ITPP1/443-748/08/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 sierpnia 2008 r. (data wpływu 29 sierpnia 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 listopada 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zbycia nieruchomości lokalowej w trybie egzekucji sądowej - jest prawidłowe.

W dniu 29 sierpnia 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zbycia nieruchomości lokalowej w trybie egzekucji sądowej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Sprawa dotyczy egzekucji sądowej i prowadzona jest przeciwko dłużnikowi zamieszkałemu w P. Egzekucja prowadzona jest z nieruchomości lokalowej - lokal niemieszkalny, położonej w L., dla której Sąd prowadzi księgę wieczystą. Zgodnie z treścią operatu szacunkowego sporządzonego przez biegłego przedmiotowa nieruchomość znajduje się w budynku dawnej szkoły. Budynek, w którym wyodrębniono przedmiotowy lokal jest wolnostojącym kompleksem dwóch budynków, dydaktycznego i mieszkalnego połączonych trzecim budynkiem - łącznikiem. Przedmiotowy lokal obejmuje dawne klasy lekcyjne i łącznik między budynkami oraz poddasze i część piwnic, położony jest na parterze budynku wybudowanego przed II Wojną Światową, pierwotnie jako szkoła wiejska. Stan techniczny budynku określa się jako pogorszony. Dach jest nieszczelny, zacieka do okien. Zniszczone, spróchniałe i nieszczelne okna na strychu powodują zalewanie podłogi strychu i stropu nad parterem. Przegniłe, spróchniałe deski podłogowe i elementy konstrukcyjne stropu.

Stan techniczny samego lokalu określa się jako pogorszony: stare zniszczone okna, ubytki w szybach, pęknięcia ścian, zawilgocenia i i zagrzybienia tynków, zacieki na stropach, nierówne zniszczone podłogi. Ubytki w szybach, pęknięcia ścian, zawilgocenia i zagrzybienia tynków, zacieki na stropach, nierówne zniszczone podłogi. Ubytki dachówki na dachu. W łączniku zalany i zarwany strop, zacieki i pęknięcia na ścianach, zagrzybienie. Z przeprowadzonych oględzin wynika, iż wymaga on gruntownego remontu.

W związku z brakiem jakiejkolwiek współpracy dłużnika (właściciela lokalu) z komornikiem, w celu dokonania dodatkowych ustaleń, wystąpił Pan w dniu 15 lipca 2008 r. z wnioskiem w tej sprawie, do Naczelnika Urzędu Skarbowego. Naczelnik pismem z dnia 23 lipca 2008 r. udzielił odpowiedzi wskazując, iż dłużnik nie jest i nie był zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Wskazuje Pan, iż na obecnym etapie postępowania nie ma możliwości uzyskania jakichkolwiek dalszych informacji w tej sprawie od dłużnika, ponieważ wszelkie ponaglenia, wezwania lub próby wymuszenia informacji są nieskuteczne.

W związku z powyższym, zadano następujące pytanie.

Czy czynność sprzedaży, w trybie egzekucji sądowej przedmiotowej nieruchomości, podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro na podstawie ustalonego stanu faktycznego w sprawie, tj. w szczególności z uwagi na stan przedmiotowego lokalu ustalony na podstawie wizji lokalnej oraz informację udzieloną przez Naczelnika Urzędu, z której wynika, iż dłużnik jako osoba fizyczna nigdy nie figurował w ewidencji podatników podatku od towarów i usług, w związku z tym nie przysługiwało mu prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy zakupie przedmiotowego lokalu, to sprzedaż przedmiotowego lokalu w drodze egzekucji nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) organy egzekucyjne oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Komornik sądowy dokonuje zatem sprzedaży nieruchomości w imieniu dłużnika.

Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług będzie miało miejsce wówczas, jeżeli spełnione zostaną przesłanki o charakterze przedmiotowym, tj. wystąpi czynność podlegająca opodatkowaniu w oparciu o przepisy art. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) i podmiotowym, tj. gdy czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jest dokonywana przez osobę (lub jednostkę organizacyjną) będącą podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ww. ustawy, działającą w takim charakterze.

Podatnikami podatku od towarów i usług są, w myśl art. 15 ust. 1 powołanej ustawy, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie do ust. 2 tego artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Mając na uwadze powyższe przepisy, w przypadku, gdy właściciel nieruchomości jest podatnikiem podatku od towarów i usług, wówczas komornik jest płatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu dostawy nieruchomości.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż przedmiotem sprzedaży będzie nieruchomość lokalowa należąca do osoby fizycznej niebędącej podatnikami podatku od towarów i usług. Zatem w opisanej sytuacji nie powstanie obowiązek podatkowy w zakresie podatku od towarów i usług, o ile dłużnik nie wykorzystywał przedmiotowej nieruchomości do prowadzonej działalności gospodarczej w innej formie, niż wynika to z informacji uzyskanych od Naczelnika Urzędu Skarbowego.

Reasumując uznać należy, iż w przedmiotowej sytuacji Wnioskodawca nie będzie obowiązany do obliczenia i odprowadzenia podatku od towarów i usług z tytułu przedmiotowej sprzedaży.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.