ITPP1/443-747/07/JJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 17 grudnia 2007 r. (data wpływu 27 grudnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży prowadzonej w trybie egzekucji sądowej nieruchomości gruntowej niezabudowanej - jest prawidłowe.

W dniu 27 grudnia 2007 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży prowadzonej w trybie egzekucji sądowej niezabudowanej nieruchomości gruntowej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadzone jest postępowanie egzekucyjne, przy udziale uczestnika Gminy K., z nieruchomości stanowiącej własność Gminy. Jest to nieruchomość gruntowa niezabudowana, położona w K. przy ul. M., obejmująca działkę o powierzchni 1,0520 ha. Gmina w złożonym oświadczeniu nr (...) - (...) z dnia 6 listopada 2007 r. oraz nr (...) z dnia 22 listopada 2007 r. wskazała, że przejście własności przedmiotowej nieruchomości na jej rzecz nastąpiło z mocy prawa tj. na podstawie art. 98 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami. Przejście własności nieruchomości nie spełnia przesłanek przewidzianych w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z powyższym Gmina nie dokonała obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony. Zgodnie z treścią art. 15 ust. 6 cytowanej ustawy, nie uznaje się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji, których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Działka przeznaczona jest na cele budowlane, w tym na cele publiczne tj. drogę gminną.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy istnieje obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług obciążający czynność sprzedaży w trybie egzekucji sądowej przedmiotowej nieruchomości, czyniąc komornika sądowego płatnikiem tego podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż przedmiotowej nieruchomości w trybie egzekucji prowadzonej przez komornika podlega opodatkowaniu, tym samym komornik jest płatnikiem podatku od towarów i usług. Na podstawie ustaleń stanu faktycznego przedmiotowa nieruchomość nie spełnia przesłanek z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług koniecznych do zwolnienia jej sprzedaży z podatku od towarów i usług (według oświadczenia przeznaczona jest na cele budowlane, w tym na cele publiczne, tj. drogę gminną), a ponadto właściciel przedmiotowej działki wskazał, że sprzedaż działki, dla której Sąd w S. prowadzi księgę wieczystą, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Ilekroć zaś w dalszych przepisach jest mowa o towarach rozumie się przez to rzeczy ruchome, jak również wszystkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług).

Ustawodawca przewidział jednakże w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług przedmiotowe zwolnienie od podatku od towarów i usług w przypadku dostawy terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Regulacja ta oznacza, że zwolnieniem przedmiotowym nie są objęte dostawy terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę, a co za tym idzie podlegają one opodatkowaniu stawką w wysokości 22% - w myśl art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że przedmiotem sprzedaży jest nieruchomość gruntowa przeznaczona na cele budowlane, w tym na cele publiczne tj. drogę gminną. Zatem dostawa takiej nieruchomości podlegać będzie opodatkowaniu stawką podstawową, tj. 22% (art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług).

W myśl regulacji zawartej w art. 18 ustawy o podatku od towarów i usług organy egzekucyjne, określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 z późn. zm.), oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego, są płatnikami podatku od dostaw, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Zatem komornik sądowy jest płatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży niezabudowanej nieruchomości gruntowej prowadzonej w trybie egzekucji sądowej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta, co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.