ITPP1/443-878/09/KM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 17 września 2009 r. (data wpływu 21 września 2009 r.) uzupełnionym w dniu 4 grudnia 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości dokonania korekty wystawionych faktur w formie elektronicznej i prawa do zmniejszenia obrotu - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 września 2009 r. został złożony wniosek uzupełniony w dniu 4 grudnia 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości dokonania korekty wystawionych faktur w formie elektronicznej i prawa do zmniejszenia obrotu.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny, doprecyzowany i uzupełniony w dniu 4 grudnia 2009 r.

W dniu 6 stycznia 2009 r. Wnioskodawca podpisał z firmą Co. S.A. umowę licencyjną "na korzystanie z oprogramowania komputerowego", umożliwiającego elektroniczną wymianę dokumentów. Punkt 1 załącznika nr 1 tej umowy stanowi, iż "Oprogramowanie służy do automatycznej transmisji elektronicznych dokumentów pomiędzy określonym katalogiem na komputerze użytkownika a wskazaną skrzynką komunikacyjną na serwerze (...), natomiast w pkt 8 pn. "Archiwizowanie dokumentów przesłanych" jest mowa o tym, że "oprogramowanie posiada mechanizmy archiwizacji dokumentów wysłanych".

Podpisana w dniu 31 stycznia 2009 r. (obowiązująca od dnia 1 lutego 2009 r.) umowa z firmą C. Sp. z o.o. "o elektronicznej wymianie danych" w załączniku technicznym w art. 1 Standardy EDI wskazuje, iż "faktury elektroniczne wymieniane pomiędzy Nadawcą i Odbiorcą są zgodne z międzynarodowym standardem EDI: UN/EDIFACT opracowanym i przyjętym przez Europejską Komisję Gospodarczą przy Organizacji Narodów Zjednoczonych (..), a ich zawartość merytoryczna odpowiada specyfikacji standardowego komunikatu INVOC EANCOM97/EDIFACT D.96A oraz jest zgodna ze specyfikacją krajowych wytycznych EDI (...)".

Zatem - w ocenie Wnioskodawcy - ww. umowa spełnia określone w § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 lipca 2005 r. w sprawie wystawiania oraz przesyłania faktur w formie elektronicznej, a także przechowywania oraz udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej tych faktur.

W dniu 11 maja 2009 r. podpisano aneks do umowy "o elektronicznej wymianie danych" dotyczący umożliwienia przekazywania tą drogą faktur VAT korekta.

Wskazano, iż po wejściu w życie umowy "o elektronicznej wymianie danych" faktury VAT oraz faktury VAT korekta nadal są wystawiane w programie magazynowym. Po wystawieniu faktury VAT upoważniony pracownik wprowadza niezbędne dane umożliwiające przekazanie jej do i przekazuje ją do "tego programu" oraz dokonuje transmisji danych na serwer (do C. Sp. z o.o.). Przekazanie faktury VAT uniemożliwia dokonanie jakichkolwiek zmian w danym dokumencie. Do momentu podpisania ww. aneksu, faktury VAT korekta były przekazywane w formie papierowej pocztą za potwierdzeniem odbioru, natomiast z chwilą obowiązywania aneksu umożliwiającego przekazywanie faktur VAT korekta drogą elektroniczną procedura postępowania z fakturami VAT korekta jest taka sama jak z fakturami VAT.

Przez cztery miesiące, tj. od momentu podpisania z kontrahentem aneksu o przekazywaniu faktur VAT korekta drogą elektroniczną do momentu podpisania z firmą Co. S.A. (w dniu 4 września 2009 r.) umowy na używanie programu Archiwum, Wnioskodawca nie posiadał potwierdzenia odbioru faktur VAT korekta przez kontrahenta. W programie służącym do przekazywania danych, przy prawidłowo przekazanych fakturach korygujących widnieje status: "dokument przekazany do odebrania" - co nie wskazuje jednoznacznie, że firma C. Sp. z o.o. otrzymała (odebrała) wspomniane dokumenty. W związku z tym faktury VAT korekta wystawione od momentu podpisania aneksu dotyczącego przekazywania faktur VAT korekta drogą elektroniczną nie były rozliczane w deklaracjach VAT-7. Natomiast w momencie uzyskania dostępu do Archiwum przy przekazanych drogą elektroniczną fakturach VAT korekta w pozycji "status dostarczenia" pokazały się daty ich odbioru przez C. Sp. z o.o., a Wnioskodawca nie jest w stanie udowodnić, że przed podpisaniem umowy na Archiwum w statusie odbioru dokumentu nie było daty odbioru faktury VAT korekta. W trakcie wyjaśniania braku płatności za faktury uzyskano informację, że C. Sp. z o.o. nie posiada w swoich księgach przekazanych drogą elektroniczną przedmiotowych faktur VAT i faktur VAT korekta, które - jak wynika z korespondencji - zostały przez kontrahenta usunięte z systemu księgowego oraz z systemu (nie można ich znaleźć w programie archiwizującym Archiwum).

W programie fakturującym Wnioskodawca posiada te faktury VAT i faktury VAT korekta oraz potwierdzenie, że zostały one przekazane w formie plików do C. Sp. z o.o. Za dowód przekazania uznano wypełnione dane, bez których faktura VAT /faktura VAT korekta w formie pliku nie zostanie przyjęta, przetworzona i przekazana do odbioru kontrahentowi przez system. Powyższe dane po przekazaniu faktury z programu fakturującego do systemu zostają zapisane przy konkretnej fakturze VAT/fakturze VAT korekta w programie fakturującym.

Wnioskodawca przedstawił następnie sytuacje dotyczące usuwania dokumentów przez kontrahenta z systemu:

W związku z powyższym zadano następujące pytania skonkretyzowane w uzupełnieniu z dnia 4 grudnia 2009 r.:

Ad. 1. Zdaniem Wnioskodawcy, kontrahent usuwając faktury VAT oraz faktury VAT korekta z systemu postępuje nieprawidłowo, gdyż narusza § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 lipca 2005 r. w sprawie wystawiania oraz przesyłania faktur w formie elektronicznej, a także przechowywania oraz udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej tych faktur. W obrocie gospodarczym przyjęło się postępowanie, że w wyjątkowych sytuacjach można "anulować" błędnie wystawioną fakturę VAT, w takim przypadku kontrahent, który nie zgadza się z treścią wystawionej faktury VAT odsyła jej oryginał do wystawcy, wystawca zaś zachowuje oryginał i kopię tego dokumentu z opisaniem sytuacji, w której doszło do anulowania faktury. W opisywanym przypadku nie ma takiej możliwości, gdyż faktura wystawiona jest i przekazana w formie elektronicznej i nie ma możliwości zwrócenia pliku, jednocześnie - w ocenie Wnioskodawcy - informacja przesłana przez kontrahenta o braku podstaw do zaksięgowania faktury VAT wraz z fakturą VAT korektą (z wymienieniem numerów ww. dokumentów) stanowi potwierdzenie odebrania przez niego faktury korygującej i uprawnia do rozliczenia zawartego w niej podatku należnego.

Ad. 2. Zdaniem Wnioskodawcy, dokonanie zapłaty zobowiązania przez odbiorcę towarów z wykazaniem w tej płatności numerów faktur VAT korekta oraz kwot tych korekt potwierdza, że kontrahent otrzymał wspomniane faktury korygujące, zatem uprawnia do dokonania rozliczenia podatku należnego wykazanego w tych korektach.

Ad. 3. Zdaniem Wnioskodawcy należy dokonać korekty deklaracji VAT 7 za miesiące, w których kontrahent faktycznie odebrał faktury korygujące (data widniejąca w pozycji "status odbioru". To, że do dnia 4 września 2009 r. nie dysponowano programem Archiwum nie znaczy, że kontrahent między 12 maja a 4 września 2009 r. nie odbierał przekazywanych elektronicznie faktur korygujących.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na podstawie art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) podatnicy, o których mowa w art. 15 są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Za sprzedaż, stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy, uznaje się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W przypadku, gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty (art. 108 ust. 1 cyt. ustawy).

Jak wynika z przytoczonych przepisów, podatnik wystawia fakturę w przypadku sprzedaży towaru lub usługi. Faktura VAT jest dokumentem sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonej zaszłości gospodarczej), który powinien spełniać szereg wymogów przewidzianych przepisami prawa. Prawidłowość materialnoprawna faktury VAT zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt nabycia określonych towarów lub usług. Wystawienie faktury, a tym samym faktury korygującej należy rozumieć jako sporządzenie dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi, a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego.

Faktury VAT, jak również faktury korygujące jedynie sporządzone, lecz nie wprowadzone do obrotu prawnego, nie stanowią faktur wystawionych w rozumieniu przepisu art. 108 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług i nie stanowią podstawy do zapłaty podatku w niej wykazanego w trybie wyżej wymienionego przepisu.

Należy tutaj zauważyć, iż ani przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, ani rozporządzeń wykonawczych do niej, nie regulują kwestii dotyczącej anulowania wystawionych faktur czy też faktur korygujących, jednak w praktyce należy uznać za dopuszczalne jej stosowanie, jako praktyczną i realną drogę do "wycofania się" podatnika z faktu błędnego ich wystawienia. Należy jednak w tym miejscu podkreślić, iż anulowanie faktur VAT powinno dotyczyć wyłącznie tych dokumentów rozliczeniowych, które nie zostały wprowadzone przez podatnika do obrotu prawnego (np. poprzez doręczenie ich kontrahentowi).

Dokumenty takiej operacji księgowej opatrzone odpowiednią adnotacją powinny być zachowane w dokumentach, bez konieczności wprowadzenia ich do ewidencji. Anulowanie faktur powinno być traktowane w sposób wyjątkowy i wykorzystywane tylko w przypadku zaistnienia takiej konieczności. Ponadto podatnik powinien dołożyć należytej staranności przy dokumentowaniu zaistniałych zdarzeń gospodarczych.

Szczegółowe zasady wystawiania i przechowywania faktur określone zostały w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337).

Zasady te dotyczą zarówno faktur wystawianych w formie papierowej jak i elektronicznej, przy czym ta druga forma wymaga wypełnienia dodatkowych warunków, wynikających z rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 lipca 2005 r. w sprawie wystawiania oraz przesyłania faktur w formie elektronicznej, a także przechowywania oraz udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej tych faktur (Dz. U. Nr 133, poz. 1119).

Faktury wystawiane w formie elektronicznej przesyła się, w tym udostępnia, w tej formie odbiorcy oraz przechowuje się w tej formie przy zastosowaniu elektronicznych urządzeń do przetwarzania (łącznie z cyfrową kompresją) i przechowywania danych, z wykorzystaniem technik teletransmisji przewodowej, radiowej, technologii optycznych lub innych elektromagnetycznych środków - § 2 rozporządzenia.

W myśl § 3 ust. 1-3 rozporządzenia, faktury mogą być wystawiane i przesyłane w formie elektronicznej, pod warunkiem uprzedniej akceptacji tej formy przez odbiorcę faktury, zwanej dalej "akceptacją". Akceptacja może być wyrażona w formie pisemnej lub w formie elektronicznej. W przypadku akceptacji w formie elektronicznej przepisy § 4 stosuje się odpowiednio. Faktury mogą być wystawiane i przesyłane w formie elektronicznej nie wcześniej niż od dnia następującego po dniu, w którym odbiorca faktury dokonał akceptacji.

Stosownie do treści § 4 rozporządzenia, faktury mogą być wystawiane, przesyłane i przechowywane w formie elektronicznej, pod warunkiem, że autentyczność ich pochodzenia i integralność ich treści będą zagwarantowane:

Przy czym zagwarantowanie autentyczności pochodzenia faktur oznacza możliwość jednoznacznej identyfikacji nadawcy wiadomości, tj. wystawcy faktury. Z kolei procedury zapewniające integralność danych powodują, że faktura przesłana drogą elektroniczną dotarła do adresata kompletna i w niezmienionej formie.

Ponadto wskazać należy, iż zgodnie z przepisem § 13 i § 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług fakturę korygującą wystawia się, gdy udzielono rabatów, podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury, a także w przypadku zwrotu sprzedawcy towaru. Wystawienie faktur korygujących ma na celu doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości. Należy zauważyć, że faktury korygujące wystawia się w przypadku wprowadzenia faktury pierwotnej do obrotu prawnego.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego dotyczącego pytania nr 1 wynika, iż Spółka omyłkowo zafakturowała (po raz drugi) zrealizowane wcześniej zamówienie, wystawiając w formie elektronicznej fakturę VAT z dnia 9/04/2009 oraz fakturę VAT korekta z dnia 03/07/2009 "zerującą" ww. fakturę VAT. Oba te dokumenty zostały przekazane do kontrahenta drogą elektroniczną, jednak brak jest wydruku z programu potwierdzającego odebranie przez C. Sp. z o.o. faktury VAT, której także nie można "znaleźć" w programie archiwizującym Archiwum, natomiast faktura VAT korekta widnieje w systemie. Kontrahent odmówił przyjęcia dokumentów i pisemnie (e-mail) poinformował Spółkę, iż nie zgadza się z ich treścią, w związku z tym usuwa z systemu i ksiąg. Zatem, w ocenie tut. organu, uzasadnionym jest stwierdzenie, że ww. faktura nie dokumentuje zaistniałego określonego zdarzenia gospodarczego i nie została wprowadzona do obrotu prawnego, bowiem kontrahent odmówił jej przyjęcia. Z uwagi na powyższe, podzielając stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie, dopuszczalne jest anulowanie przedmiotowej faktury VAT z dnia 9/04/2009, a także faktury korygującej.

Jednocześnie nadmienia się, iż w konsekwencji anulowania przedmiotowych faktur Wnioskodawca będzie mógł zmniejszyć podatek należny wykazany w deklaracji VAT-7 za okres rozliczeniowy, w którym uwzględniono dane wynikające z anulowanej faktury, poprzez złożenie korekty deklaracji za ten okres oraz skorygować rejestr sprzedaży.

Natomiast odnosząc się sytuacji, w których Wnioskodawca wystawia - w związku ze zwrotem towaru - faktury VAT korekta (przekazane w formie elektronicznej, zgodnie z podpisaną i obowiązującą umową "o elektronicznej wymianie danych" oraz aneksem dotyczącym "przekazywania w formie elektronicznej faktur VAT korekta"), stwierdzić należy, iż zaproponowany przez Wnioskodawcę w stanowisku sposób potwierdzenia odbioru faktury lub faktury korygującej uznano za prawidłowy, skoro - jak wynika z wniosku - pozwala na jednoznaczne stwierdzenie, iż kontrahent otrzymał korektę faktury z określeniem daty jej otrzymania.

Zgodnie z art. 29 ust. 4a ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku, gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Ustawodawca nie sprecyzował, w jakiej formie nabywca ma dokonać potwierdzenia faktury korygującej, zatem potwierdzenie takie może być dokonane w każdej formie, która pozwala na jednoznaczne stwierdzenie, iż konkretny odbiorca otrzymał korektę faktury z określeniem daty jej otrzymania.

Stąd też w niniejszej sprawie dotyczącej pytania nr 2 - wobec braku potwierdzenia odbioru faktur korygujących w systemie, przy zachowaniu procedur gwarantujących przesyłanie faktur, zapewniających ich autentyczność i integralność - dokonanie zapłaty zobowiązania przez odbiorcę towarów, który pomniejszył płatność o wartość faktur VAT korekta, wykazując ich numery oraz kwoty tych korekt, może być wystarczającym potwierdzeniem odbioru faktury korygującej przez nabywcę, uprawniającym do dokonania rozliczenia podatku należnego wykazanego w tych korektach. Zaznaczyć ponadto należy, że taka informacja (z określeniem daty otrzymania faktury korygującej przez nabywcę) musi dotrzeć do siedziby podatnika dokonującego korekty obrotu, bowiem dopiero w tym momencie istnieje możliwość dokonania stosownej korekty podatku należnego.

Z kolei odnosząc się do sytuacji przestawionej w stanie faktycznym w kontekście zadanego pytania nr 3, tj. wystawianych elektronicznie w dniach od 12 maja do 4 września 2009 r. faktur korygujących, stwierdzić należy, iż dopiero we wrześniu 2009 r. - wskutek wprowadzenia programu archiwizującego Archiwum - otrzymano potwierdzenie odbioru przedmiotowych faktur korygujących, dla których daty ich odbioru "w systemie są wcześniejsze". Zatem tut. organ nie podziela poglądu o dokonaniu korekty deklaracji VAT-7 za miesiące, w których kontrahent faktycznie odebrał faktury korygujące (tj. zgodnie z datą widniejącą w pozycji "status odbiorcy"), bowiem - jak wskazano we wniosku - Wnioskodawca nie jest w stanie udowodnić wcześniejszego uzyskania ich potwierdzenia, w konsekwencji w tej części uznano stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

W odniesieniu do powyższego tut. organ podkreśla, że zgodnie z powołanymi przepisami, aby uznać faktury elektroniczne za dokumenty wywołujące skutki prawne, muszą one być akceptowane przez nabywcę, a autentyczność ich pochodzenia i integralność ich treści musi zostać potwierdzona bezpiecznym podpisem elektronicznym zweryfikowanym przez certyfikat lub system wymiany danych elektronicznych. Zatem treść faktury wysłanej przez nadawcę musi być identyczna z treścią dokumentu otrzymanego przez nabywcę. Jakiekolwiek zmiany ww. dokumentów dopuszczalne są więc jedynie w formie faktury korygującej. Zmiany tych dokumentów dokonane w innej formie, powodujące utratę ich identyczności spowoduje, iż utracą one cechy dokumentu prawnego.

Ponadto zaznacza się, iż techniczne rozwiązania gwarantujące spełnienie wymogów autentyczności pochodzenia faktury i integralności danych nie były przedmiotem oceny tut. organu, bowiem postępowanie w sprawie interpretacji indywidualnej stosownie do treści art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej ogranicza się jedynie do interpretacji przepisów prawa podatkowego. Przepisy te - jak wskazano wyżej - nie określają konkretnych wymogów technicznych w przedmiotowym zakresie, tak więc każde rozwiązanie techniczne, o ile zagwarantuje spełnienie wymogów prawa podatkowego będzie prawidłowe. Wskazuje się także, że organ przy wydawaniu interpretacji nie dysponuje odpowiednimi narzędziami, określonymi w Dziale IV Ordynacji podatkowej umożliwiającymi przeprowadzenie postępowania, w trakcie którego mógłby pozyskać wiedzę specjalistyczną.

Organ wydający interpretację rozstrzyga, czy zainteresowany prawidłowo ocenia kwestię wpływu zaistnienia opisanej sytuacji faktycznej na obowiązki i uprawnienia wynikające z unormowań prawa podatkowego, zatem przedmiotem tych rozstrzygnięć nie może być ocena poprawności działań kontrahenta czy umów cywilnoprawnych zawieranych pomiędzy stronami.

Niniejsza interpretacja nie rozstrzyga także kwestii prawidłowości wystawienia faktur korygujących, gdyż zagadnienie to nie było przedmiotem zapytania Spółki.

Jednocześnie należy zaznaczyć, iż zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, wyczerpujący opis stanu faktycznego winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a nie z załączonych do niego dokumentów, w związku z czym nie były one przedmiotem merytorycznej analizy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.