ITPP1/443-710B/07/AJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 12 grudnia 2007 r. (data wpływu 18 grudnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości zabudowanej - jest prawidłowe.

W dniu 18 grudnia 2007 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieruchomości niezabudowanej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W 1991 r. jako osoba fizyczna nabył Pan działkę budowlaną o powierzchni 0,1398 ha. W latach 1991-1994 Pana brat, który był współwłaścicielem tej działki, budował za Pana zgodą na tej działce halę magazynową wraz z zapleczem biurowym, przy czym nie brał Pan udziału w tej budowie.

Według odpisu z księgi wieczystej z dnia 31 października 2007 r., właścicielami zabudowanej działki jest Pan z bratem po połowie, chociaż nie ponosił Pan kosztów związanych z budową. Łącznie z bratem postanowili Panowie sprzedać halę i obie części działki w 2008 r..

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przedmiotowa sprzedaż podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Pana zdaniem, jako osoba fizyczna nie będąca płatnikiem podatku od towarów i usług nie podlega Pan opodatkowaniu VAT zgodnie z art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6).

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 cytowanej ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Artykuł 7 ust. 1 cytowanej ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 powołanej wyżej ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podatnika.

Podatnikami - jak wynika z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2).

Ze złożonego wniosku wynika, iż przedmiotem dostawy będzie grunt, na którym, za Pana zgodą współwłaściciel wybudował budynek użytkowy, który służył prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Stosownie do przepisu art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych, albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Uregulowanie to koresponduje z uznaniem gruntu za towar i w praktyce oznacza, że w przypadku dostawy nieruchomości złożonej z budowli trwale związanej z gruntem, podstawą opodatkowania podatkiem VAT jest łączna wartość tej budowli oraz gruntu na którym została ona usytuowana.

Z treści art. 47 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) wynika, że część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.

W myśl art. 48 Kodeksu cywilnego, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania. A zatem rzecz, która stała się częścią składową innej rzeczy traci samodzielny byt prawny i dzieli losy prawne rzeczy nadrzędnej.

Rozstrzygając czy planowana czynność sprzedaży udziałów we współwłasności nieruchomości podlega opodatkowaniu VAT należy ustalić, czy będzie to czynność wykonana przez podmiot występujący w charakterze podatnika w odniesieniu do tej czynności oraz, czy czynność co do zasady podlegająca opodatkowaniu, zostanie dokonana w ramach działalności gospodarczej.

Ze złożonego wniosku wynika, że nie jest Pan podatnikiem podatku od towarów i usług. Nie uczestniczył Pan w budowie hali magazynowej z zapleczem biurowym. Według odpisu z księgi wieczystej z dnia 31 lipca 2007 r., właścicielem zabudowanej działki jest Pan wraz z bratem po połowie. Z treści wniosku nie wynika również, aby pobierał Pan pożytki ze wspólnej nieruchomości.

Analizując powołane normy prawne w odniesieniu do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, nic nie wskazuje na to, aby dokonując sprzedaży zabudowanego gruntu działał Pan w charakterze handlowca. O ile zatem nie pobierał Pan ze wspólnej nieruchomości pożytków to sprzedając zabudowaną nieruchomość gruntową korzysta z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i co za tym idzie, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń