ITPP1/443-835/09/MN - Jak skorygować podatek od opłat z tytułu użytkowania wieczystego osób fizycznych, które nie otrzymały faktur?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 4 września 2009 r. (data wpływu 11 września 2009 r.) uzupełnionym w dniu 20 listopada 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku należnego dotyczącego opłat z tytułu wieczystego użytkowania gruntu ustanowionego na podstawie umów cywilnoprawnych zawartych przed 1 maja 2004 r. - jest nieprawidłowe.

W dniu 11 września 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku należnego dotyczącego opłat z tytułu wieczystego użytkowania gruntu ustanowionego na podstawie umów cywilnoprawnych zawartych przed 1 maja 2004 r.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina była zarejestrowana jako podatnik VAT czynny w okresie od 1 lutego 2005 r. do 30 czerwca 2005 r. Na pisemne polecenie naczelnika urzędu skarbowego Gmina złożyła zgłoszenie o zaprzestaniu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W piśmie tym stwierdzono m.in.: (...)" że gmina (powiat i urząd gminy (powiatowy) powinny stosować jednakowe oznaczenie (numer) NIP, a w związku z ich działaniami (czynnościami) powinno być wystawiane jedno rozliczenie deklaracyjne. Należy nadmienić, ze jednostki samorządu terytorialnego (gminy, powiaty) jako osoby prawne nie mają wyodrębnionych własnych struktur organizacyjnych, w związku z powyższym wszelkie nałożone na nie zadania wykonują za pośrednictwem urzędu. Urząd gminy (powiatowy) wykonuje wszelkie czynności wyłącznie na rzecz jednostki samorządu terytorialnego (gminy, powiatu) lub w jej interesie, obsługując ją od strony techniczno-organizacyjnej. Nie ma czynności wykonywanych dla potrzeb urzędu jako takiego. Urząd gminy (powiatowy) nie ma też możliwości prowadzenia ewidencji księgowej, dotyczącej rozliczeń podatku od towarów i usług dla gminy (powiatu) i urzędu odrębnie. Potwierdzają to przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 grudnia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad rachunkowości i planów kont dla budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego, oraz niektórych jednostek sektora finansów publicznych (Dz. U. Nr 153, poz. 1752)". " (...) w związku z powyższym gminy, które dokonały zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku od towarów i usług powinny złożyć we właściwym urzędzie skarbowym zgłoszenia o zaprzestaniu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem na druku VAT-Z. Informuję ponadto, że decyzje w sprawie nadania NIP wydane gminom zostaną wygaszone w trybie art. 258 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60)". Zgodnie z tą decyzją jedynym podatnikiem podatku od towarowi usług pozostał Urząd Miejski. W okresie od 1 lutego 2005 r. do 30 czerwca 2005 r. z tytułu użytkowania wieczystego gruntu osobom prawnym wystawiane były faktury, zaś u osób fizycznych podstawą do ujęcia w rejestrze sprzedaży były dowody wpłat.

W deklaracjach VAT-7 za miesiące: luty, marzec, kwiecień, maj, czerwiec 2005 r. wykazany został podatek należny, z tytułu opłat rocznych wnoszonych przez użytkowników wieczystych na podstawie umów cywilnoprawnych zawartych przed dniem 1 maja 2004 r. i uiszczony przez Gminę. Działanie takie podyktowane było stanowiskiem Ministra Finansów przedstawionym w piśmie z dnia 11 sierpnia 2004 r. skierowanym do izb skarbowych i urzędów kontroli. W piśmie tym stwierdzono m.in.: " (...) ponieważ oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste jest świadczeniem na rzecz innego podmiotu i nie jest dostawą towarów, uznać należy, że jest ono świadczeniem usług, w rozumieniu przepisów art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (...)". Ponieważ dla usług tych nie przewidziano żadnej stawki preferencyjnej ani w ustawie o podatku od towarów i usług, ani w przepisach wykonawczych do niej uznać należało, że opodatkowane one są stawką podstawową, tj. w wysokości 22 %. Dopiero w wyniku uchwały NSA (sygn. akt I FPS 1/06 z 8 stycznia 2007 r.) i znowelizowanej ustawy o VAT z dnia 7 grudnia 2008 r. wynika, że użytkowanie wieczyste nieruchomości należy traktować jako dostawę towarów, a więc brak jest podstaw do opodatkowania VAT opłat rocznych od umów ustanowionych i wpisanych do ksiąg wieczystych przed dniem 1 maja 2004 r.

W związku z powyższym Urząd Miejski zamierza dokonać korekty nienależnie opłaconego podatku VAT przez Gminę.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy Urząd Miejski może uzyskać zwrot nienależnie opłaconego podatku VAT przez Gminę z tytułu użytkowania wieczystego gruntu za okres od 1 lutego 2005 r. do 30 czerwca 2005 r., ustanowionego przed dniem 1 maja 2004 r. Jeśli tak, to kiedy i w jaki sposób dokonać korekty nadpłaconego podatku VAT; czy wracać do 2005 r. i korygować deklaracje za miesiące: luty, marzec, kwiecień, maj, czerwiec, czy też ująć korekty w miesiącu potwierdzenia faktur korygujących przez osoby prawne. Jak skorygować podatek od opłat z tytułu użytkowania wieczystego osób fizycznych, które nie otrzymały faktur.

Zdaniem Wnioskodawcy Gmina nienależnie uiściła VAT z tytułu użytkowania wieczystego gruntu, ustanowionego przed dniem 1 maja 2004 r. za okres od 1 lutego 2005 r. do 30 czerwca 2005 r., gdyż zgodnie z uchwałą NSA sygn. akt I FPS 1/06 z dnia 8 stycznia 2007 r. i ustawą z dnia 7 grudnia 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209 poz. 1320) - art. 7 ust. 1 pkt 6 - czynność oddania w użytkowanie wieczyste nieruchomości należy traktować jako dostawę towarów z uwagi na jego charakter zbliżony do prawa własności, a więc brak jest podstaw do opodatkowania VAT opłat rocznych od umów ustanowionych i wpisanych do ksiąg wieczystych przed dniem 1 maja 2004 r., bowiem w przypadku tych umów obowiązek podatkowy powstał w momencie wydania towaru, a w tym czasie czynność taka nie podlegała VAT.

Według Wnioskodawcy Urząd Miejski zgodnie z decyzją naczelnika urzędu skarbowego przejął obowiązki w zakresie rozliczania VAT z tytułu opłat z tytułu użytkowania wieczystego gruntu i ma prawo do złożenia wniosku o zwrot nienależnie opłaconego podatku przez Gminę. Ponadto w oparciu o art. 29 ust. 4c ustawy z dnia 7 grudnia 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów oraz niektórych innych ustaw Urząd może dokonać obniżenia podatku należnego w miesiącu potwierdzenia przez nabywców faktur korygujących.

Natomiast w przypadku opłat dokonywanych przez osoby fizyczne, którym nie były wystawiane faktury VAT, korektę podatku należnego należy dokonać na podstawie zapisów korygujących w rejestrach sprzedaży w miesiącu bieżącym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do postanowień art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy, zgodnie z którą, pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przedstawione przez Wnioskodawcę zagadnienie rozstrzygnięte zostało przez Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie, który w uchwale z dnia 8 stycznia 2007 r. sygn. I FPS 1/06 stwierdził, że: "Opłata roczna z tytułu użytkowania wieczystego gruntów, ustanowionego przed dniem 1 maja 2004 r., gdy taka czynność nie podlegała podatkowi od towarów i usług, po wejściu w życie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. w sprawie podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) ani nie zawiera w sobie należnego podatku, ani też nie powinna być powiększona o taki podatek na podstawie przepisów tej ustawy".

Użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowych w świetle powołanych wyżej regulacji prawnych stanowi dostawę towaru, w przypadku której, zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru (...). Jeżeli wydanie towaru, w tym przypadku nieruchomości gruntowej oddanej w użytkowanie wieczyste, miało miejsce przed dniem 1 maja 2004 r., czynność ta nie podlega obecnie obowiązującej ustawie o podatku od towarów i usług. Istotnym w sprawie jest również fakt, że w momencie ustanowienia użytkowania wieczystego czynność ta nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie wcześniej obowiązującej ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.).

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że ustanowienie (przeniesienie) prawa użytkowania wieczystego gruntów nastąpiło przed dniem 1 maja 2004 r.

Tym samym pobierane opłaty z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości, ustanowionego przed dniem 1 maja 2004 r., pozostaje bez wpływu na zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług.

