ITPP1/443-953/08/AP - Opodatkowanie premii pieniężnych przyznawanych kontrahentom.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 12 stycznia 2009 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/443-953/08/AP Opodatkowanie premii pieniężnych przyznawanych kontrahentom.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 października 2008 r. (data wpływu 24 października 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania premii pieniężnych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 października 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania premii pieniężnych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność w zakresie produkcji i sprzedaży materiałów budowlanych. W ramach swojej działalności Wnioskodawca przyznaje premie pieniężne kontrahentom, którzy w ciągu roku uzyskali określony poziom obrotów oraz terminowo płacili za otrzymane dostawy. Premie te nie są powiązane z konkretnymi dostawami, ale prawo do nich i ich wysokość są ustalane po obliczeniu poziomu zakupów dokonanych przez danego kontrahenta przez cały rok, lub inny ściśle określony przedział czasowy np. przez okres kilku miesięcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy premie pieniężne przyznawane kontrahentom przez Wnioskodawcę stanowią wynagrodzenie za świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy premia pieniężna nie powinna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdyż przyznanie kontrahentom takiego świadczenia nie jest wynagrodzeniem za usługi wykonywane na rzecz Spółki. Ponadto Wnioskodawca stoi na stanowisku, że premia wypłacana jest kontrahentom za osiągnięcie określonego poziomu zakupów w ciągu roku, a nie za świadczone przez nich usługi. Stanowisko to oparte jest m.in. na wyr. NSA z dnia 26 lutego 2007 r. (I FSK 94/06), którym sąd stwierdził, że przeciwne stanowisko prowadziłoby do podwójnego opodatkowania tej samej transakcji. Podobne stanowisko zajął Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (III SA/Wa 659/08 z dnia 29 maja 2008 r.)

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 cytowanej ustawy, poprzez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

*

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

*

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

*

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Uwzględniając powyższe, każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czy określonym zachowaniu mieści się w definicji usługi. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w art. 8 ust. 3 powołanej ustawy.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy należy stwierdzić, że w przypadku, gdy premie pieniężne wypłacane są z tytułu dokonywania przez nabywcę np. nabyć określonej wartości czy ilości towarów w określonym czasie, czy też osiągnięcia określonych obrotów i nie są one związane z żadną konkretną dostawą, należy uznać, że są one jednak związane z określonymi zachowaniami nabywcy, a więc świadczeniem usług przez nabywcę otrzymującego taką premię, które to usługi podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że wypłaca on kontrahentom premie pieniężne za uzyskanie, w danym roku kalendarzowym lub innym ściśle określonym przedziale czasowym, określonego poziomu obrotów oraz terminowe płatności za otrzymane dostawy produktów. Ponadto Spółka wskazała, że wypłacane należności nie są powiązane z konkretnymi dostawami.

W tym przypadku wskazać należy, że działania kontrahentów, polegające na realizacji określonego poziomu obrotów, mają bezpośredni wpływ na wysokość otrzymywanego wynagrodzenia. Wypłacona gratyfikacja pieniężna zależy bowiem od określonego zachowania nabywcy, co powoduje, że pomiędzy stronami istnieje relacja zobowiązaniowa, którą należy traktować jako świadczenie usługi przez stronę otrzymującą taką premię, które to usługi podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Reasumując należy uznać, że udzielane premie pieniężne związane z określonymi zachowaniami klientów, stanowią wynagrodzenie za świadczone usługi podlegające (u otrzymującego to świadczenie), zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Końcowo należy stwierdzić, iż powołane w uzasadnieniu wniosku wyroki NSA i WSA nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Są one rozstrzygnięciami w konkretnej sprawie i tylko do niej się zawężają, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl