ITPP1/443-692a/10/AJ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 2 listopada 2010 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP1/443-692a/10/AJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 6 lipca 2010 r. (data wpływu 16 lipca 2010 r.), uzupełnionym w dniu 25 października 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 lipca 2010 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 25 października 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Działalność gospodarczą prowadzi Pani od dnia 16 listopada 2009 r. jako czynny i zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług. Przedmiotem prowadzonej przez Panią działalności jest sprzedaż hurtowa i detaliczna ozdób związanych z ceremonią ślubu. Są to m.in. pudełka kartonowe ze wstążeczkami, monogramy i ozdoby umieszczane na tortach weselnych, artykuły z metalu lub pleksi do ozdoby stołów i potraw. Niewielkie obroty z tytułu wykonywania działalności gospodarczej pojawiły się dopiero w bieżącym roku i nie przekroczyły limitu, który obligowałby Panią do rozpoczęcia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Istnienie na rynku zaowocowało ofertami wielu dostawców, którzy chcieliby z Panią współpracować. Twórcy biżuterii m.in. srebrnej i złotej proponują Pani współpracę przy jej sprzedaży (tu, jak Pani wskazuje, przy sprzedaży osobom fizycznym nie prowadzącym działalności obowiązuje już kasa fiskalna). Twierdzą oni, że jako pośrednik - nie jest Pani obowiązana do posiadania kasy.

Proponowany model współpracy polegałby na wystawianiu przez Panią w sklepie biżuterii potencjalnego dostawcy. Zdecydowany na zakup klient, wpłacałby z tytułu zamówienia zapłatę na Pani konto (w proponowanej umowie jest mowa o "koncie agenta" - pośrednika). Następnie, na podstawie faktury wystawionej przez dostawcę dla Pani, przekazywałaby Pani zapłatę (w ustalonej cenie pomniejszonej o przewidywany dla Pani zysk) na konto dostawcy, który po jej otrzymaniu pakowałby produkt - biżuterię i wysyłał wprost do klienta wraz z paragonem fiskalnym, który jest on obowiązany wystawiać. Również dostawca biżuterii wystawiałby fakturę, gdyby sam paragon nie był dla zamawiającego wystarczający. Pani wystawiałaby dowód sprzedaży dla potrzeb ewidencji podatkowej, wykazując ją w swoim rejestrze sprzedaży VAT, a zakup od dostawcy w rejestrze zakupu VAT oraz w księdze przychodów i rozchodów, wykazując wartość transakcji sprzedaży w przychodach, poniesiony nakład na biżuterię w kosztach.

Ze złożonego uzupełnienia wynika ponadto, iż wystawiany dowód sprzedaży ma dokumentować potwierdzenie złożenia zamówienia przez klienta na wyroby twórcy biżuterii oraz ma mieć charakter pomocniczy przy dokonywaniu ewidencji przychodów. W ramach opisanych transakcji, nie nastąpi przeniesienie na Panią prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Prawo własności zostanie przeniesione bezpośrednio z wytwórcy na klienta końcowego, natomiast Pani udział w tych transakcjach polega na pośrednictwie. Będzie Pani bowiem zawierała umowy pośrednictwa. Wynagrodzenie będzie miało charakter procentowej prowizji, ustalonej od wartości indywidualnego zamówienia. Wypłata prowizji będzie następowała na podstawie faktury wystawionej przez Panią dla twórcy biżuterii w oparciu o wartość prowizji od sprzedaży wyrobów w danym okresie rozliczeniowym (miesięcznie).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1.

Czy w opisanej planowanej współpracy - pośrednictwie w sprzedaży biżuterii srebrnej, złotej czy kamieni szlachetnych będzie Pani musiała zainstalować kasę fiskalną mimo nieprzekroczenia limitu obrotu (obligującego do założenia kasy) z podstawowej działalności.

2.

Czy jeśli odpowiedź na pytanie pierwsze zostanie określona, że nie trzeba instalować w tej sytuacji kasy fiskalnej, to czy obrót z tej sprzedaży biżuterii jako pośrednika, miałby być traktowany jako sprzedaż detaliczna dla osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, pośrednicząc w sprzedaży biżuterii srebrnej, złotej czy kamieni szlachetnych, w opisany sposób, nie ma obowiązku instalowania kasy rejestrującej.

W ocenie Wnioskodawcy, obrót z tytułu pośrednictwa sprzedaży biżuterii, byłby obrotem związanym ze sprzedażą detaliczną dla osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1, ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy.

W przypadku usług pośrednictwa postawa opodatkowania określona została w art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy i stanowi ją kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzeń za wykonywanie usługi, pomniejszona o kwotę podatku.

Cytowane powyżej przepisy definiują podstawę opodatkowania w przypadku świadczenia usług pośrednictwa, natomiast nie określają sposobu ustalenia kwoty obrotu, która daje podatnikowi możliwość korzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

W myśl ust. 1 tego przepisu, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Przez sprzedaż rozumie się, stosownie do zapisu art. 2 pkt 22 ustawy, odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Kwestie dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji, ustawodawca reguluje na mocy wydawanych rozporządzeń w zakresie kas rejestrujących.

W obecnym stanie prawnym obowiązują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2009 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 224, poz. 1797).

Stosownie do zapisu § 3 ust. 1 pkt 3 wymienionego rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2010 r. podatników, u których kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym 40.000 zł i jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania, z zastrzeżeniem ust. 4. Zwolnienie, o którym powyżej mowa, traci moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło w trakcie 2010 r. przekroczenie kwoty obrotów w wysokości 40.000 zł z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy (§ 3 ust. 4).

Natomiast z § 4 ust. 1 pkt 6 tego rozporządzenia wynika, że zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i 3, nie stosuje się bez względu na wysokość osiąganych obrotów przy dostawie: wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali, których sprzedaż nie może korzystać ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zwolnień, od podatku i od towarów i usług, o których mowa w powołanym wyżej art. 113 ust. 1 i 9, stosownie do treści art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. a) ustawy, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz podatników dokonujących dostaw wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali.

Natomiast z przepisu § 7 ust. 1 pkt 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338) wynika, że podatnicy są obowiązani stosować kasy wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, bez prawa ich używania przez osoby trzecie, z zastrzeżeniem ust. 7. Stosownie do § 7 ust. 7 rozporządzenia podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas, u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonywane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze albo też marża, ewidencjonują na potrzeby obliczenia osiąganego przez nich obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej oraz prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.

Mając na uwadze przepis § 7 ust. 7 ww. rozporządzenia stwierdzić należy, że ustanawia on wyjątek od zasady, iż podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących obowiązani są do stosowania kas wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, nakazując również ewidencjonowanie sprzedaży prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.

Zatem, w sytuacji kiedy pośrednik dokonuje sprzedaży towarów zleceniodawcy w jego imieniu na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jest obowiązany do ewidencji obrotu i kwot należnego podatku przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Z powyższego wynika, że należy odróżnić obowiązek ewidencjonowania, który ciąży na pośredniku, od obowiązku ewidencjonowania spoczywającego na zleceniodawcy. Sprzedaż realizowana przez pośrednika w imieniu zleceniodawcy, powinna być ewidencjonowana przez pośrednika (o ile ciąży na nim taki obowiązek), stosownie do cytowanego § 7 ust. 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r., obowiązującego od dnia 1 grudnia 2008 r., ze wszystkimi tego konsekwencjami.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie handlu zamierza Pani podjąć współpracę z twórcami biżuterii z metali szlachetnych, polegającą na pośrednictwie w sprzedaży ich wyrobów. Do tej pory nie powstał wobec Pani obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Wynagrodzenie z tytułu pośrednictwa ustalane będzie procentowo za każdy miesiąc rozliczeniowy na podstawie wartości złożonych przez klientów zamówień.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny, należy stwierdzić, iż powołane wyłączenie ze zwolnienia, o którym mowa w § 4 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, nie mają w rozpatrywanym przypadku zastosowania, gdyż zgodnie z tym przepisem, zwolnień od obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje bez względu na wysokość osiąganych obrotów tylko przy dostawie wymienionych w nim towarów, a nie przy świadczeniu usług pośrednictwa na rzecz innych podmiotów gospodarczych.

Niemniej należy zauważyć, iż w efekcie realizowania postanowień umowy pośrednictwa dochodzi do transakcji sprzedaży na rzecz osób, o których mowa w cytowanym art. 111 ust. 1.

Wobec powyższego, do dnia 31 grudnia 2010 r. może Pani korzystać ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej, o ile wcześniej obrót z tytułu sprzedaży na rzecz osób, o których mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, nie przekroczy 40.000 zł Wówczas, stosownie do zapisu § 3 ust. 4 powołanego rozporządzenia, zwolnienie to utraci po upływie dwóch miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło w trakcie 2010 r. przekroczenie kwoty obrotów w wysokości 40.000 zł z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy.

Wskazania wymaga, iż dla celów określenia obowiązków ewidencyjnych pośrednika, należy brać pod uwagę całą wartość sprzedaży dokonywanej na rzecz osób, o których mowa w ww. art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, także w imieniu innych podatników.

Końcowo zaznacza się, iż zgodnie z treścią art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, wyczerpujący opis stanu faktycznego winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a nie z załączonych do niego dokumentów, w związku z powyższym załączone do złożonego przez Panią wniosku dokumenty, nie były przedmiotem merytorycznej analizy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie podpisania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl