ITPP1/443-984/11/BJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 12 lipca 2011 r. (data wpływu 14 lipca 2011 r.) uzupełnionym w dniu 6 października 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki - jest prawidłowe.

W dniu 14 lipca 2011 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 6 października 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W 2006 r. nabyła Pani wraz z mężem działkę. Celem zakupu była przyszła budowa domu. Jednakże, kiedy chciała Pani ją ogrodzić okazało się, że nie można tego dokonać w granicach własności, ponieważ wg planów znaczna cześć działki miała być przeznaczona na drogę. W związku z powyższym dokonała Pani podziału działki. W wyniku podziału powstały 2 działki budowlane i działki pod drogę. Z uwagi na zaciągnięty kredyt mieszkaniowy postanowiła Pani wraz z mężem sprzedać jedną działkę, by spłacić część kredytu. W związku z planowaną sprzedażą, złożyła Pani w dniu 30 lipca 2008 r. wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji, w którym m.in. oświadczyła Pani, iż nie planuje sprzedaży żadnej nieruchomości. W dniu 14 października 2008 r. Dyrektor Izby Skarbowej wydał interpretację, w której uznał Pani stanowisko w zakresie opodatkowania sprzedaży działek za prawidłowe.

W marcu 2011 r. nabyła Pani wraz z mężem inną działkę, już uzbrojoną, dlatego też podjęła Pani decyzję o sprzedaży drugiej działki (powstałej w wyniku podziału tej zakupionej w 2006 r.). Grunt, który zamierza Pani sprzedać nie jest gruntem zabudowanym, nie jest uzbrojony, leży w miejscu odludnym. Podkreśla Pani, iż grunt zakupiony był w celu zaspokojenia celów osobistych i nie był wykorzystywany do jakiejkolwiek działalności gospodarczej, czy rolniczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż drugiej działki powstałej w wyniku podziału opodatkowana jest podatkiem od towarów i usług.

Pani zdaniem, sprzedaż została wymuszona sytuacją życiową. Działka została nabyta z myślą o budowie domu. Podział działki wymusiły plany zagospodarowania miasta. Z uwagi na fakt, iż działki stanowiły majątek osobisty i nie służyły prowadzeniu działalności, sprzedaż drugiej działki powstałej po podziale nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Na poparcie swojego stanowiska przywołuje Pani wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie, sygn. akt I FSK 603/06 i Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, sygn. akt III SA/Wa 3885/06 z dnia 18 stycznia 2006 r. oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 stycznia 2007 r., sygn. akt III SA/Wa3885/06.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 7 ust. 1 cytowanej ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 powołanej wyżej ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 15 ust. 1 cyt. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2).

W związku z powyższym, aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku nieruchomości gruntowej jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek został nabyty na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności handlowej.

Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego, przedstawionego we wniosku wynika, że w 2006 r. dokonała Pani wraz z mężem zakupu działki z myślą o budowie domu. Przedmiotowa działka została przez Panią podzielona na 2 działki budowlane i działki pod drogę. Jedna z działek została sprzedana, by spłacić zaciągnięty kredyt. Obecnie planuje Pani sprzedaż drugiej działki. Wskazała Pani, iż grunt nie był wykorzystywany do jakiejkolwiek działalności gospodarczej, przez cały okres posiadania przedmiotowego gruntu nie był on w żaden sposób wykorzystywany w jakiejkolwiek działalności gospodarczej, czy rolniczej.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż pomimo, że grunty spełniają definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, z okoliczności sprawy nie wynika, aby planując sprzedaż drugiej działki budowlanej, działała Pani w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Oznacza to zatem działanie Strony w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Reasumując, sprzedaż opisanej we wniosku działki budowlanej, nabytej pierwotnie z myślą o budowie domu i nie wykorzystywanej w jakiejkolwiek działalności, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, tym samym dokonując sprzedaży nie będzie działała Pani jako podatnik podatku od towarów i usług.

Podkreślić należy, iż niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, co oznacza, iż w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienne zdarzenie przyszłe, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecina, ul. Staromłyńska Nr 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.