ITPP1/443-926/08/MN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 13 października 2008 r. (data wpływu 15 października 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 17 grudnia 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku pożyczek udzielanych Spółce przez podmiot zagraniczny - jest prawidłowe.

W dniu 15 października 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku pożyczek udzielanych Spółce przez podmiot zagraniczny.

W złożonym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Spółka we wrześniu 2007 r. zawarła umowę pożyczki pieniężnej z podmiotem zagranicznym, mającym siedzibę we Francji. Podmiot udzielający pożyczki nie jest udziałowcem Spółki i nie jest zarejestrowany dla potrzeb podatku od towarów i usług na terytorium kraju. Pożyczkodawca jest natomiast podatnikiem tego podatku we Francji. Ponadto pożyczkodawca nie jest bankiem. Zgodnie z umową pożyczki, Spółka jest zobowiązana do płacenia na rzecz Pożyczkodawcy określonych w tej umowie odsetek od pożyczki. Aktualnie Spółka planuje zawrzeć aneks do umowy pożyczki pieniężnej na warunkach zbliżonych do umowy zawartej w 2007 r.

Przedmiotowe transakcje udzielania pożyczki, na indywidualny wniosek Spółki, zostały zakwalifikowane przez Ośrodek Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urząd Statystyczny w Łodzi w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu 65.22.10-00.90 - usługi udzielania pożyczek, świadczone poza systemem bankowym, pozostałe. W uzyskanej przez Spółkę klasyfikacji Urząd Statystyczny w Łodzi wskazał również, iż zgodnie z poprzednio obowiązującą PKWiU, stosowaną obecnie dla celów podatkowych, opisane usługi mieściły się w grupowaniu PKWiU 65.22.10-00.00 - usługi udzielania pożyczek, świadczone poza systemem bankowym.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku wskazano, iż podmiotem udzielającym pożyczki jest Spółka, która nie posiada siedziby i stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy pożyczka udzielona Spółce oraz przyszła pożyczka, której udzielenie jest planowane, stanowiące usługi pośrednictwa finansowego sklasyfikowane w stosowanej dla celów podatkowych PKWiU w grupowaniu 65.22.10-00.00, korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług w związku z poz. nr 3 załącznika nr 4 do tej ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy opisana pożyczka oraz przyszła pożyczka korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Spółka, cytując treść przepisów art. 5 ust. 1 pkt 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wywodzi iż udzielenie pożyczki oraz przyszłej pożyczki stanowi odpłatne świadczenie usług, bowiem następuje ono w zamian za wynagrodzenie płatne w formie oprocentowania.

Następnie wskazując treść art. 27 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług w związku z art. 27 ust. 3 tej ustawy Spółka wskazuje, iż miejscem świadczenia przedmiotowych usług jest terytorium Polski, tj. terytorium kraju, w którym nabywca tych usług (Spółka) posiada siedzibę.

Ponadto powołując się na treść art. 43 ust. 1 w związku z poz. nr 3 załącznika nr 4 do ustawy Spółka stwierdza, iż usługi finansowe sklasyfikowane wg PKWiU do grupowania 65.22.10-00.00 korzystają ze zwolnienia od podatku. Podatnikiem z tytułu tych transakcji będzie Spółka - na zasadzie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, co oznacza, iż Spółka powinna wykazywać przedmiotowe transakcje jako import usług zwolnionych od podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez odpłatne świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi odpłatnej dostawy towarów, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej (art. 8 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy).

Zgodnie z art. 2 pkt 9 ustawy, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 cyt. ustawy.

Podatnikami są również, jak stanowi art. 17 ust. 1 pkt 4 powołanej ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r., osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju.

Z dniem 1 grudnia 2008 r., w wyniku zmiany wprowadzonej ustawą z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320) treść art. 17 ust. 1 pkt 4 brzmi następująco: podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsce zamieszkania albo pobytu na terytorium kraju.

Wskazać również należy na treść przepisu art. 8 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług obowiązującego od 1 grudnia 2008 r., zgodnie z którym przy określaniu miejsca świadczenia usług, o którym mowa w art. 27 i 28, usługi są identyfikowane za pomocą klasyfikacji statystycznych, jeżeli dla tych usług przepisy ustawy oraz przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W myśl art. 27 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania z zastrzeżeniem ust. 2 -6 i art. 28.

Stosownie do art. 27 ust. 4 pkt 4 w związku z ust. 3 pkt 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług, miejscem świadczenia usług finansowych - w przypadku, gdy usługi te świadczone są na rzecz osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego, lub podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę - jest miejsce, gdzie nabywca tej usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Zatem w przypadku usług wymienionych w art. 27 ust. 4 pkt 4 ustawy świadczonych na rzecz podmiotów wymienionych w ust. 3 tego artykułu, podmiotem zobowiązanym do ich rozliczenia jest usługobiorca.

Tak więc zaciągnięcie przez Spółkę pożyczki od podmiotu zagranicznego, nie posiadającego zarówno siedziby, jak i stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju, należy uznać za import usług w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, podlegający opodatkowaniu na terenie kraju. Spółka, jako usługobiorca tych usług będzie zobowiązana do ich rozliczenia.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W art. 43 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy, wprowadzono zwolnienie od podatku usług wymienionych w załączniku nr 4.

W pozycji nr 3 wyżej wymienionego załącznika wymieniono usługi pośrednictwa finansowego sklasyfikowane w sekcji J ex (65-67), z wyłączeniem:

Ponadto, ustawodawca w objaśnieniach do ww. załącznika wskazał, iż - ex - dotyczy tylko danej usługi z danego grupowania.

W poz. 3 tego załącznika w zamkniętym katalogu usług wyłączonych ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług nie znajdują się wymienione przez Wnioskodawcę usługi.

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług w związku z poz. nr 3 załącznika nr 4 do tej ustawy, usługi udzielania pożyczek sklasyfikowane w PKWiU w grupowaniu 65.22.10-00.00 są przedmiotowo zwolnione z tego podatku.

Reasumując uznać należy, że usługi świadczone przez podmiot zagraniczny, na rzecz Wnioskodawcy stanowią dla Spółki import usług podlegający opodatkowaniu na terytorium kraju. Do rozliczenia w zakresie podatku od towarów i usług tej transakcji obowiązana będzie Spółka, jako nabywca przedmiotowych usług. Jednakże usługi te będą korzystały ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, o ile oczywiście są one sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU 65.22.10-00.00, jako wymienione w załączniku nr 4 do ustawy o podatku od towarów i usług.

Wskazuje się, że Minister Finansów nie jest uprawniony do weryfikacji poprawności dokonanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji usług według PKWiU, w związku z tym niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o wskazane opisie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego grupowanie. Tak więc to Podatnika obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania wykonywanych usług.

Interpretacja dotyczy przedstawionego stanu faktycznego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia i zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej-powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.