ITPP1/443-904/10/MS - Podatek od towarów i usług w zakresie opodatkowania i fakturowania rozliczenia z tytułu rozwiązania umów leasingu oraz prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług związanych z procedurą rozwiązania umowy leasingu.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 2 grudnia 2010 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/443-904/10/MS Podatek od towarów i usług w zakresie opodatkowania i fakturowania rozliczenia z tytułu rozwiązania umów leasingu oraz prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług związanych z procedurą rozwiązania umowy leasingu.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 10 września 2010 r. (data wpływu 13 września 2010 r.), uzupełnionym pismem w dniu 29 listopada 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i fakturowania rozliczenia z tytułu rozwiązania umów leasingu oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług związanych z procedurą rozwiązania umowy leasingu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 września 2010 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i fakturowania rozliczenia z tytułu rozwiązania umów leasingu oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług związanych z procedurą rozwiązania umowy leasingu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą między innymi w zakresie usług finansowania w drodze leasingu zakupu ciągników siodłowych, samochodów ciężarowych, samochodów dostawczych, naczep, przyczep oraz wybranych maszyn budowlanych. Umowy leasingu zawierane są na czas oznaczony, którego wymiar uzależniony jest od przedmiotu leasingu oraz indywidualnych uzgodnień z kontrahentem. W praktyce zdarzają się przypadki, gdy umowa rozwiązywana jest lub wygasa przed upływem okresu, na jaki została zawarta. Do rozwiązania umowy może dochodzić zarówno z inicjatywy leasingobiorcy, jak i Spółki, np. z uwagi na niewywiązanie się przez leasingobiorcę z warunków umowy. W związku z opisanymi przypadkami rozwiązania umowy, z uwagi na niewywiązanie się przez leasingobiorcę z warunków umowy, Spółka ponosi różnego rodzaju dodatkowe wydatki związane z przedterminowym rozwiązaniem umowy, a w szczególności takie, jak np.: koszty odzyskania pojazdów, maszyn, koszty wyceny pojazdu, maszyny przez rzeczoznawcę dla potrzeb dalszego wykorzystania go przez Spółkę w swojej działalności, przy czym Spółka finalnie obciąża leasingobiorców kosztem poniesionych przez nią wydatków. Dotychczas Spółka traktowała należne jej kwoty jako podlegające opodatkowaniu VAT, a zatem dokumentowała je poprzez wystawienie stosownej faktury VAT. Obecnie jednak, po dokonaniu analizy przepisów podatkowych, Spółka stoi na stanowisku, iż zdarzenia będące podstawą do domagania się od kontrahentów przedmiotowych kwot nie podlegają opodatkowaniu VAT. Spółka rozważa zatem dokonanie korekty stosownych rozliczeń w tym zakresie poprzez skorygowanie faktur oraz wystawienie w ich miejsce stosownych not obciążeniowych na swoich kontrahentów. W odniesieniu do rozliczeń podatku dochodowego od osób prawnych, Spółka zamierza dokonać stosownej korekty rozliczeń w odniesieniu do transakcji, w ramach których przychód został rozpoznany w dacie wystawienia faktury, gdy nastąpiło to w miesiącu innym niż moment uregulowania należności. Powyższy sposób rozliczenia (wystawianie not obciążeniowych oraz rozpoznawanie przychodu z chwilą otrzymania należności) Spółka zamierza stosować również w odniesieniu do transakcji realizowanych w przyszłości.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż sposób rozliczenia poniesionych przez Wnioskodawcę kosztów związanych z przedterminowym rozwiązaniem umowy leasingowej wynika z § 8 pkt 3 i 4 Ogólnych warunków umowy leasingowej. Stanowi on, iż finansujący zastrzega sobie prawo do odbioru przedmiotu leasingu na koszt korzystającego oraz że finansujący rozliczając rozwiązaną umowę uwzględni koszty poniesione w związku z odebraniem, wyceną, naprawą, konserwacją, przechowaniem przedmiotu leasingu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Czy Spółka jest zobowiązana do opodatkowania podatkiem od towarów i usług kwot otrzymanych w rezultacie rozwiązania umów leasingu oraz czy fakt otrzymania powyższych kwot powinien być dokumentowany poprzez wystawienie faktury VAT.

2.

Czy Spółka jest uprawniona do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług związanych z procedurą rozwiązania umowy leasingu.

Zdaniem Wnioskodawcy, uzyskiwane kwoty nie stanowią wynagrodzenia z tytułu świadczenia usług, o których mowa w ustawie o podatku od towarów i usług i w rezultacie pozostają poza zakresem ustawy i nie jest konieczne ich dokumentowanie poprzez wystawianie faktur VAT. Argumentując własne stanowisko Wnioskodawca, powołując się na treść art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju uważa, iż w opisanym stanie faktycznym nie jest realizowana żadna transakcja, której przedmiotem są towary (rzeczy ruchome, wszelkie postacie energii budynki i budowle lub ich części). Dlatego też, Wnioskodawca rozważa, czy w omawianych przypadkach dochodzi do świadczenia usług - powołując treść art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym przez świadczenie usług, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w tym również:

* przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

* zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

* świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Argumentując własne stanowisko Wnioskodawca wskazał, iż w jego ocenie obecnie obowiązujące przepisy z zakresu VAT nie definiują pojęcia "świadczenie" i z tego też względu, w celu zdefiniowania tego pojęcia należy odnieść się do słownikowego rozumienia tego terminu, a także do innych aktów prawnych, z których definicję tego pojęcia można wyprowadzić. I tak, zgodnie z definicją zawartą w słowniku języka polskiego ("Słownik języka polskiego" PWN, Warszawa 1999 r.) świadczenie to:

1.

obowiązek wykonania, wykonywania czegoś na czyjąś rzecz; to, co jest z tego tytułu wykonywane,

2.

w prawie cywilnym: zachowanie się dłużnika przewidziane treścią zobowiązania.

Natomiast w myśl art. 353 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny - zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić.

Z powyżej wskazanych definicji Wnioskodawca wywodzi, iż aby można było mówić o świadczeniu, jedna ze stron musi być zobowiązana do dokonania określonej czynności. W przypadku natomiast świadczenia usług - do świadczenia zobowiązane są obie strony - świadczący usługę i nabywca usługi, który zobowiązany jest do dokonania zapłaty za usługę. Natomiast, w przedstawionym stanie faktycznym, w związku z rozwiązaniem umowy leasingu Spółka nie jest zobowiązana do realizacji jakiegokolwiek dodatkowego świadczenia na rzecz (dotychczasowego) leasingobiorcy (z tego tytułu na Spółce nie ciążą żadne obowiązki wobec leasingobiorcy, a ten z kolei nie może domagać się żadnego "świadczenia" od Spółki). W konsekwencji, Spółka otrzymując od kontrahentów określone kwoty (stanowiące równowartość poniesionych przez nią kosztów), nie dokonuje żadnego świadczenia na rzecz dotychczasowych leasingobiorców, a zatem nie wykonuje żadnej usługi na ich rzecz. Świadczenie usługi musi być wykonane "na rzecz" odbiorcy usługi, czyli co do zasady odbiorca usługi powinien odnieść określoną, bezpośrednią korzyść ze świadczenia dokonanego przez usługodawcę.

Wnioskodawca wskazał, iż podobne stanowisko prezentowane jest w orzeczeniach Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, zgodnie z którymi warunkiem uznania czynności za usługę jest istnienie beneficjenta tej usługi (m.in. sprawa C-384/95 pomiędzy Landboden Agrardienste GmbH Co. KG a Finanzamt Calau).

Tymczasem, w opisanym stanie faktycznym, leasingobiorca nie uzyskuje żadnych korzyści wynikających z obowiązku zapłaty przez niego określonych kwot.

W ocenie Spółki, płatności realizowane na jej rzecz przez drugą stronę umowy mają charakter odszkodowania za niewywiązanie się z umowy i poniesioną przez Spółkę szkodę. Zarówno przepisy podatkowe, jak i przepisy Kodeksu cywilnego nie zawierają precyzyjnej definicji szkody uznając, że pojęcie to określa wystarczająco język potoczny. Szkoda to każdy uszczerbek, który dotyka poszkodowanego, zarówno o charakterze majątkowym, jak i niemajątkowym. Szkoda może obejmować stratę, jaką doznaje mienie poszkodowanego lub utratę korzyści, jakiej poszkodowany mógł się spodziewać, gdyby mu szkody nie wyrządzono (art. 361 § 2 Kodeksu cywilnego).

