ITPP1/443-719/10/AT - Opodatkowanie podatkiem VAT sprzedaży nakładów poczynionych na dzierżawionej nieruchomości.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 15 lipca 2010 r. (data wpływu 22 lipca 2010 r.), uzupełnionym w dniu 16 września 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nakładów poczynionych na dzierżawionej nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 22 lipca 2010 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nakładów poczynionych na dzierżawionej nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą, w której wykorzystuje nieruchomość na podstawie zawartej umowy dzierżawy - nieruchomość ta nie stanowi Pana własności. Na nieruchomości położona jest hala produkcyjna o konstrukcji stalowej. Poniósł Pan znaczne koszty związane z wybudowaniem tej hali i amortyzował ją jako budynki w budowie wybudowane na cudzym gruncie. Aktualnie umowa dzierżawy zostanie rozwiązana. Nowy dzierżawca przejmie nieruchomość, na której położona jest hala (i będzie ją wykorzystywał w swojej działalności), a między Pana firmą, a nowym dzierżawcą zostanie zawarta umowa sprzedaży, na mocy której uzyska Pan zapłatę za przeprowadzoną inwestycję, którą poczynił na dzierżawionym gruncie (umowa zbycia wierzytelności o zwrot nakładów). Właściciel gruntu wyraził zgodę na tą transakcję. Prowadzona przez Pana dotychczas działalność gospodarcza będzie kontynuowana w niezmienionym zakresie. Czynności, które wykonywał Pan w przedmiotowej hali będą kontynuowane. Nabywca przy podpisaniu "umowy zbycia wierzytelności o zwrot nakładów" wpłaca zaliczkę w wysokości 30%, a pozostałą część wraz z przekazaniem przedmiotu umowy i podpisaniem protokołu zdawczo-odbiorczego. Wraz z jego podpisaniem wierzytelność o zwrot nakładów oraz wszelkie prawa i obowiązki przechodzą na rzecz nabywcy.

W dniu września 2010 r. uzupełnił Pan wniosek wskazując, że jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy transakcja "sprzedaży wierzytelności o zwrot nakładów", nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Pana zdaniem, wierzytelność o zwrot nakładów nie jest towarem w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług (postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 18 maja 2005 r. znak PI/005-552/05/p/04). Ponadto, uważa Pan, że zbycie takiej wierzytelności stanowi zbycie prawa majątkowego.

Według Pana, ww. czynność nie podlega opodatkowaniu VAT, albowiem nie stanowi także odpłatnej usługi, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z treści art. 7 ust. 1 powołanej ustawy wynika, że dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Definicja "świadczenia usług" ma charakter dopełniający definicję "dostawy towarów" i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej.

Stosownie natomiast do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Ze złożonego wniosku wynika, że prowadząc jednoosobową działalność gospodarczą, jako zarejestrowany czynny podatnik VAT, planuje Pan dokonać zbycia poczynionych w trakcie dzierżawienia hali nakładów w formie umowy o zbycie prawa do zwrotu nakładów. Umowa zawarta zostanie z nowym dzierżawcą, a dotychczasowa umowa dzierżawy zostanie rozwiązana. Właściciel gruntu wyraził zgodę na taką transakcję.

Ustosunkowując się do powyższego, wskazać należy, że przy zwrocie nakładów nie dochodzi do przeniesienia prawa do dysponowania towarem jak właściciel, ponieważ przedmiot dzierżawy przez cały okres trwania tego stosunku pozostaje własnością wydzierżawiającego. Czynność przeniesienia poniesionych nakładów inwestycyjnych na nowego dzierżawcę nieruchomości nie jest dostawą towarów, bowiem nie mieści się w definicji towaru, zawartej w cyt. art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług. Należy zatem stwierdzić, iż zbycie nakładów poniesionych na wybudowanie obiektu budowlanego na cudzym gruncie nie może zostać uznane za odpłatną dostawę towarów, gdyż nie mamy tu do czynienia z odrębną rzeczą, która mogłaby stanowić towar. Niemniej jednak podmiot, który poniósł nakłady dysponuje pewnym prawem do poniesionych nakładów i może to prawo przenieść na rzecz innego podmiotu. Wskazać zatem należy, iż nakład jest prawem majątkowym, które może być przedmiotem obrotu gospodarczego. Z tych też względów, przeniesienie za wynagrodzeniem kosztów inwestycji na nowego dzierżawcę nieruchomości należy traktować jako świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ww. ustawy.

Uwzględniając powyższe, w powiązaniu z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym sprawy, wskazać należy, że w sytuacji przeniesienia za wynagrodzeniem nakładów poniesionych przez Pana - dzierżawcę na gruncie wydzierżawiającego, dokonywanego w momencie rozwiązania umowy dzierżawy mamy do czynienia ze świadczeniem wzajemnym, bezpośrednim i ekwiwalentnym, polegającym na zbyciu przez Pana na rzecz nowego dzierżawcy poczynionych nakładów na nieruchomość, choć czynność ta na mocy zawartej umowy cywilnoprawnej, nie jest dokonana w niniejszej sprawie na rzecz właściciela gruntu. Należy bowiem podkreślić, iż ustawodawca pod pojęciem usługi rozumie każde świadczenie na rzecz danego podmiotu. Zatem, odpłatna czynność zwrotu nakładów (jako prawa majątkowego), jako przekazanie za wynagrodzeniem ulepszeń na cudzą rzecz, stanowi odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym podlega opodatkowaniu tym podatkiem na podstawie art. 5 ust. 1 ww. ustawy. Uwzględniając natomiast brzmienie art. 41 ust. 1 omawianej ustawy o podatku od towarów i usług, z uwagi na brak przepisów umożliwiających zastosowanie stawek preferencyjnych lub zwolnienia od podatku, opisana we wniosku czynność podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według podstawowej, 22% stawki podatku.

Końcowo, informuje się, iż niniejszą interpretację wydano przy założeniu, iż opisana przez Pana czynność zbycia nakładów poczynionych na cudzą rzecz (umowa zbycia wierzytelności o zwrot nakładów) dokonana na rzecz nowego dzierżawcy zgodna jest, w ramach wyznaczonej przez przepis art. 353¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) zasady swobody umów, z przepisami powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.