ITPP1/443-810/09/MN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 31 sierpnia 2009 r. (data wpływu 2 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku dokonania korekty oraz zwrotu odliczonego podatku w związku ze sprzedażą samochodu osobowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 września 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku dokonania korekty oraz zwrotu odliczonego podatku w związku ze sprzedażą samochodu osobowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, prowadzącą samodzielną działalność gospodarczą od dnia 26 maja 2008 r., będąc jednocześnie podatnikiem VAT czynnym zobowiązanym do składania w zakresie podatku od towarów i usług miesięcznych deklaracji podatkowych (VAT-7). Wnioskodawca zajmuje się przede wszystkim sprzedażą materiałów budowlanych. W okresie od dnia 28 maja 2008 r. do dnia 31 grudnia 2008 r. uzyskał obrót ze sprzedaży towarów i usług ogółem w kwocie 2.412.053,42 zł (dwa miliony czterysta dwanaście tysięcy pięćdziesiąt trzy złote czterdzieści dwa grosze), w tym obrocie w wyżej wymienionym okresie strona uzyskała także obrót zwolniony od podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży środka trwałego wykorzystywanego do prowadzonej działalności gospodarczej - używanego samochodu osobowego - w kwocie 28.500 zł (dwadzieścia osiem tysięcy pięćset złotych). W okresie od dnia 28 maja 2008 r. do dnia 31 grudnia 2008 r. Wnioskodawca nie uzyskał sprzedaży towarów i usług niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Z uwagi na przedstawione powyżej dane podatnik nie był zobowiązany do dokonania korekt podatku naliczonego za poszczególne miesiące rozliczeniowe na zasadach określonych w art. 91 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W dniu 9 lutego 2009 r. Wnioskodawca nabył od podatnika VAT czynnego za kwotę brutto 104.000 zł (sto cztery tysiące złotych) - w tym podatek naliczony 18.754,10 zł (osiemnaście tysięcy siedemset pięćdziesiąt cztery złote dziesięć groszy), do celów związanych z prowadzoną działalnością, samochód osobowy marki Toyota Avensis, który został zarejestrowany w dniu 10 lutego 2009 r. i przyjęty w tym dniu do użytkowania oraz ujęty w ewidencji środków trwałych. Przedmiotowe nabycie zostało udokumentowane fakturą VAT otrzymaną w dniu 9 lutego 2009 r. Wnioskodawca korzystając z uprawnień wynikających z art. 86 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, odliczył od podatku należnego w deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT - 7) za miesiąc luty 2009 r. kwotę 6.000 zł (sześć tysięcy złotych) z faktury VAT dokumentującej nabycie przedmiotowego samochodu osobowego. Samochód był wykorzystywany przez podatnika do czynności opodatkowanych w celu prowadzenia działalności gospodarczej do dnia 25 sierpnia 2009 r. W dniu 26 sierpnia 2009 r. Wnioskodawca dokonał sprzedaży przedmiotowego samochodu osobowego na rzecz osoby fizycznej za kwotę 90.000 (dziewięćdziesiąt tysięcy złotych), wskazując w fakturze VAT dokumentującej sprzedaż zwolnioną na podstawie § 13 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336 z późn. zm.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy na Wnioskodawcy, w związku ze sprzedażą w dniu 26 sierpnia 2009 r. opisanego powyżej samochodu osobowego marki Toyota Avensis, za miesiąc sierpień 2009 r. spoczywa obowiązek zwrotu odliczonego od podatku należnego za miesiąc luty 2009 r. podatku naliczonego w kwocie 6.000 zł (sześć tysięcy złotych), co skutkuje też obowiązkiem dokonania przez podatnika korekty podatku naliczonego w deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT- 7) za miesiąc sierpień 2009 r. o kwotę 6.000 zł (sześć tysięcy złotych), w trybie art. 91 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku ze sprzedażą w dniu 26 sierpnia 2009 r. samochodu osobowego marki Toyota Avensis, nie spoczywa obowiązek zwrotu odliczonego od podatku należnego za miesiąc luty 2009 r. podatku naliczonego w kwocie 6.000 zł (sześć tysięcy złotych), ani też obowiązek dokonania w deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT - 7) za miesiąc sierpień 2009 r. korekty podatku naliczonego w trybie art. 91 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, poprzez wykazanie w poz. 50 przedmiotowej deklaracji, iż podatek naliczony za miesiąc sierpień 2009 r. pomniejsza się o kwotę 6.000 zł (sześć tysięcy złotych). Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż środków trwałych, które były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych, nie powoduje obowiązku korekty podatku naliczonego odliczonego w kwocie wymienionej w art. 86 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, ograniczonej w tym przypadku do kwoty 6.000 zł w miesiącu lutym 2009 r., niezależnie od tego, czy sprzedaż ta jest opodatkowana czy też zwolniona od podatku. Wnioskodawca nadmienia, iż podobne stanowisko w przedmiotowej sprawie przedstawił w uzasadnieniu wyroku z dnia 7 grudnia 2006 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie (sygn. akt I SA/Ol 528/06) - wyrok opublikowany ZNSA 2007/3/124.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z podstawową zasadą dotyczącą prawa podatnika do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu towarów i usług, wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 3 cytowanej ustawy, w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Z powyższego uregulowania wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podatnikom wyłącznie w związku z zakupem towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych. Prawo to może zostać zrealizowane w terminach określonych w art. 86 ust. 10-13. Jednocześnie realizacja tego prawa została obostrzona wieloma ograniczeniami ustawowymi wynikającymi z art. 88 i 90 ustawy o VAT oraz obowiązkami dokonywania korekt podatku naliczonego określonymi w art. 91.

Ustawodawca przyznał zatem podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, tj. zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia określonych przesłanek negatywnych. Warunkowość realizacji określonego w art. 86 ust. 1 ustawy prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony powoduje, że nieziszczenie się warunku pozytywnego, jakim jest wykorzystanie towaru (usługi) do realizacji czynności opodatkowanej np. towar został ostatecznie wykorzystany do czynności zwolnionych od VAT lub niepodlegających VAT - powoduje konieczność weryfikacji uprzedniego odliczenia podatku naliczonego.

Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336) zwalnia się od podatku dostawę samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, przez podatników, którym przy ich nabyciu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 3 ustawy, jeżeli te samochody i pojazdy są towarami używanymi w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy. Przez towary używane, zgodnie z art. 43 ust. 2, rozumie się:

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Wnioskodawca zajmuje się przede wszystkim sprzedażą materiałów budowlanych. W dniu 9 lutego 2009 r. Wnioskodawca nabył od podatnika VAT czynnego za kwotę brutto 104.000 zł, w tym podatek naliczony 18.754,10 zł, do celów związanych z prowadzoną działalnością, samochód osobowy marki Toyota Avensis, który został zarejestrowany w dniu 10 lutego 2009 r. i przyjęty w tym dniu do użytkowania oraz ujęty w ewidencji środków trwałych. Wnioskodawca korzystając z uprawnień wynikających z art. 86 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, odliczył od podatku należnego w deklaracji dla podatku od towarów i usług za miesiąc luty 2009 r. kwotę 6.000 zł. Samochód był wykorzystywany przez podatnika do czynności opodatkowanych w celu prowadzenia działalności gospodarczej do dnia 25 sierpnia 2009 r. W dniu 26 sierpnia 2009 r. Wnioskodawca dokonał sprzedaży przedmiotowego samochodu osobowego na rzecz osoby fizycznej za kwotę 90.000 zł, wskazując w fakturze VAT dokumentującej sprzedaż zwolnioną na podstawie § 13 ust. 1 powołanego rozporządzenia.

Ponieważ samochód był wykorzystywany ponad sześć miesięcy, jest towarem używanym i w momencie zakupu samochodu miał on służyć do wykonywania czynności opodatkowanych, nie ma, w ocenie Wnioskodawcy, konieczności korygowania podatku naliczonego.

Zasady dotyczące obowiązku dokonywania korekt podatku naliczonego zostały określone w treści art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl ust. 1 powołanego art. 91, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.

Zgodnie z art. 91 ust. 2 powołanej ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Zgodnie z ust. 3 powołanego artykułu, korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

Ponadto należy wskazać, iż ustawodawca ustalił również zasady postępowania w sytuacji, gdy w okresie korekty nastąpi sprzedaż towaru.

W myśl art. 91 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Stosownie do art. 91 ust. 5 ww. ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

W myśl art. 91 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

Zgodnie z art. 91 ust. 7 tej ustawy przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Sprzedaż przedmiotowego samochodu, jako towaru używanego, zdefiniowanego w art. 43 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, korzystająca ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie § 13 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, powoduje, iż dalsze jego wykorzystanie związane jest wyłącznie z czynnościami zwolnionymi (art. 91 ust. 6 pkt 2 ww. ustawy).

W przedstawionym stanie mamy zatem do czynienia z okolicznością, o której mowa w art. 91 ust. 7 ustawy.

Przepis ten adresowany jest bowiem do podatników, którzy wykorzystywali nabyty towar do wykonywania czynności opodatkowanych i nakazuje dokonać korekty również w przypadku, gdy odliczyli oni podatek naliczony w całości, a następnie na skutek sprzedaży zmieniło się jego przeznaczenie na związane z czynnościami zwolnionymi. Stosownej korekty w przypadku towarów innych niż wymienione w art. 91 ust. 2 dokonuje się według zasad określonych w art. 91 ust. 1 ustawy.

W przedmiotowej sytuacji wartość początkowa przedmiotowego samochodu przekracza 15.000 zł. Ponadto był on wykorzystywany w firmie przez okres dłuższy niż pół roku.

Zatem, ponieważ zmiana przeznaczenia (sprzedaż) samochodu o wartości początkowej przekraczającej 15.000 zł nastąpiła w okresie korekty, tj. w ciągu 5 kolejnych lat, licząc od roku, w którym został nabyty w celach prowadzenia działalności gospodarczej, Wnioskodawca jest zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, stosownie do postanowień art. 91 ust. 5 ustawy, w tym konkretnym przypadku korekta ta winna obejmować całość odliczonego podatku (6.000 zł), gdyż nabycia i sprzedaży przedmiotowego samochodu dokonano w tym samym roku. Zatem złożona deklaracja rozliczeniowa w zakresie podatku od towarów i usług za miesiąc, w którym nastąpiła sprzedaż przedmiotowego samochodu winna zawierać w poz. 50 kwotę korygowanego podatku naliczonego w wysokości "- 6.000" zł. bowiem zgodnie ze wzorem deklaracji VAT-7 określonym w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 211, poz. 1333), pozycja ta dotyczy korekty podatku naliczonego od nabycia środków trwałych.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja ta dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.