ITPP1/443-743/08/BJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 sierpnia 2008 r. (data wpływu 28 sierpnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zbycia w trybie egzekucji sądowej udziału w drodze wewnętrznej - jest prawidłowe.

W dniu 28 sierpnia 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zbycia w trybie egzekucji sądowej udziału w drodze wewnętrznej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Sprawa dotyczy egzekucji sądowej i innych prowadzonych przeciwko dłużnikom zamieszkałym w S. Egzekucja prowadzona jest z udziału w wysokości #189;, w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości niezabudowanej, stanowiącej drogę wewnętrzną, będącą własnością ww. dłużników na prawach wspólności małżeńskiej. W piśmie uzupełniającym z dnia 21 października 2008 r. podano, że określona we wniosku droga wewnętrzna stanowi budowlę trwale związaną z gruntem.

Ze złożonego oświadczenia, wynika, że nabycie przedmiotowego udziału nastąpiło z majątku wspólnego dłużników (wspólność ustawowa małżeńska), jako osób fizycznych, w roku 1994-1995 od przedsiębiorstwa państwowego. Dłużnicy, wg informacji uzyskanej od Naczelnika Urzędu Skarbowego (pismo z dnia 18 lipca 2008 r.), jako osoby fizyczne nigdy nie figurowali w ewidencji podatników podatku od towarów i usług, zatem nie przysługiwało im prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy zakupie przedmiotowej nieruchomości.

W związku z powyższym, zadano następujące pytanie.

Czy czynność sprzedaży, w trybie egzekucji sądowej przedmiotowego udziału w drodze wewnętrznej, podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro na podstawie ustalonego stanu faktycznego w sprawie, tj. w szczególności oświadczeń dłużników oraz informacji udzielonej przez Naczelnika Urzędu Skarbowego wynika, że dłużnicy, jako osoby fizyczne nigdy nie figurowali w ewidencji podatników podatku od towarów i usług, a co za tym idzie nie przysługiwało im prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy zakupie przedmiotowej nieruchomości, jej sprzedaż w drodze egzekucji nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) organy egzekucyjne oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Komornik sądowy dokonuje zatem sprzedaży nieruchomości w imieniu dłużnika.

Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług będzie miało miejsce wówczas, jeżeli spełnione zostaną przesłanki o charakterze przedmiotowym, tj. wystąpi czynność podlegająca opodatkowaniu w oparciu o przepisy art. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) i podmiotowym, tj. gdy czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jest dokonywana przez osobę (lub jednostkę organizacyjną) będącą podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ww. ustawy, działającą w takim charakterze.

Podatnikami podatku od towarów i usług są, w myśl art. 15 ust. 1 powołanej ustawy, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie do ust. 2 tego artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Mając na uwadze powyższe przepisy, w przypadku, gdy właściciel nieruchomości jest podatnikiem podatku od towarów i usług, wówczas komornik jest płatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu dostawy nieruchomości.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż przedmiotem sprzedaży jest udział w prawie użytkowania wieczystego gruntu, należącego do osób fizycznych nie będących podatnikami podatku od towarów i usług, którzy nabyli je, jako składnik swojego majątku wspólnego (wspólność ustawowa małżeńska). Zatem w opisanej sytuacji nie powstanie obowiązek podatkowy w zakresie jednorazowej sprzedaży podatku od towarów i usług.

Reasumując uznać należy, iż w przedmiotowej sytuacji Wnioskodawca nie będzie obowiązany do obliczenia i odprowadzenia podatku od towarów i usług z tytułu przedmiotowej sprzedaży.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.