ITPP1/443-824/11/12-S/IK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku - stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 6 czerwca 2011 r. (data wpływu 13 czerwca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości gruntowych - jest prawidłowe.

W dniu 13 czerwca 2011 r. został złożony wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

W dniu 8 sierpnia 2001 r. nabyła Pani wraz z synem na współwłasność grunt rolny o pow. 0.77.58 ha. Zgodnie z zapisem w rejestrze gruntów nieruchomość składała się z bardzo dobrej klasy gruntów ornych i pastwisk (II do VI klasa), które zgodnie z obowiązującym wówczas miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego przeznaczone były pod produkcję rolną. Na nabytej nieruchomości rolnej miała Pani zamiar wraz z synem rozpocząć produkcję rolną lub produkcję związaną z działami specjalnymi produkcji rolnej. Ze względu na podeszły wiek, całością spraw związanych z rozpoczęciem produkcji rolnej miał zająć się syn (współwłaściciel działki), który od 2001 r. ubezpieczony był w KRUS. Ostatecznie syn zrezygnował z tego pomysłu, co w efekcie doprowadziło w roku 2005 do formalnego zniesienia współwłasności. Pani stała się jedynym właścicielem całej nieruchomości. Niedługo potem Rada Gminy rozszerzyła przeznaczenie przedmiotowej nieruchomości, zezwalającej na dokonanie zabudowy mieszanej (mieszkaniowej, zagrodowej, usługowej, turystycznej). W roku 2009 z inicjatywy Gminy, celem uporządkowania stanu prawnego nieruchomości, doszło do wydzielenia i zamiany części gruntu, który Gmina potrzebowała pod budowę pasa drogi. Po 9 latach od momentu nabycia gruntu, czyli w roku 2010, postanowiła Pani podzielić nieruchomość na działki (6 działek, w tym 5 pod budowę, 1 wspólna pod drogę), a następnie je sprzedać wraz z udziałem we wspólnej drodze. W dniu 30 maja 2011 r. dokonała Pani sprzedaży pierwszej z nich. Od transakcji został pobrany podatek p.c.c. W najbliższym czasie zamierza Pani sprzedać pozostałe działki.

Nadmienia Pani, iż przez cały okres, tj. od momentu nabycia nieruchomości nie prowadziła działalności gospodarczej, tym bardziej nie zajmowała się nabywaniem i odsprzedawaniem nieruchomości. Grunt od czasu do czasu był obkaszany, przy czym siano nie było sprzedawane. Grunt do chwili obecnej nie jest uzbrojony.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dokonana sprzedaż wydzielonej działki oraz sprzedaż pozostałych wydzielonych działek w przyszłości wiąże się/będzie wiązać się z powstaniem obowiązku podatkowego w VAT.

Pani zdaniem, dokonana sprzedaż działki oraz sprzedaż pozostałych wydzielonych działek w przyszłości nie wiąże się i nie będzie się wiązać z powstaniem obowiązku podatkowego w VAT. Na potwierdzenie swojego stanowiska powołuje Pani treść art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług. W Pani ocenie, sprzedaż przedmiotowego gruntu nie może być, co do zasady uznana za działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT. Nie był to bowiem grunt nabyty z zamiarem dalszej odsprzedaży (nabycie inwestycyjno-spekulacyjne), ale nabyty z zamiarem prowadzenia na nim produkcji rolnej lub działów specjalnych produkcji rolnej, z czego Pani ostatecznie zrezygnowała z przyczyn niezależnych od siebie. Dowodzi tego czas, po jakim Pani sprzedaje działkę, fakt ubezpieczenia w KRUS, brak infrastruktury. W wyniku podziału dochodzi co prawda do kilku sprzedaży, to jednak nadal mamy do czynienia z tym samym, nabytym wcześniej gruntem. Nie sprzedaje Pani nic ponad to, co nabyła 10 lat temu. O zamiarze dokonywania czynności w sposób częstotliwy można by mówić, gdyby Pani sprzedała działkę, a jednocześnie nabywałaby inne z zamiarem dokonywania kolejnych sprzedaży. Jednak nie ma to miejsca w opisanej sytuacji. Powyższe zostało potwierdzone przez Naczelny Sąd Administracyjny w orzeczeniu 7 sędziów z dnia 29 października 2007 r. (sygn. I FPS 3/07).

W interpretacji indywidualnej z dnia 31 sierpnia 2011 r. znak ITPP1/443-824/11/IK oceniono Pani stanowisko za nieprawidłowe.

Nie zgadzając się z treścią wydanej interpretacji, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, złożyła Pani skargę.

Wyrokiem wydanym przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, zaskarżona interpretacja została uchylona.

W dniu 28 maja 2012 r. wpłynął do tut. organu prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku. Sąd w wyroku tym odniósł się do kwestii opodatkowania czynności sprzedaży nieruchomości gruntowej, w której wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 15 września 2011 r. w połączonych sprawach (C 180/10) i (C 181/10). W wyroku tym, Trybunał m.in. stwierdził, iż osoba fizyczna, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie może zostać uznana za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112, zmienionej Dyrektywą 2006/138, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby. Natomiast jeżeli osoba ta w celu dokonania wspomnianej sprzedaży podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców, w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112, zmienionej Dyrektywą 2006/138, należy uznać ją za podmiot prowadzący "działalność gospodarczą" w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od wartości dodanej.

W świetle powyższego, zdaniem Sądu wskazane w przedmiotowym wniosku okoliczności, świadczą o tym, iż przewidywane przez Wnioskodawcę czynności będą mieściły się w ramach zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Skarżąca, w ocenie Sądu, nie podejmowała aktywnych kroków w zakresie obrotu nieruchomościami, polegających w szczególności na uzbrojeniu terenu czy na działaniach marketingowych i nie angażowali środków podobnych do wykorzystywanych m.in. przez handlowców w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy VAT. Sąd podkreślił, iż sama liczba i zakres transakcji nie ma charakteru decydującego, dużych transakcji można dokonywać jako czynności osobistych.

Sąd podzielając tezy zawarte w wyroku Trybunału Sprawiedliwości UE uchylił zaskarżoną interpretację.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pod pojęciem towaru rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ww. ustawy).

Według art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

W myśl art. 46 § 1 ww. Kodeksu, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu powołanego art. 7 podlega opodatkowaniu, ale tylko taka, która wykonana jest przez podmiot, który w związku z jej realizacją występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wobec powyższego warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi ona być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług, a więc podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, iż w 2001 r. nabyła Pani z synem na współwłasność grunt rolny o pow. 0.77.58 ha w celu prowadzenia produkcji rolnej lub zwierzęcej związanej z działami specjalnymi produkcji rolnej. Syn zrezygnował z takiego zamiaru. W międzyczasie Rada Gminy rozszerzyła przeznaczenie przedmiotowego gruntu, zezwalając na dokonanie zabudowy mieszanej (mieszkaniowej, zagrodowej, usługowej, turystycznej). W roku 2009 z inicjatywy Gminy, celem uporządkowania stanu prawnego nieruchomości, doszło do wydzielenia i zamiany części gruntu, który Gmina potrzebowała pod budowę pasa drogi. Po 9 latach od momentu nabycia gruntu, czyli w roku 2010, postanowiła Pani podzielić nieruchomość na działki (6 działek, w tym 5 pod budowę, 1 wspólna pod drogę), a następnie je sprzedać wraz z udziałem we wspólnej drodze. W dniu 30 maja 2011 r. dokonała Pani sprzedaży pierwszej z nich. Od transakcji został pobrany podatek od czynności cywilnoprawnych. W najbliższym czasie zamierza Pani sprzedać pozostałe działki. Nadmienia Pani, iż przez cały okres, tj. od momentu nabycia nieruchomości nie prowadziła działalności gospodarczej, tym bardziej nie zajmowała się nabywaniem i odsprzedawaniem nieruchomości. Grunt od czasu do czasu był obkaszany, przy czym siano nie było sprzedawane. Grunt do chwili obecnej nie jest uzbrojony.

Przenosząc opisane okoliczności na grunt powołanych przepisów, stwierdzić należy, że pomimo, iż grunty spełniają pojęcie towarów zdefiniowanych w art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy, z okoliczności sprawy nie wynika, aby przy planowanej transakcji sprzedaży wymienionych nieruchomości (przeznaczonych pod budowę), jak również w związku z dokonaną sprzedażą działała Pani w charakterze handlowca. Zatem sprzedaż wydzielonej działki, jak również planowana dostawa kolejnych działek nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Dokonywanie bowiem określonych czynności w zakresie zwykłego zarządu majątkiem prywatnym nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Zatem dokonując sprzedaży działki jak również planując dostawę kolejnych działek korzystała i korzysta Pani z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Ww. czynności stanowią przejaw działań w sferze prywatnej Skarżącej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Reasumując należy stwierdzić - mając również na uwadze aktualne orzecznictwo sądowe - że dokonana sprzedaż działki, jak również dostawa kolejnych działek nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest normatywnych przesłanek, aby uznać Panią za podatnika tego podatku.

Podkreślić należy, iż niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawiony we zdarzenie przyszłe, co oznacza, iż w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.