ITPP1/443-95/10/AT - Zasady opodatkowania podatkiem VAT usług polegających na organizacji imprez integracyjnych, okolicznościowych, zawodów sportowych oraz wyjazdów firmowych dla podmiotów gospodarczych, urzędów lub instytucji.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 26 stycznia 2010 r. (data wpływu 28 stycznia 2010 r.), uzupełnionym w dniu 6 kwietnia 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasad opodatkowania usług turystyki - jest nieprawidłowe.

W dniu 28 stycznia 2010 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasad opodatkowania usług turystyki.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe:

Prowadzi Pani działalność gospodarczą, której przedmiotem jest m.in. organizacja imprez integracyjnych, szkoleniowych, okolicznościowych, zawodów sportowych, wyjazdów firmowych dla innych podmiotów gospodarczych, urzędów, instytucji, itp. Pani firma jest organizatorem i pośrednikiem turystycznym. Ponadto, posiada Pani wpis do rejestru organizatorów turystycznych i pośredników turystycznych Marszałka Województwa.

Większość usług świadczona jest przez podwykonawców (np. noclegi, lokale gastronomiczne, grupy artystyczne, instruktorzy, itp.), a firma występuje jedynie w roli koordynatora. Za wykonaną pracę pobiera Pani wynagrodzenie w postaci prowizji, którą każdorazowo ustala przy kalkulacji oferty.

W trakcie organizowania na zlecenie klienta imprez dla ich uczestników, którymi są pracownicy i/lub kontrahenci klienta, przeprowadzane będą konkursy, zawody, itp., podczas których dla uczestników rozdawane będą nagrody za udział w konkursie, zwycięstwo w zawodach, itd.

Zleceniodawcy, na rzecz których będzie Pani organizowała takie imprezy, żądają (również wydając ustną dyspozycję), aby tymi nagrodami był m.in. alkohol, np. butelka wina, whisky, czy też innego alkoholu. Nie posiada Pani koncesji na sprzedaż alkoholu.

Ponadto, zdarza się, że Pani klienci chcą również, aby na imprezach, zwłaszcza odbywających się na wolnym powietrzu, oprócz standardowego wyżywienia i napojów, które sama ma Pani zakupić, zapewnić im alkohol (zarówno nisko, jak i wysokoprocentowy) w celu bezpośredniego spożycia w trakcie imprezy.

W dniu 6 kwietnia 2010 r. wskazała Pani dodatkowo, że w związku z prowadzoną działalnością organizatora imprez turystycznych, w przypadku ww. imprez, zamierza stosować rozliczenie na zasadzie VAT marża (art. 119 ustawy o podatku od towarów i usług).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

W dniu 6 kwietnia 2010 r. uszczegółowiła Pani wniosek, podając, że poprzez użyty w pytaniu nr 2 zwrot "pomniejszyć marżę" rozumieć należy w ww. przypadku zmniejszenie podstawy opodatkowania poprzez zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów konkretnego wydatku w kwocie brutto związanego z organizacją imprez turystycznych, w tym integracyjnych, szkoleniowych, okolicznościowych, zawodów sportowych, wyjazdów firmowych dla innych podmiotów gospodarczych, urzędów, instytucji, itp.

Powołując się na treść art. 3 pkt 6 ustawy o usługach turystycznych, a także na art. 119 ust. 1 i 3, sądzi Pani, że w przypadku organizacji imprez integracyjnych, szkoleniowych, okolicznościowych, zawodów sportowych, wyjazdów firmowych, w związku z działalnością firmy jako pośrednika turystycznego, spełnia warunki umożliwiające stosowanie rozliczeń w postaci VAT marża.

W uzupełnieniu wniosku, w dniu 6 kwietnia 2010 r., wskazała Pani, iż, w Jej ocenie, zakupiony alkohol można uznać za koszt uzyskania przychodu, a tym samym będzie on uprawniał do "pomniejszenia marży". Dodatkowo wskazuje Pani na normę przepisu art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, twierdząc, że w przypadku zakupu alkoholu służył on będzie osiągnięciu przychodu i nie będzie wydatkiem na cele reprezentacyjne.

Ponadto, Pani zdaniem, zakupiony alkohol stanowił będzie część poniesionych przez firmę wydatków związanych z organizacją wymienionych we wniosku imprez, stanowiąc jeden z elementów zamówienia ustnego lub pisemnego złożonego przez klienta.

Podobne stanowisko zajmuje Pani w przypadku wystawienia faktury VAT na zasadach ogólnych (ze stawką 22 %), tzn. skoro zakup alkoholu będzie kosztem uzyskania przychodu, to będzie przysługiwało Pani prawo do odliczenia podatku VAT od nabywanego alkoholu, jak od innych pozostałych wydatków (art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 lit. a).

Niniejszą interpretacją nie dokonano oceny Pani stanowiska w przedmiocie uznania opisanych we wniosku wydatków na zakup alkoholu za koszty uzyskania przychodów. Powyższa interpretacja zawiera wyłącznie ocenę Pani stanowiska pod kątem przepisów regulujących zasady opodatkowania podatkiem od towarów i usług w przedmiocie możliwości zastosowania rozliczenia wskazanych we wniosku czynności na zasadzie VAT marża oraz możliwości odliczenia w związku z tym kwoty podatku naliczonego, natomiast w zakresie uznania ww. wydatków za koszty uzyskania przychodów zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (...).

W myśl art. 8 ust. 1 omawianej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119, o czym stanowi art. 8 ust. 3 ustawy.

Z powyższego wynika, że w przypadku usług turystyki, klasyfikacja statystyczna nie przesadza o identyfikacji tych usług dla celów podatku od towarów i usług.

Przepisy art. 119 ustawy, wprowadzają szczególny sposób opodatkowania usług turystyki, polegający na opodatkowaniu marży, stanowiącej wynagrodzenie podatników świadczących usługi turystyki. Zgodnie z ust. 1 tego przepisu, podstawą opodatkowania w przypadku wykonywania usług turystyki jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku, z zastrzeżeniem ust. 5.

Przez marżę rozumie się różnicę między kwotą należną, którą ma zapłacić nabywca usługi, a ceną nabycia przez podatnika podatku od towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, przy czym przez usługi dla bezpośredniej korzyści turysty rozumie się usługi stanowiące składnik świadczonej usługi turystyki, a w szczególności transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie (art. 119 ust. 2 ustawy).

Natomiast z ust. 3 wskazanego artykułu wynika, iż rozliczenie metodą marży stosuje się bez względu na to, kto nabywa usługę turystyki, w przypadku, gdy podatnik:

Ponadto, treść art. 119 ust. 3a stanowi, że podatnicy, o których mowa w ust. 3, są obowiązani prowadzić ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy, z uwzględnieniem kwot wydatkowanych na nabycie towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, oraz posiadać dokumenty, z których wynikają te kwoty. Przedmiotowa regulacja w sposób kategoryczny zobowiązuje podatników świadczących usługi turystyki do prowadzenia specyficznej dla tego rodzaju działalności ewidencji. W efekcie, łączne spełnienie wszystkich przedmiotowych przesłanek przesądza o obligatoryjności zastosowania szczególnej procedury opodatkowania marżą usług turystyki.

Jednocześnie, należy zaznaczyć, że w przypadku, gdy przy świadczeniu usługi turystyki podatnik oprócz usług nabywanych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty część świadczeń w ramach tej usługi wykonuje we własnym zakresie, odrębnie ustala się podstawę opodatkowania dla usług własnych i odrębnie w odniesieniu do usług nabytych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty. W celu określenia podstawy opodatkowania dla usług własnych stosuje się odpowiednio przepisy art. 29 (art. 119 ust. 5 ustawy). W tych przypadkach - jak wynika z ust. 6 ww. artykułu - podatnik obowiązany jest do wykazania w prowadzonej ewidencji, jaka część należności za usługę przypada na usługi nabyte od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, a jaka na usługi własne.

Zauważyć należy, że podstawowym kryterium zasadności zastosowania specjalnych zasad opodatkowania marży, jest uznanie całego pakietu świadczeń za jedną usługę turystyki. Usługa turystyki jest kompleksową usługą, realizowaną przez podatnika, obejmującą swym zakresem różne usługi składowe świadczone dla bezpośredniej korzyści turysty, bez których dana impreza turystyczna nie mogłaby się odbyć, przy czym muszą one być nabywane od innych podatników.

Jeżeli więc, usługa świadczona przez Wnioskodawcę w postaci organizowania wskazanych we wniosku imprez faktycznie będzie się składać również z usług i towarów nabywanych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, zastosowanie znajdzie art. 119 ustawy.

Prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego regulują przepisy Działu IX "Odliczenie i zwrot podatku. Odliczenie częściowe". W rozdziale 1. "Odliczenie i zwrot podatku". ustawy o podatku od towarów i usług.

W art. 86 ust. 1 ww. ustawy przewidziano, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy).

Stosownie natomiast do postanowień art. 119 ust. 4 wskazanej ustawy, podatnikom, o których mowa w ust. 3, nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego od towarów i usług nabytych dla bezpośredniej korzyści turysty.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług oraz niepodlegających temu podatkowi.

Powyższej przesłanki warunkującej skorzystanie z prawa do odliczenia, tj. przesłanki istnienia pomiędzy dokonanymi zakupami a czynnościami opodatkowanymi VAT, nie stosuje się jednakże - jak wskazano w wyżej cytowanym przepisie art. 119 ust. 4 ustawy - względem podatników stosujących rozliczenie świadczonych przez siebie usług turystyki na zasadzie tzw. VAT marża, zgodnie z art. 119 ust. 3 ustawy.

Z okoliczności sprawy wynika, iż prowadzi Pani działalność gospodarczą, której przedmiotem jest m.in. organizacja imprez integracyjnych, szkoleniowych, okolicznościowych, zawodów sportowych, wyjazdów firmowych dla innych podmiotów gospodarczych, urzędów, instytucji, itp. Większość usług świadczona jest przez podwykonawców (np. noclegi, lokale gastronomiczne, grupy artystyczne, instruktorzy, itp.), natomiast firma występuje jedynie w roli koordynatora. Wynagrodzeniem za wskazane usługi jest prowizja ustalana każdorazowo przy kalkulacji oferty.

W trakcie organizowania na zlecenie klienta imprez dla ich uczestników zapewnia Pani alkohol, który sama nabywa (zarówno nisko, jak i wysokoprocentowy), w celu bezpośredniego spożycia w trakcie imprezy.

A zatem, skoro organizacja opisanych we wniosku imprez integracyjnych, okolicznościowych, zawodów sportowych, wyjazdów firmowych dla innych podmiotów gospodarczych, urzędów, instytucji, itp., składa się z towarów i usług nabytych dla bezpośredniej korzyści turysty, to stanowi w konsekwencji usługę turystyki opodatkowaną na zasadzie VAT marża. W tym przypadku świadczenie tych usług przez Panią nie może być więc potwierdzone za pomocą wystawionej faktury VAT według zasad ogólnych. Jednocześnie, w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług - wbrew opinii wyrażonej we wniosku - kwota podatku naliczonego wynikająca z otrzymanych przez Panią faktur VAT dokumentujących poniesione wydatki na nabycie alkoholu nie uprawnia do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, co wynika wprost z normy uprzednio powołanego art. 119 ust. 4 ustawy.

Natomiast, w przypadku organizowanych przez Panią imprez szkoleniowych, dla oceny, czy uprawnione jest skorzystanie z rozliczenia na zasadzie VAT marża, istotne jest ustalenie istnienia przesłanek warunkujących zastosowanie tej zasady opodatkowania. Wobec tego istotne znaczenie ma ustalenie, że w tym konkretnym przypadku zapewniony został cały pakiet świadczeń, składających się na usługę turystyki - a zatem stwierdzenie, czy obejmuje ona swym zakresem różne usługi składowe nabywane od innych podatników, świadczone dla bezpośredniej korzyści turysty, bez których określona impreza turystyczna nie mogłaby się odbyć. Z całokształtu przedstawionego zdarzenia przyszłego nie wynika jednoznacznie, jakoby organizowane przez Panią imprezy szkoleniowe obejmowały swoim zakresem również nabycie dla bezpośredniej korzyści turysty.

Jeżeli zatem faktycznie w przedmiotowej sprawie - w odniesieniu do organizowanych przez Panią imprez szkoleniowych - imprezy szkoleniowe nie będą zawierały ww. istotnych elementów przesadzających o tym, że wykonywane usługi turystyki składają się z kompleksowych usług składowych, w ramach których wykonywane są te imprezy szkoleniowe, to nie znajdą zastosowania przepisy art. 119 ust. 1, umożliwiające rozliczenie tych czynności w ramach marży. Tym samym w sprawie nie znajdzie zastosowania norma przepisu art. 119 ust. 4 i w rezultacie przysługiwać będzie Pani prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, o którym mowa w powołanym wcześniej art. 86 ust. 1 ustawy, o ile nie wystąpią okoliczności wskazane w przepisie art. 88 tej ustawy.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz przytoczony stan prawny, należy przyjąć, że organizacja imprez integracyjnych, okolicznościowych, zawodów sportowych, wyjazdów firmowych dla innych podmiotów gospodarczych, urzędów, instytucji, itp., w ramach którego nabywane są przez Panią towary i usługi dla bezpośredniej korzyści turysty, jako świadczenie złożone, uprawnia do rozliczenia tej czynności na zasadzie VAT marża, zgodnie z art. 119 ustawy, co wyklucza możliwość zastosowania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków, w tym również od alkoholu.

Powyższe należy odnieść również także do organizowanych przez Panią imprez szkoleniowych, pod warunkiem, że faktycznie czynności te wykonywane będą z zachowaniem warunków wskazanych w przepisie art. 119 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.