ITPP1/443-796/09/JJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 sierpnia 2009 r. (data wpływu 28 sierpnia 2009 r.), uzupełnionym w dniu 30 października 2009 r. oraz 9 listopada 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działek niezabudowanych - jest prawidłowe.

W dniu 28 sierpnia 2009 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 30 października 2009 r. oraz 9 listopada 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działek niezabudowanych.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 8 grudnia 1988 r. nabyła Pani do majątku wspólnego z mężem nieruchomość (grunty) bez zamiaru dalszej odsprzedaży, w celu wybudowania domów dla siebie oraz swoich dzieci. W dniu 1 listopada 2007 r. zmarł Pani mąż. Na podstawie postanowienia z dnia 29 listopada 2007 r. spadek po zamarłym nabyła Pani oraz dwie córki. W wyniku ustania współwłasności łącznej oraz postępowania spadkowego stała się Pani właścicielem udziałów w przedmiotowej nieruchomości.

Do tej pory nabyta nieruchomość (grunty) wykorzystywana była tylko na potrzeby własne, tj. na cele rekreacyjne dla Pani i swojej rodziny. Grunty nie byty wykorzystywane w celu prowadzenia działalności rolniczej, ani nie byty też przedmiotem najmu. W roku 2001 został dokonany podział nieruchomości. Informuje Pani, że w maju 2008 r. zatwierdzony został plan zagospodarowania przestrzennego, gdzie nieruchomość (grunty) przeznaczona jest pod budownictwo jednorodzinne. W odniesieniu do tej nieruchomości nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy z uwagi na to, że plan zagospodarowania przestrzennego kompleksowo rozwiązuje temat przeznaczenia i warunków zabudowy. W przeszłości nie nabywała Pani innych nieruchomości. Na początku 2009 r. sprzedała Pani jedną działkę wchodzącą w skład majątku osobistego. Zamierza Pani sprzedać dwie lub trzy działki niezabudowane (w zależności od potrzeb) wchodzące w skład Pani udziału, aby uzyskać środki na rozpoczęcie budowy domu jednorodzinnego. Na pozostałych działkach, których nie zamierza Pani sprzedawać, zostanie wybudowany dom. Działki będą sprzedawane więcej niż jednemu nabywcy. Informacje o ofercie sprzedaży działek będą umieszczone w prasie lub internecie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż więcej niż jednej działki stanowiących Pani majątek osobisty (niezwiązany z prowadzoną działalnością gospodarczą) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Pani zdaniem, sprzedaż działek stanowiących majątek prywatny nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Mimo, iż grunty spełniają definicję towarów wynikającą z art. 2 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów, to jednak w Pani ocenie nie będzie podatnikiem prowadzącym działalność gospodarczą w myśl art. 15 ustawy. Grunty nie zostały nabyte w celu dalszej odsprzedaży, ani w celach zarobkowych związanych z działalnością gospodarczą, a działki były wykorzystywane w celach osobistych przez cały okres posiadania, a zatem sprzedaż działek nie mieści się w definicji działalności gospodarczej. Uważa Pani, że sprzedaż działek wydzielonych z majątku prywatnego osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług także w sytuacji, gdy sprzedaż działek ma charakter częstotliwy. Potwierdza to również orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego (w wyrokach z dnia 9 października 2007 r., sygn. akt I TSIL/07, z dnia 29 października 2008 r., sygn. akt I FPS 3/07, z dnia 24 kwietnia 2007 r., sygn. akt I FSK 603/06), a także Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu (wyrok z dnia 6 września 2006 r., sygn. akt I SA/Wr 1254/05). Również Dyrektywa 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, w art. 9 definiuje kto jest podatnikiem i czym jest działalność gospodarcza. Sprzedaży nawet kilku działek nie można więc nazwać wykorzystaniem majątku w sposób ciągły.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, przy czym zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Warunkiem opodatkowania tak sprecyzowanej czynności, oprócz wymienionych powyżej, jest to by czynność ta realizowana była przez podmiot, który w związku z jej wykonywaniem zyskał status podatnika podatku od towarów i usług.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie do ust. 2 powołanego artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja podatnika obejmuje więc również osoby fizyczne, pod warunkiem wykonywania przez nie samodzielnej działalności gospodarczej bez względu na jej cel i rezultat. Odpowiednio definicja działalności gospodarczej ma podobnie uniwersalny charakter, obejmując wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym także rolników. Tym samym wskazuje ona na ciągły i zorganizowany charakter tych czynności, cechujący się stałością i powtarzalnością.

Ustawodawca w art. 15 ust. 2 ustawy, przesądził o możliwości uznania za działalność gospodarczą również czynności wykonywanych jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania tych czynności w sposób częstotliwy. Z powyższego wynika, że podatnikiem jest również osoba wykonująca czynności sporadycznie (okazjonalnie), względnie jednorazowo, gdy są one wykonywane w związku z działalnością producenta, handlowca lub usługodawcy, w tym podmiotu pozyskującego zasoby naturalne oraz rolnika, a także z działalnością osoby wykonującej wolny zawód.

W związku z powyższym, aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Na uwagę zasługuje także fakt, iż uznanie osoby za podatnika w myśl ustawy, uzależnione jest od prowadzenia działalności gospodarczej bowiem wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego tylko wtedy, gdy czynność ta została wykonana w ramach działalności gospodarczej, w związku z którą dana czynność jest wykonywana. Dlatego też uzasadnionym jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników, nawet jeżeli wykonują czynność dostawy towarów, jeśli zbywają część majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego sprzedaży.

Zatem wykonywanie określonych czynności incydentalnie, mimo, że obiektywnie mieszczą się w zakresie przedmiotowym podatku nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Z powołanych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży nieruchomości gruntowych, przy czym czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie jest działalnością gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego zamierza Pani, w celu pozyskania środków na budowę domu mieszkalnego dla siebie oraz swoich córek, zbyć dwie lub trzy działki niezabudowane, otrzymane w dniu 1 listopada 2007 r. w drodze spadku po mężu. Nieruchomość była wykorzystywana jedynie na potrzeby własne, tj. na cele rekreacyjne. Zgodnie z zatwierdzonym planem zagospodarowania przestrzennego teren, na którym usytuowane są opisane działki, jest przeznaczony pod budownictwo jednorodzinne.

W opisanym zdarzeniu przyszłym trudno uznać, iż jest Pani podatnikiem podatku od towarów i usług w związku ze sprzedażą przedmiotowej nieruchomości. Nic nie wskazuje na to, aby dokonując sprzedaży działek nabytych w drodze spadku działała Pani w charakterze handlowca, a okoliczności będące przyczyną transakcji sprzedaży nieruchomości gruntowych, nie wskazują, iż miałyby być one czynione z zamiarem wykonywania w sposób częstotliwy.

Oznacza to zatem działanie Pani w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Reasumując, stwierdzić należy, że planowana przez Panią dostawa działek nie będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.