ITPP1/443-913a/11/AT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 21 czerwca 2011 r. (data wpływu 30 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania pracownikom kawy, herbaty, wody mineralnej, soków, mleka oraz cytryn i cukru w miejscu ich pracy - jest nieprawidłowe.

W dniu 30 czerwca 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania pracownikom kawy, herbaty, wody mineralnej, soków, mleka oraz cytryn i cukru w miejscu ich pracy.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka, na podstawie art. 104 Kodeksu pracy, zobowiązana jest zapewnić pracownikom kawę, herbatę, wodę mineralną lub soki do spożywania w czasie pracy. Spółka nie udostępnia bowiem pracownikom miejsca do przechowywania artykułów spożywczych służących do sporządzania napojów w miejscu pracy. W związku z realizacją obowiązków wynikających z Regulaminu Pracy, Spółka nabywa następujące towary: kawę, herbatę, wodę, soki, cytryny, cukier i mleko, które przekazuje do zużycia przez pracowników w godzinach pracy, w tym na naradach i szkoleniach wewnętrznych. Pracownicy nie mogą indywidualnie dysponować zakupionymi przez Spółkę artykułami spożywczymi, mogą jedynie zużywać je w trakcie wykonywania obowiązków służbowych. Zakupione artykuły spożywcze są przekazywane do sekretariatu Spółki, który w zależności od potrzeb wydaje je do zużycia. Spółka prowadzi działalność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług oraz działalność zwolnioną od VAT. W związku z powyższym VAT naliczony od zakupu towarów i usług, służących zarówno sprzedaży opodatkowanej, jak i zwolnionej, rozlicza zgodnie z art. 90 ustawy o VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad.1

Stosownie do treści art. 22 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy, przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca - do zatrudnienia pracownika za wynagrodzeniem. Powyższe oznacza, że w pracy, w tym także podczas narad i szkoleń wewnętrznych, pracownik nie realizuje celów osobistych, lecz cele wyznaczone mu przez pracodawcę na warunkach określonych w Kodeksie pracy oraz w aktach prawnych i regulaminach wydanych na jego podstawie. Jednym z warunków wykonywania pracy, określonych w § 112 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (tekst jedn. Dz. U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650), wydanego na podstawie art. 237^{15 §} 1 Kodeksu pracy, jest zapewnienie przez pracodawcę wszystkim pracownikom wody zdatnej do picia lub innych napojów.

W przypadku Spółki, rodzaje napojów zapewnianych z zamiarem wydania pracownikom do spożycia w trakcie pracy określają zapisy Regulaminu Pracy, wprowadzonego w Spółce, na podstawie art. 104 Kodeksu pracy i są to: kawa, herbata, woda mineralna lub soki.

Wobec powyższego Spółka stoi na stanowisku, że czynność przekazania do zużycia pracownikom wody oraz pozostałych wymienionych w Regulaminie Pracy napojów (w tym również produktów służących do przygotowania napojów: cytryn, mleka i cukru) w trakcie pracy, nie stanowi czynności opodatkowanej VAT, gdyż:

* po pierwsze, zapewnienie wyżej wymienionych artykułów spożywczych jest wymagane przepisami Prawa pracy;

* po drugie, w pracy pracownik nie realizuje celów osobistych, lecz wykonuje pracę określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a artykuły spożywcze podobnie jak artykuły biurowe, czy wyposażenie, stanowią materiał zużywany w procesie pracy, stanowiącym element procesu sprzedaży towarów i świadczenia usług.

Ad. 2

Zgodnie z treścią art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT, prezentami o małej wartości są m.in. towary, których jednostkowa cena nabycia (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia - jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.

Wobec tego, w ocenie Wnioskodawcy, zawsze gdy jednostkowa cena zakupu poszczególnych artykułów spożywczych przekazywanych do zużycia pracownikom, określona w momencie ich przekazania do zużycia, nie przekracza 10 zł netto, to takie przekazanie można traktować jako przekazanie prezentów o małej wartości, która to czynność jest wyłączona z opodatkowania VAT na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy o VAT (bez obowiązku prowadzenia tzw. ewidencji prezentów).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r., przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

Z kolei, w oparciu o przepis art. 7 ust. 3 ustawy, przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

Na podstawie art. 232 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.), pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych, nieodpłatnie, odpowiednie posiłki i napoje, jeżeli jest to niezbędne ze względów profilaktycznych.

Stosownie do art. 237^{15 §} 1 Kodeksu pracy, Minister Pracy i Polityki Socjalnej w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, ogólnie obowiązujące przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące prac wykonywanych w różnych gałęziach pracy. Ministrowie właściwi dla określonych gałęzi pracy lub rodzajów prac w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej oraz Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określą, w drodze rozporządzenia, przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczące tych gałęzi lub prac (art. 237^{15 §} 2 Kodeksu pracy).