W rozpatrywanym stanie faktycznym możliwe jest zaistnienie następującej sytuacji. Celem ochrony swojego majątku w postaci pojazdów oraz maszyn stanowiących przedmiot leasingu, Spółka zmuszona jest do poniesienia pewnych dodatkowych kosztów związanych z wcześniejszym rozwiązaniem umowy. W przypadku wykonania umowy w planowanym wymiarze czasu poniesienie tych kosztów nie byłoby konieczne, zatem ponoszenie przez Spółkę tych wydatków prowadzi w istocie do szkody po jej stronie, przejawiającej się koniecznością opłacenia tych dodatkowych wydatków. W rozpatrywanym przypadku zatem zwrot poniesionych przez Spółkę wydatków ma na celu wynagrodzenie Spółce szkody, jaką poniosła w przypadku, gdy umowa nie zostaje w pełni zrealizowana. Wnioskodawca podkreślił również, że w zamian za otrzymywane należności Spółka nie wykonuje żadnych dodatkowych działań na rzecz kontrahenta, które powodowałyby konieczność uznania, iż dochodzi do świadczenia przez nią usług. W ocenie Spółki w opisanym stanie faktycznym nie można również mówić o powstrzymaniu się od działań w rozumieniu art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

W związku z powyższym, zdaniem Spółki - przysługująca Spółce kwota stanowi odszkodowanie z tytułu niezrealizowania określonego zobowiązania i poniesionych przez Spółkę wydatków. Nie stanowi natomiast ekwiwalentu za usługę, gdyż żadna usługa nie zostaje wykonana. Otrzymywane kwoty nie stanowią zapłaty za usługę, lecz pełnią funkcję kompensacyjną. W tym wypadku nie będzie możliwe określenie beneficjenta tak rozumianej "usługi", a tym samym fakt otrzymania tych należności nie powinien podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Dla potwierdzenia prezentowanego stanowiska Wnioskodawca wskazał orzecznictwo ETS - w sprawie o sygnaturze C-277/05 Societe Thermale DEugenie - Les - Bains - stwierdzono, że: artykuły 2 ust. 1 i 6 ust. 1 Szóstej Dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku, powinny być interpretowane w ten sposób, że kwoty zapłacone tytułem zadatku w ramach umów dotyczących świadczenia usług hotelarskich podlegających podatkowi VAT, w przypadku, gdy klient skorzysta z uprawnienia do odwołania rezerwacji, a kwoty te są zatrzymywane przez przedsiębiorstwo hotelarskie, należy uznać za odszkodowanie ryczałtowe płacone w celu naprawienia szkody poniesionej w następstwie niewykonania umowy przez klienta, bez bezpośredniego związku z jakąkolwiek odpłatnie świadczoną usługą, które jako takie nie podlega opodatkowaniu.

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do treści art. 86 ust. 1, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Według Wnioskodawcy, ustawodawca nie precyzuje w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego, dlatego też związek ten może być zatem bezpośredni lub pośredni. Brak jest jakichkolwiek przeciwwskazań do odliczenia podatku naliczonego nawet w przypadku, gdy związek ponoszonych wydatków z działalnością opodatkowaną nie jest bezpośredni. Według Wnioskodawcy prawidłowość powyższego sposobu interpretacji przepisów z zakresu VAT potwierdził m.in. ETS w wyrokach w sprawie C-465/03 oraz w sprawie C-98/98, w których stwierdzono, że spółka wprowadzając do obrotu giełdowego swoje akcje, co nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, ma, co do zasady, prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupów towarów i usług związanych z tym przedsięwzięciem. Odnosząc powyższe do przedstawionego stanu faktycznego należy podkreślić, iż Spółka prowadząc działalność gospodarczą m.in. w zakresie usług finansowania w drodze leasingu ciągników siodłowych, samochodów ciężarowych, samochodów dostawczych, naczep, przyczep oraz wybranych maszyn budowlanych, dokonuje wyłącznie czynności opodatkowanych VAT. W ocenie Spółki, wszelkie dokonywane przez nią zakupy towarów i usług mające związek (choćby pośredni) z jej działalnością, za wyjątkiem ściśle określonych kategorii wydatków wprost wskazanych jako nieuprawniające do odliczenia podatku naliczonego (np. zakup usług noclegowych i gastronomicznych), uprawniają ją do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazaną w stosownych fakturach VAT.

Mając powyższe na względzie Spółka stoi na stanowisku, iż wszelkie wydatki ponoszone przez nią w przypadku rozwiązania umowy leasingu, jako mające na celu w szczególności ochronę majątku Spółki wykorzystywanego do prowadzenia działalności opodatkowanej, uprawniają ją do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z otrzymanych faktur VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W oparciu o art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...)

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z powyższego wynika zatem, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów. Przez świadczenie to należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). By zaistniałe świadczenie uznać za usługę podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług niezbędne jest występowanie odpłatności za to świadczenie.

W oparciu o art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast z ust. 2 pkt 1 lit. a) powołanego artykułu wynika, iż kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z cyt. wyżej przepisu art. 86 ustawy wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zatem warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Jednocześnie przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Z kolei w treści art. 88 powołanej ustawy, ustawodawca wskazał czynności, w odniesieniu do których nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego oraz przypadki, w których faktury i dokumenty celne nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą między innymi w zakresie usług finansowania w drodze leasingu. Umowy leasingu zawierane są na czas oznaczony, którego wymiar uzależniony jest od przedmiotu leasingu oraz indywidualnych uzgodnień z kontrahentem. W praktyce zdarzają się sytuacje, gdy umowa rozwiązywana jest lub wygasa przed upływem okresu, na jaki została zawarta (w przypadkach niewywiązywania się przez leasingobiorców z warunków zawartych umów leasingowych). W takich sytuacjach Spółka ponosi różnego rodzaju dodatkowe wydatki (np.: koszty odzyskania pojazdów, maszyn, koszty wyceny pojazdu, maszyny przez rzeczoznawcę dla potrzeb dalszego wykorzystania go przez Spółkę w swojej działalności). Prawo do odbioru przedmiotu leasingu przez Spółkę na koszt korzystającego (leasingobiorcy), wynika z zapisów zawartych w Ogólnych warunkach umowy, gdzie finansujący zastrzegł sobie, że rozliczając rozwiązaną umowę uwzględni koszty poniesione w związku z odebraniem, wyceną, naprawą, konserwacją, przechowaniem przedmiotu leasingu.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, iż kwoty płacone przez leasingobiorcę na rzecz leasingodawcy, w przypadku gdy finansujący zastrzegł sobie wcześniej prawo do odbioru przedmiotu leasingu na koszt korzystającego oraz do uwzględnia kosztów poniesionych w związku z odebraniem, wyceną, naprawą, konserwacją, przechowaniem przedmiotu leasingu przy rozliczeniu rozwiązana umowy - stanowią kwotę należną (zagwarantowaną już w momencie podpisania umowy) od leasingobiorcy i są formą dodatkowego wynagrodzenia, na rzecz leasingodawcy. A zatem przedstawiona we wniosku sytuacja nosi znamiona odpłatnego świadczenia usług, o których w art. 8 ust. 1 podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Dlatego też, w zakresie w jakim wydatki te związane są ze sprzedażą opodatkowaną Spółki - zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, o ile nie zachodzą wyłączenia, o których mowa w art. 88 cytowanej ustawy - Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającą z faktur VAT dotyczących nabycia towarów i usług związanych z rozwiązaniem umowy leasingu.

Z zapisu art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że podatnicy, o których mowa w art. 15 są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, którą zgodnie z art. 2 pkt 22 jest również odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Tak więc przedmiotowe wypłaty związane z rozliczeniem rozwiązania umowy leasingu jako stanowiące wynagrodzenie z tytułu wyświadczonej przez leasingodawcę usługi, podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i winny zostać udokumentowane fakturą VAT na podstawie art. 106 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl