ITPP1/443-757/11/BK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 21 lipca 2011 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/443-757/11/BK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. z 2005 r. Dz. U. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 maja 2011 r. (data wpływu 31 maja 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 maja 2011 r. został złożony wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina posiada zabudowaną nieruchomość nr geod. 3474/6, którą zamierza sprzedać. Na nieruchomości o powierzchni 0,7104 ha zlokalizowana jest hala produkcyjno-magazynowa z zapleczem biurowym i socjalnym o łącznej powierzchni zabudowy 2.078 m 2, w tym powierzchni użytkowej 1.750 m 2 oraz wiata stalowa (składająca się z dwóch części) na potrzeby magazynowe o powierzchni użytkowej 664 m 2, place utwardzone, parkingi dla samochodów osobowych i dostawczych oraz drogi dojazdowe mające charakter budowli, niewielka część powierzchni porośnięta jest roślinnością trawiastą, a cała nieruchomość ogrodzona płotem z siatki w konstrukcji stalowej oraz w części z żelbetonowych płyt ogrodzeniowych. Na terenie gdzie jest położona nieruchomość obowiązuje plan miejscowy, zgodnie z którym teren ten oznaczony jest symbolem 20 P, przeznaczonym pod zabudowę techniczno-produkcyjną, tj. obiekty produkcyjne, składy, magazyny oraz obiekty i urządzenia towarzyszące. Zgodnie z kartą ewidencyjną środka trwałego budowa obiektu nastąpiła w 1966 r. i użytkowany był jako Powiatowy Ośrodek Maszynowy. W 1995 r. na podstawie decyzji komunalizacyjnej Wojewody nieruchomość stała się mieniem gminnym. W latach 1998-2000 część nieruchomości o powierzchni 0,3 ha oraz hala o powierzchni zabudowy 1930 m 2 była przedmiotem umowy dzierżawy, w 2000 r. na podstawie aneksu do umowy powierzchnia dzierżawionego gruntu wynosiła 2020 m 2, w tym hali produkcyjnej 970 m 2. Część nieruchomości była przedmiotem dzierżawy do 2009 r., przy czym zmieniały się wielkości dzierżawionych powierzchni gruntu, jak i budynku. Odpłatność za dzierżawę podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT w stawce 22%. Pozostała część gruntu i budynku, w tym wiaty stalowe wykorzystywane były na własne potrzeby składowe Urzędu Miasta (przechowywanie materiałów rozbiórkowych, własnego sprzętu itp.). Dzierżawca poniósł we własnym zakresie nakłady na przystosowanie budynku do swoich potrzeb produkcyjnych biurowych, jednak zawarta umowa dzierżawy nie przewidywała ich zwrotu przez wydzierżawiającego po zakończeniu dzierżawy. W 2010 r. Gmina poniosła nakłady na remont dachu opisywanej hali produkcyjnej w wysokości 59.084 zł. Wykonane prace nie były ulepszeniem budynku, a jedynie bieżącą konserwacją, mającą na celu zabezpieczenie budynku przed opadami atmosferycznymi. W kwietniu 2011 r. do celów sprzedaży nieruchomość została wyceniona przez rzeczoznawcę majątkowego na kwotę 926.103,00 zł Z posiadanych dokumentów księgowych wynika, że wartość ewidencyjna brutto nieruchomości i znajdujących się na niej nakładów, czyli wartość początkowa wynosi 229.105,10 zł. Poniesione w 2010 r. wydatki na remont budynku w wysokości 59.084, 84 zł są niższe niż 30% wartości początkowej. Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy sprzedaż zabudowanej nieruchomości należy potraktować jako dostawę budynków lub budowli, dla których spełnione są przesłanki zwolnienia od podatku VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 dla części dla części nieruchomości i budynku, które były przedmiotem dzierżawy oraz art. 43 ust. 1 pkt 10a - dla pozostałej części nieruchomości i budynków, które były wykorzystywane na potrzeby własne Gminy.

2.

Czy w myśl art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług opisane w punkcie 1 zwolnienie od podatku dotyczy całej powierzchni nieruchomości, czy jedynie położonej pod budynkami i budowlami trwale z gruntem związanymi, a pozostałe tereny np. części nieruchomości porośnięte roślinnością trawiastą podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy dostawa dokonywana jest w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz kiedy pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata. W dalszej części przepis art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a) i b określa, iż zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10 pod warunkiem że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Artykuł 29 ust. 5 ustawy stanowi, że w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. W prezentowanej sprawie nieruchomości są zabudowane w sposób trwały i na dzień dostawy w takim stanie pozostaną. Poniesione w 2010 r. nakłady na budynek, zarówno na cześć poprzednio dzierżawioną, jak i wykorzystywaną na potrzeby własne Gminy stanowiły kwotę niższą niż 30% wartości początkowej zabudowanej nieruchomości, wynikającej z kart ewidencyjnych środka trwałego. Umowa dzierżawy zakończyła się z dniem 30 września 2009 r. Zdaniem Wnioskodawcy w przedstawianej sprawie zachodzą dwa stany faktyczne, dla których należy zastosować różne podstawy zwolnienia czynności sprzedaży:

1.

cześć budynku i nieruchomości była w latach 1998-2009 dzierżawiona i podlegała czynnościom opodatkowanym; przewidywana sprzedaż nieruchomości nie nastąpi wcześniej niż po dwóch latach od zakończenia umowy dzierżawy, zatem od pierwszego zasiedlenia w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług upłynie okres dłuższy niż 2 lata - zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. b) w nawiązaniu do art. 29 ust. 5,

2.

pozostała część budynku i nieruchomości wykorzystywana była na potrzeby własne Gminy, nie podlegała czynnościom opodatkowanych podatkiem VAT i w przypadku sprzedaży, w rozumieniu art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług stanowić będzie pierwsze zasiedlenie, jednak dokonującemu ich dostawy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i poniesione wydatki były niższe niż 30% wartości początkowej - zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 10a.

Całościowo ujmując sprawę przy sprzedaży opisanej nieruchomości należy zastosować zwolnienie od podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ww. ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z definicji zawartej w art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, za towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, wprowadzonym na mocy art. 19 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578), zmienionym treścią art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Jak wynika z powyższego uregulowania, zwolnienie od podatku od towarów i usług stosuje się w odniesieniu do sprzedaży całości lub części budynków, jeżeli przez dokonaniem dostawy nastąpiło ich pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a ich dostawą jest dłuższy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie - w myśl art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Analiza powyższego zapisu wskazuje, że "pierwsze zasiedlenie" może następować wielokrotnie, po każdym ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na to ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej. Istotne jest to aby po takim ulepszeniu nastąpiło wydanie do użytkowania budynku lub jego części w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu (np. najem, dzierżawa, sprzedaż).

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10 pod warunkiem, że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (ust. 7a ww. artykułu).

Jednocześnie na mocy art. 43 ust. 10 omawianego artykułu, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10 i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1.

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;

2.

złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Z treści ust. 11 ww. artykułu wynika, że oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1.

imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;

2.

planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;

3.

adres budynku, budowli lub ich części.

Wskazać należy, iż w myśl art. 29 ust. 5 powołanej ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem.

A zatem dostawa gruntów zabudowanych podlega opodatkowaniu według stawki właściwej dla budynków lub budowli posadowionych na nich.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Gmina posiada zabudowaną nieruchomość nr geod. 3474/6, którą zamierza sprzedać. Na nieruchomości o powierzchni 0,7104 ha zlokalizowana jest hala produkcyjno-magazynowa z zapleczem biurowym i socjalnym o łącznej powierzchni zabudowy 2.078 m 2, w tym powierzchni użytkowej 1.750 m 2 oraz wiata stalowa (składająca się z dwóch części) na potrzeby magazynowe o powierzchni użytkowej 664 m 2, place utwardzone, parkingi dla samochodów osobowych i dostawczych oraz drogi dojazdowe mające charakter budowli, niewielka część powierzchni porośnięta jest roślinnością trawiastą, a cała nieruchomość ogrodzona płotem z siatki w konstrukcji stalowej oraz w części z żelbetonowych płyt ogrodzeniowych. Zgodnie z kartą ewidencyjną środka trwałego budowa obiektu nastąpiła w 1966 r. i użytkowany był jako Powiatowy Ośrodek Maszynowy. W 1995 r. na podstawie decyzji komunalizacyjnej Wojewody nieruchomość ta została mieniem gminnym. W latach 1998-2000 część nieruchomości o powierzchni 0,3 ha oraz hala o powierzchni zabudowy 1930 m 2 była przedmiotem umowy dzierżawy, w 2000 r. na podstawie aneksu do umowy powierzchnia dzierżawionego gruntu wynosiła 2020 m 2, w tym hali produkcyjnej 970 m 2. Część nieruchomości była przedmiotem dzierżawy do 2009 r., przy czym zmieniały się wielkości dzierżawionych powierzchni gruntu, jak i budynku. Odpłatność za dzierżawę podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT w stawce 22%. Pozostała część gruntu i budynku, w tym wiaty stalowe wykorzystywane były na własne potrzeby składowe Urzędu Miasta (przechowywanie materiałów rozbiórkowych, własnego sprzętu itp.). W 2010 r. Gmina poniosła nakłady na remont dachu opisywanej hali produkcyjnej w wysokości 59.084 zł, które nie były ulepszeniem budynku, a jedynie bieżącą konserwacją, mającą na celu zabezpieczenie budynku przed opadami atmosferycznymi, które są niższe niż 30% wartości początkowej. Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Biorąc pod uwagę powyższe fakty oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, iż dostawa części budynku i nieruchomości, która była dzierżawiona w latach 1998-2009 i nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia zwolniona będzie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, o ile nie zostanie wybrana opcja opodatkowania, natomiast pozostała część nieruchomości, dostawa będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, ale dokonującemu dostawy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a poniesione wydatki nie przekroczyły 30% wartości początkowej budynku będzie korzystała ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a. Zwolnienie będzie miało zastosowanie także w odniesieniu do gruntu na podstawie art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl