ITPP1/443-710/09/KM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 23 października 2009 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/443-710/09/KM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Jednostki przedstawione we wniosku z dnia 24 lipca 2009 r. (data wpływu 28 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymywanych dotacji na promocję i upowszechnianie sztuki filmowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 lipca 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymywanych dotacji na promocję i upowszechnianie sztuki filmowej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest podmiotem, którego zadaniem jest upowszechnianie i promocja sztuki filmowej m.in. poprzez organizowanie festiwali (Festiwal P), promocję polskiego filmu za granicą jak również podejmowanie przedsięwzięć z zakresu upowszechniania kultury filmowej.

Po wejściu w życie nowych przepisów o kinematografii, podmioty zajmujące się upowszechnianiem i promocją sztuki filmowej mogą ubiegać się o dofinansowanie w Instytucie S. na realizację projektów związanych z upowszechnianiem polskiej sztuki filmowej.

Wnioskodawca na podstawie złożonego do Instytutu S. (zwanym dalej IS) wniosku podpisuje umowę z IS na dofinansowanie przedsięwzięcia, polegającego na promocji polskiego filmu za granicą (np. Festiwal F.) i zobowiązany jest przeznaczyć w całości dotację udzieloną przez IS wyłącznie na sfinansowanie kosztów realizacji przedsięwzięcia. Zakres kosztów przedsięwzięcia jest ściśle określony w umowie.

Wnioskodawca zobowiązany jest przeznaczyć dofinansowanie tylko na cele zgodne z umową o dofinansowanie, w przeciwnym razie Wnioskodawca zobowiązany jest do zwrotu dotacji w zakresie objętym umową. Kontrolę realizacji dotacji sprawuje IS i po zakończeniu przedsięwzięcia Wnioskodawca obowiązany jest do rozliczenia dotacji, a w szczególności do przedłożenia do IS:

* raportu końcowego,

* oceny jakościowej realizacji przedsięwzięcia, osiągniętych wskaźników rezultatów zadania,

* rozliczenia finansowego zadania (zgodnie z wymogami ustawy o rachunkowości oraz przepisów obowiązujących w zakresie rozliczania środków publicznych).

W przypadku wystąpienia zysku, Wnioskodawca zobowiązany jest do zwrotu dotacji z zysku osiągniętego z przedsięwzięcia, proporcjonalnie do uzyskanej dotacji.

Takie same zasady obowiązują także w przypadku złożonego do IS wniosku o udzielenie dofinansowania na upowszechnianie kultury filmowej, podpisuje z IS umowę o dofinansowanie (np. takim przedsięwzięciem jest Festiwal P.).

Ponadto Wnioskodawca zawiera umowy z Gminą na realizację i organizację Festiwalu P. W ramach przedmiotu tego rodzaju umowy jest pokrycie z dotacji udzielonej przez Gminę kosztów realizacji Festiwalu, a w szczególności np.:

* kosztów adaptacji Centrum F.,

* części kosztów usług transportowych,-części kosztów wynajmu Teatru i kompleksu S.,

* części kosztów wynajmu sprzętu technicznego, mebli, aparatury projekcyjnej, usług internetowych i domen, usług wydawniczych i drukarskich,

* części kosztów zakwaterowania,

* kosztów jury, dziennikarskich, obsługi, itp.

Preliminarz całkowitych kosztów realizacji zadania stanowi załącznik do umowy. W ramach powyższej umowy Gmina przekazuje wnioskodawcy dotację na realizację kosztów (określonych w umowie) związanych z przygotowaniem i realizacją Festiwalu. Kwota dotacji określona jest w umowie. Wnioskodawca jest zobowiązany do sumiennego realizowania przedmiotu umowy. W przypadku uchybienia postanowieniom umowy, z winy Wnioskodawcy, Gmina może odstąpić od umowy.

Działając na podstawie uchwały, Zarządu Województwa - Samorząd Województwa, w ramach zadań własnych wspierających działalność kulturalną zobowiązuje się wzajemnie i w porozumieniu Wnioskodawcą - jedynym wykonawcą, współorganizować Festiwal P.

Zgodnie z zawartą umową (pomiędzy Województwem a Wnioskodawcą) Województwo zleca do wykonania i sfinansuje określone w umowie koszty organizacyjne festiwalu. Na realizację tych zadań Wnioskodawca otrzymuje od Województwa kwotę określoną w umowie. Wnioskodawca zobowiązuje się do rzetelnego zrealizowania wydatków (pokrycia kosztów z otrzymanych od Województwa kwot) zgodnie z umową. Wnioskodawca w tym zakresie zobowiązany jest prowadzić ewidencję księgową środków otrzymanych na realizację zadań, dokumentować wydatki, a także prowadzić dokumentację w taki sposób, aby umożliwić ocenę realizacji zadania pod względem rzeczowym i finansowym.

Na podstawie rozporządzenia Ministra Kultury z dnia 1 września 2005 r. w sprawie zakresu zadań objętych mecenatem państwa, szczegółowego trybu składania wniosków o udzielanie dotacji oraz trybu przekazywania i rozliczania udzielonych dotacji (Dz. U. z 2005 r. Nr 177, poz. 1474 z późn. zm.) wydanego na podst. art. 9a ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego, zleca Wnioskodawcy realizację zadania: Festiwal P.

W umowie określa się całkowity koszt zadania, środki własne, które przeznacza na realizację zadania Wnioskodawca oraz środki, które przeznacza na tę realizację Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Wnioskodawca oświadcza w umowie, że nie podlega wykluczeniu z prawa otrzymania dotacji na podstawie art. 146 ust. 6 ustawy o finansach publicznych, a także że znajduje się w sytuacji finansowej i technicznej zapewniającej wykonanie zadania oraz dysponuje w tym zakresie niezbędną wiedzą i doświadczeniem. Dokładny zakres zadania realizowanego ze środków finansowych Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego określa szczegółowo umowa oraz załączniki do umowy.

W załącznikach określone są koszty organizacyjne festiwalu tj. jakie koszty, w jakiej kwocie pokrywane są z dotacji Ministra KiDN, oraz harmonogram realizacji zadania.

Wnioskodawca zobowiązany jest, zgodnie z umową w szczególności do wykorzystania przekazanych przez Ministra KiDN środków finansowych zgodnie z celem na jakie je uzyskał oraz do przedstawienia raportu z wykonanego zadania.

Przedstawione powyżej umowy (których przedmiotem jest realizacja przez "P" zadania w zakresie promocji sztuki filmowej oraz przyznawane w związku z tym kwoty na realizację tego zadania) zawierane z:

* Instytutem S.,

* Gminą,

* Samorządem Województwa,

* Ministrem Kultury i Dziedzictwa Narodowego

są umowami, na podstawie których Wnioskodawca otrzymuje określone środki finansowe na koszty realizacji określonego w umowie zadania. We wszystkich powyżej wymienionych umowach albo w treści tych umów, albo w załącznikach do umowy określone są rodzaje kosztów, sposób ich ponoszenia, rozliczania itp. ze środków przyznanych przez ww. podmioty.

Powołano przepisy ustawy z dnia z dnia 30 czerwca 2005 r. o kinematografii (Dz. U. Nr 132, poz. 1111 z późn. zm., które stanowią: "Art. 22.1. Z wnioskiem o dofinansowanie przedsięwzięcia z zakresu przygotowania projektów filmowych, produkcji filmów, dystrybucji filmów i rozpowszechniania filmów, promocji polskiej twórczości filmowej i upowszechniania kultury filmowej, zwanego dalej "dofinansowaniem przedsięwzięcia", może wystąpić każdy podmiot prowadzący działalność w zakresie kinematografii, zarówno polski, jak i z innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, bez względu na formę organizacyjno-prawną oraz strukturę własności, z zastrzeżeniem ust. 2.

2.

Instytut nie może udzielić dofinansowania przedsięwzięcia:

1.

osobie fizycznej skazanej prawomocnym wyrokiem za przestępstwo składania fałszywych zeznań, przekupstwa, przeciwko wiarygodności dokumentów, mieniu, obrotowi gospodarczemu, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, systemowi bankowemu, przestępstwo skarbowe albo inne związane z wykonywaniem działalności gospodarczej lub popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej;

2.

osobie prawnej lub jednostce organizacyjnej niebędącej osobą prawną w której osoba będąca członkiem jego organów zarządzających bądź wspólnikiem została skazana prawomocnym wyrokiem za przestępstwo, o którym mowa w pkt 1;

3.

podmiotowi, który:

a.

posiada zaległości z tytułu należności publicznoprawnych lub

b.

pozostaje pod zarządem komisarycznym bądź znajduje się w toku likwidacji, postępowania upadłościowego, postępowania naprawczego, lub

c.

w okresie 3 lat przed złożeniem wniosku o udzielenie dofinansowania przedsięwzięcia naruszył w sposób istotny umowę zawartą z Instytutem.

3.

Dofinansowanie przedsięwzięcia udzielane jest w oparciu o następujące kryteria:

1.

walory artystyczne, poznawcze i etyczne;

2.

znaczenie dla kultury narodowej oraz umacnianie tradycji polskiej i języka ojczystego;

3.

wzbogacenie europejskiej różnorodności kulturalnej;

4.

przewidywane skutki planowanego przedsięwzięcia;

5.

warunki ekonomiczno-finansowe realizacji.

Artykuł 23.1. Dofinansowanie przedsięwzięcia odbywa się w formie dotacji, a w odniesieniu do przedsięwzięć z zakresu przygotowania projektów filmowych i produkcji filmów również w formie udzielenia pożyczki lub poręczenia."

Wskazano, iż dofinansowanie, stosownie do art. 23 cyt. ustawy może odbywać się w formie dotacji, pożyczki lub poręczenia. Szczegółowe zasady dofinansowania określone zostały w przepisach ustawy o kinematografii oraz w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 23 tej ustawy. Natomiast sformalizowanie konkretnego dofinansowania określonego przedsięwzięcia następuje w drodze umowy cywilnoprawnej zawartej z Instytutem S., w której strony określają swoje prawa i obowiązki.

Stosownie do wskazanych powyżej możliwości w przepisach prawnych Wnioskodawca, zawiera z Instytutem S. umowy cywilnoprawne na dofinansowanie w formie dotacji na konkretne przedsięwzięcia związane z upowszechnianiem i promocją sztuki filmowej.

Z umowy cywilnoprawnej (jak również z samych przepisów ww. ustawy oraz rozporządzenia) wynika jasno, że dofinansowanie dotyczy wyłącznie kosztów realizowanego przedsięwzięcia i nie jest w żaden sposób związane z przyszłą ceną ani nie ma żadnego wpływu na cenę tego przedsięwzięcia.

Podobnie jest w przypadku dotacji przyznanych przez Ministra Kultury, Gminę i Samorząd. Podmioty te realizują określone zadania związane z mecenatem w zakresie działalności kulturalnej, czy też zadań własnych związanych ze wspieraniem działań związanych kulturą. Udzielając określonych dotacji podmioty te działają na podstawie określonych uchwał czy też przepisów dotyczących finansów publicznych, które określają ramy i zakres realizowania tego typu wsparcia dla beneficjentów dotacji. Przedmiotowe dotacje są w całości przeznaczone wyłącznie na realizację kosztów przedsięwzięcia.

Oznacza to, że nie mają one żadnego wpływu na cenę w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dotacje otrzymane przez "P" na promocję i upowszechnianie sztuki filmowej od: Instytutu S., Gminy, Samorządu Województwa, Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, uwzględniając powyższy stan faktyczny oraz dokonując analizy przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy stwierdzić, że dotacje otrzymane przez Wnioskodawcę na dofinansowanie w zakresie realizacji ww. przedsięwzięć związanych z promocją filmu - nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W ocenie Wnioskodawcy, dokonując interpretacji przepisu art. 29 ustawy dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w przedstawionym powyżej stanie faktycznym nie można pominąć faktu, że wprowadzenie powyższego przepisu jest związane z dostosowaniem polskich przepisów do regulacji unijnych i stanowi (czy raczej stanowić miało) odwzorowanie na gruncie polskiej ustawy części przepisu art. 11 (A) (1) (a) VI Dyrektywy, w której to części ustawodawca unijny postanowił, że wynagrodzenie jako podstawę opodatkowania stanowią także subwencje czy dotacje związane bezpośrednio z ceną czynności opodatkowanych.

Z punktu widzenia oceny zgodności polskiego przepisu z przepisem unijnym decydujące znaczenie ma słowo "bezpośrednio" (ang. directly). Należy zauważyć, że spory interpretacyjne dotyczące związku między otrzymywanymi subwencjami/dotacjami, a czynnościami opodatkowanymi były przedmiotem rozważań ETS. W kontekście zgodności polskiego przepisu z regulacjami unijnymi decydujące znaczenie ma orzeczenie C-184/00 (Office des produits wallons ASBL vs. Państwo Belgijskie), w którym wskazano, że sam tylko fakt, iż dotacja (czy inny sposób dofinansowania) wpływa na ostateczną cenę świadczenia, nie może być decydujący dla uznania, że dotacja ta powinna zwiększać podstawę opodatkowania. Jednocześnie Trybunał wyjaśnił, że dla uznania dotacji (subwencji etc.) za zwiększającą podstawę opodatkowania konieczne jest stwierdzenie, że dotacja ta jest dokonywana w celu sfinansowania konkretnej czynności opodatkowanej (dostawy towarów czy świadczenia usług). Innymi słowy, Trybunał nakazał takie rozumienie omawianego przepisu, aby opodatkowanie dotacji następowało tylko w stosunku do takich dotacji, które odpowiadają całości lub części wynagrodzenia z tytułu takiej czynności, a więc między tą dotacją a dostawą towarów lub świadczeniem usługi musi istnieć związek o charakterze bezpośrednim.

W przedmiotowej sprawie opisywanej przez Wnioskodawcę nie zachodzi taki związek, tzn. otrzymywana przez Wnioskodawcę z Instytutu S. dotacja nie jest przeznaczana na sfinansowanie konkretnej czynności opodatkowanej (tj. dostawy towarów, czy świadczenia usług), lecz zgodnie z umową jest przeznaczana na pokrycie kosztów przedsięwzięcia, polegającego na promocji filmu. Nie można zatem mówić w tym konkretnym przypadku o jakimkolwiek związku (a tym bardziej o charakterze bezpośrednim) dotacji przeznaczanej na ww. przedsięwzięcie z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. W tym przypadku nie jest wspomagana dotacją cena np. biletu czy innej czynności opodatkowanej.

Powyższe stanowisko ETS-u jest zgodne z poglądem prezentowanym w piśmiennictwie (Kamiński A., Pogoński M. artykuł w PP 2005/4/31).

W przedmiotowej sprawie jest to dotacja do pokrycia kosztów przedsięwzięcia, jego zorganizowania, nie zaś dotacja, która ma na celu subsydiowanie jego sprzedaży. Dodatkowo należy podkreślić, że szczególnie ważne znaczenie ma brzmienie zdania drugiego w art. 29 ustawy o podatku od towarów i usług, a w szczególności słowa "otrzymane dotacje mające bezpośredni wpływ na cenę". Taka treść temu przepisowi nadana została od 1 czerwca 2005 r., po zmianie wprowadzonej ustawą z dnia 21 kwietnia 2005 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 90, poz. 756) i odpowiada zapisom, jakie wynikają z prawa UE.

A zatem także ustawodawca zauważył, że w przepisach prawa unijnego szczególnie istotne znaczenie - w przypadku opodatkowania dotacji - ma zaistnienie związku iż "otrzymane dotacje muszą mieć bezpośredni wpływ na cenę" w przeciwnym bowiem razie dotacje nie podlegają opodatkowaniu.

Skoro Wnioskodawca otrzymuje dotacje na koszty realizacji przedsięwzięcia, a nie na dopłatę do ceny konkretnego towaru czy usługi, to nie można twierdzić, że otrzymane dotacje mają bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W tym przypadku nie zostały zatem spełnione przesłanki z art. 29 ust. 1 zdanie drugie ustawy o VAT - co oznacza, że dotacje otrzymywane przez Wnioskodawcę od:

* Instytutu S.,

* Gminy,

* Samorządu Województwa,

* Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego -

na dofinansowanie przedsięwzięć realizowanych przez Wnioskodawcę w zakresie promocji sztuki filmowej nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 powołanej ustawy podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Powołany przepis art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi odzwierciedlenie art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347.1 i L 384.92), z treści którego wynika, iż w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia. Dla określenia, czy dane dotacje są, czy też nie są opodatkowane istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Włączenie zatem do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to celowa dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze, związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie konkretnego towaru czy też konkretnego rodzaju usługi. Nie jest więc obrotem ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzyma dofinansowanie, które będzie związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Dla określenia, czy dane dotacje są, czy też nie są opodatkowane istotne są zatem szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania. Z powołanego przepisu wynika, że elementem wpływającym na ewentualne zwiększenie obrotu o otrzymaną dotację jest stwierdzenie, czy są one przekazywane w celu sfinansowania bądź dofinansowania konkretnej dostawy lub usługi. W efekcie obrót zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni mają wpływ na cenę (kwotę należną). Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, otrzymane dofinansowanie ogólne na pokrycie kosztów nie ma wpływu na wysokość obrotu.

W opisanym we wniosku stanie faktycznym Wnioskodawca wskazał że, zajmując się profesjonalnie upowszechnianiem i promocją sztuki filmowej w kraju i za granicą m.in. poprzez organizowanie festiwali filmu polskiego, zawiera z Instytutem S., Gminą, Samorządem Województwa, Ministrem Kultury i Dziedzictwa Narodowego umowy cywilnoprawne na dofinansowanie, w formie dotacji, organizacji i realizacji określonego w umowie przedsięwzięcia (festiwalu). We wszystkich umowach (w treści tych umów lub w załącznikach do umowy) określone są rodzaje kosztów, sposób ich ponoszenia, rozliczania itp. ze środków przyznanych przez ww. podmioty. Sama dotacja jest wykorzystana w całości na pokrycie kosztów realizowanego zadania i nie jest w żaden sposób związana z przyszłą ceną ani ma żadnego wpływu na cenę tego przedsięwzięcia. Otrzymana dotacja stanowi jedynie refundację kosztów zorganizowania przedsięwzięcia, polegającego na promocji filmu. W tym przypadku dotacją "nie jest wspomagana" - jak wskazano we wniosku - cena np. biletu czy innej czynności opodatkowanej.

A zatem dotacja ta, jako niemająca bezpośredniego wpływu na cenę dostarczanych towarów lub usług świadczonych przez Wnioskodawcę, nie stanowi obrotu, o którym mowa w art. 29 ust. 1 powołanej ustawy, a tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl