ITPP1/443-732/10/BJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 lipca 2010 r. (data wpływu 27 lipca 2010 r.), uzupełnionym w dniu 23 sierpnia 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości gruntowych - jest prawidłowe.

W dniu 27 lipca 2010 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 23 sierpnia 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości gruntowych

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W maju 1997 r. zakupiła Pani wraz z mężem (jako osoby fizyczne) nieruchomość gruntową w postaci działki budowlanej, od osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej. W tym czasie (od 1996 r. do 2001 r.) pracowała Pani w Spółdzielni Handlowej (obecnie emerytura), a mąż prowadził działalność gospodarczą, stolarstwo od 1989 r. - "do dzisiaj z przerwami na chorobę". Zakupiona działka o pow. 878 m² była w kształcie trójkąta i miała być przeznaczona w przyszłości pod zabudowę budynkiem mieszkalnym na potrzeby własne. W późniejszym czasie stwierdziła Pani, iż ze względu na nietypowy kształt i niewielką powierzchnię działka ta nie spełnia Pani oczekiwań. W styczniu 1999 r. nabyto działki sąsiadujące i połączono je w jedną nieruchomość. W dniu 19 stycznia 1999 r. nabyła Pani działkę o pow. 740 m² a kolejne działki w dniu 9 listopada 1999 r. o pow. 590 m² i 442 m² oraz 2/3 działki ze 178 m² jako droga wewnętrzna dojazdowa - są to grunty rolne, za które płaci Pani podatek rolny. Natomiast w planach zagospodarowania przestrzennego miasta działki przeznaczone są pod budownictwo jednorodzinne, mieszkaniowe. Udało się Pani nabyć trzy sąsiadujące działki, które w jednym kawałku stanowią całość ok.1890 m^2. Taka powierzchnia spełniała oczekiwania i marzenia o niewielkim domku z dużym ogrodem, gdy będzie Pani z mężem na emeryturze. Nabycie tych gruntów nie było podyktowane chęcią sprzedaży, ani zysku. W 2001 r. Pani mąż zachorował na chorobę przewlekłą, na którą choruje do dzisiaj. Obecnie nie stać Pani na budowę domu, a sytuacja finansowa rodziny zmusza do podjęcia decyzji o sprzedaży działki nabytej w 1997 r. oraz trzech działek nabytych w 1999 r. z tym, że trzy działki sprzedane będą łącznie.

W uzupełnieniu wniosku o wydanie interpretacji, oświadczyła Pani, iż grunty od momentu zakupu nie były i nie są wykorzystywane w żaden sposób, są w takim stanie, jak w momencie zakupu. Jednocześnie wskazała Pani, iż nabyła w drodze spadku mieszkanie własnościowe, które w lipcu 2008 r. zostało sprzedane.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż przedmiotowych działek będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Pani zdaniem w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów, odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przywołując definicję podatnika zawartą w przepisie art. 15 ust. 1 ustawy, uważa Pani, iż nie jest podatnikiem podatku VAT. Dokonuje Pani jednorazowej sprzedaży nieruchomości ze swojego majątku prywatnego, nie będzie to sprzedaż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Dlatego tez transakcja ta nie może być uznana za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Na podstawie art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Artykuł 7 ust. 1 cytowanej ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 powołanej wyżej ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług

W myśl art. 15 ust. 1 cyt. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2).

W związku z powyższym, aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Działanie poza zakresem działalności gospodarczej występuje w sytuacji, gdy przedmiotem sprzedaży jest majątek prywatny (osobisty) danej osoby, ponieważ został on nabyty na własne potrzeby danej osoby, a nie z przeznaczeniem do działalności handlowej.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że w 1997 r. zakupiła Pani wraz z mężem działkę z przeznaczeniem w przyszłości pod zabudowę budynkiem mieszkalnym na potrzeby własne. Z uwagi na nietypowy kształt ww. działki, w 1999 r. dokupiła Pani 3 działki sąsiadujące celem połączenia ich w jedną nieruchomość. Nabycie tych gruntów nie było podyktowane chęcią sprzedaży i zysku, lecz chęcią wybudowania domu wraz z ogrodem. Jak wskazano grunty od momentu zakupu nie były przez Panią w żaden sposób wykorzystywane. Z uwagi na trudną sytuację finansową spowodowaną przewlekłą chorobą męża jest Pani zmuszona sprzedać wszystkie 4 działki.

Analiza zdarzenia przyszłego prowadzi do wniosku, iż pomimo, że grunty spełniają definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, to nic nie wskazuje na to, aby dokonując sprzedaży ww. działek działała Pani w charakterze handlowca, z zamiarem wykonania tej czynności w sposób częstotliwy (powtarzający się) i zarobkowy. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, jednorazowo, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Dokonując sprzedaży ww. działek będzie Pani korzystała z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Reasumując, sprzedaż przedmiotowych działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, tym samym dokonując sprzedaży nie będzie działała Pani jako podatnik podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 1, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.