ITPP1/443-693/09/11-S/DM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 10 lutego 2010 r. sygn. akt I SA/Bk 584/09 - stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 lipca 2009 r. (data wpływu 27 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania nieodpłatnego przekazania prezentów o wartości przekraczającej 100 zł, przy nabyciu których został odliczony podatek naliczony - jest prawidłowe.

W dniu 27 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania nieodpłatnego przekazania prezentów o wartości przekraczającej 100 zł, przy nabyciu których został odliczony podatek naliczony.

W przedmiotowym wniosku, przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji oraz handlu, zaś swoje wyroby oraz towary innych producentów sprzedaje zarówno na rynku krajowym oraz za granicą. Spółka zauważa, że współpracuje z wieloma różnymi kontrahentami - dystrybutorami z całego świata, a ponadto nie prowadzi sprzedaży bezpośredniej do klientów ostatecznych, a opiera się na działaniach kontrahentów - dystrybutorów. W celu wzmocnienia więzi i relacji pomiędzy Spółką, a kontrahentami oraz dobrego wizerunku Spółki, prowadzących pośrednio do zwiększenia sprzedaży i rozszerzenia rynków zbytu, Spółka przekazuje/wydaje im nieodpłatnie prezenty o wartości przekraczającej 100 zł. Na prezenty te składają się głównie produkty regionalne oraz tradycyjne polskie pamiątki, czy też wyroby spożywcze, np. kosze upominkowe, haftowane obrusy, regionalne wódki, wędliny itp. Spółka podnosi także, iż kupuje uprzednio składniki tych prezentów lub też całe prezenty i dokonuje odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego przy ich nabyciu, a następnie prezenty te, już jako swoją własność, przekazuje bezpłatnie kontrahentom i nie opodatkowuje ich podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy nieodpłatne przekazanie/wydanie prezentów o wartości przekraczającej 100 zł nabytych przez Spółkę, od których Spółka odliczyła podatek od towarów i usług, swoim kontrahentom na cele związane z prowadzoną działalnością, przed dniem złożenia wniosku, podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług przy ich wręczeniu kontrahentowi, tj. czy stanowiło dla Spółki czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Czy nieodpłatne przekazanie/wydanie prezentów o wartości przekraczającej 100 zł nabytych przez Spółkę, od których Spółka odliczyła podatek od towarów i usług, swoim kontrahentom na cele związane z prowadzoną działalnością, po dniu złożenia wniosku, będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług przy ich wręczeniu kontrahentowi, tj. czy będzie stanowić dla Spółki czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Spółki w okresie przed dniem złożenia przedmiotowego wniosku, jak i w okresie po dniu jego złożenia przekazania/wydania nie stanowiły i nie będą stanowiły dla Spółki czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Spółka wskazuje, że przekazywanie prezentów o wartości przekraczającej 100 zł nowym oraz rozwijającym się kontrahentom jest w rzeczywistości działalnością promocyjną/marketingową Spółki i oferowanych przez nią towarów. Ma to na celu stałe motywowanie kontrahentów do dokonywania zakupów i ich promocję. Spółka zauważa, że przekazania/wydania prezentów kontrahentom stanowią de facto element działań (kosztów) Spółki bezpośrednio związanych z wykonywaną działalnością gospodarcza, jak również realizowane jest w celach ściśle związanych z prowadzonym przedsiębiorstwem. W konsekwencji - w ocenie Spółki - wydania nie mogą być objęte art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż nie są przekazaniami "na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem". Przywołując brzmienie ww. przepisu, Spółka wskazuje, że w sytuacji, gdy dochodzi do przekazania kontrahentom prezentów w związku z prowadzonym przedsiębiorstwem/działalnością gospodarczą, czynność ta nie stanowi dostawy towarów i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zdaniem Spółki takie stanowisko znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądowym, w tym m.in. orzeczeniu Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 maja 2008 r. sygn. akt I FSK 600/07, Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 3 kwietnia 2007 r. sygn. akt I SA/Wr 152/07, czy też Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 października 2007 r. sygn. akt III SA/Wa 1444/07. Ponadto Spółka podnosi, iż w przedmiotowym stanie faktycznym przysługuje prawo do odliczenia podatku od towarów i usług związanego z zakupem towarów przekazywanych następnie nieodpłatnie kontrahentom w formie prezentów, a ponieważ nie jest spełniony warunek przekazania towarów na cele inne niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, to dokonywane przez Spółkę przekazania/wydania prezentów o wartości powyżej 100 zł nie mogą stanowić dostawy towarów dla celów ustawy o podatku od towarów i usług. Z uwagi na powyższe, w ocenie Spółki, przekazywanie tych prezentów nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W interpretacji indywidualnej z dnia 15 października 2009 r. znak ITPP1/443-693/09/DM oceniono stanowisko Spółki za nieprawidłowe.

Nie zgadzając się z treścią wydanej interpretacji, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, Spółka złożyła skargę.

Wyrokiem wydanym przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku z dnia 10 lutego 2010 r. sygn. akt I SA/Bk 584/09, zaskarżona interpretacja została uchylona.

Minister Finansów kwestionując stanowisko Sądu pierwszej instancji, pismem z dnia 9 marca 2010 r. złożył skargę kasacyjną, która następnie pismem z dnia 28 stycznia 2011 r. została wycofana, z uwagi na to, iż stanowisko WSA zawarte w zaskarżonym wyroku było zgodne z ugruntowaną i jednolitą linią orzeczniczą sądów administracyjnych, w tym również Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Postanowieniem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 lutego 2011 r. sygn. akt I FSK 510/10 postępowanie kasacyjne zostało umorzone.

W dniu 8 marca 2011 r. wpłynął do tut. organu prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 10 lutego 2010 r., sygn. akt I SA/Bk 584/09. Sąd w wyroku tym, powołując stanowisko wyrażone w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 marca 2009 r. sygn. akt I FPS 6/08 uznał, iż z literalnego brzmienia części wstępnej art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług wynika wprost, że przepis ten odnosi się do takiego przekazania towarów, które nastąpiło wyłącznie na cele inne niż związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem, co oznacza, że przepis ten wyłącza spod opodatkowania takie nieodpłatne przekazanie towarów, które zostało dokonane na cele związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. W ocenie Sądu, wbrew stanowisku zaprezentowanemu przez organ, nie stanowi zatem dostawy towarów przekazanie przez podatnika bez wynagrodzenia towarów należących do przedsiębiorstwa kontrahentom w postaci prezentów o wartości przekraczającej 100 zł, na cele wiążące się z przedsiębiorstwem, nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem tych towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 10 lutego 2010 r. sygn. akt I SA/Bk 584/09 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia a w odniesieniu do zdarzenia przyszłego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.