ITPP1/443-842/09/MS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 10 grudnia 2009 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/443-842/09/MS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 4 września 2009 r. (data wpływu 14 września 2009 r.), uzupełnionym w dniu 27 listopada 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 września 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Rada Miasta podjęła uchwałę o łącznej sprzedaży nieruchomości oznaczonych nr: 84 i 100, które w Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego położone są w terenie oznaczone jako śródmiejskie tereny mieszkaniowe. Na działce nr 84 znajduje się boisko sportowe, będące budowlą w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane. Natomiast na działce nr 84 i nr 100 znajdują się pozostałości po budynkach płyta betonowa oraz betonowy fundament, których nie można zakwalifikować jako budowle w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane. Brak jest dokumentów, na podstawie których można jednoznacznie określić termin wybudowania istniejących obiektów czy też ustalić zaistnienienie pierwszego zasiedlenia. Na przedmiotowych działkach nie ponoszono nakładów na ich ulepszenie. Boisko zlokalizowane na działce nr 84, było i jest wykorzystywane przez mieszkańców społeczności lokalnej dla realizacji potrzeb rekreacyjnych. Ponadto niewielka część działki nr 84 była przedmiotem opodatkowanej dzierżawy gruntu pod posadowienie tymczasowych kiosków handlowych w okresie od stycznia 1998 r. do lipca 2005 r. Fundament i płyta zlokalizowane na działkach nr 84 i 100 są raczej pozostałością po byłych budynkach, które istniały, a nie naniesieniem związanym z realizacją nowej inwestycji, bowiem na działce nr 100 posadowiony był budynek wielomieszkaniowy, który uległ rozbiórce. Miasto przejęło działki od Skarbu Państwa w wyniku komunalizacji mienia. Nabycie nie było obciążone podatkiem VAT. Wnioskodawcy, nie przysługiwało więc prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Działki będą sprzedawane łącznie jako jedna nieruchomość w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny, zgodnie z którą nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy czynność sprzedaży przedmiotowych działek będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług czy też będzie podlegała zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, 10a.

Zdaniem Wnioskodawcy, łączna sprzedaż działek w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 10, 10a ustawy podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ww. ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...)

Z definicji zawartej w art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, za towary uważa się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z art. 29 ust. 5 cyt. ustawy w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, grunt na którym są one posadowione dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Co do zasady stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 powołanej ustawy, wynosi 22%. Jednakże, zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Jak stanowi art. 43 ust. 9 cyt. ustawy zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Natomiast w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie, zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Natomiast na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1.

a) w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

2.

b) dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), w świetle art. 43 ust. 7a nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca zamierza dokonać łącznie zbycia nieruchomości, w skład której wchodzą dwie działki (nr 84 oraz nr 100). Na działce nr 84 znajduje się boisko sportowe, będące wg Wnioskodawcy budowlą w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane. Natomiast na działce nr 100 posadowiony był budynek wielomieszkaniowy, który uległ rozbiórce, a obecnie znajdują się płyta betonowa oraz betonowy fundament, których to obiektów wg Wnioskodawcy nie można zakwalifikować jako budowli w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane. Nabycie opisanych nieruchomości, nie było obciążone podatkiem od towarów i usług i nie ponoszono nakładów na ich ulepszenie. Brak jest dokumentów, na podstawie których można jednoznacznie określić termin wybudowania istniejących obiektów, czy też ustalić zaistnienie pierwszego zasiedlenia.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie dostawa działki nr 84, zabudowanej budowlą (boisko sportowe) w zw. z art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług korzystać będzie ze zwolnienia od podatku VAT. Natomiast przy dostawie działki nr 100, na której znajdują się pozostałości po budynku (płyta betonowa oraz fundament), niestanowiące - wg Wnioskodawcy-budowli w rozumieniu przepisów ustawy - Prawo budowlane, nie znajdą zastosowania powołane wyżej przepisy ustawy (art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a), albowiem przedmiotem dostawy nie będą wymienione w tych przepisach obiekty (budynki, budowle) lub ich części, lecz jedynie działka gruntu przeznaczonego pod zabudowę.

A zatem dostawa działki, stanowiącej teren przeznaczony na cele budowlane, na mocy art. 41 ust. 1 ww. ustawy, będzie podlegać opodatkowaniu 22% stawką podatku od towarów i usług.

W tak przedstawionym zdarzeniu przyszłym bez znaczenia dla ustalenia właściwej stawki przy dostawie nieruchomości, o których mowa we wniosku będzie fakt, iż Wnioskodawca zamierza dokonać łącznego zbycia dwóch działek.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska nr 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl