ITPP1/443-825/08/JJ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 19 grudnia 2008 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/443-825/08/JJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia z dnia 19 września 2008 r. (data wpływu 22 września 2008 r.) uzupełnionym pismami z dnia 19 listopada 2008 r. oraz 4 grudnia 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki, która została wydzielona z gospodarstwa rolnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 września 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki, która została wydzielona z gospodarstwa rolnego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Zamierza Pani zbyć niezabudowaną działkę nr 298/1, o powierzchni 0,95 ha, zapisaną w prowadzonej przez Sąd w C. księdze wieczystej. Z treści wypisu do rejestru gruntów wynika, że działka (nieruchomość), jest określona jako grunt klasy R IIIb i R IVa. W dniu 12 września 2008 r. Rada Gminy podjęła uchwałę w sprawie przystąpienia do sporządzenia zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy (przyjętego na podstawie uchwały Rady Gminy z dnia 30 kwietnia 1998 r.) obejmującej fragment wsi K., P. i K. w Gminie C. (nieruchomości zapisane w księgach wieczystych prowadzonych przez Sąd w C. Zgodnie z uchwałą teren będzie przeznaczony na cele zabudowy usługowej - w tym pod budowę obiektu handlowego wielkopowierzchniowego, składy i magazyny wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną i komunikacyjną. W związku z planowaną sprzedażą działki zawarła Pani z przyszłym nabywcą przedwstępną umowę sprzedaży działki, w której ustalono cenę sprzedaży nieruchomości z zastrzeżeniem, iż cena może zostać powiększona o podatek należny, o ile przepisy obowiązujące w dacie zawarcia umowy przyrzeczonej nakładałyby na sprzedającego obowiązek zapłaty tego podatku. Z treści przedwstępnej umowy wynika, iż umowa sprzedaży zostanie zawarta 31 grudnia 2008 r., co oznacza, iż zostanie zawarta przed uchwaleniem zamierzonej zmiany planu zagospodarowania przestrzennego i przed zmianą charakteru rolnego przedmiotu sprzedaży.

W uzupełnieniach do wniosku z dnia 19 listopada 2008 r. oraz 4 grudnia 2008 r. poinformowała Pani, że działka jest wykorzystywana jako grunt rolny, na którym prowadzona jest działalność w rozumieniu art. 2 pkt 15 ustawy o podatku od towarów i usług. Ponadto wyjaśniła Pani, że w odniesieniu do przedmiotowej nieruchomości nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy. Wskazuje Pani także, że do transakcji dojdzie przed wejściem w życie uchwały, a więc w dniu sprzedaży nieruchomość będzie gruntem rolnym, zgodnie z klasyfikacją ujawnioną w rejestrze gruntów. Dodatkowo wskazała Pani, że nie dokonała żadnych czynności zmierzających do przygotowania działki do sprzedaży, a także, że zamierza zbyć wyłącznie opisaną nieruchomość i przeszłości nie nabywała, nie zbywała żadnych nieruchomości oraz nie zamierza zbywać innych nieruchomości (w szczególności w celach komercyjnych, bądź z zamiarem dokonywania takich czynności w sposób częstotliwy).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

1.

Czy sprzedaż nieruchomości w wyżej opisanych okolicznościach podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

2.

Na wypadek uznania, że sprzedaż nieruchomości podlegałby opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług - czy sprzedaż nieruchomości w wyżej opisanych warunkach jest zwolniona od podatku od towarów i usług.

Pani zdaniem, sprzedaż działki nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jakkolwiek nie jest to wyrażone w art. 5 ustawy wprost, to jednak warunkiem podlegania sprzedaży przepisom ustawy jest, by została ona dokonana przez podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług działającego przy określonej czynności w takim charakterze (art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej). Wskazuje Pani, że nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej, tak więc nie jest podatnikiem, a tym samym sprzedaż nieruchomości nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług. Nieruchomość nie została nabyta przez Panią w celu dalszej odsprzedaży, a sprzedaż będzie czynnością jednorazową, bez zamiaru wykonywania podobnych czynności w sposób częstotliwy, ani w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W przypadku przyjęcia, że czynności te są opodatkowane, Pani zdaniem transakcja korzysta ze zwolnienia. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku dostawę gruntów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Uważa Pani, iż w przypadku kiedy do dnia zawarcia umowy przyrzeczonej nie zostanie ostatecznie zmieniony (opublikowany) lokalny plan zagospodarowania przestrzennego (pomimo podjęcia uchwały i ewentualnie przystąpienia do opracowania zmiany planu zagospodarowania przestrzennego), nieruchomość będąca przedmiotem sprzedaży nie będzie jeszcze "gruntem budowlanym oraz przeznaczonym pod zabudowę", a tym samym transakcja powinna być zwolniona od podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zakres przedmiotowy opodatkowania podatkiem od towarów i usług określa przepis art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zgodnie z którym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r., rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1.

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

2.

wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

3.

wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

4.

wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

5.

ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;

6.

oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

7.

zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z tą definicją, pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Z powołanych przepisów wynika, że od chwili wejścia ich w życie tj. od 1 maja 2004 r. zasadą jest opodatkowanie dostawy gruntów podatkiem od towarów i usług.

Jednak nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia "podatnik" i "działalność gospodarcza", na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Podatnikami - wg zapisu art. 15 ust. 1 - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analiza treści art. 15 ustawy wskazuje, że działalność prowadzona przez rolników mieści się w pojęciu działalności gospodarczej, która oprócz czynności typowych dla tej kategorii podmiotów obejmuje także sprzedaż gruntów. Istotnym elementem w aspekcie opodatkowania powyższej czynności jest fakt, że przedmiotowy grunt wykorzystywany były przez Panią do działalności rolniczej. Biorąc pod uwagę definicję działalności gospodarczej zawartą w art. 15 ust. 2 ustawy, należy uznać, iż planowana przez Panią sprzedaż gruntu wykorzystywanego uprzednio do działalności rolniczej, nosi znamiona działalności gospodarczej. Bowiem rolnik w świetle ustawy o podatku od towarów i usług, posiada status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą). Wskazać także należy, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia przedsiębiorstwo, dlatego zasadnym wydaje się przyjęcie uregulowań zawartych w innych aktach prawnych. Przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) jest zorganizowanym zespołem składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. W przepisach Kodeksu cywilnego gospodarstwo rolne zostało zdefiniowane odrębnie od przedsiębiorstwa w art. 55 3, jednak można przyjąć, że spełnia ono określone w Kodeksie cywilnym wymogi właściwe dla przedsiębiorstwa. Tak więc posiadane przez Panią gospodarstwo rolne stanowi mienie służące w istocie prowadzonej działalności, natomiast sprzedaż części gruntu winna być traktowana jako sprzedaż części majątku związanego z prowadzoną w sposób zorganizowany działalnością gospodarczą.

Zgodnie z dyspozycją art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Oznacza to, że opodatkowaniu podlegają dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług w art. 43 ust. 1 pkt 9 posługuje się kryterium przeznaczenia terenu. Wskazać przy tym należy, iż na gruncie przepisów podatkowych brak jest definicji gruntu przeznaczonego pod zabudowę.

Celem określenia czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę należy się odwołać do przepisów zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.) regulującej zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu, przy czym:

1.

lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego,

2.

sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

Zatem o charakterze danego gruntu winien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego, decyduje o kwalifikacji gruntu. W sytuacji, gdy dla danego terenu, nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego ani decyzja o warunkach zabudowy, jak ma to miejsce w stanie faktycznym przedstawionym przez Wnioskodawcę, należy posłużyć się inną istniejącą na dzień zawarcia transakcji dokumentacją sporządzoną na podstawie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

W myśl art. 9 ust. 1 i ust. 4 ustawy, w celu określenia polityki przestrzennej gminy, w tym lokalnych zasad zagospodarowania przestrzennego, rada gminy podejmuje uchwałę o przystąpieniu do sporządzenia studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, zwanego dalej "studium". Ustalenia studium są wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych.

Ponadto zaznaczyć należy, iż ewidencja gruntów i budynków jest jedynie urzędowym zbiorem informacji faktycznych. Wynikające z niej zapisy są odzwierciedleniem (potwierdzeniem) stanu faktycznego i prawnego na dzień dokonania wpisu. Zgodnie z art. 20 ust. 1 pkt 1, ust. 2 oraz art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 240, poz. 2027 z późn. zm.) informacje dotyczące gruntów znajdujące się w ewidencji dotyczą: położenia, granic, rodzajów użytków gruntowych oraz ich klas gleboznawczych, oznaczenia ksiąg wieczystych, a także stosunków właścicielskich. Dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków stanowią podstawę m.in. planowania przestrzennego, jednakże tylko w zakresie danych faktycznie w niej zawartych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż o przeznaczeniu danego terenu, w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz w sytuacji, gdy nie wydano decyzji o warunkach zabudowy, decyduje przeznaczenie terenu określone w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Ustalenia studium są bowiem wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych.

Jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego zamierza Pani zbyć niezabudowaną i nieprzeznaczoną pod zabudowę działkę rolną, która jest wykorzystywana przez Panią do prowadzenia działalności rolniczej. W chwili sprzedaży - jak Pani określa - grunt ten będzie nadal gruntem rolnym w rozumieniu przepisów o planowaniu przestrzennym.

A zatem należy stwierdzić, iż jego dostawa będzie korzystała ze zwolniona od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Nadmienia się, że gdyby nastąpiła zmiana przeznaczenia przedmiotowych gruntów (w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy bądź miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego czy też wydanoby decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu), do sprzedaży przedmiotowej nieruchomości zastosowanie będzie miała stawka podatku w wysokości 22%.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy zdarzenia przyszłego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl