ITPP1/443-685/11/BK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 maja 2011 r. (data wpływu 16 maja 2011 r.), uzupełnionym w dniach 8 lipca 2011 r. i 25 lipca 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej dla brykietu - jest nieprawidłowe.

W dniu 16 maja 2011 r. wpłynął wniosek, przesłany według właściwości przez Dyrektora Izby Skarbowej o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej dla brykietu.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Zajmuje się Pan jako podatnik VAT produkcją brykietu ze słomy pochodzenia rolniczego. Do produkcji brykietu wykorzystywana jest słoma z własnego gospodarstwa rolnego, jak i zakupiona od innych rolników. Proces brykietowania polega na ściśnięciu w tulei formującej pod wysokim ciśnieniem rozdrobnionej słomy bez żadnych dodatków, lepiszczy i komponentów. Wobec tego słoma po zbrykietowaniu zachowuje wszystkie swoje właściwości i wartości. Brykiety mogą służyć głównie do hodowli zwierząt, produkcji mieszanek paszowych oraz spalania w celach grzewczych. Według opinii Urzędu Statystycznego w Łodzi do dnia 31 grudnia 2009 r. ww. brykiet mieścił się w grupowaniu PKWiU 01.11.60.00 "słoma i siano", a od 1 stycznia 2010 r. w grupowaniu PKWiU 16.29.25.0. Przy sprzedaży brykietu do 31 grudnia 2010 r. stosował Pan stawkę podatku w wysokości 3%, a od 1 stycznia 2011 r. stawkę podatku w wysokości 5%. Ponadto produkuje Pan brykiet z trocin. Proces brykietowania polega na ściśnięciu w tulei formującej pod wysokim ciśnieniem trociny bez żadnych dodatków, lepiszczy i komponentów. Trociny po zbrykietowaniu zachowują swoją wartość i właściwość. Brykiety służą głównie celom grzewczym. Według opinii Urzędu Statystycznego w Łodzi do dnia 31 grudnia 2009 r. ww. brykiet mieścił się w grupowaniu PKWiU 20.10.40.05.00 "trociny" a od 1 stycznia 2010 r. w grupowaniu PKWiU 16.29.25.0. Przy sprzedaży brykietu do 31 grudnia 2010 r. stosował Pan stawkę podatku w wysokości 22%, a od 1 stycznia 2011 r. stawkę podatku w wysokości 23%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowo nalicza Pan podatek VAT w wysokości 5% przy sprzedaży brykietu ze słomy i 23% podatek przy sprzedaży brykietu z trocin.

Zdaniem Wnioskodawcy, brykiet ze słomy powinien być opodatkowany stawką podatku w wysokości 5%, natomiast brykiet z trocin stawką 23% podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Od dnia 1 stycznia 2011 r. na potrzeby podatku od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.).

W grupowaniu 16.29.25.0 tej klasyfikacji mieszczą się "Wyroby ze słomy, esparto i pozostałych materiałów w rodzaju stosowanych do wyplatania; wyroby koszykarskie i wikliniarskie".

Podstawowa stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Ponadto ustawodawca przewidział obniżone stawki podatku oraz zwolnienia od podatku VAT dla dostaw niektórych towarów i świadczenia niektórych usług oraz określił warunki stosowania obniżonych stawek i zwolnień.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Wskazać jednak należy, iż zgodnie z art. 146a ustawy, wprowadzonym na mocy art. 19 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578), zmienionym treścią art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

Zgodnie z art. 41 ust. 2a ustawy, wprowadzonym przez art. 19 pkt 2 lit. a) ww. ustawy, dla towarów wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy stawka podatku wynosi 5%.

W poz. 53 załącznika nr 3 wymieniono - PKWiU ex 16.29.25.0 - Wyroby ze słomy, esparto i pozostałych materiałów w rodzaju stosowanych do wyplatania; wyroby koszykarskie i wikliniarskie - wyłącznie brykiety ze słomy i siana.

Z objaśnienia "1)" do powyższego załącznika wynika, że wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik.

Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy o podatku od towarów i usług przez PKWiU ex - rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania obniżonej stawki podatku VAT tylko do towarów należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniającego określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce "Towar (grupa towarów)". Zatem, wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT dotyczy wyłącznie danego wyrobu z danego grupowania. W związku z powyższym, istotnym w przedmiotowej sprawie jest właściwe zaklasyfikowanie według PKWiU produkowanych przez Wnioskodawcę wyrobów.

Zgodnie z art. 41 ust. 2a ustawy, wprowadzonym przez art. 19 pkt 2 lit. a) ww. ustawy, dla towarów wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy stawka podatku wynosi 5%.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że zajmuje się Pan produkcją brykietu ze słomy oraz brykietu z trocin. Zarówno brykiet ze słomy jak i brykiet z trocin sklasyfikowane są w grupowaniu PKWiU 16.29.25.0.

Zauważyć należy, iż z wyjaśnień Głównego Urzędu Statystycznego wynika, że klasa 16.29.25.0 obejmuje m.in. otuliny słomiane na butelki,- brykiety i inne materiały opałowe wykonane ze słomy, odpadów kokosowych, sojowych, pestek słonecznika itp.

W oparciu o powyższe oraz powołane przepisy, stwierdzić należy, że w przypadku dostawy brykietu ze słomy, o ile produkowany wyrób sklasyfikowany jest w grupowaniu PKWiU - 16.29.25.0., zastosowanie znajdzie stawka podatku od towarów i usług w wysokości 8% (na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z poz. 53 załącznika nr 3 do ustawy), a nie jak wskazano stawka w wysokości 5%, gdyż produkt ten nie został wymieniony w załączniku nr 10 do ustawy. Natomiast w przypadku sprzedaży brykietu z trocin, jak słusznie wskazano zastosowanie znajdzie stawka VATw wysokości 23%.

Jednocześnie podkreślić należy, że analiza prawidłowości dokonanej przez Wnioskodawcę we wniosku klasyfikacji towarów do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.). Minister Finansów nie jest uprawniony do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości przyporządkowania formalnego towarów i usług do grupowania klasyfikacyjnego, w związku z czym niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o grupowania wskazane w złożonym wniosku. Zgodnie bowiem z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.