ITPP1/443-802/13/AJ - Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej w związku z pełnieniem przez przedsiębiorcę dodatkowej funkcji agenta w świadczeniu usług pocztowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 13 sierpnia 2013 r. (data wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej - jest prawidłowe.

W dniu 13 sierpnia 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym, prowadzącym działalność pośrednictwa finansowego dla spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych. Wnioskodawca planuje poszerzyć zakres swojej działalności gospodarczej, w związku z tym planuje zawrzeć umowę z podmiotem prowadzącym działalność pocztową (dalej: Kontrahent). Zgodnie z postanowieniami Umowy Wnioskodawca działa w imieniu własnym i na rzecz Kontrahenta, pełniąc funkcję agenta w świadczeniu usług pocztowych oraz przyjmując zapłatę dla Kontrahenta, uiszczaną przez klientów, za wykonywane usługi pocztowe.

W umowie Wnioskodawca zobowiązał się do:

* przyjmowania przesyłek pocztowych w imieniu Kontrahenta;

* sprzedaży znaków opłaty pocztowej, zakupionych od Kontrahenta;

* sprzedaży kopert i opakowań, zakupionych od Kontrahenta;

Zgodnie z postanowieniami umowy, Wnioskodawcy przysługuje wynagrodzenie za sprzedaż znaków opłaty pocztowej oraz innych materiałów oraz wykonywania czynności wynikających z opisanych powyżej zobowiązań. Wnioskodawca będzie wystawiał na rzecz Kontrahenta fakturę VAT z tytułu prowizji za wykonane usługi, zaś Kontrahent, przy każdej dostawie znaków pocztowych, kopert i opakowań na rzecz Wnioskodawcy, będzie wystawiał na rzecz Wnioskodawcy fakturę VAT dokumentującą dostawę tych towarów.

Wnioskodawca ma świadomość obowiązku rejestrowania sprzedaży na rzecz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej, z wyjątkami określonymi w przepisach Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 listopada 2012 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (dalej: "Rozporządzenie ws. zwolnień").

W momencie przekroczenia limitu obrotu określonego w paragrafie 3 Rozporządzenia ws. zwolnień, Wnioskodawca będzie zobligowany do rozpoczęcia ewidencjonowania obrotu na kasach rejestrujących w terminach określonych w paragrafie 5 tego Rozporządzenia.

W związku z powyższym Wnioskodawca planuje na stanowiskach kasowych, na których byłaby dokonywana sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, zainstalowanie modułów do posiadanego systemu finansowo-księgowego, dokonujących rejestrowania powyższej sprzedaży. Wnioskodawca planuje połączenie kilku (dwóch-trzech) stanowisk kasowo-sprzedażowych z jedną drukarką fiskalną. Wydrukowany paragon fiskalny byłby wydawany nabywcy natychmiast po zrealizowanej transakcji. Paragon zawierałby dane umożliwiające jednoznaczną identyfikację kasy i oznaczenie kasjera, datę oraz godzinę i minutę sprzedaży oraz pozostałe elementy określone w paragrafie 8 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 w sprawie kas rejestrujących.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy wykonywanie czynności polegających na sprzedaży znaków opłaty pocztowej, zakupionych od Kontrahenta jest świadczeniem usługi pocztowej, która korzysta ona ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej.

2. Czy wydawanie odbiorcom przesyłek rejestrowanych awizowanych oraz przyjmowanie przesyłek pocztowych na rzecz Kontrahenta jest świadczeniem usługi pocztowej, która korzysta ze zwolnienia z ewidencjonowania na kasie rejestrującej.

3. Czy sprzedaż kopert i opakowań, zakupionych od Kontrahenta jest dostawą, która jest objęta obowiązkiem ewidencjonowania na kasie rejestrującej.

4. Czy korzystanie z jednej drukarki służącej do wydruku paragonów, których przygotowywanie i wystawianie będzie następowało na kilku stanowiskach kasowo-sprzedażowych, sąsiadujących ze sobą i umożliwiających natychmiastowe przekazanie paragonu fiskalnego nabywcy, będzie postępowaniem zgodnym z wymogami Rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących.

Zdaniem Wnioskodawcy, odpowiedź na każde z powyższych pytań powinna być twierdząca.

Ad. 1)

Zgodnie z treścią art. 111 ustawy o VAT, w przypadku sprzedaży na rzecz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej, podatnik jest zobowiązany do prowadzenia ewidencji tej sprzedaży z zastosowaniem kasy rejestrującej. Wyjątek od tej zasady przewidziany jest w przepisach rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 listopada 2012 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (dalej: "Rozporządzenia ws. zwolnień"). Zgodnie z § 2 ust. 1 tego rozporządzenia, zwolnieniu z obowiązku ewidencjonowania podlegają czynności wymienione w załączniku. W pozycji 18 załącznika wymienione zostały "usługi pocztowe i kurierskie - z wyłączeniem usług w zakresie przygotowania i dostawy towarów na zamówienie" oznaczone kodem PKWiU ex 53.

Zarówno przepisy ustawy o VAT, jak również przepisy Rozporządzenia ws. zwolnień nie definiują "usług pocztowych". Jednak z uwagi na fakt powołania się przez rozporządzenie na treść PKWiU z 2008 r. (kod 53), zdaniem Wnioskodawcy, należy pojęcie to wykładać w sposób określony w tych klasyfikacjach. Dodatkowo, jeżeli powyższa wykładnia nie pozwoli na jednoznaczne określenie pojęcia usług pocztowych, w ocenie Wnioskodawcy, należy posłużyć się definicjami aktów prawnych regulujących wskazany rodzaj działalności.

PKWiU z 2008 r. dzieli usługi pocztowe (kod 53) na Usługi pocztowe objęte obowiązkiem świadczenia usług powszechnych (operatora pocztowego) - kod 53.1 oraz Pozostałe usługi pocztowe i kurierskie, oznaczone kodem 53.2. Opis pozostałych usług pocztowych, wśród których mieści się również działalność opisana przez Wnioskodawcę w stanie faktycznym, jest bardzo ograniczony. Niemniej, na marginesie warto zwrócić uwagę, że w wyjaśnieniach do PKWiU z 2004 r., wśród usług pocztowych operatora publicznego wymienione zostały "Usługi w okienkach pocztowych" kod PKWiU z 2004 r. 64.11.14. (aktualnie tego typu usługi mieszczą się w dziale 53.1 PKWiU z 2008 r.). W opisie wskazanych usług wymienione zostały "usługi świadczone w okienkach pocztowych, np. sprzedaż znaczków pocztowych lub walorów filatelistycznych, obsługa listowi przesyłek poleconych". W ocenie Wnioskodawcy, pomimo, że powyższy opis dotyczy usług publicznego operatora pocztowego, uznać należy, że analogiczne działanie Wnioskodawcy (sprzedaż znaczków, świadczenie usług obsługi listów i przesyłek) również należy uznać za usługę pocztową w rozumieniu PKWiU z 2008 r.

Zakres działalności pocztowej jest regulowany przepisami ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe (Dz. U. z 2012 r. Nr 1529, dalej: Prawo pocztowe). Ustawa ta zawiera w art. 2 definicję usługi pocztowej:

Zgodnie z art. 23 ust. 1. Operator pocztowy może stosować własne znaki służące do potwierdzenia opłacenia usługi pocztowej zawierające informacje umożliwiające identyfikację operatora pocztowego oraz:

Znakami służącymi do potwierdzenia opłacenia usług pocztowych świadczonych przez operatora wyznaczonego są:

W związku z powyższym Wnioskodawca jest zdania, że sprzedaż przez niego znaczków opłaty pocztowej operatora pocztowego - Kontrahenta - stanowi wydanie dowodu uiszczenia zapłaty za usługę pocztową, dlatego winna być traktowana jako świadczenie usług pocztowych. Wnioskodawca ma jednocześnie świadomość, że zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 4 zwolniona jest dostawa za cenę równą wartości nominalnej znaczków pocztowych, ważnych w obrocie pocztowym na terytorium kraju i innych znaczków tego typu Jednak w ocenie Wnioskodawcy, traktowanie znaczków pocztowych jako towaru jest uzasadnione wówczas, gdy nie nosi on jeszcze cechy dowodu opłacenia usługi pocztowej. Wobec tego, dostawa znaczków pocztowych przez Kontrahenta na rzecz Wnioskodawcy będzie dostawą towarów, lecz sprzedaż znaczków pocztowych przez Wnioskodawcę osobom korzystającym z usług pocztowych jest wydaniem znaku uprawniającego do skorzystania z usługi. Wnioskodawca zwraca uwagę, że przyjęcie innego stanowiska prowadziłoby do wniosku, że wykonywanie usług pocztowych na rzecz osób które np. kupiły znaczki pocztowe w innym punkcie, jest wykonywaniem świadczenia nieodpłatnego (jedynym znakiem opłaty jest bowiem znaczek pocztowy).

Należy zwrócić uwagę, że analogiczne stanowisko odnaleźć można w interpretacji indywidualnej prawa podatkowego z dnia 18 lipca 2012 r., wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi (sygn. IPTPP4/443-280/12-2/OS). Organ podatkowy uznał, że "analiza art. 43 ust. 1 pkt 4 ustawy wskazuje, iż dostawa znaczków pocztowych, znaków skarbowych i innych znaków tego typu korzysta ze zwolnienia, o ile dokonywana jest po cenie równej wartości nominalnej. Jednakże zwolnienie to dotyczy dostaw dokonywanych przez podmioty, które nabyły znaki opłaty pocztowej do dalszej odsprzedaży. Operator pocztowy sprzedając własne znaki opłaty pocztowej faktycznie sprzedaje usługę, bowiem znaki te w istocie nie są towarem, lecz stanowią potwierdzenie zapłaty za wykonanie usługi pocztowej." W konsekwencji, zdaniem Dyrektora IS w Łodzi "sprzedaż przez operatora pocztowego innego niż poczta państwowa, własnych znaków opłaty pocztowej stanowiących w istocie potwierdzenie opłacenia wykonanej usługi pocztowej, nie będzie korzystać ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem od towarowi usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług, a zatem opodatkowana jest 23% stawką podatku."

Należy również podkreślić, że stanowisko powyższe zostało wskazane również w interpretacji prawa podatkowego z dnia 4 lutego 2010 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy (sygn. ITPP2/443-949b/09/AF). W tej interpretacji organ podatkowy uznał, że "Operator sprzedając znaki opłaty pocztowej faktycznie sprzedaje usługę pocztową, bowiem znaki te nie są towarem, lecz stanowią zapłatę za wykonanie tej usługi".

Uznając sprzedaż znaczków pocztowych za wydanie znaków będących dowodem opłacenia usługi pocztowej, w ocenie Wnioskodawcy, należy stwierdzić, że powyższe świadczenie usług jest czynnością wymienioną w poz. 18 załącznika do Rozporządzania ws. zwolnień. Realizując powyższą sprzedaż Wnioskodawca będzie więc zwolniony z obowiązku jej ewidencjonowania na kasie rejestrującej, zgodnie z § 2 Rozporządzenia ws. zwolnień. Odpowiedź na pytanie 1 powinna więc być twierdząca.

Ad. 2) W ocenie Wnioskodawcy, nie powinno budzić wątpliwości, że przyjmowanie i wydawanie przesyłek pocztowych jest świadczeniem usług pocztowych. Takie czynności stanowią bowiem zasadniczą część świadczeń pocztowych, zarówno operatorów komercyjnych, jak również operatora publicznego. Jednocześnie, zdaniem Wnioskodawcy, nie można uznać, że czynności te spełniają przesłanki uznania ich za "czynności w zakresie przygotowania i dostawy towarów na zamówienie".

Z tego względu, Wnioskodawca uznaje, że również odpowiedź na pytanie 2 powinna być twierdząca. Usługi w zakresie przyjmowania i wydawania przesyłek powinny być zwolnione z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej, zgodnie z § 2 Rozporządzenia ws. zwolnień.

Ad. 3) Należy podkreślić, że dostawa kopert lub opakowań, nabytych od Kontrahenta nie mieści się w zakresie usługi pocztowej, wskazanej powyżej. Z tego względu, w ocenie Wnioskodawcy, dostawę tych produktów należy uznać za czynność autonomiczną, wywołującą określone skutki w VAT. Dostawa takich produktów nie jest wymieniona wśród czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania w załączniku do Rozporządzenia ws. zwolnień. W konsekwencji, należy uznać, że sprzedaż kopert i opakowań na rzecz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej, powinna być, co do zasady, ewidencjonowana na kasie rejestrującej. W związku z tym, również odpowiedź na pytanie nr 3 powinna być twierdząca.

Ad. 4) Podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani, zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Do obowiązków podatników prowadzących ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących zgodnie z art. 111 ust. 3a Ustawy o VAT, należą m.in.

* obowiązek wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawania wydrukowanego dokument nabywcy;

* obowiązek używania kas rejestrujących zgodnie z warunkami określonymi w przepisach wydanych na podstawie delegacji ustawowej;

Minister Finansów w Rozporządzeniu z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących z dnia (Dz. U. z 2013 r. Nr 363, dalej: "Rozporządzenie ws. kas") określił m.in. sposób prowadzenia przez podatników, ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących, warunki używania przez podatników kas rejestrujących, rodzaje dokumentów, które są prowadzone lub składane w związku z używaniem kasy, oraz wzory tych dokumentów Wnioskodawca zwraca uwagę, że w odróżnieniu od Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 112, poz. 1338 z 2008 r., z późn. zm.), aktualnie obowiązująca treść Rozporządzenia ws. kas nie zawiera definicji kasy rejestrującej. Zgodnie z treścią § 3 ust. 1 Rozporządzenia ws. kas, podatnik ma obowiązek prowadzenia sprzedaży wyłącznie przy użyciu kas, które mają potwierdzenie, że kasa spełnia funkcje wymienione w art. 111 ust. 6a ustawy oraz kryteria i warunki techniczne określone w przepisach wydanych na podstawie art. 111 ust. 9 ustawy. W ocenie Wnioskodawcy, oznacza to, że kasą fiskalną może być (analogicznie do wcześniejszego stanu prawnego) również system kasowy, w którym kilka stanowisk sprzedażowych korzystałoby z jednej drukarki fiskalnej (czyli kasynie posiadającej programu aplikacyjnego).

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż zainstalowanie jednej drukarki fiskalnej dołączonej do kilku stanowisk komputerowych, na których poprzez aplikację służącą do ewidencji obrotu będą tworzone dokumenty potwierdzające dokonanie sprzedaży (paragony), jest zgodne z wymogami określonymi przez Ministra Finansów w Rozporządzeniu ws. kas. Drukarka fiskalna będzie umożliwiała wydruk paragonów spełniających wymogi określone w paragrafie 8 ust. 1 powyższego rozporządzenia. Organizacja stanowisk kasowych oraz usytuowanie drukarki fiskalnej będzie umożliwiało wydawanie paragonów fiskalnych nabywcy, niezwłocznie po dokonaniu transakcji.

Stanowisko podatnika potwierdza interpretacja indywidualna z dnia 15 stycznia 2009 wydana przez Dyrektora IS w Bydgoszczy, sygn. ITPP1/443-942/08/AJ. Organ podatkowy stwierdził w niej, że "obowiązujące w tym zakresie przepisy nie wykluczają współpracy jednej drukarki fiskalnej z dwoma komputerami. Zatem uwzględniając między innymi konieczność zapewnienia konsumentowi prawa do otrzymania dowodu nabycia towarów lub usług z uwidocznioną kwotą podatku oraz możliwość kontroli przez niego czynności dotyczących prawidłowego ewidencjonowania transakcji i wystawiania dowodu potwierdzającego jej wykonanie, możliwe jest prowadzenie ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu drukarki fiskalnej współpracującej z dwoma komputerami, pod warunkiem, że takie rozwiązanie konstrukcyjne jest przewidziane decyzją ministra właściwego do spraw publicznych, dopuszczająca urządzenie rejestrujące do obrotu".

W ocenie Wnioskodawcy, pomimo, że powyższa interpretacja była wydana w stosunku do przepisów, które zostały aktualnie zastąpione przepisami Rozporządzenia ws. kas, argumentacja przedstawiona przez organ podatkowy zachowuje aktualność. W związku z tym, również odpowiedź na pytanie 4 powinna być twierdząca.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.).

W myśl ust. 1 tego przepisu, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, iż obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku stosowania do ewidencjonowania kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Jak wynika z art. 111 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa. Przy wydawaniu rozporządzenia minister właściwy do spraw finansów publicznych uwzględnia:

Zatem stosownie do powyższego, kwestie dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji, ustawodawca reguluje na mocy wydawanych rozporządzeń w tym zakresie.

W obecnym stanie prawnym obowiązują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 listopada 2012 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2012 r. poz. 1382).

Zgodnie z § 2 ust. 1 tego rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie później jednak niż do dnia 31 grudnia 2014 r. czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

W poz. 18 tego załącznika wymieniono usługi pocztowe i kurierskie - z wyłączeniem usług w zakresie przygotowania oraz dostawy towarów na zamówienie (PKWiU ex 53).

Jak wynika z objaśnień¹ do ww. załącznika, zastosowane symbole grupowań odpowiadają Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.).

Oznaczenie ex - dotyczy wyłącznie danej usługi z danego grupowania.

Według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług z 2008 r. dział 53 obejmuje usługi pocztowe i kurierskie, takie jak: odbieranie, przewóz i doręczanie przesyłek listowych i paczek oraz lokalne usługi doręczycieli i posłańców.

W dziale tym, w grupowaniu 53.10.14.0 wskazano usługi świadczone w okienkach pocztowych, np. sprzedaż znaczków pocztowych lub walorów filatelistycznych, obsługę listów i przesyłek poleconych oraz inne usługi świadczone w okienkach pocztowych.

Ponadto, stosownie do zapisu § 3 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie później jednak niż do dnia 31 grudnia 2014 r. podatników, u których kwota obrotu realizowanego na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 20 000 zł (...).

Natomiast zgodnie z zapisem § 3 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie później jednak niż do dnia 31 grudnia 2014 r. podatników rozpoczynających po dniu 31 grudnia 2012 r. dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli przewidywany przez podatnika obrót z tego tytułu nie przekroczy, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w danym roku podatkowym, kwoty 20.000 zł.

Jak wynika z zapisu § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia, w przypadku podatników, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, zwolnienie traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót realizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w kwocie 20.000 zł.

W przypadku podatników, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 2, zwolnienie traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności, w kwocie 20.000 zł (§ 5 ust. 2).

Odnosząc powołane przepisy do przedstawionego opisu sprawy należy przede wszystkim stwierdzić, czy świadczone (planowane) przez Wnioskodawcę usługi w zakresie przyjmowania przesyłek pocztowych w imieniu Kontrahenta oraz sprzedaży znaków opłaty pocztowej, zakupionych przez kontrahenta, można uznać za usługi pocztowe.

Jak wynika z zapisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe (Dz. U. z dnia 29 grudnia 2012 r.), usługę pocztową stanowi, wykonywane w obrocie krajowym lub zagranicznym, zarobkowe:

Natomiast - stosownie do zapisu art. 2 ust. 2 ww. ustawy - nie stanowi usługi pocztowej:

Jak wynika z art. 3 pkt 2 ustawy - Prawo pocztowe, przez agenta pocztowego rozumie się przedsiębiorcę pośredniczącego na rzecz operatora pocztowego w zawieraniu z nadawcami umów o świadczenie usług pocztowych lub zawierającego je w imieniu operatora pocztowego.

Operator pocztowy - to w świetle art. 3 pkt 12 ww. ustawy - przedsiębiorca uprawniony do wykonywania działalności pocztowej, na podstawie wpisu do rejestru operatorów pocztowych.

Natomiast przez placówkę pocztową rozumie się jednostkę organizacyjną operatora pocztowego lub agenta pocztowego, w której można zawrzeć umowę o świadczenie usługi pocztowej lub która doręcza adresatom przesyłki pocztowe lub kwoty pieniężne określone w przekazach pocztowych, albo inne wyodrębnione i oznaczone przez operatora pocztowego miejsce, w którym można zawrzeć umowę o świadczenie usługi pocztowej lub odebrać przesyłkę pocztową lub kwotę pieniężną określoną w przekazie pocztowym (art. 3 pkt 15).

Stosownie do art. 6 ust. 1 ustawy - Prawo pocztowe, działalność pocztowa jest działalnością regulowaną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 z późn. zm.) i wymaga wpisu do rejestru operatorów pocztowych (...).

Nie wymaga wpisu do rejestru działalność wykonywana przez agenta pocztowego na podstawie umowy agencyjnej, zawartej z operatorem pocztowym (art. 6 ust. 3).

Jak wynika z art. 22 ust. 1 ww. ustawy, operator pocztowy, z zastrzeżeniem art. 57, ustala wysokość oraz sposób uiszczania opłat za usługi pocztowe świadczone na podstawie umów o świadczenie usług pocztowych. Wysokość opłat może być uzależniona w szczególności od rodzaju, masy lub terminów doręczenia przesyłki pocztowej.

Wysokość oraz sposób uiszczania opłat, o których mowa w ust. 1, jest ustalana w cenniku usług pocztowych lub w umowie o świadczenie usługi pocztowej. (...) (art. 22 ust. 2).

Na podstawie art. 23 ust. 1 ustawy, operator pocztowy może stosować własne znaki służące do potwierdzenia opłacenia usługi pocztowej zawierające informacje umożliwiające identyfikację operatora pocztowego oraz:

Z powyższego przepisu wynika, że znaki opłaty pocztowej - sprzedawane za cenę równą wartości nominalnej - stanowią w rzeczywistości formę zapłaty za usługę pocztową.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca planuje zawrzeć umowę z Kontrahentem - podmiotem prowadzącym działalność pocztową. Zgodnie z postanowieniami umowy Wnioskodawca działa w imieniu własnym i na rzecz Kontrahenta, pełniąc funkcję agenta w świadczeniu usług pocztowych oraz przyjmując zapłatę dla Kontrahenta, uiszczaną przez klientów, za wykonywane usługi pocztowe.

W umowie Wnioskodawca zobowiązał się do:

* przyjmowania przesyłek pocztowych w imieniu Kontrahenta;

* sprzedaży znaków opłaty pocztowej, zakupionych od Kontrahenta;

* sprzedaży kopert i opakowań, zakupionych od Kontrahenta;

Zgodnie z postanowieniami umowy, Wnioskodawcy będzie przysługiwało wynagrodzenie za sprzedaż znaków opłaty pocztowej oraz innych materiałów oraz wykonywania czynności wynikających z powyższych zobowiązań. Wnioskodawca będzie wystawiał na rzecz Kontrahenta fakturę VAT z tytułu prowizji za wykonane usługi, zaś Kontrahent, przy każdej dostawie znaków pocztowych, kopert i opakowań na rzecz Wnioskodawcy, będzie wystawiał na rzecz Wnioskodawcy fakturę VAT dokumentującą dostawę tych towarów.

Przedstawiony opis sprawy w świetle powołanych przepisów wskazuje, że czynności sprzedaży znaków opłaty pocztowej, zakupionych od Kontrahenta, jak również przyjmowania przesyłek pocztowych w imieniu Kontrahenta, z którym Wnioskodawca zamierza podpisać umowę, stanowią usługi pocztowe. Wobec tego, stosownie do zapisu § 2 ust. 1 w powiązaniu z poz. 18 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 listopada 2012 r., w odniesieniu do tych czynności, do dnia 31 grudnia 2014 r. zastosowanie znajdzie zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Natomiast w odniesieniu do sprzedaży kopert i opakowań, zakupionych od Kontrahenta należy stwierdzić, że czynności te - jako niespełniające definicji usług pocztowych - będą podlegały ewidencjonowaniu przy zastosowaniu kas rejestrujących na zasadach ogólnych.

Z przedstawionego opisu sprawy nie wynika, aby Wnioskodawca był zobowiązany do prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej z tytułu dotychczas prowadzonej działalności. Zatem w przypadku, gdy na podstawie § 3 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 listopada 2012 r. powstanie wobec Wnioskodawcy obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, to w odniesieniu do wskazanej sprzedaży kopert i opakowań Wnioskodawca będzie zobowiązany do prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

W złożonym wniosku wskazano ponadto, że Wnioskodawca planuje na stanowiskach kasowych, na których byłaby dokonywana sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, zainstalowanie modułów do posiadanego systemu finansowo-księgowego, dokonujących rejestrowania powyższej sprzedaży. Wnioskodawca planuje połączenie kilku (dwóch-trzech) stanowisk kasowo-sprzedażowych z jedną drukarką fiskalną. Wydrukowany paragon fiskalny zawierający dane umożliwiające jednoznaczną identyfikację kasy i oznaczenie kasjera, datę oraz godzinę i minutę sprzedaży oraz pozostałe elementy określone w przepisach, byłby wydawany nabywcy natychmiast po zrealizowanej transakcji.

Stosownie do treści art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy o VAT, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy.

Zgodnie z art. 111 ust. 6a powołanej ustawy, kasa rejestrująca służąca do prowadzenia ewidencji, o której mowa w ust. 1, musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie podstawowych danych dotyczących zawieranych transakcji, w tym wysokości uzyskiwanego przez podatnika obrotu i kwot podatku należnego, oraz musi przechowywać te dane lub też zapewniać bezpieczny ich przekaz na zewnętrzne nośniki danych.

Kwestie dotyczące prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r. regulują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r. poz. 363).

Z zapisu § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia wynika, że podatnicy prowadzą ewidencję każdej sprzedaży, w tym sprzedaży zwolnionej, wyłącznie przy użyciu kas, które mają potwierdzenie, że kasa spełnia funkcje wymienione w art. 111 ust. 6a ustawy oraz kryteria i warunki techniczne określone w przepisach wydanych na podstawie art. 111 ust. 9 ustawy.

Na podstawie § 6 ust. 1 pkt 1 powołanego rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, podatnicy, prowadząc ewidencję m.in. wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny.

Jak wynika z § 8 ust. 1 ww. rozporządzenia, paragon fiskalny zawiera co najmniej:

Stosownie do treści art. 111 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych - uwzględniając potrzebę przeciwdziałania nieewidencjonowaniu lub nieprawidłowemu ewidencjonowaniu obrotu i kwot podatku należnego przez podatników, zabezpieczenia zaewidencjonowanych danych, konieczność zapewnienia konsumentowi prawa do otrzymania dowodu nabycia towarów i usług z uwidocznioną kwotą podatku oraz możliwość sprawdzenia przez niego prawidłowego zaewidencjonowania transakcji i wystawiania dowodu potwierdzającego jej wykonanie oraz optymalne dla danego typu obrotu rozwiązania techniczne dotyczące konstrukcji kas rejestrujących, jak również celowość systematycznej aktualizacji i weryfikacji wydanych potwierdzeń, o których mowa w ust. 6b - określi, w drodze rozporządzenia szczegółowe kryteria i warunki techniczne, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz sposób oznaczania pamięci fiskalnej kas rejestrujących numerami unikatowymi, warunki ich przydzielania oraz dokumenty, które powinny być dołączone do kasy rejestrującej przy wprowadzaniu jej do obrotu.

Powyższe kwestie - w stanie prawnym obowiązującym do dnia 30 września 2013 r. - regulowały przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338 z późn. zm.).

W myśl § 3 ust. 1 powołanego rozporządzenia, kasa rejestrująca jest urządzeniem samodzielnym lub może stanowić część składową systemu kasowego.

Z § 3 ust. 2 pkt 3 wynika, że drukarka fiskalna - kasa bez programu aplikacyjnego, to kasa z modułem fiskalnym, bez programu aplikacyjnego kasy, sterowane kompatybilnym komputerowym programem aplikacyjnym kasy poprzez wbudowany określony interfejs umożliwiający między innymi połączenie kasy przewodowo z komputerem w obrębie obsługującego klienta stanowiska kasowego.

Stosownie do treści § 5 ust. 1 rozporządzenia, stosowana do ewidencjonowania kasa rejestrująca, musi między innymi zapewniać wyświetlenie wartości sprzedaży z podatkiem (brutto) na wyświetlaczu przeznaczonym do odczytu dla klienta.

Na podstawie § 7 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2, są obowiązani dokonywać ewidencji każdej sprzedaży oraz wydruku paragonu fiskalnego lub faktury VAT z każdej sprzedaży, jak również wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy.

W stanie prawnym od 1 października 2013 r. obowiązuje w tym zakresie rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 27 sierpnia 2013 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące (Dz. U. poz. 1076).

Zgodnie z § 4 ww. rozporządzenia, ze względu na konstrukcję, kasy dzieli się na:

Jak wynika z § 7 pkt 3 powołanego rozporządzenia, kasa musi zapewniać wyświetlanie wartości sprzedaży brutto na wyświetlaczu przeznaczonym do odczytu przez klienta.

Ponadto, zgodnie z zapisem § 8 ust. 1 powołanego rozporządzenia, podatnicy mogą stosować do ewidencji wyłącznie kasy lub system kasowy, które posiadają potwierdzenie ministra właściwego do spraw finansów publicznych o spełnieniu funkcji wymienionych w art. 111 ust. 6a ustawy oraz kryteriów i warunków technicznych, określonych w rozporządzeniu.

Używane przez podatników do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego urządzenia rejestrujące muszą więc zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie podstawowych danych dotyczących zawieranych transakcji, w tym wysokości uzyskiwanego przez podatnika obrotu i kwot podatku należnego, muszą przechowywać te dane lub też zapewniać bezpieczny ich przekaz na zewnętrzne nośniki danych oraz muszą spełniać szereg kryteriów i warunków technicznych określonych przepisami. Przenosząc powyższe przepisy na grunt niniejszej sprawy należy stwierdzić, że obowiązujące w tym zakresie przepisy nie wykluczają współpracy jednej drukarki fiskalnej z dwoma czy trzema stanowiskami kasowo-sprzedażowymi.

Wobec powyższego, uwzględniając między innymi konieczność zapewnienia konsumentowi prawa do otrzymania dowodu nabycia towarów lub usług z uwidocznioną kwotą podatku oraz możliwość kontroli przez niego czynności dotyczących prawidłowego ewidencjonowania transakcji i wystawiania dowodu potwierdzającego jej wykonanie, możliwe jest prowadzenie ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu drukarki fiskalnej współpracującej z dwoma komputerami, pod warunkiem, że takie rozwiązanie konstrukcyjne jest przewidziane decyzją ministra właściwego do spraw publicznych, dopuszczającą urządzenie rejestrujące do obrotu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w daniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.