ITPP1/443-744/11/DM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 maja 2011 r. (data wpływu 30 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wynagrodzeń otrzymywanych od organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi i prawami pokrewnymi oraz związanego z tym obowiązku ich dokumentowania - jest nieprawidłowe.

W dniu 30 maja 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wynagrodzeń otrzymywanych od organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi i prawami pokrewnymi oraz związanego z tym obowiązku ich dokumentowania.

W złożonym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Spółka, jako tzw. wydawca muzyczny (muzyki popularnej) uzyskała prawa do zarządzania autorskimi prawami majątkowymi do utworów muzycznych i słowno muzycznych od innych wydawców (zagranicznych podmiotów praw autorskich), którzy wcześniej nabyli takie prawa od autorów. Nabyte na tej podstawie na określony czas majątkowe prawa autorskie oraz prawa do zarządzania prawami autorskimi Spółka powierzyła w zarząd organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi - Stowarzyszeniu Autorów ZAiKS z siedzibą w Warszawie. ZAiKS, działając na rzecz wydawcy i autorów, ale we własnym imieniu, udziela licencji na korzystanie z tych utworów osobom fizycznym i prawnym, pobierając od nich za to wynagrodzenie, tzw. tantiemy. Przy tym licencja udzielana przez ZAiKS na korzystanie z utworów muzycznych i słowno-muzycznych muzyki popularnej (tj. licencja w zakresie tzw. "małych praw") jest tzw. licencją generalną, tj. na korzystanie z całego "repertuaru ZAiKS" (tj. ogółu utworów tej kategorii powierzonych w zarząd tej organizacji przez wszystkich autorów i wydawców, a także utworów powierzonych zagranicznym organizacjom zbiorowego zarządzania, które ZAiKS reprezentuje wobec korzystających z tych utworów w Polsce). Licencjobiorcy w zależności od różnych okoliczności, przede wszystkim rodzaju ich działalności, a co za tym idzie - sposobu korzystania z utworów, płacą ZAiKS-owi tantiemy w postaci stałych stawek miesięcznych (np. odtwarzający utwory z nośników dźwięku lub z radia w sklepach albo lokalach gastronomicznych), określonej procentowo części przychodów netto ze swej działalności (np. niepubliczni nadawcy radiowi), określonej procentowo części przychodów netto z korzystania z konkretnego zastawu utworów (np. producenci fonograficzni, organizatorzy koncertów), bądź ustalane w jeszcze inny sposób. W każdym z tych przypadków stawki licencyjne określane są na podstawie tabel stawek, uchwalanych przez zarząd ZAiKS albo są indywidualnie negocjowane przez ZAiKS z korzystającymi z utworów. Okresowo ZAiKS dokonuje tzw. repartycji pobranych tantiem, tj. ich podziału i wypłaty autorom i wydawcom, potrącając swoją prowizję (zwaną "kosztami administracyjnymi" lub "kosztami inkasa"). ZAiKS dokonuje tej repartycji według reguł określonych w uchwalonym przez zarząd Stowarzyszenia na podstawie jego statutu "Regulaminie Repartycji Wynagrodzeń Autorskich". W szczególności odbywa się to na podstawie tzw. wykazów programowych otrzymywanych od licencjobiorców (np. nadawców radiowych i telewizyjnych, organizatorów koncertów, osób publicznie odtwarzających utwory), a zawierających utwory "z repertuaru ZAiKS" oraz na podstawie zgłoszeń przez producentów wydań fonograficznych, zawierających utwory "z repertuaru Zaiks" i przekazywanych przez tych licencjobiorców danych o sprzedaży nośników. Niektórzy z autorów są członkami ZAiKS-u, a pozostali powierzają ZAiKS-owi w zarząd prawa majątkowe do swoich utworów na podstawie umowy (podobnie jak to czynią wydawcy odnośnie nabytych przez siebie praw). Jednak zarówno autorzy-członkowie ZAiKS jak i nieczłonkowie są przy repartycji wynagrodzeń traktowani jednakowo.

Wnioskodawca wystąpił dnia 21 października 2010 r. do Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy o wydanie interpretacji indywidualnej zadając następujące pytania:

Czy świadczenia pieniężne ZAiKSu wypłacane spółce z tytułu repartycji wynagrodzeń autorskich podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i czy w związku z tym spółka powinna wystawiać ZAiKS-owi faktury VAT. Jeżeli tak, to:

Wnioskodawca przedstawił własne stanowisko, iż świadczenia pieniężne ZAiKSu wypłacane Spółce nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a zatem Spółka nie powinna wystawiać ZAiKS-owi faktur VAT ani rozliczać podatku należnego z tego tytułu.

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 14 stycznia 2011 r. nr ITPP1/443-1045/10/DM stwierdził, że w świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe. W dniu 1 kwietnia 2011 r. weszła w życie nowelizacja ustawy o podatku od towarów i usług, w ramach której m.in. dodano przepis art. 8 ust. 2a, zgodnie z którym "W przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi". Powstała zatem wątpliwość, czy w świetle obecnego stanu prawnego świadczenia pieniężne ZAiKSu wypłacane Spółce w dalszym ciągu nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a Spółka nie powinna wystawiać ZAiKS-owi faktur VAT, ani rozliczać podatku należnego z tego tytułu.

W związku z powyższym w złożonym wniosku zadano następujące pytanie.

Czy, od 1 kwietnia 2011 r., świadczenia pieniężne ZAiKSu wypłacane Wnioskodawcy z tytułu repartycji wynagrodzeń autorskich podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i czy w związku z tym Wnioskodawca powinien wystawiać ZAiKS-owi faktury VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, we wspomnianej, w pozycji 68 niniejszego wniosku, interpretacji indywidualnej z dnia 14 stycznia 2011 r. nr ITPP1/443-1045/10/DM Dyrektor Izby stwierdza m.in.:

Definicja świadczenia usług ma charakter dopełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Otrzymana zapłata zatem powinna być konsekwencją wykonanego świadczenia. Jak stanowi art. 106 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2,4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Jak wynika z przedstawionego opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), umowa łącząca Wnioskodawcę i organizację zbiorowego zarządzania prawami autorskimi zakłada powiernicze przeniesienie własności praw autorskich, nabytych uprzednio od autorów, które ma na celu umożliwienie wykonywania przez podmiot nabywający to prawo, tj. powiernika, określonych usług na rzecz podmiotu powierzającego je.

W przedmiotowych okolicznościach powiernik (ZAiKS) podejmuje się zarządzania określonym majątkiem na rzecz powierzającego go Wnioskodawcy, w tym także dokonywanie z osobami trzecimi w imieniu własnym, lecz na rzecz (rachunek) powierzającego czynności prawnych dotyczących powierzonych praw. Powiernik (ZAiKS) z tytułu wykonywania określonych umową czynności potrąca sobie prowizję, stanowiącą jego wynagrodzenie. Zatem, z charakteru przedstawionych w stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) umów powierniczych wynika, iż to organizacja zbiorowego zarządzania jest podmiotem świadczącym usługę zarządzania powierzonymi jej prawami autorskimi na rzecz Wnioskodawcy, działającego z kolei na rzecz innych wydawców.

Stowarzyszenie bowiem zobowiązane jest wobec wydawcy do wykonywania w odniesieniu do nabytego prawa wyłącznie określonych czynności w jego interesie i na jego rachunek, tj. udzielania licencji na korzystanie z utworów podmiotom z nich korzystającym, pobrania należnego z tego tytułu wynagrodzenia (tantiem) oraz podziału (repartycji) należnych tantiem między podmioty uprawnione.

