ITPP1/443-986/10/MN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 6 października 2010 r. (data wpływu 11 października 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego - jest prawidłowe.

W dniu 11 października 2010 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie transportu drogowego towarów jest "płatnikiem" podatku VAT czynnym. W ramach wykonywanej działalności zleca przewóz rzeczy w transporcie drogowym innym przewoźnikom.

Wnioskodawca nawiązał współpracę z innym przewoźnikiem - osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie transportu drogowego towarów, któremu zlecał wykonywanie usług transportowych. Wnioskodawca (występując jako zleceniodawca) przesyłał faksem zlecenie transportowe opatrzone numerem, w którym wskazywał imiennie zleceniobiorcę oraz nazwę prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, siedzibę oraz numer NIP. Ponadto zlecenie zawierało takie dane jak: rodzaj pojazdu wymaganego do wykonania zlecanego przewozu, oznaczenie towaru i jego ilości lub masy, trasy ze wskazaniem szczegółowo opisanego miejsca załadunku i rozładunku, datą, a nawet godziną załadunku i rozładunku.

W zleceniu Wnioskodawca opisywał zlecaną usługę jako usługa transportowa, wskazywał cenę za wykonanie tej usługi, wyrażając ją w konkretnej kwocie w walucie Euro, przy czym płatność miała być uiszczana według kursu kupna waluty ogłaszanego przez NBP (Tabela C obowiązująca w dniu załadunku - ogłoszona w dniu poprzedzającym załadunek). Do kwoty wynagrodzenia należało doliczyć podatek VAT w wysokości 22%.

Wykonanie usługi transportowej przez kontrahenta Wnioskodawcy zawsze poprzedzone było zawarciem odrębnej umowy zlecenia między stronami. Z tego względu zleceniobiorca (kontrahent) wystawiał jedną fakturę za wykonanie jednej usługi transportowej. Zatem, w przypadku zlecenia temu samemu przewoźnikowi przykładowo pięciu odrębnych usług transportowych na podstawie pięciu odrębnych umów, zleceniobiorca wystawiał Wnioskodawcy pięć odrębnych faktur VAT, przy czym pierwsza faktura dotyczyła wykonania pierwszej usługi transportowej, druga faktura dotyczyła wykonania drugiej usługi transportowej, itd.

Wnioskodawca zlecił wykonanie kilku usług transportowych ww. przewoźnikowi (osobie fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą). Przekazane zlecenia transportowe zawierały szczegółowe dane opisane powyżej. Przewoźnik każde z tychże zleceń wykonał prawidłowo. Następnie wystawił odrębną fakturę za każdą z tych usług. Jednakże dane dotyczące numeru NIP w wystawionych fakturach VAT były błędne. Błąd polegał na wskazaniu w fakturze VAT nieprawidłowego numeru NIP wystawcy - kontrahenta Wnioskodawcy.

Ponadto, kontrahent ten w wystawionych fakturach, w danych dotyczących sprzedawcy wskazał nazwę swojego przedsiębiorstwa, adres siedziby i dane teleadresowe, ale nie wskazał w nazwie swojego imienia i nazwiska. Jednak, co istotne, podpisał wystawioną przez siebie fakturę swoim imieniem i nazwiskiem.

Pozostałe dane, t.j.:

* dotyczące nabywcy (Wnioskodawcy), takie jak pełna nazwa, adres siedziby, poprawny numer NIP,

* dotyczące zlecenia transportowego (trasa, data załadunku, nazwa towaru, środki transportu, kurs Euro celem naliczenia wynagrodzenia w PLN, kwota wynagrodzenia za wykonanie zlecenia),

* numer umowy Zlecenia transportowego,

* nazwa usługi, ilość wykonanych usług,

* cena jednostkową usługi bez kwoty podatku,

* wartość wykonanych usług bez kwoty podatku,

* stawka podatku,

* kwota podatku od sumy wartości sprzedaży netto usług,

* kwota należności ogółem wraz z należnym podatkiem

były poprawne i zgodne z zawartą umową Zlecenia Transportowego.

Faktury wystawiane przez kontrahenta Wnioskodawcy są oznaczone jako Faktura VAT i posiadają kolejne numery. Wskazane są w nich miejsce i data wystawienia (tekst jedn.: dzień, miesiąc i rok), które pokrywają się z wykonaniem umowy Zlecenia Transportowego.

Jedynym błędem w otrzymanych fakturach VAT jest nieprawidłowy NIP wystawcy oraz brak imienia i nazwiska wystawcy obok nazwy jego przedsiębiorstwa, aczkolwiek te dane znajdują się u dołu faktury, poniżej wszystkich danych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, stanowiącego sumę kwot podatku określonych w otrzymanych fakturach z tytułu nabycia towarów i usług, w sytuacji gdy faktury wystawione przez kontrahenta Wnioskodawcy zawierają błędny numer NIP, a wystawca nie wskazał w nazwie firmy swojego imienia i nazwiska, ale podpisał wystawioną przez siebie fakturę swoim imieniem i nazwiskiem.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z dyspozycją art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, kontrahent Wnioskodawcy będący osobą fizyczną wykonującą działalność gospodarczą miał obowiązek wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, co też uczynił. Zgodnie z wykładnią literalną przepisu art. 86 ust. 1 oraz ust. 2 pkt 1 lit. a w związku z art. 106 ust. 1 tej ustawy, Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w wysokości określonej w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Przepis nie zawiera zakazu odliczenia podatku w sytuacji błędnego numeru identyfikacji podatkowej jednej ze stron.

Przepis art. 86 ust. 1 oraz ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy stanowi expressis derbis, iż w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, t.j. o sumę kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Okolicznością niebudzącą wątpliwości w przedmiotowym stanie faktycznym jest fakt zlecenia przez Wnioskodawcę kontrahentowi usługi transportowej. Usługa została wykonana zgodnie z umową przez kontrahenta. Podatnik otrzymał faktury, których treść i wszystkie dane odpowiadały zawartym umowom Zlecenia Transportowego i rzeczywistemu stanowi rzeczy. Jak wynika z treści faktur otrzymanych przez Wnioskodawcę z tytułu nabycia towarów i usług, kontrahent prawidłowo naliczył podatek, w związku z czym suma kwoty podatku naliczonego jest bezsporna. Podatnik jest podmiotem uprawnionym do dokonania odliczenia podatku naliczonego. Faktury otrzymane przez Podatnika spełniają wymogi przepisu § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, albowiem zawierają nazwę sprzedawcy oraz nazwę, imię i nazwisko nabywcy, a także ich adresy. Przepis stanowi, że faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy.

Ustawodawca nie precyzuje miejsca w fakturze, w którym należy dokonać oznaczenia imienia i nazwiska sprzedawcy, w związku z czym, w ocenie Wnioskodawcy, wskazanie imienia i nazwiska sprzedawcy oraz złożenie jego podpisu, jako osoby upoważnionej do wystawienia faktury, spełnia przesłanki wymogu § 5 ww. rozporządzenia i stanowi zawarcie imienia, nazwiska oraz nazwy sprzedawcy.

Rzeczony przepis § 5 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. zawiera zapis, iż faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy. Faktury otrzymane przez Wnioskodawcę zawierają numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, przy czym NIP sprzedawcy jest błędny. Stosując wykładnię literalną i celowościową w celu interpretacji ww. normy prawnej, w ocenie Wnioskodawcy, zawarcie w fakturach błędnego numeru NIP nie stanowi przesłanki nieważności faktury i nie powinno mieć wpływu na możliwość dokonania odliczenia podatku. Na poparcie prezentowanego stanowiska wskazano na pismo Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 18 sierpnia 2004 r. Błąd w postaci niepoprawnego numeru identyfikacji podatkowej sprzedawcy zawartego w otrzymanych fakturach, czy wskazanie imienia i nazwiska sprzedawcy jako osoby uprawnionej do wystawienia faktury, nie wystąpiły z przyczyn dotyczących Wnioskodawcy, bowiem w udzielanych zleceniach określał dane kontrahenta precyzyjnie i poprawnie, posługując się właściwym numerem identyfikacji podatkowej strony przeciwnej. Otrzymane faktury VAT stanowiły potwierdzenie wykonania transakcji oraz szczegółowych danych o transakcji, a także wskazywały wysokość wynagrodzenia należnego kontrahentowi za wykonanie usługi i wysokość należnego podatku od towarów i usług.

W tych okolicznościach, jako że przepisy prawa nie stanowią odmiennie, mając na uwadze zasadę in dubio pro tributario, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przysługuje mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego stanowiącego sumę kwot podatku określonych w otrzymanych fakturach z tytułu nabycia towarów i usług, w sytuacji gdy faktury wystawione przez kontrahenta zawierają błędny numer NIP, a wystawca nie wskazał w nazwie firmy swojego imienia i nazwiska, ale podpisał wystawioną przez siebie fakturę swoim imieniem i nazwiskiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl generalnej zasady, wyrażonej w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Regulacja ta stanowi, że podatek naliczony wynika z faktur, które potwierdzają nabycie towarów i usług.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a powołanej ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

Zgodnie z art. 106 ust. 1 cytowanej ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15 ust. 1 tejże ustawy, czyli osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności, są obowiązane wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Na podstawie delegacji zawartej w art. 106 ust. 8 tej ustawy, szczegółowe zasady dotyczące faktur uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.).