Przepisy wykonawcze regulujące powyższe obowiązki to:

* rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (Dz. U. Nr 60, poz. 279),

* rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (tekst jedn. z 2003 r. Dz. U. Nr 169, poz. 1650 z późn. zm.).

Jak wynika z § 112 ww. rozporządzenia w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, pracodawca jest obowiązany zapewnić wszystkim pracownikom wodę zdatną do picia lub inne napoje, a pracownikom zatrudnionym stale lub okresowo w warunkach szczególnie uciążliwych zapewnić oprócz wody, inne napoje. Ilość, rodzaj i temperatura tych napojów powinny być dostosowane do warunków wykonywania pracy i potrzeb fizjologicznych pracowników. Szczegółowe zasady zaopatrzenia w napoje pracowników zatrudnionych w warunkach szczególnie uciążliwych określają odrębne przepisy.

Natomiast, jak stanowi § 1 powołanego rozporządzenia w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów, pracodawca zapewnia pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych nieodpłatnie:

Jak wynika zaś z art. 104 § 1 Kodeksu pracy, regulamin pracy ustala organizację i porządek w procesie pracy oraz związane z tym prawa i obowiązki pracodawcy i pracowników.

Regulamin pracy, określając prawa i obowiązki pracodawcy i pracowników związane z porządkiem w zakładzie pracy, powinien ustalać w szczególności:

Biorąc powyższe pod uwagę, uznać należy, iż wydawanie napojów pracownikom przez pracodawcę w ramach wypełniania obowiązków nałożonych cyt. wyżej przepisami nie jest przekazaniem lub zużyciem towarów na cele osobiste pracownika. Przekazywanie pracownikom ww. towarów w ramach stosunku zatrudnienia, do czego podatnik zobligowany jest przepisami prawa, nie stanowi w tych przypadkach przekazania towarów na cele osobiste pracowników, gdyż takie przekazania (zużycia) mają na celu zabezpieczenie pracownikom zgodnych z przepisami warunków pracy.

W złożonym wniosku poinformowano, że Spółka, na podstawie art. 104 Kodeksu pracy, zobowiązana jest zapewnić pracownikom kawę, herbatę, wodę mineralną lub soki do spożywania w czasie pracy. Spółka nie udostępnia bowiem pracownikom miejsca do przechowywania artykułów spożywczych służących do sporządzania napojów w miejscy pracy. W związku z realizacją tych obowiązków, Spółka nabywa kawę, herbatę, wodę, soki oraz produkty służące do przygotowania napojów - cytryny, cukier i mleko - które przekazywane są następnie do zużycia przez pracowników w godzinach pracy, w tym na naradach i szkoleniach wewnętrznych.

Mając na uwadze stan sprawy oraz powołane przepisy należy zatem stwierdzić, iż nie jest opodatkowane przekazywanie przez podatnika towarów, jeżeli obowiązek ich wydania wynika z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy lub jest zagwarantowane pracownikom na podstawie Kodeksu pracy lub innych przepisów. Czynności te bowiem, jako związane z działalnością gospodarczą podatnika, nie służą celom osobistym pracowników, lecz w sposób pośredni mają wpływ na prawidłowe, zgodne z przepisami prawa funkcjonowanie przedsiębiorstwa.

W tym miejscu zauważyć należy, że powyższe przekazanie, jako wynikające z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy nie wyczerpuje jednocześnie znamion wskazanych w art. 7 ust. 3 ustawy, jako nieodpłatne przekazanie prezentów o małej wartości. Przede wszystkim bowiem przekazanie ww. napojów, w okolicznościach niniejszej sprawy, wynika z przepisów powszechnie obowiązującego prawa i, nie mając na celu zaspokojenia osobistych potrzeb pracowników, nie stanowi prezentu dla tych pracowników. W konsekwencji, nie może znaleźć zastosowania powołana norma prawna (art. 7 ust. 3 ustawy).

Reasumując, stwierdzić należy, że nieodpłatne przekazanie przez Wnioskodawcę pracownikom opisanych we wniosku napojów (kawa, herbata, woda mineralna, w tym przekazanie cukru, cytryn i mleka, służących do przygotowania tych napojów), których obowiązek wydania wynika z przepisów prawa pracy, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jednocześnie wskazane przekazanie nie stanowi przekazania prezentów o małej wartości, o których mowa w art. 7 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług w zw. z art. 7 ust. 4 tej ustawy. Z tego względu stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Końcowo, wskazać należy, iż w zakresie pytania: "czy VAT naliczony przy zakupie artykułów spożywczych przekazanych do zużycia przez pracowników w trakcie pracy podlega odliczeniu od VAT należnego z tytułu wykonywania przez Spółkę czynności opodatkowanych" w dniu 22 września 2011 r. wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie znak ITPP1/443-913b/11/AT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.