ITPP1/443-700/13/AJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 lipca 2013 r. (data wpływu) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu jednej kasy rejestrującej w dwóch punktach sprzedaży jest prawidłowe.

W dniu 19 lipca 2013 r. został złożony wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu jednej kasy rejestrującej w dwóch punktach sprzedaży.

W złożonym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Od dnia 1 stycznia 2013 r. prowadzi Pan swoją pierwszą działalność gospodarczą w dwóch punktach sprzedaży - boks 39 i boks 40, znajdujących się w jednej hali. Punkty te są oddalone od siebie kilka metrów i nie dzieli ich inny boks. W maju 2013 r. osiągnął Pan obrót ze sprzedaży w wysokości 20.000 zł. Od 1 sierpnia 2013 r. ma Pan obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej w jednym punkcie sprzedaży (wybrał Pan boks 40). Po trzydziestu dniach musi Pan zakupić i zainstalować drugą kasę rejestrującą do boksu 39. Zatrudnia Pan jedną ekspedientkę i pracuje sam. Często zdarzają się jednak sytuacje, kiedy jedna osoba (Pan lub ekspedientka) musi obsłużyć dwa punkty sprzedaży - w zależności od tego, do którego wejdzie klient. "Przeważnie mierzenie odzieży odbywa się w boksie 40, bo jest w nim więcej towaru "drobnicy" i trzeba tego pilnować, więc bierze się towar i klienta do boksu nr 40 z boksu nr 39. Jeżeli klient zdecyduje się kupić towar, to trzeba wrócić do boksu nr 39, żeby wbić na kasę i wydać paragon. Jest to bardzo uciążliwe. Najlepsze wyjście to jedna kasa w boksie nr 40 i rejestracja sprzedaży z boksu nr 40 i 39". Często jest tak, że kobiety nie chcą mierzyć odzieży u Pana, jako mężczyzny, więc prowadzi je Pan do boksu nr 40, a jeżeli się zdecydują na zakup to znowu trzeba wrócić z nimi do boksu nr 39. "Jest to duże utrudnienie, wprowadza zamieszanie i okazję dla złodzieja. Trzeba też mieć bilon i banknoty w dwóch kasach, pilnować tego, co jest ciężkie, kiedy trzeba obsłużyć dwa boksy." Nie może Pan zatrudnić drugiej ekspedientki bo firma nie utrzyma się. Wskazuje Pan, że zatrudnienie drugiej ekspedientki stanowiłoby zbyt duże obciążenie finansowe dla firmy, a także na utrudnienia związane z koniecznością pilnowania towaru i gotówki w dwóch boksach oraz na zagrożenie konkurencją w przypadku zrezygnowania z jednego boksu. Zaznacza Pan, że dwie kasy to też duży wydatek związany z ich zakupem i serwisowaniem zwłaszcza, jeżeli firma długo się nie utrzyma lub mimo wszystko pozostanie jeden boks.

W związku z powyższym Wnioskodawca powziął wątpliwość sprowadzającą się do kwestii, czy na podstawie obowiązujących przepisów istnieje możliwość prowadzenia ewidencji sprzedaży prowadzonej w dwóch punktach sprzedaży przy zastosowaniu jednej kasy rejestrującej.

Zdaniem Wnioskodawcy prowadzenie ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu jednej kasy rejestrującej w obydwu boksach jest zasadne, gdyż gotówka od klienta będzie przyjmowana wyłącznie w boksie nr 40 - w miejscu zainstalowania kasy rejestrującej, a nigdy w boksie 39. Jest też możliwe przenoszenie kasy rejestrującej z boksu nr 40 do boksu nr 39 w momencie sprzedaży. Dziennych transakcji sprzedaży jest od 2 do 15-20. Jedna kasa rejestrująca przy tak małej ilości transakcji i odległości dwóch punktów spełnia warunki prowadzenia ewidencji sprzedaży określone w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 29 listopada 2012 r. W ocenie Wnioskodawcy przepisy dopuszczają stosowanie jednej kasy w większej ilości punktów, gdy nagłówek posiada wpisane wszystkie adresy punktów. W przypadku Wnioskodawcy będzie posiadał jeden adres z dwoma numerami punktów sprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się w zakresie za prawidłowe.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: z 2011 r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.).

Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Artykuł 111 ust. 3a pkt 1 ww. ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy.

Ponadto, zgodnie z art. 111 ust. 6a ustawy, kasa rejestrująca służąca do prowadzenia ewidencji, o której mowa w ust. 1, musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie podstawowych danych dotyczących zawieranych transakcji, w tym wysokości uzyskiwanego przez podatnika obrotu i kwot podatku należnego, oraz musi przechowywać te dane lub też zapewniać bezpieczny ich przekaz na zewnętrzne nośniki danych. Pamięć fiskalna kasy rejestrującej powinna posiadać numer unikatowy, nadawany w ramach czynności materialno-technicznych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

Kwestie dotyczące prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r. regulują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r. poz. 363).

Na podstawie § 6 ust. 1 pkt 1 powołanego rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, podatnicy, prowadząc ewidencję m.in. wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny.

Jak wynika z § 8 ust. 1 ww. rozporządzenia, paragon fiskalny zawiera co najmniej:

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż od 1 sierpnia 2013 r. ma Pan obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Prowadzi Pan działalność gospodarczą w dwóch punktach sprzedaży - boks 39 i boks 40 znajdujących się w jednej hali. Punkty te są oddalone od siebie kilka metrów i nie dzieli ich inny boks. Zatrudnia Pan jedną ekspedientkę i pracuje sam. Zdarzają się sytuacje, kiedy jedna osoba musi obsłużyć dwa punkty sprzedaży - w zależności od tego, do którego wejdzie klient. Wskazuje Pan, że gotówka od klienta będzie przyjmowana wyłącznie w boksie nr 40 - w miejscu zainstalowania kasy rejestrującej, a nigdy w boksie 39. Jest też możliwe przenoszenie kasy rejestrującej z boksu nr 40 do boksu nr 39 w momencie sprzedaży. Na paragonach fiskalnych drukowanych przez kasę rejestrującą będzie umieszczony adres miejsca prowadzenia działalności ze wskazaniem numerów obu punktów sprzedaży.

Odnosząc się do przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że w tym konkretnym przypadku - skoro punkty sprzedaży są oddalone od siebie o kilka metrów, dokonywanie transakcji sprzedaży ma miejsce wyłącznie w jednym punkcie nr 40, tam będą wydawane paragony fiskalne dokumentujące dokonaną sprzedaż i jest Pan w stanie zapewnić każdemu klientowi prawo do otrzymania dowodu nabycia towarów z uwidocznioną kwotą podatku oraz możliwość kontroli przez niego czynności dotyczących prawidłowego ewidencjonowania transakcji i wystawiania dowodu potwierdzającego jej wykonanie - to może Pan używać jednej kasy rejestrującej dla dwóch punktów sprzedaży.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.