Zgodnie z przepisem § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

W świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, faktury VAT są dokumentami potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT, dlatego też niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury.

Generalnie zatem faktura VAT jest dokumentem odzwierciedlającym prawidłowy przebieg zdarzenia gospodarczego, zarówno pod względem przedmiotu transakcji, jak i podmiotów biorących w niej udział. Przy ocenie zdarzenia gospodarczego nie można jednak pominąć okoliczności towarzyszących transakcji, wskazujących, na rzeczywisty charakter podmiotu dokonującego sprzedaży. Faktury VAT są dokumentem o charakterze sformalizowanym. Co do zasady zatem, faktury muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa krajowego w tym względzie. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze. A contrario nie będzie można uznać za prawidłową faktury, gdy sprzecznie z jej treścią wykazuje ona zdarzenie gospodarcze, które w ogóle nie zaistniało bądź zaistniało w innych rozmiarach albo między innymi podmiotami. Faktura VAT potwierdza zaistniałe zaszłości gospodarcze, a jej elementy formalne wymagane przez art. 106 ust. 1 ustawy o VAT mają wyłącznie znaczenie dowodowe. Uznać należy, że chociaż zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, faktura powinna zawierać dane dotyczące podatnika i nabywcy, to jednak nie wszystkie wykazane braki faktur wykluczają możliwość ustalenia tych danych przy prawidłowej analizie innych zapisów zawartych w fakturach.

Należy zatem zauważyć, iż błędny numer NIP przy jednoczesnych prawidłowych pozostałych danych identyfikujących sprzedawcę stanowi wadę techniczną, niewyłączającą możliwości prawidłowego określenia sprzedawcy usługi, a jednocześnie pozostającą bez znaczenia dla wysokości zobowiązania podatkowego.

Z powyższego wynika, iż o prawidłowości faktur VAT wystawianych i otrzymywanych przez podatników powinny decydować przede wszystkim ustalenia, czy dokumenty te potwierdzają rzeczywiste transakcje handlowe. A zatem jeżeli w fakturach dokumentujących transakcje występują tzw. wadliwości mniejszej wagi, należy uznać, że nie ma podstawy do kwestionowania faktur VAT wyłącznie z powodu wspomnianych braków mających charakter wadliwości mniejszej wagi. Są to tego rodzaju wadliwości, które, co prawda, powodują, że faktura nie odpowiada wymogom określonym w przepisach, jednakże same w sobie nie wpływają one na przedmiot i podstawę opodatkowania.

Z tego też względu mimo, iż przedmiotowe faktury zawierają błędy (w oznaczeniu sprzedawcy brak imienia i nazwiska oraz błędny NIP), to dokumenty te pozwalają na rzeczywiste odzwierciedlenie przebiegu zdarzeń gospodarczych. Tym bardziej, iż Wnioskodawca będący nabywcą, jak wskazano w stanie faktycznym, potwierdza prawidłowość wykonanych usług, jak również nie kwestionuje wartości tych usług.

W praktyce bowiem, przy dokumentowaniu przez podatników obrotu gospodarczego, zdarzają się pomyłki. W związku z tym ustawodawca przewidział dwie możliwości korygowania błędów w fakturach VAT, za pomocą faktury korygującej lub noty korygującej.

W przypadku błędnie określonych danych zawartych w fakturach zastosowania ma § 15 ust. 1 powołanego rozporządzenia, zgodnie z którym nabywca towaru lub usługi, który otrzymał fakturę lub fakturę korygującą zawierającą pomyłki dotyczące jakiejkolwiek informacji wiążącej się zwłaszcza ze sprzedawcą lub nabywcą lub oznaczeniem towaru lub usługi, z wyjątkiem pomyłek w pozycjach faktury określonych w § 5 ust. 1 pkt 6-12, może wystawić fakturę nazwaną notą korygującą. Szczegółowe zasady wystawiania not korygujących zawarte są w § 15 ust. 2-7 rozporządzenia.

Zatem analizując przedstawiony opis stanu faktycznego na tle powołanych przepisów stwierdzić należy, iż w omawianej sprawie Wnioskodawcy, przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, związanego z nabyciem opisanych usług transportowych, o ile faktycznie istnieje związek dokonanych zakupów ze sprzedażą opodatkowaną oraz w przedstawionym stanie faktycznym nie zachodzą wyłączenia określone w art. 88 ustawy. Niemniej jednak opisane błędy winny być skorygowane za pomocą not korygujących, wystawionych zgodnie z § 15 ww. rozporządzenia.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska Nr 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.