ITPP1/443-859a/10/AT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 23 sierpnia 2010 r. (data wpływu 30 sierpnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności udzielenia upoważnienia na używanie znaku towarowego - jest prawidłowe.

W dniu 30 sierpnia 2010 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług m.in. w zakresie opodatkowania czynności udzielenia upoważnienia na używanie znaku towarowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Urząd Patentowy RP, na podstawie przepisów ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej, udzielił Gminie praw ochronnych na znaki towarowe graficzne wraz z nazwą miejscowości. W dniu 27 listopada 2009 r. została podjęta uchwała Rady Gminy w sprawie ustalenia zasad używania znaków towarowych Gminy. Z zapisów tej uchwały wynika m.in., że:

* Uprawniony może udzielić innej osobie upoważnienia do używania znaku;

* prawo do używania znaku jest odpłatne;

* prawo do używania znaku udzielane jest na podstawie umowy licencyjnej zawartej pomiędzy Udzielającym a użytkownikiem;

* wójt Gminy może podjąć decyzję w sprawie odstąpienia od naliczania opłaty;

* użytkownik ma prawo używania znaku zobowiązuje się do uiszczenia na rzecz Uprawnionego:

Wójt Gminy podpisał umowę licencyjną o używanie znaku towarowego z Panią X., która prowadzi działalność gospodarczą zakresie handlu. Zgodnie z przedmiotową umową, Pani X. zobowiązuje się do uiszczenia na rzecz Gminy opłaty licencyjnej w kwocie 200 zł oraz do nieodpłatnego przekazania produktów w terminie:

* 30 dni od podpisania umowy - I transza 2010 r.;

* 30 czerwca 2011 r. - II transza za 2011 r.;

* 1 czerwca 2012 r. - III transza za 2012 r.,

tj. 400 sztuk pamiątek, gadżetów (długopisy, breloczki, kubki, latarki, muszle, obrazki, itp.) ze znakiem towarowym na rzecz Uprawnionego. Gmina wykorzystuje ww. gadżety dla celów reklamy, promocji Gminy. Gmina jest czynnym podatnikiem podatku VAT w zakresie umów cywilnoprawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy udzielenie upoważnienia na używanie znaku towarowego, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, udzielenie licencji na używanie znaku towarowego podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, jako świadczenie usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Zauważyć należy, iż nie każda czynność stanowiąca świadczenie usług w rozumieniu powołanego wcześniej art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

W oparciu o przepis art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych, o czym stanowi art. 15 ust. 2 powołanej ustawy.

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych, o czym stanowi art. 15 ust. 6 ustawy.

Na podstawie § 12 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799), zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z przedstawionego stanu faktycznego sprawy wynika, że na mocy podjętej przez Radę Gminy uchwały w sprawie ustalenia zasad używania znaków towarowych Gminy (udzielonych uprzednio Gminie przez Urząd Patentowy RP) dopuszcza się, w ramach zawieranych umów licencyjnych, udzielenie upoważnienia do używania znaku towarowego Gminy. Wójt Gminy podpisał umowę licencyjną o używanie znaku towarowego z Panią X., która prowadzi działalność gospodarczą zakresie handlu. Zgodnie z przedmiotową umową, Pani X. zobowiązuje się do uiszczenia na rzecz Gminy opłaty licencyjnej w kwocie 200 zł oraz do nieodpłatnego przekazania produktów, tj. 400 sztuk pamiątek, gadżetów (długopisy, breloczki, kubki, latarki, muszle, obrazki, itp.) ze znakiem towarowym na rzecz Uprawnionego. Gmina wykorzystuje ww. gadżety dla celów reklamy, promocji Gminy. Gmina jest czynnym podatnikiem podatku VAT w zakresie umów cywilnoprawnych.

Reasumując, w świetle przedstawionych okoliczności faktycznych sprawy oraz uwzględniając powołane przepisy prawa, stwierdzić należy, że w sytuacji, gdy opisana we wniosku czynność udzielenia przez Gminę na rzecz Pani "X" odpłatnej licencji (w tym w przypadku zamiany należnej na rzecz Gminy opłaty z tytułu korzystania z licencji na nieodpłatne przekazanie produktów na rzecz Gminy w uzgodnionej ilości - forma zapłaty za licencję) na korzystanie z przysługujących Gminie znaków towarowych, jako że dokonywana jest w ramach umowy licencyjnej (umowa cywilnoprawna), to czynność ta podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako świadczenie usług. W tym przypadku bowiem Gmina występuje w charakterze podatnika podatku VAT realizującego czynność opodatkowaną tym podatkiem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.