ITPP1/443-746a/10/MN

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 27 października 2010 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/443-746a/10/MN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 lipca 2010 r. (data wpływu 2 sierpnia 2010 r.) uzupełnionym w dniu 18 października 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania pobieranych opłat związanych z udostępnianiem informacji i materiałów znajdujących się w powiatowym zasobie geodezyjnym i kartograficznym - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 sierpnia 2010 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie m.in. braku opodatkowania pobieranych opłat związanych z udostępnianiem informacji i materiałów znajdujących się w powiatowym zasobie geodezyjnym i kartograficznym.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Starosta przy pomocy Powiatowego Funduszu (PF), wchodzącego w skład Starostwa Powiatowego, wykonuje czynności, polegające udzielaniu ustnych informacji, wykonywaniu wypisów i wyrysów, obsłudze zgłoszeń prac geodezyjnych. Pobierane opłaty są przychodami PF, którego środkami w części powiatowej dysponuje Starosta. Jednocześnie pobiera opłaty za sporządzenie kopii map, które nie stanowią opłat, których wysokość określona jest w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 19 lutego 2004 r. w sprawie wysokości opłat za czynności geodezyjne i kartograficzne oraz udzielanie informacji, a także wykonywanie wyrysów i wypisów z operatu ewidencyjnego (Dz. U. Nr 37, poz. 333).

Za czynności wynikające z ww. rozporządzenia wystawia się faktury VAT ze stawką "zwolnione od podatku". Kwoty przychodów w całości są ujmowane w ewidencji sprzedaży i deklaracji podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy opłaty za czynności geodezyjne i kartograficzne wykonywane przez Starostwo Powiatowe powinny podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i winny być wykazywane w deklaracji VAT-7, jako czynności zwolnione z uwagi na to, iż są to zadania wynikające z nałożonych przez ustawodawcę obowiązków ustawowych.

2.

Czy Starostwo Powiatowe jako czynny podatnik podatku od towarów i usług może wystawiać faktury VAT za czynności z zakresu administracji publicznej, polegające na udostępnianiu państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, czy jedynym dokumentem potwierdzającym dokonanie czynności powinien być dowód wpłaty, przelew lub na żądanie klienta rachunek, jeśli żądanie zostało zgłoszone do 3 miesięcy od dnia wydania towaru, wykonania usługi.

Zdaniem Wnioskodawcy, Starosta jako organ władzy publicznej, w zakresie w jakim realizuje zadania z zakresu administracji publicznej, nałożone odrębnymi przepisami prawa, jest objęty regulacją przepisu art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług i tym samym nie uznaje się go za podatnika podatku od towarów i usług. Wysokość opłat za czynności geodezyjne jest ścisłe określona w przepisach prawa. Ponadto w związku wykonywanymi czynnościami należy zaprzestać wystawiania faktur VAT i ujmowania ich w ewidencji sprzedaży. Czynności te, na prośbę klienta, winny być dokumentowane rachunkiem, a w pozostałych przypadkach dowodem wpłaty lub przelewem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu tym podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów - stosownie do art. 7 ust. 1 cyt. ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast przez świadczenie usług - stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy - każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu tym podatkiem. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Od wspomnianej zasady ustawodawca przewidział jednak pewne wyjątki. I tak na podstawie art. 15 ust. 6 cyt. ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Generalnie zatem wyłączone od opodatkowania podatkiem od towarów i usług są czynności wykonywane przez podmioty prawa publicznego (organy władzy publicznej i urzędy obsługujące te organy) w ramach sprawowanego przez nie władztwa publicznego.

Zgodnie z art. 6a ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 240, poz. 2027 z późn. zm.), Służbę Geodezyjną i Kartograficzną stanowią organy administracji geodezyjnej i kartograficznej, w tym: starosta wykonujący zadania przy pomocy geodety powiatowego wchodzącego w skład starostwa powiatowego. Zadania organów określonych w ust. 1 pkt 2 wykonywane są jako zadania z zakresu administracji rządowej (art. 6a ust. 3 cyt. ustawy).

W myśl art. 40 ust. 3 ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne gromadzenie i prowadzenie państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, kontrola opracowań przyjmowanych do zasobu oraz udostępnianie tego zasobu zainteresowanym jednostkom oraz osobom prawnym i fizycznym należy do:

1.

Głównego Geodety Kraju - w zakresie zasobu centralnego

2.

Marszałków Województw - w zakresie zasobów wojewódzkich

3.

Starostów - w zakresie zasobów powiatowych.

Na podstawie art. 40 ust. 3c ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne, udostępnianie danych i informacji zgromadzonych w bazach danych, o których mowa w art. 4 ust. 1a i 1b, standardowych opracowań kartograficznych, o których mowa w art. 4 ust. 1e, oraz innych materiałów państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, a także wykonywanie czynności związanych z udostępnianiem tych informacji, opracowań i materiałów zgromadzonych w państwowym zasobie geodezyjnym i kartograficznym oraz wyrysów i wypisów z operatu ewidencyjnego jest odpłatne, z zastrzeżeniem ust. 3d oraz art. 12 ust. 1 i 2, art. 14 ust. 1, art. 15 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej i art. 15 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne.

Wysokość tych opłat jest ściśle określona w przepisach i wynika z rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 19 lutego 2004 r. w sprawie wysokości opłat za czynności geodezyjne i kartograficzne oraz udzielanie informacji a także za wykonanie wyrysów i wypisów z operatu ewidencyjnego (Dz. U. Nr 37, poz. 333), wydanego na podstawie art. 40 ust. 5 pkt 1 lit. b) ww. ustawy.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że wykonywane przez starostę jako organ władzy publicznej czynności, polegające na udostępnieniu danych z zasobu geodezyjnego i kartograficznego należą do kategorii spraw z zakresu administracji rządowej.

Z treści wniosku wynika, że Starosta przy pomocy Powiatowego Funduszu (PF), wchodzącego w skład Starostwa Powiatowego, wykonuje czynności polegające udzielaniu ustnych informacji, wykonywaniu wypisów i wyrysów, obsługi zgłoszeń prac geodezyjnych. Wysokość pobieranych opłat za wskazane czynności określona jest w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 19 lutego 2004 r. w sprawie wysokości opłat za czynności geodezyjne i kartograficzne oraz udzielanie informacji, a także wykonywanie wyrysów i wypisów z operatu ewidencyjnego.

W przedmiotowej sprawie Starosta, realizując zadania Służby Geodezyjnej i Kartograficznej, działa jako organ władzy publicznej, a wykonywane przez niego czynności należą do kategorii spraw z zakresu administracji rządowej.

Organ władzy publicznej, w zakresie w jakim realizuje zadania z zakresu administracji rządowej, nałożone odrębnymi przepisami prawa, objęty jest regulacją przepisu art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług. Wprawdzie art. 15 ust. 6 cyt. ustawy stanowi, że wspomniane organy są podatnikami w zakresie czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych, jednak w analizowanym przypadku taka sytuacja nie występuje. Czynności, o których mowa, mają bowiem charakter publicznoprawny, a nie cywilnoprawny, a ich wysokość jest ściśle określona w przepisach prawa.

W kontekście powyższego należy uznać, iż Starosta, działając jako organ władzy publicznej w zakresie wykonywania czynności związanych z prowadzeniem państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego nie występuje jako podatnik podatku od towarów i usług.

Zatem opłaty pobierane za ww. czynności, w wysokości określonej cyt. rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 19 lutego 2004 r., nie są objęte podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, ust. 4 i ust. 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zgodnie z postanowieniami zawartymi w art. 109 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Skoro przedmiotowe czynności nie podlegają opodatkowaniu, tym samym Wnioskodawca nie ma obowiązku dokumentowania tych czynności fakturami, o których mowa w art. 106 ust. 1 cyt. ustawy, a także ewidencjonowania tych czynności w prowadzonych ewidencjach dla celów rozliczania podatku od towarów i usług i wykazywania w deklaracjach VAT-7.

Jednocześnie wskazać należy, iż stosownie do art. 87 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy prowadzący działalność gospodarczą obowiązani są na żądanie kupującego lub usługobiorcy wystawić rachunek potwierdzający dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi.

W myśl art. 87 § 3 Ordynacji podatkowej, podatnicy wymienieni w § 1, od których zażądano rachunku przed wykonaniem usługi lub wydaniem towaru, wystawiają rachunek nie później niż w terminie 7 dni od dnia wykonania usługi lub wydania towaru. Jeżeli jednak żądanie wystawienia rachunku zostało zgłoszone po wykonaniu usługi lub wydaniu towaru, wystawienie rachunku następuje w terminie 7 dni od dnia zgłoszenia żądania.

Podatnik nie ma obowiązku wystawienia rachunku, jeżeli żądanie zostało zgłoszone po upływie 3 miesięcy od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (art. 87 § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Reasumując, pobierane opłaty (wynikające z powołanego rozporządzenia) za czynności polegające na udzielaniu ustnych informacji, nie są objęte podatkiem od towarów i usług. Konsekwentnie na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek dokumentowania tych czynności fakturami, o których mowa w art. 106 ust. 1 cyt. ustawy. Czynność ta winna być zatem udokumentowana dokumentem przewidzianym w przepisach ustawy o rachunkowości (np. dowód wpłaty, przelew, itp.). Wnioskodawca nie ma również obowiązku dokumentowania przedmiotowych czynności rachunkiem, o którym mowa w art. 87 Ordynacji podatkowej, z wyjątkiem sytuacji, gdy usługobiorca wystąpi z takim żądaniem przed upływem 3 miesięcy od dnia wykonania usługi.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl