ITPP1/443-850a/08/DM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 września 2008 r. (data wpływu 29 września 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 23 października 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazania części lokalu użytkowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 29 września 2008 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 23 października 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazania części lokalu użytkowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Od 1993 r. prowadzi Pani działalność gospodarczą w zakresie usług poligraficznych. W okresie od dnia 4 października 1993 r. do dnia 28 lutego 2001 r. działalność była prowadzona jako "firma małżeńska" na Pani numer NIP pod nazwą: Zakład "O". W związku z późn. zm. określonymi w ustawie z dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej, zgodnie z którymi od 1 marca 2001 r. firmy małżeńskie nie mogły być podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą, została podjęta uchwała, że firma będzie dalej funkcjonowała na Pani nazwisko i NIP. W czasie trwania firmy małżeńskiej w 1995 r. został zakupiony, przez Panią i małżonka, do celów działalności gospodarczej lokal użytkowy. Zakup ten udokumentowano aktem notarialnym i fakturą VAT. Dokumenty te wystawiono na Zakład "O". Podatek od towarów i usług od zakupu został rozliczony w rejestrze VAT. W 2006 r. poniosła Pani nakłady na modernizację lokalu o wartości przekraczającej 30% wartości początkowej lokalu. W związku z rozpadem małżeństwa, złożyła Pani wniosek do sądu o dokonanie zgodnego działu majątku dorobkowego. W skład majątku wchodzi także przedmiotowy lokal. Wskazała Pani, iż dokonano podziału lokalu, przy czym Pani mąż swoją część zamierza wykorzystywać w swojej nowo rozpoczętej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przekazanie części lokalu należy potraktować jak dostawę, wystawić fakturę VAT i naliczyć podatek od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy przekazanie lokalu należy udokumentować fakturą VAT - jest to przekazanie towaru na cele inne niż związane z działalnością gospodarczą. W Pani ocenie nie stanowi przeszkody, że były małżonek nabył wraz z Panią ten lokal. Z tytułu tej czynności należy naliczyć podatek od towarów i usług w wysokości 22%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 cyt. ustawy rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do postanowień zawartych w art. 7 ust. 2 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

Z powołanego wyżej przepisu wynika zatem, iż obowiązek opodatkowania czynności przekazania towarów dotyczy takich towarów, w odniesieniu do których podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego i uzależniony jest od tego na jaki cel takie przekazanie nastąpiło.

Uwzględniając, iż na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług małżonkowie nie są uznawani jako jeden podmiot podatkowy, bowiem każdy z nich wykonując samodzielnie czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jest odrębnym podatnikiem tego podatku, stwierdzić należy, iż przekazanie towaru przez jednego małżonka na rzecz drugiego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z kolei jak stanowi art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. W oparciu natomiast o art. 43 ust. 1 pkt 2 tej ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Jak wynika, z opisu zdarzenia przyszłego lokal użytkowy, którego część zamierza Pani przekazać byłemu małżonkowi w ramach sądowego podziału majątku dorobkowego, stanowi majątek związany z prowadzoną działalnością gospodarczą. W niniejszej sprawie dokonała Pani także odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej nabycie przedmiotowego lokalu użytkowego, przyjęto więc, iż przysługiwało Pani prawo do obniżenia podatku należnego.

A zatem w świetle przywołanych powyżej regulacji prawnych, czynność przekazania towaru w ramach podziału majątku wspólnego, jako dokonana pomiędzy dwoma odrębnymi podmiotami na gruncie podatku od towarów i usług, które to podmioty łączyła wspólność majątkowa wyłącznie na gruncie prawa rodzinnego, stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 2 cyt. ustawy.

Wskazać należy także, iż stosownie do zapisu art. 106 ust. 7 ustawy, mającego zastosowanie w przedstawionej sytuacji, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Reasumując, w świetle przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego i powyższej analizy przepisów prawa podatkowego, stwierdzić należy, że przekazanie przez Panią towaru (części lokalu użytkowego) w ramach podziału majątku dorobkowego małżonków - jak słusznie Pani zauważyła - jest przekazaniem na cele inne niż związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, a zatem stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według 22% stawki podatku. Dostawa ta winna jednak zostać udokumentowana fakturą wewnętrzną, a nie fakturą VAT, o której mowa w art. 106 ust. 1 cyt. ustawy, zatem w tym zakresie stanowisko jest nieprawidłowe.

Jednocześnie wyjaśnić należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny przesłanych z wnioskiem dokumentów, w związku z czym nie były one przedmiotem merytorycznej analizy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.