywek, czy też usługi instruktora, nie są objęte stawką obniżoną, lecz są opodatkowane stawką podstawową.

Zatem stawkę obniżoną VAT stosuje się, na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy, do usług związanych z rekreacją (wyłącznie w zakresie wstępu), co oznacza, że objęte tym przepisem są tylko te świadczenia, które normalnie (typowo) wchodzą do tych usług.

Powyższa interpretacja przepisów ustawy jest zgodna z linią orzeczniczą prezentowaną przez sądy administracyjne, w szczególności ze stanowiskiem wyrażonym przez NSA w wyroku z dnia 30 stycznia 2014 r., sygn. akt I FSK 311/13.

Należy jednakże zaznaczyć, że w ww. wyroku Naczelny Sąd Administracyjny zauważył m.in., że: "(...) sformułowanie »usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu« odnosi się do kart wstępu na siłownię, które upoważniają do korzystania z urządzeń i przyrządów tam się znajdujących. Natomiast sformułowanie »wyłącznie w zakresie wstępu« należy rozumieć w ten sposób, że wszystkie usługi świadczone przez siłownię, które nie są związane z normalnym typowym jej użytkowaniem, takie jak usługi restauracyjne na terenie klubu, zakup napojów, odżywek, czy też usługi instruktora, nie są objęte stawką obniżoną. Opodatkowane są zaś stawką podstawową" (pkt 4.5 uzasadnienia).

W sprawie będącej przedmiotem wniosku, Wnioskodawca jako operator hotelu, w którym znajduje się centrum rekreacji, oferuje usługi wstępu na siłownię, korty do squasha oraz do saun. W ramach tej działalności Wnioskodawca sprzedaje karnety wstępu jednorazowe lub okresowe uprawniające do korzystania ze wszystkich pomieszczeń i urządzeń wchodzących w skład centrum rekreacji lub uprawniające do korzystania tylko niektórych pomieszczeń i urządzeń np. tylko do siłowni lub kortów do squasha, sauny.

Wykupiony kartet wstępu nie uprawnia do skorzystania z usług trenerów (instruktorów). Usługi te nie są przedmiotem wniosku.

Odnosząc opisane we wniosku okoliczności sprawy do przytoczonych przepisów prawa stwierdzić należy, że w tej konkretnej sytuacji usługa udostępniania pomieszczenia oraz przyrządów do ćwiczeń siłowych, squasha, sauny wpisuje się w definicję usług wstępu związanych z rekreacją, o których mowa w poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy. Za takim przyjęciem decydują konkretne okoliczności sprawy, a mianowicie:

* w ramach usługi udostępniane jest pomieszczenie, wyposażone w specjalne sprzęty wykorzystywane do różnego rodzaju ćwiczeń;

* osoby, które mają wykupiony bilet, karnet wstępu, mogą dowolnie korzystać indywidualnie z przyrządów do ćwiczeń znajdujących się na siłowni;

* karnet (bilet) zapewnia Klientom tylko prawo wstępu, natomiast uczestnictwo lub jego brak zależą wyłącznie od woli uczestników.

W ocenie tut. organu charakter świadczonych przez Wnioskodawcę usług, oceniany przez pryzmat przywołanej wyżej definicji "rekreacji" wskazuje, że usługi te można sklasyfikować jako "usługi związane z rekreacją". Zainteresowany - jak wynika z opisu sprawy - świadczy ww. usługi sprzedając bilety, karnety wstępu do obiektu (siłowni, kortów do squasha) wyposażonego w odpowiedni, niezbędny do realizacji tych usług sprzęt.

Jak wskazano wyżej, dla usług związanych z rekreacją (wyłącznie w zakresie wstępu) - na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy - stosuje się stawkę podatku obniżoną do wysokości 8%.

Odnosząc przedstawione we wniosku okoliczności do obowiązujących przepisów prawa należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie sprzedaż biletów wstępu (karnetów) do centrum rekreacji (siłowni, kortów do squasha oraz saun) można sklasyfikować jako "Pozostałe usługi związane z rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu", o których mowa w poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy, w związku z czym Wnioskodawca jest uprawniony do zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 8% na świadczone usługi.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl