ITPP1/443-862/14/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 22 lipca 2014 r. (data wpływu 25 lipca 2014 r.), uzupełnionym w dniu 27 października 2014 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zbycia nieruchomości gruntowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 25 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 27 października 2014 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zbycia nieruchomości gruntowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości, w skład której wchodzą obecnie działki o następujących numerach: x/4, x/5 o łącznej powierzchni 2,40 ha. Nieruchomość obejmującą ww. działki Wnioskodawca nabył od swojego ojca na podstawie umowy darowizny z dnia 27 września 2005 r. Nieruchomość obejmująca ww. działki stanowi prywatny majątek Wnioskodawcy. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą - komis samochodowy, z tytułu której zarejestrowany jest jako podatnik podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca zamierza dokonać podziału geodezyjnego nieruchomości, a po dokonaniu podziału sprzedać ją. Ponieważ jednak nie czuje się kompetentny do prowadzenia działań w zakresie sprzedaży nieruchomości, zlecił sprzedaż swojego majątku pośrednikom. Wskazano, że Wnioskodawca zamierza się wyzbyć posiadanego majątku nieruchomego, gdyż chciałby zamienić posiadany majątek na środki pieniężne. W przyszłości Wnioskodawca nie zamierza nabywać nieruchomości w celu sprzedaży.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż:

* przedmiotowa nieruchomość od czasu jej nabycia nie była wynajmowania ani wydzierżawiana,

* nieruchomości, które mają być przedmiotem sprzedaży nie są i nie były wykorzystywane w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej,

* Wnioskodawca nie zmierza podejmować działań o charakterze marketingowym. Ze względu jednak na fakt, iż nie czuje się kompetentny do prowadzenia działań w zakresie sprzedaży nieruchomości sprzedaż tego majątku zlecił pośrednikom. Ponadto z uwagi na wymagania stawiane przez organ administracji planistycznej przy granicy terenu, którego zamierza w przyszłości się wyzbyć musiał posadowić skrzynkę energetyczną. Było to niezbędne dla uzyskania zapewnienia ewentualnych, przyszłych dostaw energii dla terenu objętego wnioskiem w postępowaniu o wydanie warunków zabudowy. Podobnie rzecz miała się z zapewnieniem dostaw wody. W celu uzyskania zapewnienia takich dostaw Wnioskodawca zawarł porozumienie o partycypacji w kosztach ewentualnego wybudowania sieci wodociągowej z przedsiębiorstwem wodociągowym. Podjęcie tych działań było konieczne, w przeciwnym razie Wnioskodawca nie otrzymałby stosownych zapewnień, a w konsekwencji istniało wysokie ryzyko ("graniczące z pewnością") niewydania decyzji o warunkach zabudowy, co było niezbędne dla możliwości dokonania podziału nieruchomości, o której mowa we wniosku.

Wnioskodawca nie zamierza jednak rozprowadzać infrastruktury energetycznej po terenie, który zamierza zbyć, ani wybudować na nim sieci kanalizacyjnej. Jedynym działaniem, w którym być może Wnioskodawca będzie brał udział jest partycypacja w kosztach wykonania sieci wodociągowej. Przy czym Wnioskodawca podkreślił, że byłby to udział w projekcie o szerszych ramach realizowany przez spółkę gminną tj. nie tylko dotyczących terenu Wnioskodawcy.

W chwili obecnej teren jest nieuzbrojony. Wnioskodawca nie zamierza podejmować aktywnych działań mających na celu przygotowanie gruntów do sprzedaży.

* Dla przedmiotowego terenu nie uchwalono miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Wnioskodawca wspólnie z ojcem uzyskał decyzję o warunkach zabudowy, zgodnie z którą przeznaczeniem danego terenu jest zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna. Uzyskanie decyzji było niezbędne dla możliwości podziału nieruchomości na części nadające się do sprzedaży.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy dokonywanie sprzedaży nieruchomości będzie stanowiło działalność gospodarczą Wnioskodawcy na gruncie podatku od towarów i usług.

2. Czy i jakie skutki podatkowe w podatku od towarów i usług powstaną w przypadku zbyć poszczególnych części ww. nieruchomości w drodze sprzedaży.

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonywanie czynności sprzedaży opisanych nieruchomości nie będzie stanowiło działalności gospodarczej Wnioskodawcy na gruncie podatku od towarów i usług. Wnioskodawca posiada majątek w postaci nieruchomości, który otrzymał przed laty od ojca, a obecnie zamierza jedynie dokonać zbycia tego majątku w celu zamiany go na środki pieniężne. Poszukiwanie ewentualnych nabywców zlecił pośrednikom w handlu nieruchomościami. Zatem w tym stanie rzeczy nie sposób twierdzić, że Wnioskodawca zamierza prowadzić działalność gospodarczą. Ze względu na fakt, iż działania Wnioskodawcy nie będą stanowiły działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT to czynności zbycia części nieruchomości nie będzie można zakwalifikować jako dostawy towarów. W konsekwencji czynności te nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

W myśl zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (ust. 2 powołanego artykułu).

Ze wskazanych regulacji wynika, że dostawa gruntów, co do zasady, jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług. W świetle zaś definicji zawartych w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Działalność gospodarcza może przybierać różne formy i jedną z nich jest szeroko rozumiana działalność handlowa.

Należy zauważyć, że nawet w przypadku pojedynczych dostaw działek, należących do majątku osobistego osoby fizycznej, możliwe jest uznanie takich transakcji jako działalności handlowca jeśli tylko przybiera ona cechy profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Wymaga podkreślenia, że o uznaniu konkretnego składnika majątku za towar handlowy nie mogą przesądzać zamiary danego podmiotu istniejące w momencie nabycia. Obowiązujące przepisy nie wykluczają zmiany planów co do przeznaczenia majątku osobistego i wykorzystywania go do wykonywania czynności opodatkowanych. W takim przypadku, podmiot rozpoczynający działalność gospodarczą będzie wykorzystywać w tej działalności składniki majątku osobistego, jeśli te okazały się zbędne dla jego prywatnych potrzeb. W szczególności może dokonać dostawy tychże składników i jeśli takie świadczenia będą miały charakter profesjonalny, to dany podmiot będzie występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Nie ma zatem znaczenia dotychczasowy sposób wykorzystywania nieruchomości. W takich okolicznościach istotne będą bowiem okoliczności związane z przygotowaniem nieruchomości do transakcji, a także z samym zbyciem działek powstałych po podziale, a nie ich pierwotne przeznaczenie oraz dotychczasowy sposób wykonywania prawa własności.

Zbycie działek budowlanych może bowiem stanowić, samo w sobie, przejaw działalności handlowej, a zatem jednej z form działalności gospodarczej, której prowadzenie czyni z osoby fizycznej podatnika podatku od towarów i usług. Ważne jest w tym kontekście to w jakich warunkach i okolicznościach dochodzi do transakcji sprzedaży, a także jak w ramach tych transakcji zachowuje się zbywający. Nie ma w tym przypadku znaczenia, czy dana osoba jest zdeklarowanym handlowcem, trudniącym się zawodowo obrotem nieruchomościami, czy osobą prywatną. Niezależnie bowiem od strony podmiotowej danej dostawy, zasada powszechności podatku od wartości dodanej gwarantuje obciążenie całości obrotu, ale również jednolite zasady opodatkowania zdarzeń gospodarczych składających się na ten obrót na danym rynku. Nie może bowiem dojść do sytuacji, w której zachwiane zostaną zasady uczciwej konkurencji między różnymi podmiotami, dokonującymi na danym terenie tych samych świadczeń o tym samym profesjonalnym charakterze.

Analiza przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, treści powołanych przepisów prawa, jak również aktualnego orzecznictwa sądowego, w tym wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby (C-180/10) i Emilian Kuć, Halina Jeziorska-Kuć (C-181/10), prowadzi do stwierdzenia, że - wbrew stanowisku wyrażonemu we wniosku - planowane zbycie wydzielonych działek gruntu nie będzie stanowiło rozporządzania majątkiem osobistym. Zauważyć należy, że podejmuje Pan działania zmierzające do sprzedaży gruntu, dokonując w tym celu jego podziału oraz występując o wydanie decyzji o warunkach zabudowy. Ponadto posadowił Pan skrzynkę energetyczną przy granicy terenu, którego zamierza w przyszłości się wyzbyć, jak również w celu zapewnienia dostaw wody zawarł Pan z przedsiębiorstwem wodociągowym porozumienie o partycypacji w kosztach ewentualnego wybudowania sieci wodociągowej. Powyższe okoliczności powodują, że opisanych czynności nie można interpretować jako rozporządzanie majątkiem prywatnym, lecz jako świadome działania, zmierzające do osiągnięcia korzyści materialnych z tytułu jego sprzedaży.

Wobec tego należy uznać, że zbycie gruntu nastąpi w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż Pana aktywność jest porównywalna do działań handlowca wykonywanych w ramach profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Zatem w odniesieniu do planowanych dostaw wystąpi Pan w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ww. ustawy.

Podkreślić należy, że ww. orzeczenie TSUE wyznacza aktualnie kierunki interpretacyjne i stanowi podstawę orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego i Wojewódzkich Sądów Administracyjnych, np. NSA z dnia 23 lipca 2013 r. (sygn. akt I FSK 1386/12), z dnia 13 kwietnia 2012 r. (sygn. akt I FSK 890/11) oraz WSA z dnia 1 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 670/11), z dnia 14 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 730/11), które zapadły na tle wyroku Trybunału. Z powyższych wyroków wynika, że podejmowanie zorganizowanych działań, takich jak podział gruntu na mniejsze działki, uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zabudowy, wykonywanie czynności marketingowych, świadczy o tym, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną), a ponieważ w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia ze zbiorem pewnych zorganizowanych działań - dostawa gruntu będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.