ITPP1/443-736/07/JJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 19 grudnia 2007 r. (data wpływu 24 grudnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymanych premii pieniężnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 24 grudnia 2007 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania u nabywcy premii pieniężnych wypłacanych przez dostawcę.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka dokonuje zakupów surowców do prowadzonej produkcji u dostawcy w Niemczech. Po zakończeniu roku, kontrahent wystawił na rzecz Spółki notę za uzyskany w danym roku obrót, w postaci bonusu w wysokości 2%. Spółka przedmiotową notę potraktowała jako usługę i wystawiła fakturę wewnętrzną z podatkiem od towarów i usług oraz wykazała ją w deklaracji VAT-7.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy otrzymanie bonusu, premii pieniężnej od zagranicznego kontrahenta z tytułu zrealizowania określonej wielkości zakupów są opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Czy Wnioskodawca prawidłowo postąpił traktując tego typu sytuację jako usługę i opodatkowując ją podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy wypłaty bonusów, premii pieniężnej nie są usługą i nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zgodnie z treścią art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług nie można uznać za usługę, osiągnięcie przez nabywcę określonych umownie obrotów. Z cytowanego przepisu wynika, że usługą jest świadczenie, które nie stanowi dostawy towaru. Zatem nie może wystąpić taka sytuacja faktyczna, która stanowi zarazem dostawę towarów i świadczenie usług. Spółka wskazuje, że takie stanowisko zajmuje również NSA w wyroku z dnia 6 lutego 2007 r., sygn. akt I FSK 94/06.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowiska Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegaja odpłatna dostawa i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, poprzez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

* przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej

;

* zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji

;

* świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa

.

Natomiast na podstawie art. 29 ust. 4 ustawy, zgodnie z którym obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur. W tym przypadku zastosowanie będzie miał przepis § 16 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2005 r. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.), zgodnie z którym gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

Zatem w przypadkach, gdy wypłacona premia, bonus pieniężny jest związana z konkretną dostawą, to nawet jeżeli jest to premia wypłacona po dokonaniu zapłaty, powinna być traktowana jak rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ ma bezpośredni wpływ na wartość tej dostawy i w efekcie prowadzi do obniżenia wartości (ceny) dostawy.

Z kolei w sytuacji, gdy premie pieniężne wypłacane są z tytułu dokonywania przez nabywcę nabyć określonej wartości czy ilości towarów w określonym czasie lub też dokonywania terminowych płatności za zrealizowane dostawy w pewnym okresie oraz w określony sposób i premie te nie są związane z żadną konkretną dostawą należy uznać, że wypłacona premia pieniężna związana jest z określonym zachowaniem nabywcy, a zatem ze świadczeniem usług przez nabywcę otrzymującego taką premię, które to usługi podlegają opodatkowaniu na ogólnych zasadach.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka po zrealizowaniu umownie określonej wysokości dokonanych zakupów otrzymuje od dostawcy premię, bonus pieniężny. Tak więc to działania Spółki, polegające na realizacji określonego poziomu zakupów, mają bezpośredni wpływ na wysokość otrzymywanej premii. Wypłacona gratyfikacja pieniężna zależy bowiem od określonego zachowania nabywcy, co powoduje, że pomiędzy stronami istnieje relacja zobowiązaniowa będącą w istocie świadczeniem usług przez Spółkę otrzymującą taką premię.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że otrzymany bonus (premia) pieniężna nie jest rabatem zmniejszającym obrót, gdyż nie jest związana z konkretną dostawą i nie ma bezpośredniego wpływu na wartość konkretnej dostawy. Stanowi natomiast zapłatę za świadczone usługi, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług i podlega opodatkowaniu. W związku z powyższym Wnioskodawca prawidłowo wykazał otrzymaną premię pieniężną jako usługę i opodatkował podatkiem od towarów i usług.

Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę wyroku NSA z dnia 6 lutego 2007 r. I FSK 94/06, stwierdzić należy, że jest to rozstrzygnięcie w konkretnej sprawie, osadzone w określonym stanie faktycznym i tylko do niego się zawęża, w związku z tym nie ma mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.