ITPP1/443-985/11/DM - Zasady korzystania ze zwolnienia podmiotowego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 12 lipca 2011 r. (data wpływu 14 lipca 2011 r.) uzupełnionym w dniu 15 września 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości stosowania zwolnienia podmiotowego od podatku - jest prawidłowe.

W dniu 14 lipca 2011 r. został złożony wniosek uzupełniony w dniu 15 września 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości stosowania zwolnienia podmiotowego od podatku.

W złożonym wniosku, jak również jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, polegającą na zawieraniu ubezpieczeń na rzecz zakładów ubezpieczeń. Jest agentem ubezpieczeniowym i ma podpisane bezpośrednie umowy z kilkoma zakładami ubezpieczeń, jest to tzw. "m.". Nowe, obowiązujące od dnia 1 stycznia 2011 r. przepisy ustawy o podatku od towarów i usług w art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy określają osoby zwolnione od podatku, są nimi agenci pracujący na rzecz zakładów ubezpieczeń. Ponadto z wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza także świadczyć czynności opodatkowane, jednakże "czynności te będą śladowe i nie przekroczą wyznaczonego limitu z art. 113 ust. 1".

W związku z powyższym w złożonym wniosku zadano następujące pytanie przedstawione w uzupełnieniu wniosku.

Czy wykonując czynności zarówno zwolnione od podatku, jak i opodatkowane na zasadach ogólnych, Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia podmiotowego z art. 113 i "nie mogą być one do ustalonej wysokości limitu łączone".

Zdaniem Wnioskodawcy, uzasadnionym podanym przykładem liczbowym w sytuacji, gdy przychód z działalności zwolnionej od podatku wyniesie np. 140.000 zł, a przychód z działalności, z której podatek będzie należny wyniesie 140.000 zł, Wnioskodawca "nie podlega podatkowi VAT" natomiast, gdy z działalności opodatkowanej uzyska obrót w kwocie 160.000 zł, podatek będzie należny tylko z tej drugiej działalności, gdyż przychód wyniósł więcej niż ustalony przez ustawodawcę limit. Wnioskodawca zatem wskazuje, że przysługuje mu prawo do zwolnienia podmiotowego do momentu przekroczenia limitu określonego w ustawie. Ponadto zauważa, że nie można łączyć czynności zwolnionych od podatku jak i opodatkowanych na zasadach ogólnych, a w momencie przekroczenia limitu określonego w ustawie z czynności opodatkowanych, podatek ten będzie należny wyłącznie z czynności opodatkowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. Nr 177, poz. 1054) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 8 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W myśl art. 113 ust. 1 cyt. ustawy zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

W myśl art. 113 ust. 2 cyt. ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Z powołanych przepisów wynika zatem, że do kwoty limitu nie wlicza się wartości sprzedaży uzyskanej z tytułu świadczenia m.in. usług korzystających ze zwolnienia przedmiotowego od podatku.

Z art. 113 ust. 5 ww. ustawy wynika, że jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę (...).

Stosownie do art. 113 ust. 9 podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Jak stanowi art. 113 ust. 13 cyt. ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz podatników:

Z powyższego wynika, iż ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do alternatywnego wyboru, zarejestrowania się jako podatnik VAT czynny, bądź pozostania podatnikiem VAT zwolnionym. Powyższy wybór jest dobrowolną decyzją każdego podatnika, którego wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła pewnego określonego limitu kwoty. W chwili przekroczenia tej kwoty zwolnienie traci moc, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę. Istnieją jednak przesłanki negatywne, które uniemożliwiają podatnikowi skorzystanie z tego prawa. Powołany przepis art. 113 ust. 13 ustawy wyklucza bowiem możliwość korzystania ze zwolnienia podmiotowego przez podatników, którzy wykonują czynności wyłączone ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. W tym przypadku podatnik od samego początku, od pierwszej czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług obowiązany jest dokonać rejestracji jako podatnik VAT czynny.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca świadczy wyłącznie usługi zwolnione przedmiotowo od podatku od towarów i usług, jednakże planuje wykonywać dodatkowo czynności opodatkowane na zasadach ogólnych.

Mając powyższe na uwadze oraz przywołane regulacje prawne wskazać należy, że do kwoty limitu, po przekroczeniu którego podatnik traci prawo do zwolnienia podmiotowego od podatku, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku. Skoro jak wskazuje Wnioskodawca, czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług będą "śladowe i nie przekroczą limitu zwolnienia" - przy założeniu, że nie będą to czynności wyłączone ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 13 ustawy - Wnioskodawca będzie uprawniony do korzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku i jak słusznie zauważył do kwoty limitu nie będzie zobowiązanym wliczać obrotu uzyskanego z tytułu świadczenia usług korzystających ze zwolnienia przedmiotowego od podatku. W związku z powyższym, w przypadku świadczenia czynności zwolnionych od podatku jak i opodatkowanych, do obrotu, który spowoduje utratę zwolnienia podmiotowego u Wnioskodawcy należy przyjąć tylko wartość obrotu uzyskanego z wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Po przekroczeniu natomiast określonej przez ustawodawcę kwoty limitu uprawniającej do zwolnienia podmiotowego, jak słusznie zauważył Wnioskodawca "podatek będzie należny wyłącznie z czynności opodatkowanych".

Końcowo należy zaznaczyć, iż kwestia możliwości korzystania ze zwolnienia przedmiotowego w podatku od towarów i usług z tytułu świadczenia czynności "m." nie była przedmiotem oceny, gdyż nie zadano w tym zakresie zapytania, jak i nie wskazano własnego stanowiska, dlatego też niniejsze rozstrzygnięcie wydano przy założeniu że zwolnienie takie Pani przysługuje.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.