ITPP1/443-808/11/DM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 6 czerwca 2011 r. (data wpływu 9 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego gruntu - jest prawidłowe.

W dniu 9 czerwca 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego gruntu.

W złożonym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca oddał w użytkowanie wieczyste grunty osobom fizycznym i prawnym w okresie od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 31 grudnia 2010 r. W związku z tym użytkownicy wieczyści zobowiązani są do wnoszenia opłat rocznych z ww. tytułu do dnia 31 marca każdego roku. Zgodnie z art. 19 ust. 16b ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku oddania gruntu w użytkowanie wieczyste obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminów płatności poszczególnych opłat pobieranych z tego tytułu. W oparciu o art. 7 ust. 1 pkt 6 cyt. ustawy użytkowanie wieczyste i obowiązujące opłaty z tego tytułu stanowią odpłatną dostawę towarów. Zobowiązanym do opodatkowania w przypadku oddania gruntu w użytkowanie wieczyste jest właściciel gruntu, tj. Skarb Państwa lub jednostka samorządu terytorialnego. Opłaty za użytkowanie wieczyste ustanowione w terminie od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 31 grudnia 2010 r. podlegają opodatkowaniu według stawki 22%.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 41 ust. 14a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) w przypadku czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem, która została wykonana przed dniem zmiany stawki podatku, dla której obowiązek podatkowy powstaje w dniu zmiany stawki podatku lub po tym dniu, czynność ta podlega opodatkowaniu według stawek podatku obowiązujących dla tej czynności w momencie jej wykonania. Zatem w przypadku, gdy Wnioskodawca oddał grunty w użytkowanie wieczyste, a tym samym wykonał czynność podlegającą opodatkowaniu, tj. dostawę towarów - przed dniem zmiany stawki podatku, tj. przed dniem 1 stycznia 2011 r., to została spełniona dyspozycja art. 41 ust. 14a ustawy o podatku od towarów i usług. Powyższe oznacza, iż wnoszone po dniu 31 grudnia 2010 r. opłaty roczne z tytułu oddania gruntu w użytkowanie wieczyste powinny podlegać opodatkowaniu według stawki podatku obowiązującej dla tej czynności w momencie jej wykonania (co miało miejsce do dnia 31 grudnia 2010 r.), czyli w przedmiotowej sprawie, w wysokości 22%. W konsekwencji, w analizowanej sprawie nie będzie miał zastosowania przepis art. 41 ust. 14b ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym czynności, dla których w związku z ich wykonaniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się, na potrzeby ust. 14a, za wykonane z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te rozliczenia lub płatności, z zastrzeżeniem ust. 14c.

Czynność oddania gruntu w użytkowanie wieczyste stanowi dostawę towarów, która zostaje wykonana jednorazowo (w całości), a kolejne opłaty roczne nie są płatnościami za sukcesywne wykonanie tej czynności w kolejnych okresach (której dotyczą opłaty). Okoliczność, że z oddaniem do użytkowania wieczystego wiążą się opłaty roczne, nie oznacza, że oddawanie do użytkowania wieczystego trwa przez cały okres, na jaki zostało ustanowione i w którym wnoszone są opłaty. Należy więc stwierdzić, iż Wnioskodawca oddając grunt w użytkowanie wieczyste w okresie do dnia 31 grudnia 2010 r. oraz ustalając z użytkownikiem wieczystym opłaty z tego tytułu, których terminy płatności przypadają z góry za każdy rok do dnia 31 marca danego roku przez cały okres użytkowania wieczystego, jest zobowiązany od dnia 1 stycznia 2011 r. wskazane opłaty roczne opodatkować podatkiem od towarów i usług w wysokości 22%. Analogicznie należy postępować w przypadku zmian stawek podatku w następujących latach, także odprowadzając podatek wg stawki obowiązującej w momencie wykonania czynności dostawy towaru, tj. oddania gruntu w użytkowanie wieczyste. W związku z tym opłaty roczne będą naliczane użytkownikom i rozliczane przez właściciela gruntu z organem podatkowym wg stawek obowiązujących w dniu oddania gruntu w użytkowanie wieczyste. Oddanie gruntu w grudniu 2010 r. - opłata roczna wnoszona do 31 marca 2011 r. wg stawki 22%, oddanie gruntu w lipcu 2011 r. - opłata roczna uiszczana do 31 marca 2012 r. wg 23% stawki podatku. W przypadku dalszej zmiany stawki podatku np. na 24%, 25% właściciel gruntu oddanego w użytkowanie wieczyste, będzie odprowadzał do organu podatkowego podatek od opłat rocznych wg stawki obowiązującej w dniu oddania gruntu w użytkowanie wieczyste.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia, a w odniesieniu do zdarzenia przyszłego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.