ITPP1/443-912/13/MN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 5 września 2013 r. (data wpływu 10 września 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu określenia daty sprzedaży na fakturach zbiorczych - jest nieprawidłowe.

W dniu 10 września 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu określenia daty sprzedaży na fakturach zbiorczych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca dokonuje sprzedaży paliwa na stacjach paliw. Część klientów tankuje paliwo przez okres 7 dni, 14 dni lub dłuższy. Tankowania potwierdzane są dowodem wydania towaru z magazynu (WZ). Po ustalonych w umowach handlowych okresach tankowań Wnioskodawca wystawia fakturę zbiorczą za określony czas tankowań. Data wystawienia faktury pokrywa się z datą ostatniego tankowania lub jest datą późniejszą, ale zawsze pochodzi z miesiąca tankowań.

Na fakturze data dostawy towaru jest określona słowami: "data sprzedaży od 1 stycznia 2013 r. do 7 stycznia 2013 r.", gdzie przedział czasowy oznacza okres od pierwszego do ostatniego tankowania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy faktura, w której data wystawienia różni się od daty dostawy towaru określająca dostawę towaru słowami "data sprzedaży np. od 01.01.2013 do 07.01.2013" jest wystawiona poprawnie (§ 5 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 grudnia 2012 r. "w sprawie określenia daty dostawy jako elementu faktury").

Zdaniem Wnioskodawcy, sformułowanie na fakturze "data sprzedaży" (zawierająca przedział czasowy np. od 1 stycznia 2013 r. do 7 stycznia 2013 r.) oznacza datę dostawy towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary, według art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Artykuł 8 ust. 1 ustawy stanowi, iż każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Obowiązek podatkowy, zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (art. 19 ust. 4 ustawy o VAT).

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, iż podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego.

Ogólna zasada wynikająca z ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje, iż obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru, wykonania usługi lub wystawienia faktury VAT (pod warunkiem, że została wystawiona do 7. dnia od wykonania usługi).

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Kwestie dotyczące wystawiania faktur, w tym elementów, jakie winna ona zwierać, regulują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.).

Zgodnie z § 5 ust. 1 cyt. rozporządzenia faktura powinna zawierać:

W myśl § 9 ust. 1 fakturę wystawia się nie później niż 7. dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-5, § 10-12 i § 16 ust. 2.

Stosownie do § 9 ust. 2 w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym, jeżeli podatnik określa w fakturze wyłącznie miesiąc i rok dokonania sprzedaży, fakturę wystawia się nie później niż 7. dnia od zakończenia miesiąca, w którym dokonano sprzedaży.

Faktura może dokumentować kilka odrębnych dostaw towarów lub usług dokonanych w trakcie miesiąca, jeżeli zostanie wystawiona nie później niż ostatniego dnia miesiąca, w którym wydano towar lub wykonano usługę (§ 9 ust. 3 rozporządzenia).

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca dokonuje sprzedaży paliwa na stacjach paliw. Część klientów tankuje paliwo przez okres 7 dni, 14 dni lub dłuższy. Tankowania potwierdzane są dowodem wydania towaru z magazynu (WZ). Po ustalonych w umowach handlowych okresach tankowań Wnioskodawca wystawia fakturę zbiorczą za określony czas tankowań. Data wystawienia faktury pokrywa się z datą ostatniego tankowania lub jest datą późniejszą, ale zawsze pochodzi z miesiąca tankowań.

Na fakturze data dostawy towaru jest określona słowami: "data sprzedaży od 1 stycznia 2013 r. do 7 stycznia 2013 r.", gdzie przedział czasowy oznacza okres od pierwszego do ostatniego tankowania.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy w fakturach zbiorczych wystawianych w trybie przewidzianym w § 9 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów, z uwagi na wymogi przewidziane w § 5 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia MF, możliwe jest wskazanie przedziału czasowego stanowiącego okres od pierwszego do ostatniego tankowania (bez szczegółowego specyfikowania dat poszczególnych dostaw paliwa.

Analizując powyższe stwierdzić należy, iż § 9 ust. 3 rozporządzenia wprowadza możliwość wystawienia zbiorczych faktur dokumentujących transakcje dokonane w trakcie miesiąca kalendarzowego niemające charakteru sprzedaży ciągłej. W takim przypadku faktura musi być wystawiona najpóźniej ostatniego dnia tego miesiąca, w którym miały miejsce dostawy towarów lub były świadczone usługi. Faktura ta winna być wystawiona zgodnie z wymogami określonymi w § 5 powołanego wyżej rozporządzenia, w tym w szczególności § 5 ust. 1 pkt 6, tj. winna zawierać datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy, wskazanie na fakturze zbiorczej wyłącznie przedziału czasowego, stanowiącego okres od pierwszego do ostatniego tankowania, należy uznać za niewypełniające dyspozycji normy zwartej w § 5 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów. Oznaczenie daty dostawy poprzez wskazanie przedziału czasowego nie stanowi bowiem precyzyjnego wskazania tej daty.

Wnioskodawca w wystawianej fakturze zbiorczej obowiązany jest wykazać poszczególne daty, w których dokonał dostawy paliwa (tankowania). Tylko bowiem zawarcie w treści faktury poszczególnych dat dostawy paliwa wypełnia dyspozycję zawartą w § 5 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, iż możliwe jest wskazanie wyłącznie przedziału czasowego stanowiącego okres od pierwszego do ostatniego tankowania należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska Nr 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.