ITPP1/443-750/07/DM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 grudnia 2007 r. (data wpływu 27 grudnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania "grantów" na realizację projektów badawczych - jest prawidłowe.

W dniu 27 grudnia 2007 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania "grantów" na realizację projektów badawczych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Celem Fundacji jest udzielanie wsparcia finansowego projektom badawczym z zakresu nauk farmaceutycznych i medycznych, zaś Jej misją - wspieranie rozwoju tych dziedzin nauki poprzez finansowanie badań. W szczególności do zadań statutowych Fundacji należy:

W celu realizacji swoich statutowych celów i zadań Fundacja ogłasza m.in. konkursy na projekty badawcze, a także konkursy, w ramach których nagrodą są stypendia naukowe dla uzdolnionych naukowców. Działalność Fundacji w zakresie promocji rozwoju medycyny i farmacji wyraża się tym, że najlepsze projekty badawcze i naukowe wyłonione w ramach konkursu otrzymują dofinansowanie (grant) na ich realizację. Fundacja nie jest inicjatorem przeprowadzenia takich projektów badawczych, nie zleca ich wykonania, nie określa ich zakresu merytorycznego, ani nie ingeruje w sposób ich prowadzenia. Przede wszystkim jednak, Fundacja nie odnosi korzyści z ich realizacji bądź potencjalnych wyników - realizowane projekty badawcze mają bowiem na celu rozwój nauk medycznych i farmaceutycznych jako dziedziny wiedzy oraz jej upowszechnienie. Przedmiotem dofinansowania są wybrane przez Fundację projekty zgłoszone do konkursu najczęściej przez jednostki naukowe, wyższe uczelnie. Szczegółowe zasady dofinansowania wyłonionego w konkursie projektu badawczego określane są w umowie, która zawiera postanowienia dotyczące m.in. harmonogramu prac nad projektem oraz harmonogramu wypłat kwot finansowania. W przypadku niewykorzystania całości przyznanego dofinansowania, podmioty z niego korzystające zobowiązane są do dokonania zwrotu niewykorzystanej sumy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wypłaty dokonywane przez Fundację w związku z realizacją projektów wyłonionych w drodze konkursu stanowią wynagrodzenie za usługę podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy w opisanej sytuacji nie występuje świadczenie usług na rzecz Fundacji, a zatem wypłacane przez Nią, w związku z realizacją projektów badawczych, kwoty grantów nie stanowią wynagrodzenia za podejmowane czynności. Są one natomiast formą dotacji, subwencji, która nie ma bezpośredniego wpływu na cenę i tym samym otrzymane środki nie stanowią po stronie jednostek je otrzymujących obrotu podlegającego opodatkowaniu na mocy art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca podkreśla, że w żaden sposób nie korzysta z efektów dofinansowanych badań, w szczególności nie wykorzystuje ich wyników do prowadzenia działalności gospodarczej. Fundacja nie ingeruje w merytoryczny przebieg realizacji projektów a ponadto niewykorzystane przez jednostki naukowe środki finansowe podlegają zwrotowi na Jej rachunek bankowy. Dofinansowanie projektów badawczych przez Fundację, w ramach zadań statutowych, ma na celu wsparcie polskiej nauki oraz popularyzację wiedzy w zakresie farmacji i medycyny i udzielane jest tym projektom, z których korzystać może szeroko pojęte społeczeństwo. Ponadto dofinansowanie otrzymywane przez jednostki naukowe, czy wyższe uczelnie pozostaje bez związku z realizowanymi przez nie transakcjami opodatkowanymi, a więc nie wpływa na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub świadczonych przez nie usług. Z tych też względów Wnioskodawca wywodzi, że w przypadku dofinansowania projektów badawczych wyłonionych w drodze konkursu, jednostki, które zgłosiły projekty do konkursu i je realizują, nie świadczą na rzecz Fundacji usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Kwota dofinansowania stanowi formę dotacji pozostającą bez wpływu na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez jednostki, tym samym, w myśl art. 29 ust. 1 ww. ustawy nie uwzględnia się jej w obrocie stanowiącym podstawę opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Świadczenie, o którym mowa powyżej zakłada istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą, konsumentem). Zatem w pojęciu świadczenia na rzecz, mieszczą się świadczenia na rzecz podmiotów i osób trzecich.

Z kolei przepis art. 29 ust. 1 ww. ustawy stanowi natomiast, iż podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Z treści cytowanych przepisów wynika, iż w sytuacji gdy podatnik, w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług, otrzymuje dofinansowanie (dotację, subwencję), stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, tego rodzaju dofinansowanie stanowi obok ceny, uzupełniający element podstawy opodatkowania z tytułu danej dostawy lub świadczenia.

Kryterium uznania dotacji za zwiększającą obrót stanowi zatem stwierdzenie, że dokonywana jest ona w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią obrotu w rozumieniu przepisu art. 29 ust. 1 powołanej wyżej ustawy, czyli nie zwiększają podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Fundacja udziela dofinansowania na realizację projektów badawczych wyłonionych w drodze konkursu. Uzyskane wyniki badań, nie będą wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej zarówno przez Fundację jak i jednostki realizujące te projekty, lecz służyć mają do ogólnego wykorzystania celem szerzenia wiedzy i rozwoju nauk medycznych.

Uwzględniając powyższe, jak również mając na uwadze przedstawiony zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług, stwierdzić należy, że skoro w przedmiotowej sprawie - jak wskazuje Wnioskodawca - nie występuje określony świadczeniobiorca, wskazać należy iż realizacja projektu wyłonionego w drodze konkursu nie ma charakteru usługi, o której mowa w ustawie o podatku od towarów i usług a środki finansowe uzyskiwane na realizację projektu, nie stanowią obrotu zdefiniowanego w art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponadto mając na uwadze, że Fundacja jest stroną wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zaznacza się, iż interpretacja nie ma mocy wiążącej dla jednostek naukowych i wyższych uczelni, które chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinny wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie. W konsekwencji regulacje zawarte w art. 14k-14n ustawy - Ordynacja podatkowa nie będą miały zastosowania dla tych podmiotów.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.