ITPP1/443-799/13/BK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 5 listopada 2013 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/443-799/13/BK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 sierpnia 2013 r. (data wpływu 12 sierpnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 sierpnia 2013 r. został złożony wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Od 1 lipca 2009 r. prowadzi Pani działalność gospodarczą w zakresie usług rachunkowo-księgowych, sklasyfikowaną wg EKD symbolem 69.20.Z. Posiada Pani świadectwo kwalifikacyjne Ministra Finansów do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych, nie posiada natomiast uprawnień do wykonywania czynności doradztwa podatkowego. Usługi świadczone są tylko i wyłącznie na terenie RP na rzecz podmiotu polskiego. Nie wykonuje Pani i nie będzie wykonywać w przyszłości żadnych czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT, ani żadnych innych usług o charakterze doradczym. W ramach umowy podpisanej z podmiotem gospodarczym wykonuje Pani następujące czynności w komórce kadrowo-płacowej:

* prowadzenie akt osobowych pracowników, w tym sporządzanie dokumentów związanych ze stosunkiem pracy (umowy o pracę wg ustalonego wzoru i świadectwa pracy),

* ewidencja czasu pracy, w tym nadgodzin, zwolnień od pracy, urlopów i innych nieobecności

* sporządzanie list płac pracowników i zleceniobiorców,

* sporządzanie kart wynagrodzeń,

* kontrola terminów badań okresowych i szkoleń bhp,

* sporządzanie i przesyłanie do ZUS dokumentów zgłoszeniowych i rozliczeniowych,

* wystawianie zaświadczeń o zatrudnieniu i zarobkach,

* sporządzanie informacji podatkowych, w tym, PIT-11 dla pracowników i zleceniobiorców, deklaracji rocznych PIT-4R, rozliczeń rocznych PIT-40 dla pracowników,

* sporządzanie sprawozdań dotyczących wynagrodzeń i zatrudnienia dla Urzędu Statystycznego.

Deklaracje do ZUS przekazywane są drogą elektroniczną z użyciem podpisu kwalifikowanego. Sporządzanie dokumentów PIT-11, PIT-40 i PIT-4 stanowi cześć kompleksowej usługi w ramach jednej umowy. Dokumenty podpisywane są przez Panią jako osobę wyznaczoną do obliczania i pobrania podatku. Wydruki dokumentów sporządzane są z programu kadrowo-płacowego. Rozpoczynając działalność z dniem 1 lipca 2009 r. zrezygnowała Pani ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, jest Pani jego "płatnikiem" przez cały okres prowadzenia działalności. Od 1 stycznia 2014 r. zamierza Pani skorzystać ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT. Wartość sprzedaży bez podatku VAT wyniosła w kolejnych latach prowadzenia działalności: 2009 r. - ok. 30.000 zł, w latach 2010-2012 nie przekroczyła 70.000 zł, w 2013 r. wyniesie około 70.000 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy od 1 stycznia 2014 r. może Pani skorzystać ze zwolnienia podmiotowego z VAT.

Pani zdaniem, od 1 stycznia 2014 r. może skorzystać ze zwolnienia podmiotowego z VAT, przy zachowaniu ustawowo określonego limitu zwolnienia. Czynności przez Panią wykonywane w ramach umowy cywilnoprawnej mają charakter rachunkowo-kadrowy, nie są świadczone w oparciu o ustawę o doradztwie podatkowym. Deklaracje podatkowe oraz dokumenty ubezpieczeniowe sporządzane są w ramach usług kadrowo-płacowych. Nie posiada Pani uprawnień dorady podatkowego, nie świadczy żadnych usług doradczych. Przychody z prowadzonej działalności gospodarczej nie przekroczyły w latach 2009-2012 (i dalej nie przekroczą) limitu określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Ze zwolnienia z VAT zrezygnowała Pani z dniem 1 lipca 2009 r. Powrócić do niego Pani mogła nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym od zwolnienia odstąpiła. Dzień 1 stycznia 2014 r. jest prawidłowym dniem powrotu do zwolnienia VAT po uprzednim złożeniu oświadczenia VAT-R przed końcem roku kalendarzowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Stosownie do ust. 2 tego artykułu, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Artykuł 113 ust. 5 stanowi, iż jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę. (...)

W oparciu o art. 113 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnik który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Zauważyć należy, iż na mocy art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca, oraz podatników:

1.

dokonujących dostaw: wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali,

a.

towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, z wyjątkiem energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0) i wyrobów tytoniowych w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym,

b.

nowych środków transportu,

c.

terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę;

2.

świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie;

3.

nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Należy również zaznaczyć, iż w wykonaniu delegacji ustawowej zawartej w ust. 14 pkt 2 ww. artykułu, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.). W § 27 ww. rozporządzenia wskazano, iż określa się listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, stanowiącą załącznik do tego rozporządzenia. W poz. 12 i 13 wskazanego załącznika wymieniono doradztwo, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego oraz usługi prawnicze.

W świetle powyższego świadczenie usług w zakresie doradztwa oraz usług prawniczych nie uprawnia do korzystania ze zwolnienia podmiotowego.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia "doradztwo". W potocznym rozumieniu termin ten obejmuje szereg usług doradczych, tj.: podatkowe, prawne, finansowe. Zakres znaczeniowy pojęcia "usługi w zakresie doradztwa" jest szerszy niż termin "usługi w zakresie doradztwa podatkowego". Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z Małym Słownikiem Języka Polskiego PWN, Warszawa 1994, "doradzać" znaczy udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Tak więc doradztwo jest udzieleniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych. Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin "usługi w zakresie doradztwa", winien być rozumiany szeroko. Jednym z rodzajów doradztwa jest doradztwo podatkowe.

Czynności doradztwa podatkowego, zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 41, poz. 213) obejmują:

1.

udzielanie podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami;

2.

prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie;

3.

sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie;

4.

reprezentowanie podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach wymienionych w pkt 1.

Z kolei ust. 2 tego artykułu stanowi, iż zawodowe wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1, zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych w rozumieniu ustawy.

Zgodnie natomiast z art. 3 tej ustawy, podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1, są:

1.

osoby fizyczne, wpisane na listę doradców podatkowych;

2.

adwokaci i radcowie prawni;

3.

biegli rewidenci, z wyłączeniem czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4.

Treść przytoczonego wyżej przepisu art. 2 ust. 1 ustawy o doradztwie podatkowym wskazuje, że aby zaliczyć określone czynności do wykonywanych w ramach doradztwa podatkowego, muszą się one mieścić w zakresie czynności wymienionych w tym artykule, a składające się na nie elementy muszą wystąpić łącznie. Oznacza to, że w przypadku prowadzenia ksiąg podatkowych, musi się to odbywać w imieniu i na rzecz podatników wraz z udzielaniem pomocy w tym zakresie. Podobnie rzecz się ma przy sporządzaniu deklaracji i zeznań podatkowych.

Zasady wykonywania czynności w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych określa ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r. poz. 330). W myśl art. 76a ust. 2 ww. ustawy, przedsiębiorcy wykonujący działalność, o której mowa w ust. 1, są również uprawnieni do wykonywania działalności, obejmującej:

1.

prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie,

2.

sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie, w zakresie określonym odrębnymi przepisami.

Zgodnie z art. 76a ust. 4 ww. ustawy, uprawnione do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych są, z zastrzeżeniem ust. 6, osoby posiadające certyfikat księgowy, osoby wpisane do rejestru biegłych rewidentów lub na listę doradców podatkowych.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że od 1 lipca 2009 r. na podstawie posiadanych uprawnień (tekst jedn.: certyfikat księgowy wydany przez Ministra Finansów) prowadzi Pani działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług rachunkowo-księgowych. Jest Pani czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności świadczy Pani kompleksowe usługi księgowe oraz przewiduje, iż obrót w 2013 r. nie przekroczy 150.000 zł. Od 1 stycznia 2014 r. zamierza skorzystać ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Odnosząc przedstawione okoliczności sprawy do obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, iż skoro osiągnięty obrót nie przekroczy łącznie w roku 2013 kwoty 150.000 zł, a Pani - jak wskazano we wniosku - nie prowadzi usług doradczych, to od stycznia 2014 r. przysługuje Pani prawo do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy w związku z art. 113 ust. 11 ustawy.

Interpretacja dotyczy opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, ul. Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl