ITPP1/443-685a/08/DM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 31 lipca 2008 r. (data wpływu 4 sierpnia 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 3 października 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego użyczenia zrealizowanej inwestycji - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 sierpnia 2008 r. został złożony wniosek uzupełnionym pismem z dnia 3 października 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego użyczenia zrealizowanej inwestycji.

W przedmiotowym wniosku, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca będący zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług jest inwestorem projektu: "Budowa centrum sportowo-rekreacyjnego - krytej pływalni, basenu odkrytego oraz hali sportowej", którego budowa będzie prowadzona przez trzy lata. Faktury związane z zakupami inwestycyjnymi będą wystawione na Wnioskodawcę. Dotychczas został odliczony podatek naliczony z faktur dokumentujących nabycie projektu technicznego pływalni. Wnioskodawca podkreśla, iż zakupy inwestycyjne związane są wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług w wysokości 7% sklasyfikowanymi do grupowania PKWiU 92.61 - Usługi w zakresie działalności stadionów i innych obiektów sportowych. Ponadto wskazuje, iż samodzielnie prowadzi obsługę gospodarki komunalnej, działalności sportowej, promocji gminy i turystyki. Wnioskodawca nie ma jednostki budżetowej lub zakładu budżetowego, który został powołany do prowadzenia takich zadań za gminę, a zatem to Wnioskodawca będzie osiągał przychody opodatkowane podatkiem od towarów i usług po zrealizowaniu inwestycji. Jedną z możliwości zarządzania obiektem jest przekazanie po zakończeniu inwestycji powstałego centrum sportowo-rekreacyjnego w formie użyczenia lub trwałego zarządu nowej jednostce budżetowej gminy, która zostanie powołana do zarządzania obiektem. Osiągnięte dochody będą stanowić dochód Wnioskodawcy, ponieważ jednostka budżetowa ma obowiązek przekazania ich do Wnioskodawcy. Obowiązek ten regulują ostatnie zmiany rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 kwietnia 2008 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zasad rachunkowości oraz planu kont dla budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz niektórych jednostek sektora finansów publicznych (Dz. U. Nr 72, poz. 422 z późn. zm.).

W piśmie z dnia 3 października 2008 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca podniósł, iż właścicielem zrealizowanego centrum sportowo-rekreacyjnego będzie Gmina. Wnioskodawca zakłada także, iż po zakończeniu inwestycji nie będzie prowadził sprzedaży opodatkowanej związanej z tą inwestycją. Sprzedaż będzie prowadziła nowopowstała jednostka budżetowa, której inwestycja po zakończeniu zostanie przekazana na podstawie umowy użyczenia. Jednostka ta będzie podmiotem rozliczającym podatek od towarów i usług z tytułu świadczenia usług w zakresie działalności stadionów i innych obiektów sportowych. Wnioskodawca wskazał także, iż w chwili obecnej zakupy inwestycyjne nie są finansowane ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej. Podkreślił również, iż poza kwestią związaną z korektą podatku naliczonego, przedmiotem interpretacji ma być także ocena, czy czynność nieodpłatnego przekazania podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Ponadto Wnioskodawca stwierdził, iż inwestycja zostanie przekazana nowej jednostce budżetowej na podstawie umowy użyczenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy czynność nieodpłatnego przekazania podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy po ukończeniu budowy obiekt zostanie przekazany do specjalnie powołanej w celu zarządzania centrum sportowo-rekreacyjnym jednostki budżetowej, która zajmie się jego obsługą. Ponieważ inwestycja wybudowana została w realizacji zadań Gminy, to przekazanie towarów do innego podmiotu i przeniesienie nań swoich obowiązków jest przekazaniem na cele oczywiście związane z prowadzonym przedsiębiorstwem - Gminą, zatem a contrario zgodnie z art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie stanowi dostawy towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Definicję towaru zawiera art. 2 pkt 6 ww. ustawy, z którego wynika, że towarami są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Z kolei jak stanowi art. 8 ust. 1 cyt. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług.

W tym miejscu zauważyć należy, iż mimo postawionego pytania dotyczącego nieodpłatnego przekazania oraz przedstawionego własnego stanowiska, w którym Wnioskodawca powołuje się na art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, jak również wyjaśnień zawartych w piśmie z dnia 3 października 2008 r. wynika, iż Wnioskodawca zamierza przekazać w nieodpłatne użyczenie zrealizowaną inwestycję.

Wobec powyższego podnieść należy, iż w świetle regulacji przepisów art. 710-719 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy. Po zakończeniu użyczenia biorący do używania obowiązany jest zwrócić użyczającemu rzecz w stanie nie pogorszonym. A zatem umowa użyczenia nie przenosi własności rzeczy.

Uwzględniając powyższe uregulowania zauważyć należy, iż oddanie do bezpłatnego używania na podstawie umowy użyczenia nie będzie stanowiło dostawy towarów podlegającej opodatkowaniu na mocy art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Czynność ta stanowić bowiem będzie nieodpłatne świadczenie usług.

Z przywołanego art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że przesłanką do opodatkowania podatkiem od towarów i usług usług świadczonych nieodpłatnie jest istnienie prawa do odliczenia podatku z tytułu nabycia towarów i usług, które są związane ze świadczoną usługą, a także realizowanie usług na cele niezwiązane z prowadzoną działalnością. Przez usługi niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności.

Biorąc pod uwagę to, iż nieodpłatne świadczenie usług (nieodpłatne użyczenie gminnej jednostce budżetowej) będzie się odbywało w związku z prowadzoną działalnością (wykonywanie zadań własnych jednostki samorządu terytorialnego) brak jest podstaw do traktowania nieodpłatnego użyczenia jako odpłatnego świadczenia usług. Tym samym nieodpłatne przekazanie inwestycji w użyczenie nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja ta dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.