ITPP1/443-833/08/MS - Brak opodatkowania nieodpłatnego świadczenia usług jakim jest użyczenie części nieruchomości innej spółce.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 29 sierpnia 2008 r. (data wpływu 26 września 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 listopada 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usługi użyczenia nieruchomości na rzecz spółki - jest prawidłowe.

W dniu 26 września 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usługi użyczenia nieruchomości na rzecz spółki.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wspólnikami spółki cywilnej (spółka I) są małżonkowie wraz z synem. Jeden ze wspólników, jako osoba fizyczna wniósł do powyższej spółki, całe prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ ustawy - Kodeks cywilny, podwyższając tym samym swój wkład. Składnikami majątku wniesionego przedsiębiorstwa była m.in. nieruchomość, na którą składał się grunt i budynek hurtowni. Budynek wybudowany został poza działalnością gospodarczą, czyli bez możliwości odliczania VAT naliczonego przy zakupie materiałów i usług budowlanych. Wspólnik powyższej spółki cywilnej (syn) wykorzystuje część budynku do działalności gospodarczej prowadzonej w ramach drugiej spółki cywilnej (spółka II), w której wraz z żoną są wspólnikami. Spółka ta nie ponosi kosztów czynszu z tytułu użytkowania części hurtowni, partycypuje natomiast w kosztach związanych z obsługą budynku tj. ponosi opłaty za:

W związku z ww. kosztami spółka I wystawia refaktury obciążając spółkę II proporcjonalnie do zajmowanej przez nią powierzchni budynku. Pozostałe koszty związane z nieruchomością tj. odpisy amortyzacyjne oraz podatek od nieruchomości obciążają, w całości koszty uzyskania przychodów spółki I. Po stronie żadnego ze wspólników nie powstanie przychód z tytułu nieodpłatnego udostępniania nieruchomości.

Ponadto Wnioskodawca w uzupełnieniu do złożonego wniosku wskazuje, iż:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy spółka postępuje prawidłowo nie naliczając VAT należnego z tytułu nieodpłatnego świadczenia usług jakim jest użyczenie części nieruchomości innej spółce oraz nie refakturując kosztów dotyczących podatku od nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 54 poz. 535 z późn. zm.) o podatku od towarów i usług przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie nie będące dostawą towarów. Co do zasady wyrażonej w art. 5 ust. 1 cytowanej ustawy opodatkowaniu podatkiem VAT podlega tylko odpłatne świadczenie usług. Wyjątek od tej zasady przewiduje art. 8 ust. 2, w myśl którego nieodpłatne świadczenie usług, jeśli nie jest związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego związanego z tymi usługami, traktuje się jako odpłatne świadczenie usług, czyli podlegające opodatkowaniu VAT. Wyjątek ten nie znajduje, zdaniem Wnioskodawcy nie zastosowania w przedstawionej sytuacji, gdyż Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT. Nieodpłatne udostępnienie przez Spółkę nieruchomości nie wiąże się z odprowadzaniem VAT należnego. Mając powyższe na uwadze oraz zważywszy, iż podatek od nieruchomości stanowi element kalkulacyjny czynszu, w przypadku braku obowiązku naliczenia VAT należnego z tytułu nieodpłatnego udostępniania nieruchomości brak jest podstaw do refakturowania podatku od nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z powyższego wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług co do zasady podlegają czynności wykonywane odpłatnie. Jednakże ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatnie z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług.

Stosownie do art. 8 ust. 1 powołanej ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Natomiast z art. 8 ust. 2 wynika, iż nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że spółka cywilna II wykorzystuje część budynku spółki cywilnej I na podstawie ustnej umowy użyczenia. Spółka ta nie ponosi kosztów czynszu z tytułu użytkowania części hurtowni, partycypuje natomiast w kosztach związanych z obsługą budynku tj. ponosi opłaty za zużytą wodę, energię elektryczną oraz gaz, wywóz śmieci, ochronę mienia, monitoring oraz konserwację systemu alarmowego. W związku z ww. kosztami spółka I wystawia refaktury obciążając spółkę II proporcjonalnie do zajmowanej przez nią powierzchni budynku.

Odnosząc treść powołanych przepisów prawa do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego należy stwierdzić, iż z uwagi na brak czynszu za udostępnienie lokalu, brak jest w podstawy do opodatkowania tej czynności podatkiem od towarów i usług. Ponadto skoro strony umowy ustaliły, iż spółka II partycypuje jedynie w kosztach wymienionych w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, z którego nie wynika, iż ma ona ponosić również koszty związane z podatkiem od nieruchomości, brak jest podstaw do wystawienia faktury w tym zakresie.

Końcowo zauważa się, iż tut. organ podatkowy w niniejszej interpretacji nie oceniał zasadności stwierdzenia Wnioskodawcy, iż "pozostałe koszty związane z nieruchomością tj. odpisy amortyzacyjne oraz podatek od nieruchomości obciążają w całości koszty uzyskania przychodów spółki I", bowiem nie było to przedmiotem zapytania Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.