ITPP1/443-856b/09/MN - Ustalenie podatnika podatku VAT zobowiązanego do rozliczenia transakcji dostawy gruntu stanowiącego część wspólną nieruchomości.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 9 września 2009 r. (data wpływu 16 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia podatnika zobowiązanego do rozliczenia transakcji dostawy gruntu stanowiącego część wspólną nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 16 września 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie m.in. ustalenia podatnika zobowiązanego do rozliczenia transakcji dostawy gruntu stanowiącego część wspólną nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Nieruchomość gruntowa zabudowana jest dwoma lokalami użytkowymi stanowiącymi odrębną własność: Gminy i osoby fizycznej (prowadzącej działalność gospodarczą). Nieruchomość gruntowa - działka nr 50 została podzielona na trzy działki. Współwłasność w częściach wspólnych budynku i udziału w gruncie wynosi: osoba fizyczna 150/1000, Gmina 850/1000. W wyniku sprzedaży lokalu użytkowego w 1998 r. na rzecz osoby fizycznej powstała z mocy prawa wspólnota mieszkaniowa (niezarejestrowana) zgodnie z ustawą z dnia 24 czerwca 1994 r. W chwili obecnej "wspólnota mieszkaniowa" czyli osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą i Gmina (podatnik podatku VAT) zamierzają sprzedaż jedną z trzech działek. Działka jest sklasyfikowana jako Bp, więc stawka podatku VAT wynosi 22 %.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy należny podatek VAT winien odprowadzić każdy ze sprzedających w swojej części proporcjonalnie do sprzedanych udziałów.

Zdaniem Wnioskodawcy wartość działek dla poszczególnych sprzedających będzie wyliczona proporcjonalnie do posiadanych udziałów, a należny podatek odprowadzi każdy ze sprzedających.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy).

Pojęcie towarów zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 6 ustawy, zgodnie z którym przez towary należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Należy jednak zauważyć, że aby dostawa towaru (np. gruntu) podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być dokonana przez podatnika podatku od towarów i usług w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Przez sprzedaż natomiast, w myśl art. 2 pkt 22 ustawy, rozumieć należy odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 15 ust. 1 cyt. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza - ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że zgodnie z treścią art. 6 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903, z późn. zm.) ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową. Wspólnota Mieszkaniowa może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana.

Stosownie do art. 13 powołanej wyżej ustawy właściciel ponosi wydatki związane z utrzymaniem jego lokalu, a także uczestniczy w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej, przez którą rozumie się jedynie grunt oraz część budynku i urządzenia nie służące wyłącznie właścicielom lokali (np. klatki schodowe, parkingi, instalacje energetyczne itd.).

Zgodnie z art. 14 ustawy o własności lokali na koszty zarządu nieruchomością wspólną składają się:

A zatem wspólnota w zakresie czynności zarządzania i utrzymania nieruchomości wspólnej oraz pobierania zaliczek od członków wspólnoty z tytułu utrzymania poszczególnych wyodrębnionych lokali (tekst jedn. czynności mających charakter partycypacji w kosztach jednostki organizacyjnej wspólnoty mieszkaniowej) nie jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług. Natomiast czynności wykonywane przez Wspólnotę, wykraczające poza zakres obowiązkowego zarządu określonego w ustawie o własności lokali, na podstawie odrębnych umów cywilnoprawnych, są dostawą towarów lub świadczeniem usług, w stosunku do których mają zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Bowiem z punktu widzenia przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wspólnota mieszkaniowa jest jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej mogącą posiadać podmiotowość podatkową, natomiast sprzedaż części wspólnej nieruchomości są czynnościami wykraczającymi poza zakres obowiązkowego zarządu określonego w ustawie o własności lokali i należącymi do kategorii czynności opodatkowanych w rozumieniu art. 5 ust. 1 ww. ustawy. A zatem podejmując te czynności wspólnota mieszkaniowa działa w tym zakresie w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że tworzący wspólnotę właściciele lokali (Gmina i osoba fizyczna), z własnością których związane są udziały w części wspólnej nieruchomości, zamierzają dokonać dostawy gruntu. Działka, która będzie przedmiotem sprzedaży powstała w wyniku podziału gruntu stanowiącego część wspólną nieruchomości zabudowanej dwoma lokalami użytkowymi.

Tak więc, w rzeczywistości wspólnota mieszkaniowa, jako ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład nieruchomości, dokonuje opisanej we wniosku czynności dostawy gruntu wydzielonego z działki stanowiącej część wspólną nieruchomości.

Zatem skoro w opisanej sytuacji przedmiotem transakcji będzie część wspólna nieruchomości, w tym przypadku grunt, Wspólnota działać będzie w charakterze podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług, a planowana transakcja zbycia będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Informacyjnie wskazać również należy, iż zgodnie bowiem z art. 113 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Jednakże art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. c) powołanej ustawy stanowi, iż zwolnień, o których mowa w art. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz podatników dokonujących dostaw terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę.

Zatem wspólnota, mimo iż nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia podmiotowego, określonego w cytowanym art. 113 ust. 1.

Interpretacja dotyczy przedstawionego zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska Nr 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.