ITPP1/443-994/14/BS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 23 września 2013 r. (data wpływu 30 września 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania nieodpłatnych świadczeń na rzecz pracowników - jest nieprawidłowe.

W dniu 30 września 2013 r. został złożony wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie braku obowiązku opodatkowania nieodpłatnych świadczeń na rzecz pracowników nieodpłatnego świadczenia na rzecz pracowników.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka zamierza wynająć dla swoich pracowników obiekt sportowy sfinansowany nie z Zakładowego Funduszu Środków Socjalnych a ze środków obrotowych spółki. Firma zatrudnia 100 osób. Przedmiotem najmu będzie w szczególności udostępnienie pracownikom basenu oraz sauny. Wejście na obiekt będzie możliwe dla każdego pracownika raz w tygodniu w wyznaczonym dniu w godzinach pomiędzy 18.30-20.00. Przewiduje się, że nie wszyscy pracownicy będą korzystali z obiektu sportowego, dlatego będzie prowadzona ewidencja osób użytkujących obiekt. Tytułem, rozliczenia wynajmujący będzie wystawiał najemcy w każdym miesiącu fakturę VAT w wysokości 700 zł brutto (VAT zwolniony). Wnioskodawca wskazał, iż sfinansowanie pracownikom korzystania z obiektu sportowego ma na celu lepsze ich samopoczucie oraz większą wydajność w pracy. Wydatki te wpłyną na poprawę ich kondycji fizycznej i psychicznej. Przyczynią się również do stworzenia większej więzi z zakładem pracy, który dba o dobro pracownika.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy nieodpłatne przekazanie pracownikom możliwości korzystania z obiektu sportowego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawca przywołując treść przepisów art. 5 ust. 1, art. 7 ust. 1, art. 2 pkt 6, art. 8 ust. 1 oraz ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: z 2011 r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) stwierdza, że opodatkowaniu podlegać powinno, jako odpłatne świadczenie usług, użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza w tym w szczególności m.in. do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, jeżeli przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego, w całości lub w części, przy nabyciu tych towarów. Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, zatem gdy następnie przekaże dokonany zakup nieodpłatnie pracownikom, przekazanie będzie korzystało "ze zwolnienia" z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na postawie art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Natomiast przez świadczenie usług - w świetle art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Zgodnie z unormowaniami zawartymi w przepisach, w pewnych ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r., za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Interpretując powyższy przepis art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy, stwierdzić należy, iż opodatkowaniu podlegać powinno, jako odpłatne świadczenie usług, użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza (w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników), jeżeli przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, w całości lub w części, przy nabyciu tych towarów.

Zatem tylko łączne zaistnienie ww. przesłanek umożliwia objęcie zakresem opodatkowania VAT usług świadczonych nieodpłatnie. Jeśli jeden z tych warunków nie jest spełniony, to wówczas takie świadczenie usług będzie nieopodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Analizując natomiast treść powołanego art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, zauważyć należy, że dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej przepisu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują.

Wskazać zatem należy, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nieodpłatne świadczenie usług (inne niż wskazane w pkt 1) na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika, bez względu na to czy podatnikowi przysługiwało, czy też nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku.

Jednocześnie z powyższego przepisu wynika, że opodatkowaniu podlega tylko takie nieodpłatne świadczenie usług na rzecz pracowników, które służy celom osobistym pracowników (ich celom bezpośrednio konsumpcyjnym), zatem nie ma żadnego związku z działalnością przedsiębiorstwa podatnika. Przepisy ustawy nie definiują pojęcia "potrzeb osobistych". Za słownikiem języka polskiego uznać należy, że potrzebami "osobistymi" są takie potrzeby, które "dotyczą danej osoby" i które są jej potrzebami "prywatnymi", tj. potrzebami niezwiązanymi z prowadzoną przez tę osobę działalnością gospodarczą, statusem pracownika czy pełnioną funkcją.

Zatem można przyjąć, że potrzebami osobistymi są te, których realizacja nie jest związana ze stosunkiem pracy, a zatem potrzeby osobiste to te, których zaspokojenie wynika z dobrej woli pracodawcy. Natomiast potrzeby pracownicze to te, których spełnienie nie wynika z autonomii woli stron, ale do zaspokajania których pracodawca jest zobowiązany na podstawie przepisów prawa, np.: przepisów Kodeksu pracy, przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy itp.

Natomiast pojęcie działalności gospodarczej zostało zawarte - dla celów podatku od towarów i usług - w art. 15 ust. 2 ustawy, zgodnie z którym działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wobec powyższego działalność gospodarcza obejmuje elementy składające się na jej przedmiot, tj. zarobkową działalność wytwórczą, handlową, usługową oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, działalność rolników i osób wykonujących wolne zawody a także działalność zawodową, wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zamierza wynająć i udostępniać swoim pracownikom obiekt sportowy, w szczególności wejścia na basen i saunę sfinansowany nie z ZFŚS, lecz ze środków obrotowych Spółki. Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku z tytułu najmu obiektu - gdyż jak wskazał - czynność ta "będzie zwolniona z opodatkowania". Sfinansowanie pracownikom korzystania z obiektu sportowego ma na celu lepsze samopoczucie i większą wydajność pracy, poprawę kondycji oraz stworzenie większej więzi z zakładem pracy.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz powołane uregulowania prawne stwierdzić należy, że dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie podlega opodatkowaniu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Przez nieodpłatne usługi służące do celów działalności podatnika należy rozumieć takie, które są wykonywane bez wynagrodzenia, ale w związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Świadczenie ich ma dominujący charakter w stosunku do korzyści osiąganej w tym przypadku przez odbiorcę tych świadczeń - pracownika. Celem świadczenia przedmiotowych usług - jak wynika z treści wniosku - będzie poprawa samopoczucia oraz zwiększenie wydajności i poprawa kondycji pracowników a także stworzenie więzi z zakładem pracy. Korzyść jaką uzyska pracownik (bezpłatnie skorzysta z basenu i sauny) ma zatem dominujący charakter w stosunku do korzyści jaką zamierza osiągnąć Spółka. Nieodpłatne przekazanie pracownikom świadczenia polegającego na możliwości korzystania z basenu i sauny po godzinach pracy służy - wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy - zaspokajaniu ich osobistych potrzeb i odbywa się bez związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością. W konsekwencji stwierdzić należy, że nieodpłatne świadczenie usług, jako niezwiązane z prowadzoną działalności gospodarczą, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bez względu na prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Końcowo informuje się, że niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy wyłącznie opodatkowania podatkiem od towarów i usług, natomiast wniosek w zakresie podatku dochodowego zostanie załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.