ITPP1/443-884/09/DM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 4 grudnia 2009 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/443-884/09/DM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 17 września 2009 r. (data wpływu 22 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy udziału w lokalu użytkowym - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 września 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dostawy udziału w lokalu użytkowym.

W złożonym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W 2005 r. założył Pan wraz ze wspólnikiem spółkę cywilną, natomiast w 2006 r. spółka nabyła w drodze kupna udział 2/3 w lokalu użytkowym o łącznej powierzchni 150 m 2, a pozostały udział (1/3) nabyła małżonka wspólnika do jej majątku odrębnego. Na mocy podjętego uzgodnienia lokal został fizycznie podzielony trwałą ścianą na dwie odrębne izby (50 m 2 i 100 m 2), przeznaczone do używania odrębnie przez spółkę (izba 100 m 2) i małżonkę wspólnika (izba 50 m 2). Wydzielone powierzchnie odpowiadały wielkości udziałów we własności. W wydzielonej izbie spółka prowadziła działalność doradczą, działalność taką prowadzili w tej izbie również indywidualnie obaj wspólnicy. Zarówno w zakres działalności spółki, jak i jej wspólników nie wchodził obrót nieruchomościami, ani podobne czynności. Udział w lokalu został nabyty przez spółkę bez zamiaru co do dalszej sprzedaży. W wydzielonej izbie były prowadzone prace remontowe i adaptacyjne, po zakończeniu których wspólnicy rozpoczęli jej faktyczne używanie, izba nie została urzędowo odebrana jako samodzielny lokal. Z tego powodu nabyty udział w lokalu użytkowym nie został prawnie przekształcony w samodzielny lokal, nie został też wprowadzony do środków trwałych i nie był amortyzowany ani w trakcie trwania spółki, ani po jej ustaniu. Z tytułu nabycia przez spółkę udziału 2/3 w lokalu sprzedający wystawił na spółkę (jako podatnika podatku od towarów i usług) fakturę VAT, z której to faktury spółka odliczyła w całości naliczony podatek od towarów i usług. Spółka odliczyła również podatek w odniesieniu do nabytych towarów i usług służących pracom remontowym i adaptacyjnym w nabytym lokalu. W 2008 r. na skutek konfliktu pomiędzy wspólnikami spółka została rozwiązana. Podatek likwidacyjny należny od likwidacji spółki został rozliczony w urzędzie skarbowym, zgodnie z art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Na skutek rozwiązania spółki został Pan z mocy prawa (art. 875 § 1 Kodeksu cywilnego) współwłaścicielem ww. lokalu w 1/3 udziału. Pozostałe udziały w wysokości po 1/3 udziału ma były wspólnik i jego małżonka. Obecnie toczy się sprawa sądowa co do sposobu zniesienia powstałej współwłasności ww. lokalu, gdyż na chwilę obecną brak jest możliwości polubownego załatwienia sprawy. Powstały w 1/3 udział w lokalu użytkowym, który przypadł Panu z tytułu rozwiązania spółki, nie jest wykorzystywany przez Pana w prowadzonej działalności gospodarczej i nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych. Ponadto przedmiotem prowadzonej przez Pana działalności nie był i nie jest obrót nieruchomościami, udział ten nie jest również przedmiotem najmu, ani dzierżawy. Po ustaniu spółki cywilnej kontynuuje Pan działalność doradczą w miejscu zamieszkania. Były wspólnik i jego małżonka żądają, aby sąd przyznał im wyłączną własność lokalu oraz zasądził na Pana rzecz spłatę wartości udziału, podczas gdy Pana żądanie obejmuje zasądzenie przez sąd spłaty przez wspólnika udziału jego małżonki i przyznanie Panu własności izby, która została wydzielona. Z uwagi na długotrwałość procesu sądowego oraz trudne do przewidzenia rozstrzygnięcie sądu, rozważa Pan możliwość polubownego załatwienia sprawy i sprzedaży udziału na rzecz pozostałych współwłaścicieli oraz kupna za uzyskaną kwotę innego lokalu, w którym mógłby Pan prowadzić działalność.

Na gruncie powyższego, przy założeniu, że sąd, zgodnie z żądaniem pozostałych współwłaścicieli przyzna im wyłączną własność całego lokalu i zasądzi spłatę na Pana rzecz, wnosi Pan o udzielenie odpowiedzi na następujące pytania:

1.

Czy na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług sądowe zniesienie współwłasności (sądowe przyznanie pozostałym współwłaścicielom wyłącznej własności lokalu i zasądzenie spłat na Pana rzecz) będzie rodziło obowiązek zapłaty przez Pana podatku od towarów i usług.

2.

Czy na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług ugodowe (umowne) zniesienie współwłasności (sprzedaż na rzecz pozostałych współwłaścicieli 1/3 udziału we własności lokalu użytkowego za zapłatę umówionej ceny) będzie rodziło obowiązek zapłaty przez Pana podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, sądowe lub umowne zniesienie współwłasności nie spowoduje powstania obowiązku zapłaty podatku od towarów i usług. Zauważa Pan, że opisane czynności są zdarzeniami, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, jednakże w niniejszej sprawie, z tytułu ich wystąpienia nie będzie Pan podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ww. ustawy. Podnosi Pan, iż nabycie udziału w lokalu nastąpiło z mocy prawa, jako skutek uboczny rozwiązania spółki cywilnej, bez zamiaru zbywania tego udziału. Udział 2/3 lokalu nabyła spółka cywilna, jako odrębny podatnik podatku od towarów i usług, który rozliczył podatek likwidacyjny i zakończył swój byt prawny. Począwszy od dnia nabycia ww. udziału nie wykorzystywał go Pan w działalności gospodarczej, nie oddawał w najem, ani dzierżawę, nie wprowadził również do ewidencji środków trwałych, nie odliczał też podatku od towarów i usług naliczonego z tytułu nabycia, gdyż taki nie wystąpił. Z uwagi na powyższe dostawa towaru nie nastąpi w ramach działalności gospodarczej, jak również w okolicznościach wskazujących na częstotliwy zamiar czynności. Reasumując, w Pana ocenie, z tytułu zniesienia współwłasności w sposób opisany we wniosku nie stanie się Pan podatnikiem podatku od towarów i usług i nie będzie obowiązany do zapłaty podatku z ww. tytułu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 200 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) dostawa towarów dokonywana przez byłych wspólników spółek, o których mowa w ust. 1 pkt 1 oraz przez osoby fizyczne, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i ust. 3, której przedmiotem są towary objęte spisem z natury, podlega zwolnieniu od podatku przez okres 12 miesięcy od dnia, o którym mowa w ust. 6, pod warunkiem rozliczenia podatku od towarów objętych spisem z natury.

Zatem dostawa towarów objętych spisem z natury w ciągu roku od zaprzestania wykonywania czynności opodatkowanych przez Spółkę cywilną, dokonywana przez jej byłych wspólników, której przedmiotem są towary objęte spisem z natury, podlega zwolnieniu z podatku od towarów i usług, na mocy ww. przepisu. Zwolnione od podatku są tylko dostawy dokonywane przez byłych wspólników rozwiązanych spółek, a zwolnienie ma zastosowanie tylko wówczas, gdy wspólnik rozwiązanej spółki dalej prowadzi indywidualną działalność gospodarczą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jednakże aby określić czy po upływie 12 miesięcy sprzedaż towarów objętych spisem z natury podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, należy również określić czy były wspólnik będzie działał jako podatnik podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 cyt. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Ust. 2 art. 15 cyt. ustawy określa, iż działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w 2008 r. spółka cywilna, w której był Pan wspólnikiem uległa likwidacji, zaś podatek od towarów i usług należny od likwidacji został rozliczony. Wskutek rozwiązania spółki został Pan współwłaścicielem lokalu użytkowego w wysokości 1/3 udziału, który to udział nie był wykorzystywany przez Pana w prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie doradztwa, nie był on także przedmiotem najmu, dzierżawy, jak również nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych. Nabycie przedmiotowego udziału nastąpiło z mocy prawa, w oparciu o art. 875 § 1 Kodeksu cywilnego.

Z przedstawionych okoliczności wynika, że po zaprzestaniu wykonywania działalności gospodarczej przez spółkę cywilną, został Pan dysponentem 1/3 udziału we własności lokalu użytkowego, uprawnionym do jego zbycia. Mimo, że w ustawie o podatku od towarów i usług, ustawodawca nie zdefiniował pojęcia "transakcja zbycia", pojęcie to należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawy towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Oznacza to, że "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem tych czynności jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, czy też sądowe zniesienie współwłasności. Zauważyć jednakże należy, iż uzyskanego udziału w prawie własności lokalu użytkowego, nie wykorzystywał Pan w prowadzonej działalności gospodarczej, jak również jego nabycie nie nastąpiło z zamiarem dalszej odsprzedaży.

Uwzględniając powyższe, a w szczególności to, że dostawa 1/3 udziału prawa własności nie nastąpi w ramach działalności gospodarczej, a z tytułu jej dokonania nie będzie Pan występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, bowiem z okoliczności przedstawionych w sprawie nie wynika zamiar powtarzania czynności, stwierdzić należy, że dostawa ww. udziału w lokalu użytkowym w wyniku sądowego zniesienia współwłasności, tj. sądowego przyznania pozostałym współwłaścicielom wyłącznej własności lokalu i zasądzenia spłat na Pana rzecz, czy też na skutek umownego zniesienia współwłasności (sprzedaży na rzecz pozostałych współwłaścicieli) nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. A zatem z tytułu ww. czynności nie będzie Pan zobowiązany do zapłaty podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl