ITPP1/443-853/09/JJ - Zastosowanie 7% stawki podatku VAT do robót budowlano-montażowych dotyczących lokali użytkowych znajdujących się w budynku mieszkalnym wielorodzinnym.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 10 września 2009 r. (data wpływu 16 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wysokości stawki podatku dla robót budowlanych realizowanych w budynku mieszkalnym, w którym znajdować się będą lokale użytkowe - jest prawidłowe.

W dniu 16 września 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wysokości stawki podatku dla robót budowlanych realizowanych w budynku mieszkalnym, w którym znajdować się będą lokale użytkowe.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Przedmiotem działalności Spółki są m.in. roboty budowlano-montażowe obiektów budownictwa mieszkaniowego (PKOB 11). Spółka zamierza zawrzeć umowę jako podwykonawca na realizację części robót budowlanych w budynku mieszkalnym wielorodzinnym (PKOB 1122). Zakres objętych umową robót będzie obejmował: wykonanie kompleksowych robót ziemnych bez niwelacji terenu, wykonanie elementów konstrukcyjnych budynku, wykonanie podłoży pod posadzki na gruncie. W realizowanym obiekcie znajdować się będą także lokale usługowe. Opisany zakres robót obejmuje tylko wykonanie niektórych elementów budynku mieszkalnego m.in. piwnic, miejsc postojowych, bez których budynek nie mógłby powstać. Wykonane elementy budynku będą służyć funkcjonowaniu zarówno lokali mieszkalnych, jak i użytkowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka może zastosować 7 % stawkę podatku od towarów i usług do opisanych robót budowlano-montażowych realizowanych w obiekcie, pomimo, że wykonane elementy budynku nie dotyczą wprost (ale pośrednio) lokali mieszkalnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie § 6 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, w sytuacji gdy przedmiotem robót (umowy) jest obiekt budownictwa mieszkaniowego, to 7 % stawka podatku od towarów i usług może być stosowana do całości robót. Tylko w sytuacji, gdy podejmowane są roboty budowlano-montażowe na osobne zlecenie (umowę) dotyczące tylko lokalu użytkowego, właściwą stawką jest 22 %. Wynika to z analizy i wykładni gramatycznej wyżej cytowanego przepisu. Skoro umowa dotyczy robót budowlano-montażowych na obiekcie budownictwa mieszkaniowego jako całości, to właściwą stawką będzie 7 %.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), podstawowa stawka podatku od towarów i usług wynosi 22 %, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.

Stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy stawka podatku wynosi 7 %, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 129 ust. 1.

W myśl ust. 12 powołanego artykułu, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z treścią ust. 12a ww. artykułu, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w PKOB w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Stosownie do ust. 12b tego artykułu, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

Z kolei ust. 12c stanowi, iż w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Regulacją uzupełniającą analizowane zagadnienie jest przepis § 6 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), zgodnie z którym stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7 % również w odniesieniu do:

Z unormowań zawartych w przytoczonych przepisach wynika zatem, iż 7 % stawka podatku od towarów i usług ma zastosowanie w całym budownictwie mieszkaniowym, zarówno objętym społecznym programem mieszkaniowym, jak i nieobjętym tym programem.

Zgodnie z art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Natomiast z uregulowań zawartych w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.), wynika, że pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie się budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi. Budynkiem zaś jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach (art. 3 pkt 1 lit. a) i pkt 2).

Z przytoczonych przepisów wynika, że o możliwości zastosowania 7 % stawki podatku od towarów i usług dla świadczonych usług budowlano-montażowych, na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy oraz § 6 ust. 2 rozporządzenia, decyduje spełnienie przesłanek przewidzianych w tych przepisach.

W związku z powyższym, jeżeli budynki, w których będą świadczone usługi budowlano-montażowe mieszczą się wg Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11, bądź w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, a usługi budowlano-montażowe związane są z budową obiektu jako całości lub usługi te dotyczą lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w PKOB 12, wówczas usługi te podlegają opodatkowaniu 7 % stawką podatku.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowę jako podwykonawca na realizację części robót budowlanych w budynku mieszkalnym wielorodzinnym (PKOB 1122). W budowanym obiekcie znajdować się będą poza lokalami mieszkalnymi także lokale usługowe.

Odnosząc przytoczone wyżej przepisy do stanu faktycznego sprawy stwierdzić należy, że o ile przedmiotem umowy są roboty budowlane będące częścią całego zadania inwestycyjnego w zakresie budowy obiektu budownictwa mieszkaniowego sklasyfikowanego w PKOB w dziale 11, wykonywane w bryle budynku, to stawka 7 % będzie miała zastosowanie do całości robót, związanych również z przyszłymi lokalami użytkowymi. Dotyczy to także podwykonawców. Na etapie budowy obiektu trudno bowiem mówić o wyodrębnionych lokalach użytkowych.

Jeżeli natomiast przedmiotowe usługi będą świadczone na podstawie odrębnej umowy dotyczącej wyodrębnionych lokali użytkowych, będzie miała zastosowanie stawka podstawowa w wysokości 22 %.

Końcowo podkreślić należy, iż przedmiot zaklasyfikowania budynku do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną), dlatego interpretację wydano w oparciu o podaną przez Wnioskodawcę klasyfikację budynku wg PKOB.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.