ITPP1/443-992/14/EK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 18 sierpnia 2014 r. (data wpływu 22 sierpnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla robót budowlanych wykonywanych w obiektach budownictwa mieszkaniowego oraz na rzecz gospodarstw rolnych, takich jak kurniki, obory - jest prawidłowe.

W dniu 22 sierpnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla robót budowlanych wykonywanych w obiektach budownictwa mieszkaniowego oraz na rzecz gospodarstw rolnych, takich jak kurniki, obory.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą pod firmą B. w M. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej m.in. produkuje masę betonową prefabrykowaną (PKD 23.63.Z), wykonuje specjalistyczne roboty budowlane gdzie indziej niesklasyfikowane (PKD 43.99.Z) oraz świadczy usługę transportu drogowego towarów (PKD 49.41 Z).

Stan faktyczny nr 1.

Produkcja i sprzedaż betonu dokonywana jest dla firm, instytucji, a także dla klientów indywidualnych. Sprzedaż towaru opodatkowana jest stawką 23%. W celu zwiększenia atrakcyjności oferty firma, którą Wnioskodawca prowadzi, wyszła naprzeciw oczekiwaniom klientów i rozpoczęła roboty budowlane typu: betonowanie fundamentów i stropów w domkach jednorodzinnych i lokalach mieszkalnych, tzn. typowe budownictwo mieszkaniowe. Całość procesu technologicznego rozpoczyna się od produkcji masy betonowej, poprzez dostarczenie jej specjalistycznym sprzętem do klienta na budowę, przepompowanie masy betonowej na określone długości i wysokości oraz wylanie jej do wcześniej przygotowanych szalunków. Obecnie firma wykonuje zlecenia: dostawa, wylewanie betonu bez określenia jego wykorzystywania dla klientów indywidualnych, firm i instytucji. Z klientami ustalana jest cena sprzedaży, w którą wkalkulowana jest dostawa betonu na teren budowy, wylanie lub podanie przy użyciu pompy do betonu na wskazane przez klienta odległości lub wysokości. Faktura VAT wystawiona dla klienta zawiera jedną cenę za kompleksową usługę betonowania. Wnioskodawca wskazuje, ponadto że ww. usługa w większości przypadków świadczona jest w związku z budową, remontem lub przebudową budynków lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust. 12a-12c ustawy o podatku od towarów i usług i niniejszy wniosek o interpretację indywidualną dotyczy właśnie usługi budowlanej wykonywanej w ramach budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Stan faktyczny nr 2:

Firma wnioskodawcy wykonuje również kompleksową usługę betonowania rozpoczynającą się od produkcji masy betonowej, poprzez dostarczenie jej specjalistycznym sprzętem do klienta na budowę, przepompowanie masy betonowej na określone długości i wysokości oraz wylanie jej do wcześniej przygotowanych szalunków na rzecz osób prowadzących gospodarstwo rolne. Ww. usługa dotyczy budowy, remontu lub przebudowy budynków lub ich części związanych z prowadzonym gospodarstwem, takich jak kurniki, obory.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Ad. 1.

Czy Wnioskodawca będący zakładem produkującym beton towarowy i świadczącym usługi budowlane w sytuacji wykonywania kompleksowej usługi budowlanej, polegającej na wyprodukowaniu masy betonowej w ilości zgodnej z umową bądź zamówieniem, transporcie masy betonowej na miejsce wykonania usługi, pompowaniu masy betonowej na odpowiednie odległości i wysokości, jej wylanie we wskazanych przez klienta miejscach, to jest elementach konstrukcyjnych powstałego budynku ma prawo do zastosowania obniżonej stawki VAT 8% na wyżej wskazane usługi w odniesieniu do robót budowlanych realizowanych w ramach budownictwa społecznego.

Ad. 2.

Czy Wnioskodawca będący zakładem produkującym beton towarowy i świadczącym usługi budowlane w sytuacji wykonywania kompleksowej usługi budowlanej, polegającej na wyprodukowaniu masy betonowej w ilości zgodnej z umową bądź zamówieniem, transporcie masy betonowej na miejsce wykonania usługi, pompowaniu masy betonowej na odpowiednie odległości i wysokości, jej wylanie we wskazanych przez klienta miejscach, to jest elementach konstrukcyjnych powstałego budynku wchodzącego w skład gospodarstwa rolnego ma obowiązek zastosowania 23% stawki podatkowej.

Zdanie Wnioskodawcy.

Ad. 1.

Zdaniem Wnioskodawcy stosowanie stawki podatku 8% jest właściwe w stosunku do świadczenia przez niego kompleksowej usługi budowlanej polegającej na wyprodukowaniu masy betonowej, transporcie masy betonowej na miejsce świadczenia usługi, pompowaniu masy betonowej na określone odległości i wysokości jej wylanie we wskazanych przez kontrahenta miejscach w związku z budową, remontem, przebudową budynków lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w rozumieniu art. 41 ust. 12a-12c ustawy o podatku od towarów i usług.

W celu zabezpieczenia się przed konsekwencjami nieprawdziwych informacji podawanych przez klienta co do przeznaczenia materiału i prowadzonej budowy, na fakturach VAT Wnioskodawca umieszczać będzie oświadczenie następującej treści: "Ja niżej podpisany świadomy odpowiedzialności karnej wynikającej z art. 233 § 1 i § 6 k.k. za złożenie fałszywego zeznania oświadczam, że materiały i roboty budowlane wykazane na niniejszej fakturze VAT przeznaczone są na budowę budynku mieszkalnego o powierzchni nie większej niż 300 m² (lokali mieszkalnych o powierzchni nie większej niż 150 m²), a zatem realizowane w ramach budownictwa społecznego.

Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, stosowanie stawki podatku 23% jest właściwe w stanie faktycznym nr 2, bowiem obowiązujące przepisy nie przewidują preferencyjnej stawki, która mogłaby być zastosowana w niniejszym stanie faktycznym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 5a ww. ustawy towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów i usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast stosownie do treści art. 146a ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, stosuje się - w myśl ust. 12 wskazanego artykułu - do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z ust. 12a tego artykułu, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Według art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

W myśl ust. 12c powołanego artykułu, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Jak wynika z ww. art. 2 pkt 12, ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z ww. rozporządzeniem, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków: 111 - mieszkalnych jednorodzinnych, 112 - o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, 113 - zbiorowego zamieszkania.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć: budowa, remont modernizacja, termomodernizacja oraz przebudowa, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do przepisów prawa budowlanego.

Zgodnie z art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.) przez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

Z kolei zgodnie z pkt 7a tego artykułu przez przebudowę należy rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; w przypadku dróg są dopuszczalne zmiany charakterystycznych parametrów w zakresie niewymagającym zmiany granic pasa drogowego.

Definicję remontu zawarto w pkt 8 tego artykułu. Zgodnie z jego brzmieniem przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego a nie stanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Natomiast modernizacja to "unowocześnienie i usprawnienie czegoś"- według internetowego słownika języka polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.).

Analiza powołanych wyżej przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, iż warunkiem zastosowania 8% stawki, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług, jest spełnienie dwóch przesłanek:

Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej, 8% stawki podatku. A zatem ustawodawca nie uzależnia prawa do zastosowania preferencyjnej stawki podatku od towarów usług, na podstawie 41 ust. 2 w powiązaniu z art. 146a ustawy, od uzyskania od nabywcy jakiegokolwiek oświadczenia, potwierdzającego, iż czynności te związane są z obiektami objętymi społecznym programem mieszkaniowym

Zastosowanie jednej stawki podatku od towarów i usług i opodatkowanie nią zarówno usługi, jak i dostawy materiałów wykorzystywanych do wykonania tej usługi, uwarunkowane jest zakresem, w jakim prowadzona jest działalność gospodarcza oraz przedmiotem umowy zawartej ze zleceniodawcą.

Strony w umowach cywilnoprawnych określają, co jest przedmiotem sprzedaży. Jeżeli przedmiotem sprzedaży jest dostawa betonu wraz z pompowaniem i wylewaniem, wówczas nie można z niej wyłączyć poszczególnych elementów kosztów do odrębnej sprzedaży, ponieważ obrotem podatnika jest uzgodniona kwota za wykonanie określonej usługi, bez względu na jej poszczególne elementy (materiały, robocizna, transport, zużyta energia, narzędzia, itp.). Wyliczenie, co składa się na wykonaną usługę, ma istotne znaczenie informacyjne przy ustalaniu ceny, jednak nie może uzasadniać odrębnego kwalifikowania poszczególnych elementów zawartych w tym wyliczeniu (dla celów podatkowych).

Przy ustaleniu właściwej stawki podatku VAT decydujące znaczenie ma ustalenie, co jest przedmiotem sprzedaży, czy podatnik dokonuje dostawy towarów, czy świadczy usługę, oraz czy czynność wykonywana przez podatnika mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług (dostawa, budowa, remont, modernizacja, przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego nr 1 wynika, iż Wnioskodawca zajmuje się produkcją masy betonowej, poprzez dostarczenie jej specjalistycznym sprzętem do klienta na budowę, przepompowanie masy betonowej na określone długości i wysokości oraz wylanie jej do wcześniej przygotowanych szalunków. Z klientami ustalana jest cena sprzedaży, w którą wkalkulowana jest dostawa betonu na teren budowy, wylanie lub podanie przy użyciu pompy do betonu na wskazane przez klienta odległości lub wysokości. Faktura VAT wystawiona dla klienta zawiera jedną cenę za kompleksową usługę betonowania. Wnioskodawca we wniosku wskazuje, że ww. usługa świadczona jest w związku z budową, remontem lub przebudową budynków lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Z kolei z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego nr 2 wynika, iż Wnioskodawca wykonuje również kompleksową usługę betonowania rozpoczynającą się od produkcji masy betonowej, poprzez dostarczenie jej specjalistycznym sprzętem do klienta na budowę, przepompowanie masy betonowej na określone długości i wysokości oraz wylanie jej do wcześniej przygotowanych szalunków na rzecz osób prowadzących gospodarstwo rolne. Wykonane usługi zostały przez Wnioskodawcę zafakturowane ze stawką 23%. Kompleksowa usługa wykonywana przez Wnioskodawcę dotyczy budowy, remontu lub przebudowy budynków lub ich części związanych z prowadzonym gospodarstwem, takich jak kurniki, obory.

Analiza stanu faktycznego nr 1 na tle powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że skoro czynności, o których mowa we wniosku, dotyczyć będą dostawy betonu wraz z wylaniem, a cena tych usług obejmować będzie koszt całkowity towaru i usługi i przedmiotowe roboty budowlane będą dotyczyć obiektów budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w ramach ich budowy, przebudowy lub remontu, to do tych czynności zastosowanie będzie miała stawka podatku w wysokości 8%, w myśl art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług, z uwzględnieniem art. 41 ust. 12c ustawy.

Natomiast w przypadku kompleksowej usługi betonowania (stan faktyczny nr 2) dotyczącej budowy, przebudowy czy remontu kurników i obór zastosowanie znajdzie stawka VAT 23%, bowiem obowiązujące przepisy nie przewidują w tym przypadku preferencyjnej stawki VAT.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.