Zatem, opłata roczna z tytułu użytkowania wieczystego gruntów, ustanowionego przed dniem 1 maja 2004 r. - gdy taka czynność nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług - po wejściu w życie ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r., ani nie zawiera w sobie podatku należnego, ani też nie powinna być powiększona o taki podatek na podstawie przepisów tej ustawy.

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż w okresie od lutego do czerwca 2005 r. Gmina będąc zarejestrowanym dla celów podatku od towarów i usług podatnikiem pobierała opłaty z tytułu użytkowania wieczystego gruntu, opodatkowując je stawką podstawową, przy czym opłaty pobierane od osób prawnych udokumentowane zostały fakturami VAT, natomiast w odniesieniu do opłat dokonywanych przez osoby fizyczne podstawą do ujęcia w ewidencjach były dowody wpłat. Wskazano również, iż na pisemne polecenie naczelnika urzędu skarbowego Gmina złożyła zgłoszenie o zaprzestaniu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu na druku VAT-Z i jednocześnie rejestracji w zakresie podatku od towarów i usług dokonał Wnioskodawca - Urząd Gminy. Obecnie Urząd Gminy zamierza dokonać korekt podatku należnego z tytułu opłat za wieczyste użytkowanie gruntu pobieranych na podstawie umów cywilnoprawnych zawartych przez dniem 1 maja 2004 r.

W tym miejscy wskazać należy, iż gmina, stosownie do art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. z 2001 r. Dz. U. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), posiada osobowość prawną wykonując zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Nałożone na gminę jako samorządową osobę prawną, zadania - w myśl art. 33 ww. ustawy - wykonywane są za pośrednictwem urzędu gminy.

Z powyższego wynika, że zdolność prawną, jak i zdolność do wykonywania czynności prawnych ma gmina (jednostka samorządu terytorialnego), nie zaś urząd, który jest jej aparatem pomocniczym.

Zgodnie z dyspozycją art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Dla celów określenia statusu podatnika kluczowa jest zatem cecha samodzielności.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Ponadto, w myśl § 8 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.) obowiązującego w okresie od 1 maja 2004 r. do 30 listopada 2008 r., zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywanymi w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Obecnie uregulowanie to zawarte jest w § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336) obowiązującego od 1 grudnia 2008 r.

Z powołanych regulacji prawnych wynika, że gmina zarówno jako organ władzy publicznej, jak i jednostka samorządu terytorialnego w zakresie czynności o charakterze cywilnoprawnym, posiada status podatnika podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Z powyższego wynika, że rejestracji dla potrzeb podatku od towarów i usług powinna dokonać Gmina, jako podatnik podatku od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że Gmina jako osoba prawna, a nie Urząd Miejski, w zakresie czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych jest podatnikiem podatku od towarów i usług, bez względu na fakt, który z tych podmiotów zawiera umowę, gdyż wszelkie czynności, których dokonuje Urząd w ramach zadań własnych Gminy jako aparat pomocniczy, dokonuje w imieniu i na rzecz ww. osoby prawnej.

Natomiast Urząd Miejski, realizując zadania spoczywające na samorządowej osobie prawnej, występuje wyłącznie jako aparat pomocniczy, działający w imieniu i na rzecz osoby prawnej - Gminy.

Z zapisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 lipca 2006 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości oraz planów kont dla budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz niektórych jednostek sektora finansów publicznych (Dz. U. z 2006 r. Nr 142, poz. 1020 z późn. zm.) wynika, że nie ma możliwości prowadzenia odrębnej ewidencji księgowej, dotyczącej rozliczeń podatku od towarów i usług dla samorządowych osób prawnych oraz dla ich urzędów, obsługujących od strony techniczno-organizacyjnej te osoby prawne.

Mając zatem na uwadze, iż to Gmina posiada status podatnika podatku od towarów i usług i nie ma możliwości prowadzenia odrębnej ewidencji księgowej - zarówno Gmina, jak i Urząd, w związku ze swoimi działaniami powinny sporządzać jedno rozliczenie deklaracyjne dla podatku od towarów i usług. A wszelkie dokumenty wymagające oznaczenia (numeru) NIP sporządzane przez Urząd, dotyczące czynności przypisanych prawnie Gminie, powinny być sygnowane Numerem Identyfikacji Podatkowej osoby prawnej, w której imieniu wykonywane są te czynności, czyli NIP Gminy.

Zatem biorąc pod uwagę fakt, iż Gmina dokonała w okresie od lutego do czerwca 2005 r. opodatkowania podatkiem od towarów i usług opłat z tytułu użytkowania wieczystego pobieranego na podstawie umów zawartych przed dniem 1 maja 2004 r. oraz fakt, że podatnikiem w zakresie podatku od towarów i usług winna być Gmina, Urząd Miejski - zarejestrowany jako podatnik podatku od towarów i usług nie będzie podmiotem uprawnionym do skorygowania podatku należnego zapłaconego przez Gminę.

Jednakże w przedstawionej sytuacji Gmina, po dokonaniu rejestracji w zakresie podatku od towarów i usług, będzie uprawniona do dokonania odpowiedniej korekty dotyczącej okresu od lutego do czerwca 2005 r. tj. okresu, w którym Gmina była zarejestrowanym czynnym podatnikiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług obowiązującej od 1 maja 2004 r., podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Zgodnie z art. 108 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty. Art. 108 ust. 2 tej ustawy stanowi, iż przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku wyższą od kwoty podatku należnego.

Zgodnie z art. 81 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. § 2 tego przepisu stanowi, iż skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Zgodnie z art. 81b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, uprawnienie do skorygowania deklaracji:

Artykuł 81b § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa stanowi, iż korekta złożona w przypadku, o którym mowa w § 1 pkt 1, nie wywołuje skutków prawnych.

Ze wskazanych przepisów wynika, że deklaracja składana przez podatnika podatku VAT stanowi odzwierciedlenie danych zawartych w ewidencji prowadzonej dla potrzeb podatku od towarów i usług. Ewidencja ta z kolei zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, ma zawierać m.in. dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania oraz wysokość podatku należnego.

Jeżeli zatem Gmina dokonała opodatkowania czynności, które nie powinny być opodatkowane, nie zostały udokumentowane fakturami VAT, ma prawo dokonać korekty deklaracji w zakresie podatku od towarów i usług złożonych za poszczególne okresy rozliczeniowe.

Zaznaczyć jednak należy, iż Gminie nie będzie przysługiwało prawo złożenia deklaracji za okresy rozliczeniowe, w których zostały wystawione faktury VAT zawierające podatek, gdyż zgodnie z art. 108 ustawy o podatku od towarów i usług Wnioskodawca jest zobowiązany do zapłaty tego podatku, mimo, iż, jak wskazano wyżej, opłaty pobierane z tytułu wieczystego użytkowania gruntu na podstawie umów zawartych przed dniem 1 maja 2004 r. nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednakże w odniesieniu do wystawionych przez Gminę faktur VAT wskazać należy, iż zgodnie z § 13 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337) w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

W myśl natomiast § 14 ust. 1 ww. rozporządzenia fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury. Zgodnie z § 14 ust. 4 tego rozporządzenia przepisy § 5 ust. 5-7, § 7 i § 13 ust. 5 stosuje się odpowiednio do faktur korygujących.

W przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano (art. 29 ust. 4a ustawy).

Natomiast w myśl art. 29 ust. 4b ustawy o podatku od towarów i usług warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia odbioru korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi nie stosuje się:

Zgodnie z art. 29 ust. 4c ustawy przepis ust. 4a stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia korekty faktury do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna.

Zatem, w związku z uznaniem, iż wykonane przez Gminę czynności nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, będąc zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług Gmina będzie uprawniona do wystawienia stosownych faktur korygujących, a także do skorygowania podatku należnego wynikającego z tych faktur korygujących na zasadzie określonej w art. 29 ust. 4a ustawy o podatku od towarów i usług.

Reasumując, opłaty za użytkowanie wieczyste gruntu pobierane przez Gminę na podstawie umów cywilnoprawnych zawartych przed dniem 1 maja 2004 r. nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Gmina po dokonaniu prawidłowej rejestracji w zakresie podatku od towarów i usług będzie uprawniona do dokonania korekt deklaracji za okres od lutego do czerwca 2005 r. w odniesieniu do przedmiotowych opłat, które nie były udokumentowane fakturami VAT (opłaty dokonywane przez osoby fizyczne). W przypadkach natomiast, gdy opłaty te zostały udokumentowane fakturami VAT Gmina będzie uprawniona do wystawienia stosownych faktur korygujących, a także do skorygowania podatku należnego wynikającego z tych faktur korygujących, na zasadzie określonej w art. 29 ust. 4a ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy przedstawionego zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.