ITPP1/443-781/10/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 9 sierpnia 2010 r. (data wpływu 10 sierpnia 2010 r.), uzupełnionym w dniu 5 listopada 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dzierżawy gruntów - jest nieprawidłowe.

W dniu 10 sierpnia 2010 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dzierżawy gruntów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest rolnikiem, planuje wydzierżawić spółce z ograniczoną odpowiedzialnością część gospodarstwa rolnego na cele związane z pozyskiwaniem surowców naturalnych (kamień, żwir, piasek). Przychody uzyskane z tytułu dzierżawy gruntu pod żwirownię zamierza opodatkować zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Wysokość czynszu dzierżawy ma stanowić iloczyn ilości wydobytych ton żwiru i piasku i ceny jednostkowej za tonę.

Wnioskodawca nie prowadzi i nie zamierza prowadzić żadnej działalności gospodarczej. Dzierżawa gruntu pod żwirownię będzie stanowiła dodatkowe źródło dochodu. Roczna wartość sprzedaży uzyskana z tytułu dzierżawy gruntu pod żwirownię wynosić będzie około 150.000 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dzierżawienie spółce z ograniczoną odpowiedzialnością części gospodarstwa rolnego na cele związane z pozyskiwaniem surowców naturalnych (kamień, żwir, piasek) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Pana zdaniem, jest Pan rolnikiem ryczałtowym i "nie powinien płacić podatku od towarów i usług".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Przez umowę dzierżawy, zgodnie z art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz. Czynsz może być zastrzeżony w pieniądzach lub świadczeniach innego rodzaju. Może być również oznaczony w ułamkowej części pożytków (art.693 § 2).

Z powyższej definicji wynika, iż umowa dzierżawy ma charakter odpłatny, a czynsz stanowi obligatoryjny element stosunku zobowiązaniowego.

Dzierżawa gruntów stanowi świadczenie usług i czynność ta, co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych, o czym stanowi art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Należy podkreślić, iż z zapisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 215, poz. 1666), kwotę o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, dla 2010 r. przyjmuje się w wysokości 100.000 zł.

Podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1 (art. 113 ust. 9 ustawy).

Jak wynika z art. 113 ust. 10, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie określone w ust. 9 traci moc z momentem przekroczenia tej kwoty. Opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad wartość określoną w zdaniu pierwszym, a obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej wartości. (...)

Należy również zaznaczyć, iż na podstawie art. 1 pkt 2 powołanej ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, od dnia 1 stycznia 2011 r. przepis art. 113 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

"Zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku."

Natomiast stosownie do zapisu art. 2 ust. 5 tej ustawy, podatnicy rozpoczynający w 2010 r. wykonywanie czynności określonych w art. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, u których łączna wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczyła 100.000 zł i nie przekroczyła 150.000 zł, mogą skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1, pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego w terminie do dnia 15 stycznia 2011 r.

Należy również wskazać, iż zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz podatników:

Z powołanych przepisów wynika, iż do wartości limitu określonego w art. 113 ust. 1 ustawy, uprawniającego podatnika do korzystania ze zwolnienia od podatku, wlicza się sprzedaż podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, pod pojęciem sprzedaży rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Oprócz stawki podstawowej, dla wybranych grup towarów i usług, ustawodawca przewidział także stawki preferencyjne, tj. 7%, 3% i 0% oraz zwolnienia od podatku.

Jak wynika z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca (rolnik ryczałtowy) zamierza wydzierżawić spółce z ograniczoną odpowiedzialnością część gospodarstwa rolnego na cele związane z pozyskiwaniem surowców naturalnych (kamień, żwir, piasek). Wysokość czynszu dzierżawy ma stanowić iloczyn ilości wydobytych ton żwiru i piasku, i ceny jednostkowej za tonę. Roczna wartość sprzedaży uzyskana z tytułu dzierżawy gruntu pod żwirownię wynosić będzie około 150.000 zł.

Zatem, biorąc pod uwagę przytoczone powyżej przepisy, jak również opis zdarzenia przyszłego przedstawiony we wniosku, stwierdzić należy, iż rozpoczynając jako rolnik ryczałtowy prowadzenie działalności w określonym we wniosku zakresie, do dnia 31 grudnia 2010 r. może Pan korzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług, o ile wcześniej obrót z tytułu wykonywania czynności opodatkowanych nie przekroczy w proporcji do okresu prowadzonej działalności kwoty w wysokości 100.000 zł Wówczas, zwolnienie to utraci moc z chwilą przekroczenia tego obrotu, zgodnie z cytowanym przepisem art. 113 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług, a świadczone usługi, stosownie do zapisu art. 41 ust. 1 ustawy, jako że nie zostały wymienione w ustawie o podatku VAT i w przepisach wykonawczych do niej ani jako zwolnione, ani też jako korzystające z preferencyjnej stawki VAT - podlegać będą opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 22%.

Stanowisko Pana uznano za nieprawidłowe, bowiem fakt, iż jest Pan rolnikiem ryczałtowym pozostaje bez wpływu na możliwość korzystania ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ustawy.

Końcowo należy wskazać, iż w przypadku, gdy osiągane przez Pana obroty nie przekroczą w bieżącym roku podatkowym kwoty 100.000 zł, to od dnia 1 stycznia 2011 r. będzie Pan mógł korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług do momentu przekroczenia w 2011 r. kwoty obrotu z tytułu sprzedaży opodatkowanej w wysokości 150.000 zł. Gdyby zaś osiągnięta przez Pana wartość sprzedaży w bieżącym roku podatkowym mieściła się w przedziale 100.000 zł do 150.000 zł, wówczas, chcąc korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług w 2011 r. należy o tym pisemnie poinformować naczelnika urzędu skarbowego w terminie do dnia 15 stycznia 2011 r.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.