ITPP1/443-753/14/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 30 czerwca 2014 r. (data wpływu 4 lipca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego z tytułu poniesionych wydatków na realizację projektu - jest prawidłowe.

W dniu 4 lipca 2014 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku naliczonego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina realizuje projekt polegający na rekultywacji składowiska odpadów komunalnych w L (gm.). Składowisko jest już zamknięte i wyłączone z eksploatacji. Celem projektowanej rekultywacji jest przywrócenie naturalnego wyglądu terenu zdegradowanego składowaniem odpadów. W ramach projektu przewidziano przeprowadzenie rekultywacji, zgodnie z obowiązującym prawem tak, aby zabezpieczyć je przed erozją wodną i wietrzną oraz umożliwiać powstanie i utrzymanie trwałej pokrywy roślinnej. W przypadku przedmiotowego składowiska w znacznym stopniu wierzchowina kwatery składowej została uformowana w trakcie normalnej eksploatacji. Wobec obecnej konfiguracji terenu nie przewiduje się przemieszczania mas złożonych odpadów.

Wskazano, że rekultywacja obejmuje: wykonanie warstw rekultywacyjnych (mineralnej i glebowej), odgazowanie czaszy, zabudowę biologiczną.

Inwestorem projektu jest Gmina, natomiast na etapie eksploatacji, operatorem składowiska będzie Spółka, w której 100% udziałów posiada Gmina. Spółka będzie prowadziła regularny, wymagany w tego typu inwestycjach monitoring. Gospodarka odpadami należy do statutowych obowiązków Spółki, jednak na etapie realizacji projektu Spółka nie ponosiła żadnych wydatków związanych z realizacją projektu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gmina z tytułu realizacji projektu dotyczącego rekultywacji składowiska odpadów komunalnych ma możliwość odzyskania podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, zadanie inwestycyjne dotyczące projektu obejmującego rekultywację składowiska odpadów komunalnych w Ł jest zadaniem publicznym realizowanym przez Gminę. Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. W myśl art. 7 ust. 1 pkt 3 tej ustawy, zaspokojenie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne gminy obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną, cieplną oraz gaz.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Wskazano, że Gmina nie jest podatnikiem podatku VAT w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa dla realizacji których została powołana. Realizacja tego projektu nie będzie związana z wykonywaniem czynności opodatkowanym podatkiem od towarów i usług, zatem Gminie nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, tym samym podatek VAT naliczony w fakturach, a dotyczący wymienionego zadania winien być uznany jako koszt.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl postanowień art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z powyższego wynika, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany wyłącznie z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji, jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

W rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów i usług (Dz. U. z 2013 r. poz. 1656), przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku w oparciu o przepisy zawarte w rozdziale 4 tego rozporządzenia.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca realizuje projekt polegający na rekultywacji składowiska odpadów komunalnych w Ł, które to składowisko jest już zamknięte i wyłączone z eksploatacji. Celem projektowanej rekultywacji jest przywrócenie naturalnego wyglądu terenu zdegradowanego składowaniem odpadów. W ramach projektu przewidziano przeprowadzenie rekultywacji, zgodnie z obowiązującym prawem tak, aby zabezpieczyć je przed erozją wodną i wietrzną oraz umożliwiać powstanie i utrzymanie trwałej pokrywy roślinnej. W przypadku przedmiotowego składowiska w znacznym stopniu wierzchowina kwatery składowej została uformowana w trakcie normalnej eksploatacji. Wobec obecnej konfiguracji terenu nie przewiduje się przemieszczania mas złożonych odpadów. Wskazano, że rekultywacja obejmuje: wykonanie warstw rekultywacyjnych (mineralnej i glebowej), odgazowanie czaszy, zabudowę biologiczną. Wskazano, że realizacja tego projektu nie będzie związana z wykonywaniem przez Gminę czynności opodatkowanym podatkiem od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że skoro projekt nie ma związku ze sprzedażą opodatkowaną, to w świetle brzmienia art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, z faktur dokumentujących wydatki poniesione na realizację przedmiotowego projektu.

Jednocześnie wskazać należy, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z dnia 13 marca 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania

(art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.