ITPP1/443-89/09/MS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 28 kwietnia 2009 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/443-89/09/MS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 30 stycznia 2009 r. (data wpływu 3 lutego 2009 r.), uzupełnionym wnioskiem z dnia 14 kwietnia 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i fakturowania rozliczenia z tytułu rozwiązania umowy leasingu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 lutego 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i fakturowania rozliczenia z tytułu rozwiązania umowy leasingu.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca dnia 8 kwietnia 2004 r. podpisał z leasingodawcą na czas określony (60 miesięcy) umowę leasingu, której przedmiotem był ciągnik siodłowy. W trakcie trwania umowy Wnioskodawca otrzymywał co miesiąc, na wartość miesięcznego czynszu fakturę VAT. W związku z zaistnieniem przyczyny wymienionej w ogólnych warunkach umowy leasingu, leasingodawca w dniu 5 czerwca 2008 r. wypowiedział przedmiotową umowę w trybie natychmiastowym. Również w 2008 r. nastąpił zwrot przedmiotu leasingu do leasingodawcy. W styczniu 2009 r. Spółka otrzymała nomy księgowe obciążeniowe od leasingodawcy tytułem rozliczenia umowy leasingowej. Zgodnie z Ogólnymi Warunkami Umowy leasingu wartość rozliczenia umowy leasingowej stanowią należne leasingodawcy opłaty leasingowe od momentu wypowiedzenia umowy do uzgodnionego w umowie terminu zakończenia jej obowiązywania wraz z uzgodnioną wartością końcową, pomniejszone o wartość zagospodarowania (sprzedaż, ponowne oddanie w leasing przedmiotu rozwiązanej umowy leasingu (ciągnik siodłowy). W uzupełnieniu wniosku Spółka zawarła następujące informacje.

Przedmiotem umowy był leasing operacyjny. Umowa spełniała warunki wynikające z art. 17b pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych. Umowa nie zawierała postanowienia, że odpisów amortyzacyjnych w podstawowym okresie umowy leasingu dokonuje korzystający.

W ogólnych warunkach umowy nie zawarto bezpośredniego sformułowania, że leasingodawca powstrzyma się za odpłatnością od czynności wynajmowania przedmiotu umowy.

Odnośnie rozliczenia umowy po jej wypowiedzeniu istnieje zapis w paragrafie 15 Ogólnych Warunków Umowy, który w ust. 1 informuje, iż w przypadku wypowiedzenia umowy zgodnie z postanowieniami paragrafu 14, Finansującemu przysługują łącznie następujące uprawnienia:

1.

roszczenie o zwrot pojazdu,

2.

roszczenie o zapłatę opłat leasingowych do dnia przejęcia pojazdu przez Finansującego wraz z należnymi odsetkami za zwłokę (...)

3.

roszczenie o zapłatę Wartości Rozliczeniowej, o której mowa w ust. 2 wraz z poniesionymi przez Finansującego kosztami finansowymi, naliczonymi stopą WIBOR +4 p.a., na który wyliczona była wartość rozliczeniowa za okres od tej daty do dnia sprzedaży lub innego zagospodarowania pojazdu przez Finansującego.

W ust. 2 wyjaśniono, iż Wartość Rozliczeniowa jest to wartość bieżąca (obliczona na dzień płatności pierwszej opłaty leasingowej należnej po dniu wypowiedzenia umowy), uzgodnionej wartości końcowej (bez VAT) oraz wszystkich opłat leasingowych (bez VAT) należnych Finansującemu od momentu wypowiedzenia umowy do uzgodnionego w umowie terminu zakończenia czasu jej obowiązywania Wartość bieżącą oblicza się poprzez zdyskontowanie poszczególnych płatności przy użyciu stopy dyskonta w wysokości 4% p.a.

W ocenie Wnioskodawcy końcowe rozliczenie nie ma charakteru kary umownej, lecz ma charakter wyegzekwowania zapłaty całej wartości zawartej umowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym dochodzi do świadczenia usług w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, które należy udokumentować fakturą VAT na wartość rozliczenia umowy leasingu.

Zdaniem Wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym dochodzi do świadczenia usług. w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, a zatem leasingodawca powinien wystawić fakturę VAT. Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww., ustawy przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej lub jednostki organizacyjnej mniemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 w punkcie 2 tego artykułu wymienia się również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Wnioskodawca uważa, iż w tym przypadku ma do czynienia z taką sytuacją. Z umowy wynika, że Wnioskodawca jako korzystający z umowy leasingu zobowiązany jest do zapłaty całej kwoty wartości umowy, bez względu na to, przez jaki okres czasu (do terminu jej obowiązywania) będzie w posiadaniu przedmiotu umowy. Zapłata wartości umowy podzielona została na miesięczne raty. Do momentu posiadania tego przedmiotu umowy wyodrębniona miesięczna rata podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług - leasingodawca wystawiał faktury VAT. Wnioskodawca uważa, iż w przypadku gdy umowa została wypowiedziana, pozostała wartość umowy również podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W oparciu o art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z powyższego wynika zatem, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów. Przez świadczenie to należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). By zaistniałe świadczenie uznać za usługę podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług niezbędne jest występowanie odpłatności za to świadczenie.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w przypadku rozwiązania umowy leasingu, w Ogólnych Warunkach Umowy określono możliwe roszczenia przysługujące leasingodawcy. W przedmiotowej sprawie, w związku z zaistnieniem przyczyny wymienionej w Ogólnych Warunkach Umowy, leasingodawca wypowiedział przedmiotową umowę w trybie natychmiastowym, a przedmiot leasingu został Spółce odebrany. Jednocześnie w Warunków Umowy wskazano, iż Wartość Rozliczeniową umowy leasingowej (tj. roszczenie przysługujące leasingodawcy) - stanowią: należne leasingodawcy opłaty leasingowe (od momentu wypowiedzenia umowy do uzgodnionego w umowie terminu zakończenia jej obowiązywania), wraz z uzgodnioną wartością końcową, ale pomniejszone o wartość zagospodarowania (sprzedaż, ponowne oddanie w leasing) przedmiotu rozwiązanej umowy leasingu.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, iż wypłacona przez Spółkę na rzecz leasingodawcy - Wartość Rozliczeniowa, stanowiąca wypłatę roszczenia określonego w umowie jest formą dodatkowego wynagrodzenia na rzecz leasingodawcy. A zatem przedstawiona we wniosku sytuacja nosi znamiona odpłatnego świadczenia usług, podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z zapisu art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że podatnicy, o których mowa w art. 15 są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, którą zgodnie z art. 2 pkt 22 jest również odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Tak więc przedmiotowa wypłata roszczenia w ramach rozliczenia z tytułu rozwiązania umowy leasingu stanowi wynagrodzenie z tytułu wyświadczonej przez leasingodawcę usługi, podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i winna zostać udokumentowana fakturą VAT na podstawie art. 106 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska nr 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl