ITPP1/443-811/09/BJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 31 sierpnia 2009 r. (data wpływu 2 września 2009 r.) uzupełnionym w dniu 22 października 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości gruntowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 września 2009 r. został złożony wniosek uzupełniony w dniu 22 października 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości gruntowych

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie: doradztwa w chowie i karmieniu indyków oraz warsztat samochodowy (w tym zakresie jest Pan podatnikiem VAT)

W 1991 r. aktem notarialnym nabył Pan wraz z małżonką i rodzicami nieruchomość rolną o powierzchni 2 ha oznaczoną nr 33/18. Przedmiotowa działka została nabyta w celu stworzenia na niej rodzinnego gospodarstwa rolnego - chów indyków. Wskazał Pan, iż od momentu nabycia przez okres trzech lat grunty te były wykorzystywane rolniczo - uprawa zbóż. Ze względu na słabą jakość gruntu (klasa V i VI) po tym okresie zaprzestano produkcji rolniczej. Przedmiotowa działka w 2003 r. została podzielona na 13 mniejszych działek rolnych. Oprócz podziału gruntu nie dokonywano innych czynności zmierzających do przygotowania gruntu do sprzedaży. Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego dla gminy wymienione działki przeznaczone zostały pod zabudowę jednorodzinną, a w części pod ulicę.

W latach 1997-2002 nabywał Pan grunty rolne, na których obecnie prowadzi Pan wraz z żoną gospodarstwo rolne. W 2006 r. sprzedał Pan wraz z żoną i rodzicami działkę niezabudowaną o pow. 1597 m ^2. W przyszłości, w miarę potrzeb osobistych planuje Pan dalszą sprzedaż działek.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w Pana przypadku właściwym jest naliczanie podatku VAT przy sprzedaży gruntów.

Pana zdaniem, biorąc pod uwagę pierwotne intencje w momencie nabycia gruntu, a także fakty zaistniałe w okresie późniejszym nie powinien Pan naliczać podatku od towarów i usług przy sprzedaży gruntu. Ponadto w świetle orzeczeń sądowych, osoby fizyczne, które sprzedają działki, a nie prowadzą działalności gospodarczej nie powinny płacić podatku VAT. Pana zdaniem wyzbywa się Pan majątku prywatnego, dlatego sprzedaż zarówno w całości, jak i w częściach jednemu lub wielu nabywcom, z zyskiem lub bez, nie może być uznana za działalność handlową ze skutkiem w postaci uznania osoby sprzedającej za podatnika VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy. Zgodnie z tą definicją, pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Z powołanych przepisów wynika, że od chwili wejścia ich w życie, tj. od 1 maja 2004 r. zasadą jest opodatkowanie dostawy gruntów podatkiem od towarów i usług.

Pojęcia "podatnik" i "działalność gospodarcza", na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy. Podatnikami - wg zapisu art. 15 ust. 1 - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez działalność rolniczą w myśl art. 2 ust. 15 ustawy rozumie się, produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.01.13) oraz bambusa (PKWiU 02.01.42-00.11), a także świadczenie usług rolniczych.

Analiza treści art. 15 ustawy wskazuje, że działalność prowadzona przez rolników mieści się w pojęciu działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku opisu oraz uzupełnienia do tego wniosku wynika, że zamierza Pan sprzedać działki budowlane powstałe w wyniku podziału gruntu zakupionego w 1991 r. w celu stworzenia gospodarstwa rolnego - chów indyków. Od momentu zakupu przez okres trzech lat grunt były wykorzystywany rolniczo - uprawa zbóż. W 2003 r. dokonał Pan podziału przedmiotowego gruntu na 13 działek. W 2006 r. zatwierdzono miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego dla zakupionego terenu i grunty te zostały przeznaczone pod zabudowę jednorodzinną i częściowo pod ulicę. Pod koniec roku 2006 sprzedał Pan wraz z małżonką i rodzicami działkę niezabudowaną o pow. 1597 m ² Zamierza Pan miarę potrzeb osobistych sprzedać pozostałe działki.

Analiza powołanych przepisów prowadzi do wniosku, iż dostawę (sprzedaż) działek, powstałych w wyniku podziału nieruchomości rolnej, służącej do wykonywania uprzednio działalności rolniczej należy traktować jako dostawę towaru, która w oparciu o regulację zawartą w art. 5 ust. 1 ustawy podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze definicję działalności gospodarczej - art. 15 ust. 2 - należy uznać, iż transakcja ma związek z działalnością gospodarczą, albowiem rolnik w świetle ustawy o podatku od towarów i usług, posiada status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą). Jeśli więc osoba taka wykonuje inne czynności mieszczące się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług, brak jest podstaw prawnych do uznania, iż nie podlegają one opodatkowaniu.

W tym miejscu wskazać należy, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia przedsiębiorstwo, dlatego zasadnym wydaje się przyjęcie uregulowań zawartych w innych aktach prawnych. Przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55 ¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny jest zorganizowanym zespołem składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. W przepisach Kodeksu cywilnego gospodarstwo rolne zostało zdefiniowane odrębnie od przedsiębiorstwa w art. 55 ^3, jednak można przyjąć, że spełnia ono określone w Kodeksie cywilnym wymogi właściwe dla przedsiębiorstwa. Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania prawne oraz fakt, że działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług obejmuje wszelką działalność, w tym wykonywaną przez rolników, można przyjąć, iż gospodarstwo rolne (pomimo jego odrębnego zdefiniowania w ustawie o podatku od towarów i usług), stanowi podobną do przedsiębiorstwa jednostkę organizacyjną, w ramach której prowadzona jest działalność gospodarcza.

A zatem sprzedaż gruntu, wykorzystywanego wcześniej w działalności rolniczej (uprawa zbóż), winna być traktowana, jako sprzedaż części majątku związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą, nie zaś jako sprzedaż majątku osobistego. Opisane grunty w żadnym momencie nie służyły celom osobistym i w tym celu też nie zostały nabyte.

Sprzedaż opisanych gruntów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki podstawowej, tj. 22% na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż zwolniona od podatku jest jedynie dostawa terenów niezabudowanych innych niż budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę (art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy).

Końcowo zauważyć należy, że niniejsza interpretacja przepisów prawa podatkowego dotycząca podatku od towarów i usług została wydana w Pana indywidualnej sprawie, jako że to Pan jest stroną wniosku. Z tych też względów pozostali współwłaściciele gruntów, chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinni wystąpić z odrębnymi wnioskami o ich udzielenie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.