Konfrontując powyższe ustalenia z treścią przywołanych przepisów należy stwierdzić, iż w świetle art. 8 ust. 1 ustawy, nie można traktować powierniczego przeniesienia majątkowych praw autorskich, jakie ma miejsce pomiędzy Wnioskodawcą, a stowarzyszeniem, jako świadczenia usług Wnioskodawcy na rzecz organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi. Zauważyć należy, iż w istocie owe powiernicze przeniesienie praw autorskich jest czynnością nieodpłatną, natomiast otrzymywane przez wydawcę muzycznego tantiemy, pozyskane przez stowarzyszenie od licencjobiorców, nie stanowią ekwiwalentnego wynagrodzenia za jakiekolwiek świadczenie Wnioskodawcy na rzecz stowarzyszenia. Ich przekazywanie wynika ze świadczonych przez ZAiKS na rzecz Spółki usług zarządzania powierzonymi prawami autorskimi - pośrednictwa w udzielaniu licencji na korzystanie z tych praw oraz pobierania z tego tytułu wynagrodzeń w postaci tantiem. W związku z tym, nie zachodzą przesłanki pozwalające uznać niniejsze przeniesienie za świadczenie usług, a świadczeń pieniężnych Zaiksu wypłacanych Wnioskodawcy z tytułu repartycji (podziału) wynagrodzeń autorskich nie można uznać za wynagrodzenie za świadczenie usług przez Wnioskodawcę. Tak więc zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, Wnioskodawca nie ma obowiązku dokumentować tej czynności fakturą VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy dodanie do ustawy o podatku od towarów i usług przepisu art. 8 ust. 2a nie zmienia niczego w zakresie relacji Spółki z ZAiKS w kontekście obowiązków w podatku VAT, gdyż nie zmienia się istota stosunku prawnego istniejącego między Stowarzyszeniem ZAiKS, a Spółką oraz między ZAiKS, a autorami.

W dalszym ciągu to organizacja zbiorowego zarządzania jest podmiotem świadczącym usługę zarządzania powierzonymi jej prawami autorskimi na rzecz Wnioskodawcy, działającego z kolei na rzecz autorów (bądź innych wydawców). Powierniczego przeniesienia majątkowych praw autorskich, jakie ma miejsce pomiędzy Wnioskodawcą a Zaiksem, nie można w dalszym ciągu, także w świetle obowiązującego stanu prawnego traktować jako świadczenia usług Wnioskodawcy na rzecz organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi, a świadczeń pieniężnych Zaiksu wypłacanych Wnioskodawcy z tytułu repartycji (podziału) wynagrodzeń autorskich nie można uznać za wynagrodzenie za świadczenie usług przez Wnioskodawcę.

Zatem zdaniem Wnioskodawcy świadczenia pieniężne wypłacane przez ZAiKS Spółce nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a Spółka nie powinna wystawiać ZAiKS-owi faktur VAT ani rozliczać podatku należnego z tego tytułu, także w obecnym (obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r.) stanie prawnym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenia usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 cyt. ustawy. Art. 7 ust. 1 cyt. ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w rozumieniu art. 7, w tym również:

Od dnia 1 kwietnia 2011 r. został wprowadzony w życie przepis art. 8 ust. 2a, w następującym brzmieniu: "W przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi", stanowiący wierną implementację art. 28 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347) (dalej zwana "Dyrektywą"), zgodnie z którym, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Przedmiotowa regulacja wskazuje wprost, iż w katalogu usług podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług mieszczą się również przypadki, gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług.

Działalność gospodarcza, zgodnie z art. 15 ust. 2 ww. ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo, w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 w ust. 3 pkt 3 ww. ustawy, za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonywania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich. Powyższe wyłączenie stosuje się odpowiednio do usług twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzanych w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw artystycznego wykonania albo ich wykonanie, w tym również wynagradzanych za pośrednictwem organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi (art. 15 ust. 3a ww. ustawy).

Z złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca jako wydawca muzyczny uzyskuje licencje do korzystania z praw autorskich majątkowych do utworów muzycznych i słowno-muzycznych od innych wydawców, którzy wcześniej nabyli takie prawa od autorów. Wnioskodawca w ramach zawartych umów zarządza tymi prawami w interesie innego wydawcy - licencjodawcy, a także swoim własnym ze względu na przewidziany w umowie udział wydawcy w tantiemach. Wnioskodawca powierza zarządzanie nabytymi prawami do utworów w zakresie udzielania licencji na korzystanie z nich i pobieranie wynagrodzeń z tego tytułu (tzw. tantiemy) organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi. Powierzenie to następuje na zasadzie powierniczego przeniesienia przedmiotowych majątkowych praw autorskich na tą organizację, tak aby mogła ona we własnym imieniu udzielać licencji na korzystanie z utworów podmiotom z nich korzystającym. Okresowo ZAiKS dokonuje tzw. repartycji pobranych tantiem, tj. ich podziału i wypłaty autorom i wydawcom, potrącając swoją prowizję zwaną "kosztami administracyjnymi" lub "kosztami inkasa".

Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do kwestii opodatkowania wynagrodzenia wypłacanego przez organizację zbiorowego zarządzania prawami autorskimi na rzecz Wnioskodawcy, w świetle stanu prawnego obowiązującego od dnia 1 kwietnia 2011 r.

Analizując przedstawiony stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) na wstępie należy zaznaczyć, iż treść przepisu art. 15 ust. 3a ustawy o podatku od towarów i usług, wskazuje iż dotyczy on usług polegających na przekazaniu lub udzieleniu licencji do praw autorskich lub praw artystycznego wykonania świadczonych przez samych twórców i artystów wykonawców. W przedmiotowej sprawie, z uwagi na podmiotowość prawną Wnioskodawcy nie można uznać, iż działa w charakterze twórcy bądź też artysty, o których to podmiotach mowa w wyżej powołanej regulacji. Wobec powyższego, wyłączenie zawarte w art. 15 ust. 3a ustawy, nie dotyczy Wnioskodawcy, jako podmiotu występującego w charakterze licencjobiorcy.

Oznacza to, iż działalność prowadzona przez Wnioskodawcę spełnia przesłanki działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Tym samym stwierdzić należy, iż z tytułu prowadzenia działalności Wnioskodawca działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Z analizy treści art. 8 ust. 1 ustawy wynika, iż pojęcie świadczenia usług jest bardzo szerokie, obejmuje bowiem różnego rodzaju świadczenia nie będące dostawą towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Mieszczą się w nich zatem także usługi wykonywane w imieniu własnym i na rzecz osoby trzeciej, jak również w imieniu i na rzecz osoby trzeciej. W ocenie tut. organu, do dokonania oceny prawnopodatkowej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), niezbędne jest ustalenie charakteru czynności podejmowanych przez Wnioskodawcę.

Dokonując oceny okoliczności przedstawionych we wniosku stwierdzić należy, iż działania Wnioskodawcy mieszczą się w dyspozycji przepisów art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług. W odniesieniu do sytuacji, w której uzyskuje prawo do korzystania z praw autorskich majątkowych do utworów muzycznych i słowno-muzycznych na podstawie zawartych umów, stwierdzić należy, iż Wnioskodawca winien być traktowany jako podmiot, który nabywa i odsprzedaje prawa do użytkowania praw autorskich, a zatem dokonuje czynności o których mowa w art. 8 ust. 2a ustawy.

Wynagrodzenie, jakie Wnioskodawca otrzymuje od ZAiKS z tytułu opłat pobieranych od użytkowników korzystających z określonego repertuaru, w którym mieszczą się powierzone w zarząd utwory, stanowi zatem na tle powyższego wynagrodzenie za świadczenie usług przez Wnioskodawcę w zakresie udostępnienia praw autorskich, w stosunku do których posiada licencję. W odniesieniu do sytuacji, gdy Wnioskodawca dokonuje obrotu praw będących przedmiotem uzyskanych przez niego licencji, z racji tego iż działa zarówno w interesie własnym, jak i licencjodawców - uznaje się go za świadczącego usługę, o której mowa w art. 8 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę podatku i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Reasumując, otrzymywane przez Wnioskodawcę (wydawcę muzycznego) świadczenia pieniężne wypłacane przez Stowarzyszenie Autorów ZAiKS z tytułu repartycji wynagrodzeń autorskich pobieranych od użytkowników będą stanowić wynagrodzenie należne Wnioskodawcy za wyświadczoną usługę. W związku z powyższym czynność ta powinna zastać udokumentowana poprzez wystawienie faktury VAT, zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.